vov \gji Kpyrxtvnivov • ygj etpvyov etç tIw E x-
xXycncw )(5U h«ti5px(tov xunoip . <riwlwTA<rtv 5g
aviDiç o Xa:&rrav ets t Iw vuXlw tas ExxXy-
wxs, ng* vxptxxXet xvnois, Xeywv • a&\-
<poi , TxpxxxXta, pi# airoMTWvS’ftxjJv 01 cwitpoi
bnoi • ft» tws jyu gjcmi toc Trap’ otwmv
XotTAyopnutvx xxnx to ETrurxoir« y'ftwy, ^
tvpt^ynt ^ ay-rot «V xaTwxg,tvof«vo<. o't £é
viryxuirxv to Xa tyrav©", ^ xTnrpxtpynxv.
«$yyty OÉ t^i o E|apj^©- airo «a^oycoir» au-
TOV «X T« toXécos* j(d,i xvyXStv ev t >» juoftv
^iXoroçiaycov .
£2s Sé t/HXTSv no irXy§& to Xx* nov Xoyov
to Xag^Ttov©- , ov ÉiTÉV uvnoiç, av£^ov (tixpov
tx to irovtjpa triwtS&x, ^ tfxe-n auTOï éSiw-
xov . xXXx xoty»? yvoofty dt Apyovnç 'nqt o* T&t-
ßxvoi xxv)X3-ov tv rt) £vpxxts<reoov iroXtt aofos
nov Apyovnx ms SixtXixs, Aonroy Sé jyy ^35005
ttv aytMTacTov Apyteirinxoirov ms otvms TcoXtiaç *
H<fA Styyytrxvno xunois trotvm nv, vv(tßxvtbc tw
a^/w Tpyyo&tp , T&ü (TTKorv to xvitpxXxx
txava. É^ayptarÉV 0 Apyoov <ruu nxp Ein-
tntOTTùj, iras 0 . »ray yap yyurnoi
nrxvntç tu ^axa^t&;, 9^ ÉÙTrA»r3'>/<ray vtpoSpx.
»jDiTavTO Sé ay-roy ot Ap^ovTfs jyy o't
vot airoTTïiAc« y<fj HaTBt!T(pa?w<rao-3'ac to £irt-
trxoiTÉioy. o Sé Apym ms IzixtXtxç o' Ext-
(rxoïrvëh xirernuXxv avSpas dacrtßtts, 0 [tevEiri-
tf’Jtoir©' ApytSixxovov aura, 6 Se Apycav Ilay-
?Voy w x (tente rpocnoTeSb nov ot£/§(iov Sixho-
a w y$a uvvKSov (tente Tuy Tg/ßumv ev tvj
AKpxyxvvvoûv ncohei, eTterqpxyirxvno (tente
•KXTYis xH&tßeixs no eirinxoiretov, ngj irxpeSu-
XXV rtf) ApyiSixnovu E yxXÿ . TOTuy Se xvxyce-
pifrxviuy a-uwyS'tirxv o't xviepoi exetvoi• vitxv
*yxp exvms xxnte<r(px\t^o(tevoi, ngt Toixvnes erv-
yoftooxxv (ten* x^Kt/Xtav to (ttj exncu nov Apyi-
.Sixxovov EyxXoy etrehSeiv ev mp eTrinxotreua,
.aWl * eveSpeoncu ^ xiroxnuvcu xvnêv ev yvxm,
4 Se nttuntt xxanxs , xveyooptjney ex ms iroXeus,
< i) Cafetamts Er/a-^orfli» legtt,
( a ) Prastor erat Siciliae eo anno Juftinus , ad
quem duae exftant Gregorii magni epiftolae. ( lib. I.
ep. 2. p il. ep. 33.) is tum forte Syracufis forum
agebat, vel etiam Praetorium in ea ürbe habebat.
erant enim Syracufae tum quoque primaria civi-
tas; Prastores vero, veteri, ut opinor3 confuetu-
dine jam omiffa , provinciam univeriäm , quam
prifei illi Romani conventuum celebrandorum caut
lä obibant ? una ex urbe regere folebant.
Cur autem Agrigentini ad Syracufanum quoque
Epifcopum rem detulerint, ea fuifle caufla vide-
tur, quod hoc ipfo anno d l x x x x I. menfe Ottobri,
11t habet codex Vatic, non Decembri , ut eft in
editis exemplaribus, Maximiano Epifcopo Syracu-
fano Gregorius magnus vices fuas per Siciliam com-
mifit. Trolnde, inquit, ( Üb. il. ep. 7 .) fuper cun-
8 as Sicilia Ecclefias reverendijftmum te minim Ma-
Kimianum fratrem & Coepifcopum noßrtim vice Se-
dis jLpoßolica minifirare decernimus : ut quifquis
verum Charito illis fe ad tempfi portam op-
pofuit & obfecrans & damans, ne quaefo,
fratres, ne manu veftra facrilegi ifti procum-
bant: noiite committere, ut Epifcopi veftri
criminatores veraces habeantur, vofque accu-
(iitione digni videamini. quibus Charitonis di-
dis illi aufcultantes recefferunt: Legatus etiam
fe ab eorum confpeélu & ipfa ex urbe prori-
puit , atque in Pnilofophianorum regionem re-
migravit.
LXII. Ut vero & reliqua plebs, quails
fuiffet Charitonis fermo intellexit, paullulum
continuit fe , nee jam impium illumhominum
conventum urgere inftitit. at vero Archontes
& Tribuni eommuni confenfu Syracufas ad Præ-
torem Siciliæ, [a) atque ad ipfum fanétiflimum
ejus urbis Archiepifcopum ( 1 ) profeÊU funt :
eifque omnia, quæ fando Gregorio contige-
rant, ac feeleratæ illius fadionis tumultum ex-
pofuerunt. quæ res tam Prætori quam Epifcopo
& omni populo admirationi fuit: & quia
Gregorium univerfi noverant, vehementer ob-
ftupuerunt. rogarunt autem Prætorem Archontes
ac Tribuni, ut Agrigentum mitteret qui
domum pontificalem tutam redderent. ille vero
ac fimul Epifcopus pios viros delegarunt,
Archidiaconum nempe fuum Epifcopus, Præ-
tor autem Paullum quemdam cum ducentorum
armatorum cohorte : qui cum Tribu nis Agrigentum
ingrefli, domum pontificalem diligen-
tiffime obfignarunt, eamque Eupli Archidia-
coni tutelæ commiferunt. at ubi illi fe rece-
pere, facrilegæ fadionis homines rurfus con-
greffi funt: qutppe fe interea abdiderant; in-
terque fe conjurarunt, ut Euplum Archidiaconum
a domus pontificalis ingrefiu prohibèrent,
& ipfum nodu per infidias de medio
tollerent. hæc vero ille ut refcivit, urbem re-
liillic
religionis hitbitu cenfetur , fr ater nit ati tua ex
nofir a aufloritate fubjaceat. Maximiani autem Ar-
chidiaconus erat fortaffe Agatho ille , quern poft
ejus mortem Syracufanorum pars Epifcopum po-
feebat: ( Greg. 1. v. ep. 22.) quumTrajanum pres-
byterum alii praeoptarent: ( idem 1. v. ep. 17.) quorum
neutro ele&o, fadus eft Joannes Archidiaco-
nus Catanenfis. ( id. 1. vI. ep■ 18. )
Paullum denique ilium, quem Praetor Juftinns
Agrigentum cum ducentis militibus mifit, fuifle
eum puto, quem Gregorius magnus Tnullum Scbo?
laflicum appellat, cui & duas feripfit epiftolas.
( 1 .1, ep. 3.1. xm l. ep. t . ) erat hie, ut apparet,
in cohorte Practoris, & in cauflärum cognitione
. afleflor , quem Gregorius a juftitia laudat: Out a
ilium, inquit,.. (1. xm l. ep. 1. ) vobis per hoc pla-
.cabilem redditis , contra cujus iriimicos zeit vtfiri
reflitudinem exercetis,
j[eft expuTttno eus mi tvxvoSet to (txxxs/v Exi-
o-kottis xvna, o Sé S xßiv& j[gji fcptinnevnivQr
Hqji 01 nseç/ xiiTiis xyxyovnts nov trxpxvo(tov A b-
xtov nov xtpevxov, eSevno xvnov tv nu einnxo-
reitp . 01 Se Apyovres ngt 01 Kxoi vyj 01 T&-
ßuVOl TCXpxXX\iS(teV0l ptCO TO X x£ / ’ilAv'& 1((fJ
m:h.yjpo<popts(tevoi texp' xunu, o'-n to Qea xéX^ov-
TTotXiv eirxvievou xvnov fv tx ttoXei, Koi-
ntov eveSuxxv ex tov xviepuv. none us xyç/01
&ypes xxneveftifnxvTo rlw ExxXymxv to ©£»,
(as eßtsXy^-ynxv * ^S-ay-ayT^1 Sé to (txxxyixpv
¥u(ttj, eireSuxev 0 yxvxXyp©" rlw xvxtpopxv nop
n xTTx f ptvxyviss Se j[gj yvesp nte tv xftnt) t(t-
.(pepo(tevx xxnx to Sj^ j« t\,4JSv a9\e(tinte
t&fxy(txny.i ^ S u pus TrXijn&ets xxt 1 x uw ,
.«Sé tç a.vforuirov ay to tjßtsXy^tt SexrunSca,
aWi’ txeXbnev xvtov (tente a-npuxs troïXys nv-
poitevov cm tv) tipxTV) xneX^eiv, ngj tv Sen (tu
ßxpet tv tu cjjXtp xntpxXtnd'lwou tnSvjpu yetpxs
nroSxs. 0 5| nvpo(tev@h jyy ßx>Xo(iev& tv
ny etpxTvt tSo%xÇe rrov Qeov Xeyuv /Lyxç/ru
not Kvt/e (tu lynx X&nnt 6 Qe<&, 0' xxme-
jfciunxs (te Six no ovoux na no dyiov xxtkvti1-
nat ets ntevnçç, new oXtyov, Six mes iroïXxs
[tx ù(txpn\%s. ntxpeyyeiXouj Sé to Ser(to$uXx-
XI, (tyS ’ oXus xvnov Xvnat to Stn(tx, &nw
aipevnts xvnov eivou (tovov. T$y Se Aixxovby exe-
Xdjnev 0 TIxttxs ev intpcp norcp xn<pxXin$[wxi.
(ô m$
hquit, ac tamdiu latuit, duqi beatus Epifcopus
ejus rediret. Sabinus contra & Crefcenti-
nus cum adfeclis fuis Leucium improbum ho-
mmem & hæreticum inducentes in domo pon-
tificali collocarunt : & quia Charito Archontes
8ç populum ac Tribunes cohortabatur, nec
dubitare finebat, fore, Deo fie jubente, ut il-
le^ rurfum in urbem reverteretur, exinde nihil
hi adverfus façrilegos illos moliti funt. naque
tamquam agreftes feræ Ecclefiam De i, ut É
buit, diftraxerunt. Romam autem ut perve-
nit beatus vir, Relationem Pontifici maximo
navicularius tradidit. ille ut legit, & quæ in
ea contra juftum virum inique confida expo-
nebantur, percepit, (a ) graviter in eum in-
.dignatus, ne faciem quidem cjus adfpicere vo-
luit, eumque magna çum ignominia tradum
in carcerem ire juflit, & vinculis gravi bus ner-
yoque .adftringi, catena manibus pedibufque in-
jeda . qui dum in carcerem dudus trahere-
tur, Deo laudes reddebat, gratias, inquiens,
tibi Ago, Domine mi Jefu Chrifte Deus, quod
me dignum putaveris, qui fandi nominis tui
caulfa hæc fubirem , quamquam exiguum id
eft præ meorum criminum magnitudine. car-
ceris yero euftodi mandata dedere miniftri,
ne unquam eum vinculis folveret, eumque fie
folitarium reliquenmt : nam Diaconum- alibi
in(
a) Quamquam ignoramus, unde hæç hauferit
Xeontius , fufpicari tamen lic e t , e maledici bo-
minis çommentario fumpta efle , qui ex eorum
numéro effet, quos Gregorii magni memoriae in-
fenfos fuifse icimus. ( v. inter Script. Rer. Ital.
Ptolom. Lueènf. lib. xi. c. 10. in T. xi. ) nam quis
Gregorio magno vel pianfuetudine vel humanita-
te præftantior? nihil certe magis in epiftolis çjus
ceterifque feriptis elucet. Sed quia vindex idem
erat yitiorum, & legum facrarum çuftos, & dignitatis
Ecelefiæ adfertor, dilplicuit improbis, &
obtredfeatorum convicia non effugit: itaque & fad
a fua quandoque defendere çoadus eft : ut quum
ad Salonitanos ob Maximum in ea Ecdefia minus
legitime defignatum Epifcopum feripfit bis
verbis: ( lib. vl. ep. 26. ) Tervenit ad me, quod
quidem perverfa mentis homines, ut Dileftionis veftra
anittfos vulnerarent, vobis infinuare çonati funt,
quia ego contra Maximum quodam odio movear, &
non magis qua canonic a , fed ea, qua furoris funt,
txfequi concupifçam. fed abfit hoc , a b fit a facer-
dot ali animo, ut in qualibet cauffa privato zelo mo-
yeatur. &>c. porro fi Gregorio ille noftro paullp
infenfior fuit, & accufatorum teftimoniis deceptus
eft , momenti aliquid habiùffe videtur ipfum cri-
minationis genus , & quia graviflîmum erat , &
quia Jam & aliorum Siciliæ Epifcoporum delata
nomma fuerant, Xeonis fcilicet Catanenfis, ( ep.
33. lib. il. ) & Agathonis Liparitani, qui Sc
Pontificatu abire julfus fuerat. (ep. 55. lib. n i. )
prodendiun enim aliquod feveritatis exemplum vi-
debatur, ne malum lathis ferperet, ceterique Epi-
tcopi parmn fibi metuendum arbitrarentur. fed
tamen Gregorium rioftrum ab eo in carcerem çonnon
potelt. içxo , çlericos aliquando ab Epifcopis
in euftodiam datos; docet id nos etiam Gregorius
magnus in epiftola ad Çyprianum Diaconum. ( l.y.
n. 32. ) fed hoc prim um de Epifcopis non legi-
mus, qui ne turn quidem, quum ob crimina ho-
nore ie abdicare cogebantur , nifi- in monafteria
mitti folebant . deinde illæ ipfæ clericorum cu-
itodiæ car ceres non erant, neque illic nervus auc
compedes vifebantur. facit hue locus infignis eoi-
ftolæ Gregorii il. Pont. Max. ad Leonem Ifaurum
in qua oftendit quam diverfa rationein maleficos
ammadvertant Pontifices & Reges, ea eft fecun-
da epiftolarum, quæ Concilii il. Nicæni Ad a præ
t . m i. P. M W H H
Tonttjicum (y Imperatorum difcrimen .•? fi quifpiam
te ojfenderit, domum çjus publicas & fpolias fo-
lam illi vitam relinquens : tandemque ilium etiam
vel fufpendio nec as , vel capite truncas , vel rele-
sas eümqu? longe a lihris fe* ah omnibus cogna-
Us fe* amicis fitis amandas. "Pontifices non ita 1 fed
tib, peccant quis fe* confiffus fiterit[ttfpcndii vel
amputât,oms capitis loco -Evangelium fei crucem ejus
cervicibus cinumpomtm: eumque tamquam in citfe-
rem, m fecretarietfacrontmque itjtßrtttn eraria f oriji-
cmnt , in Eccleße Diadonia fe* in Catecbumina
ablegam ; ac mßgribus ejus jejunium oculifque ra-
gilias laudationem ori indicunt, quumque probe
caftigarint , probe que fame afflixerint, tum pretio-
fum illi Domini Corpus impartiunt, fando ilium
Sanguine pot ant : quum ilium vas eleSlionis refiituerint
ac immunem peccati, fic ad Dominum purum
înfontemque tranfmittunt.
(9