ImperatoTnm, et in Epistola Nicolai Papae
I. ad Rodulphum Bituricensem Ar.
chiepiscopum? Adulterinam profecto Epistolam
clamat tarn consonura hortim
■ omnium Silentium ; quös nec latuisse ilia
potuit j nec ignorasse quisquam credi-
derit, quantum roboris definitionibus sais
adiecturi essent ex tanti, tamque.antiqui
Pontificis auctoritate ,
Sunt aliqua in ea Epistola, quae
cum Ecclesiae Romanae consuetudine
conciliari non possunt. Quid enim sibi
volunt ista : S e d n e q u e co ram E p iseo p o
l i c e t P r e s b y te r i s in B a p t is t e r ium in tr o i-
r e 3 n e c p r a e s e n te A n t i s t i t e infanPem t in -
g e r e , a u t s ig n a r e ?
Quod prima enimuero verba ilia
attinet, an non potius coram Episco-
po 3 et cum Episeopo iubebantur Presbyter
i in Baptisterium introire, et ex officio
baptizanti Episeopo adesse? Suspi-
cantur quidem aliqui co ram hoc loco
poni pro a n t e , ita vt verba Epistolae redu-
cenda sint ad sensum huius Canonis l i ii.
apud Martinum Bracarensem ■: N o n l ic e a t
P r e sb y te r o p rJu s E p is e o p o in tr o ir e in B a p
t is t e r iu m 9 s ed cum E p is eo p o , n i s i f o r t e
■ out a b s en s f u e r i t , a u t a e g r o tu s .. Bene id
quidem , et recte Canoni , et consuetu-
dini Hispanicae Ecclesiae ex alio eius-
dem Ecclesiae Canone, et ritu lux pe-
titu r . Sed nihil tale de Ecclesia Roma-
na vspiam legitur. Et multo minus cre-
diderim , disertissimum Pontificem Leo-
nem , Romae scribentem 9 Romanaeque
linguae callentissimum 9 tam barbare esse
abjisum voce co ram , vt earn traxerit ad
censum prorsus alienum , et a nullo v«i-
quam Auctore vsurpatum . Quod enim
ea vsi sunt Hispani, ex Barbarorum so-
cietate , et commercio mukis tunc linguae
vitiis infecti circa annum dcxix.
quo Concilium il. Hispalense celebra-
tum creditur, nemini erit mirabile; de
Romanis nemini credibile . Quamobrem
qui Damaso Papae Epistolam aliam sup-
posuit de eadem Chorepiscoporum materia
j hanc -Canonis Hispalensis vocem
c o r am mutauit in vocem a n t e , ne quid
a Romano vsu , vel ritu alienum Romano
Pontifici affingere videretur.
Jam quod Auctor Epistolae scrib
it: N o n lic e r e P r e s b y t e r i s , p r a e s e n t e A tt~
t is t i t e 9 in fa n t em tin g e r e9 a u t s ig n a r e \ quo-
modo intelligi possitj nescire me confiteor.
Quod enim praesente Episeopo
fieri prohibetur 9 subintelligitur licitum
esse absente , vel annuente Episeopo .
At abhorrebat hoc maxime ab vsu Ecclesiae
Romanae, vt Presbyteris potestas
fieret signandi baptizatos; quod vel ex
vno Innoceritii Papae loco perspicuum
e s t. N am P r e s b y te r is ( inquit ) seu e x t
r a E p is co p um 3 s eu , p r a e s e n te E p is e o p o 9
b a p t i z e n t 9 C h r ism a t e b a p t iz a to s v n g e r e l i c
e t 3 s e d q u o d a b E p iseo p o f u e r i t co n s e e
r a turn ; n on tarnen f o n t e m e x e o d em O leo
s ig n a r e , q u o d s o li s d e b e tu r E p i s c o p i s ,
q u um t r a d u n t S p ir itum S a n c tum . Immo
hoc ipsum Presbyteris superius prohibet
Epistola: N e c e is l i c e t C h r ism a te b a p t i-
z a to r um f r o n t e s s ig n a r e . Quoniam tarnen
eadem ilia verba 9 quae in Epistola notamus
3 sunt Concilii Hispalensis 9 etiam
m emendatioribus Codicibus 9 explicanda
sunt vt genuina . Quae 9 vt conciliari possint
cum •superioribus 9 videntur mihi in-
teMigenda de publica, et solenni colla-
tione Baptismatis 9 et Spiritus Sancti 9
quae quotannis in Festo Paschae , et Pen-
tecostes celebrabatur 9 quamque vetat Canon
praesumi a Presbyteris 9 vel eis ab
Episeopo committi coram se praesente
celebranda .
Opponit Petrus de Marca ; V l t i -
m a c la u su la C a n o n is 9 e x a u c to r ita t e A p o -
s to li c a s e i l ia d e fin iu is s e 9 t e s td tu r S y n o -
d u s 3 L e o n is R e s c r ip tum s ig n ific a n d o „ Non
ita legitur in Canone ; sed 9 quod etiam
Marcae magis fauet 9 hoc modo : Q u a e
om n ia e i s a S e d e A p o s to l i c a p r o h ib i t a e sse
n o s cu n tu r . Vtrouis porro modo 'legatur,
primo de Leone magis non intelligitur,
quam de alio Pontifice . Deinde subdi-
titia esse haec verba 9 superius iam osten-
dimus ex germana Garsiae Loaisae edi-
tione, canonique ipsi adiecta esse 9 vt
pseudo-'epistolae auctoritas arcesseretur.
Denique Leonis nomen proculdubio prae-
termissum non esset 9 siquidem rem, de
qua mota controuersia, tam expresso ipse,
ac solenni Decreto definiisset.
Maior forsan difficukas oritur ex
Leonis Papae III. ac Synodorum Galli-
canarum*
canarum > nec non et Gapitulorum au«
ctoritate quae Leonis Epistolam , vel ci-
tasse, vel indicasse videntar; dum Cho-
repiscoporum causam versarunt.
Leonis III. ad Galliae Episcopos
Responsumx habetur in Capitularibus Ca-
roli Magni, et Ludouici.Pii, Lib. 7. Cap.
1^7- vbi rescripsisse legitur Pontifex ,
s q e p is s im e a P ra e d e c e s s o r ib u s s u is 3 e t a
m u l t is s a n c t i s E p is c o p is , a t q u e S y m d a l i -
b u s s a n c t ie n ib u s C h o r ep is c o p o s e s s e p r o h
ib i t os 3 a tq u e d a m n a t o s , e t id e o n on e s s e
n e c e s s e v e n t ila r e , s e d d e f n i t a t en e r e .
Eosdem reprimit Cap. 328. et 329. eius-
#lem Libri,et Lib. 6 . Cap. 119. Verum
dum Praedecessorum suorura , Leonis-
que I. Décréta commemorauit Leo IH.
nequaquam Epistolam, quam excutimus,
prae oculis fiabuit ; onaae-s enim ordina-
tiones, vel consecrationes a Chorepisco-
pis tentatas, earn ob causam in irritum
mittit, asseritque nihil, q u o A d e E p i s c o -
p a l i m in is te r io p ra e s um p s e r e , e s s e p e r -
a c tum ; s e d q u ie q u id e x h i s a b e is i l l i c
i t e e r a t p r a e s um p tum , om n ia a ca n o n i-
c e o r d in a t i s ep is c o p is d e b e r e r i t e p e r a g i ,
e t in m e lio r em s ta tum r e fo rm a r i . . . .
q u o n iam q u o d non h a b u i t q u is e o r u m ,
d a r e non p o t u i t . N um E p i s c o p i n on e ra n t\
q u ia 3 n e c a d q u a n d am C iu i ta t i s E p is c o -
p a lem S e d em t i t u la t i e r a n t , n e c c a n 0n ic
e a t r ib u s E p is c o p is o r d in a t i . Geminam
porro .propositionem gemina Leonis no-
stri auctoritate confirmât ex eius epistola
ad^ Rusticum Narbonensem scripta 9
Codicique Dionysiano inserta . Hanc qui-
dena , Chorepiscopos non esse Episcopos,
quia canonice non ordinati, ex his Cap.i.
verbis : V n d e ( inquit ) cum s a e p e q u a e s t io
d e m a le a c c e p to ho n o re n a s c a tu r , q u is
am b ig a t , n e q u a q u am e s s e tr ib u e n d um ,
q u o d n on d o c e tu r f u i s s e c o lla tum ? Alteram
vero , quae ex ista sequitur, omnia
ab Episcopis canonice ordinatis debere
rite peragi, ex Cap. 15. (nobis 14. ) as-
se rit, vbi hoc habetur : Q u ia q u o d non
o s t e n d i tu r g e s tu m , r a t io non s i n i t , v t v ir
d e a tu r i t e r a tum . Haec sunt, quae Leonis
III. oculis obuersabantur.
Parisiénse Concilium vi. nec Mel-
dense, nec Metense quiequam habent,
quod notitiam huius Epistolae vel mini-
T om . I I ,
mum "indicet. Neminem citât e Pontifi-
cibus Parisiense , quod in Cap. Lib. j.
Cap. 168. transcriptum e s t. Meldense c i-
tat^ Innocentium , tanquam asserentem 9
solis Episcopis inesse facultatem dandi
Spiritum Sanctum . Metense haec habet
Cap. 5. E t v t B a s i li c a e a C h o r e p is c o p is
c o n s e c r a ta e , a b E p i s c o p i s c o n s e c r e n tu r +
ro b o ra tum e s t ; q u ia iu x t a D é c r é ta D a -
m a s i P a p a e , I n n o c e n t a , e t L e o n i s , v a cu
um e s t 3 a tq u e in a n e q u id q u id in S um -
m i S a c e r d o t i i C h o r ep is c o p i e g e ru n t m in is
t e r s . E t q u o d ip s i i id em s u n t , q u i e t
P r e sb y t e r i , s u ff ic ie n t e r in u e n i tu r , Vbi s i
attendus consideretur , ad quod trium.
illorum Pontificum Décréta laudet,'in-
teiligetur, hoc vno afferri animo , vt ir-
rîtum censeatur > si quid Episcopalis mu-
neris, non ab Episcopis canonice con-
secra-cis tentatum fuisset ; quod confirmât
auctoritate Leonis, non secus, ac in Ca-
pitularium Lib. 7. Gap. J 2 8 . et Innocen-
tii j qui nihil prorsus de Ghorepiscopis
habet ; et Damasi, cuîus Epistolam adulterinam
censent Eruditi .
Ex quibus manifestum est , id o-
mne , quod citatis locis habetur de Cho-
repiscopis > nihil ponderis addere Epistolae
Leoni suppositae . Verum etsi ab aliquot
octaui , vel noni saeculi Synodis ci-
tata reuera esset , vt a Leone scripta,
mirum non esset, sanctissimos Patres in-
staurandae disciplinae, non discernendis
supposititiis_ foetibqs a genuinis, inten-
tos , falso titulo in errorem esse inductos;
quod et Aquisgranensi Concilio,
et aliis nonnullis contigit, cum Libros
B e v i ta c o n t em p la t iu a Prospero adiudi-
carunt, quos Iuliani Pomerii esse, hodie
constat . Immo et apocrypha scripta ci-
tata inuenimus a sacris Episcoporum Sy -
nodis , quae tarnen inter sinceros foetus
enumerare religio esset .
Antequam ab ista disquisitione
manum referam, monebo, mediam quandam
posse iniri viam inter vtramque
hanc opinionem ; si nirairnm dicatur,
nec Leonis I. Epistolam esse , nec im-
postoris, sed potius Leonis IH. Huius
enim tempore grauissimae aduersus Gho-
repiscopos querelae motae sunt in Gallia
, et Germania, deque potestatis illo-
Z z z
I
1