r pfiyot/®* a êdJUTvv *vJK<MtÇ<ay tk ey tv oiuoi n
asrfxfya ç toc Kaf eyu , iras Sujjtf^oo xpx empu-
yetv TKf to n&MTVXj** ffni>oias ÿ tcus
Siwtâu) naTvkaßeiv en Tuv noftiwy otore
MlHyTTUV çcpeT&.V, tfçW §x TOV (JUftt/M okiÿas
<7>lTafl-3;ûU ; aAA- optas y * «jt/i aj-i©* tuv td-
gtotuv âuto \gu pieyxAuv T/taiopSufixTUv £ira-
yeverSou. a^A ’ ? »tcTïyco SyrçdTft)
TBV <pl\ÇlHTippLOVX QéOV tffjltoy, )(c/y OCUJV TO T«-
t/j©* io msfxoy p diccas troy'XuptjTp TOC TTap’
*ƒ*# fGTfxTTvptzyz xaS-’ inaç-hy t}(iepcur.
Oeçopyv Se o Hyauev& td eiripiovoy tas nxp-
VCJXS j >(fM to y$u ^ ^xkcopisvov vis \f/xkfict,'-
o«aç4 TyAiv xos xdpxç eynpxvtxs • t Iw yxp
ißSopix.Sx oKqn.’Ktjpov aimfkei pit) ytvopitvos ûà.ws
ras to2 x$i8xto, ngji TO70 kayapois fioyqv eicapnafitbtQf
^ «Aaii * «TOC •7TCCA.IV £V T]/ puktT*!
TO« §-ç«ôy ypçccpcôv o^oAçc^cov xei ^ io aypv-
'’/çyqv w jy tcovtçv, oM/i?yy£<A£v toc xxt avre
p Hysuty^; Tÿ ApvifTTiTHOT^ K»vrT8Cvnvy-
jjroAfws , Afycoy aüTÿ ' .icxjtp vpiie, hxtiwt/)tsv
£v tüj (Aovxrifïs/M pia %i»@r vç Aixxoy©* icqi-
W topa»©" S'eoc, iraAiy 5fi ayxvap f^wv
9^ &QV £vap£Tov, <ro^>@H §£ £V toccs ocoa-
yvwreçny fGrpo<rt"^uv ^ ippilwd.cov tvs Stixs
p * :
( I ) Cod. I. y.ce9- ’ iwtshu S(4toi •
monafterium , præ aliis , quap malta çrant Ç011-
ftanrinopoli, diverterit, hæc fuiflfe videtur, quod
Latini rkus Sa Monachorum Romanorum erat. in
$ynaxariis, ut adnotavit Cangius, ( Conftantinop.
Chrift. lib! 4. n. 88. ) ad xil. menus Mardi in vita
s. Theophanis, Hormjf da Monafterium appellatur,
& tic um dicitur prçpe Pdatium. nomen loço ab
Hormiida Sapqris regis PerJ’arum fratre , qui fe
Conftantinopolim receperat. ( Ammian* 1. 1 6. ri.17. )
iel Procopius , qui uemplum a Juftiniaiio condi-
tum tradit,' ( d§ ædif. Juft. 1. 1. c.4. ) nihil addit
de monafterio , & templum exftru&um dicit ttx-
pa T1w ßcurihtat «pxtp , ‘ V Op/A/crJ» to ttu^mov tu/,)-
wix.oç «y: ttbiid Rsgiant, qu<e Hormifdoe olim diceba-
tur. Cedrenus contra ( T. i. p.jóé. n. 147. ) nos
docet , binis a Juftiniano ibidem ædificatis templis
, al te ro Tandis Martyribus Sergio & ßaccho,
alterq fandis Principibus Apoftolomm dicato, Pa-
jatii partem, quas mare ipedabat, & , quam iple
privatus incoluejat domain, ifimul cpnjunda efife,
atque ex his omnibus illuftrium yirorum mpna-
fterium extitiffe. optime vero his refpondent qua?
habet Vigilius in epiftola ad univerfam Ecclefiam :
( Hard. Coiic. T. ul. p.‘?. ) T>{am quum ad beati
Tetri bafilicam in Hormjfda fundatam jLugufto men~,
fe nuper preterita fagifcmjis &c, tutum enim fibi
perfugium illic fqre Vigilius fperaverat 3 quod Græ-
çi in eq monafterio non effent, & inter iuqs fe
fiiturum intelligeret. ceterum .àliqùamdiu Pontifices
maximos de pofleffione deturbatqs conftat,
quum Joannes yiiL epift. cvinl. ( apud Hard.
Çonc. T. vi.p. S7. ) Bafilio, Conftantino & Alexandra
Àugg. gracias agere fe feribat, Quod mo-
naßerium fanBi Sergii intra vefiram regt am urbem
cooßitutum , quod fnntfa Romana Ecclefia jure proéti
patris noftri Joannis Chryfoftotfti lîbros r»-
periflet, eofque c^iligenter peicurriflet, de fe
ipfo querebatqr, & heu me miferum ajebat 9
quid ego faciam? quo pa£lo fraudulentas iniî-
mici cogitationes effugiam,? quQtnodo de tôt
vii'i hujup imyidis virtutibus parare mihi al.i-
qupt poffitn ! at profeÔq indignus ego fum,
qui tantorum ejus tamque Uluftiium re£te fa-
(dorum vefligia fubfequar, hoc tamen fupple^
per patris hujus manfuetudinem a fingulari Dei
erga nos mifericordia peto atque imploro, ut
iis ignofeat, quæ a me quotidie admitjeuntur. ( 1 )
XXXI. At ve.ro Præfe<dus, quum quotidie
ob oçulos haberet conftantem hominiç toleran?
tiam, pfalmodjse fuaviflimæ hilaritatem, fumr
m® abftinentiæ ftudium 1 quippe hebdotnadem
totam ufque ad Sabbatum jejunus perdurabat 9
ac fubinde oleribus & fale contenons erat : tum
divinarum litterarum meditatkmem perpetuaf-
que vigilias ; hæc omnia ad Archiepifcopum
Conftantinopolitanum retulit, (4 ) eijmque fie
eft adbquutus. pater venerande , hofpes quidam
Diaconus in monafterium meurn advemt
eximio plane adfpe&u, fe'd virtutis profeffione
etiam m&gis fpeftandus, fapiens, leftioni in?
fentus, divinarum litterarum inçerpres adeq
expriq
quondam retinuit , divina infpiratione rsplett ,
pro bonore Trincipfs PApoftolorum noßro prafulatut
reddidißis. alia tamen duo prasterea Romanorum
monafteria Conftantinopoii fuiffe fasculo vl. appa-.
ret in fubferiptionibus Monachorum , qui Conci-
iio Conftantinopolitano lub Mena adfnerunt , inter
quos funt Taulius presbyter {?> prior mondfierii
Romanorum, ^Anaßaßus presbyter i?1 * &prior motiafle-,
rii Romanorum. ( Hard. Cone. T. il. p; 1211.)
(rf) Hie vero fcriba in numerato non habuit^
quern eo tempore Archiepifcopum Conftantinopo^
litanum nominaret, erat porro jam ab anno dlt
xxxil. Joannes ml, cognomentq , five ,
ut Auguftini utar verbo, Jejunator. ( Cuper. in
Hift. Chrqn. Patr. Conft. n. xxxil. apud Boll. T.I,
Aug.) quas autem paullo inferius de ejus fapientia
a Pracfedo dicuntur, ea obfequii ergo officiofe quin
dem , f e d tarnen non fine titulo prolata putes,
quamquam enim Joannes ab adolefcentia aurifi-
cum oificinas magis, quam litterarum ludos celq-.
brav it j unde in Menölogio Bafiliano ( die viil.
Septembr. ) X « p 7‘X?to> > five arte calator
äppellatur; ingenio tarnen ac fo'llertia effecit po-
ftea, qt piqbabilis quoque feriptor haberetur . cujus
quidem opera parcim deperdita funt, partim
adhuc exftare putantur. ( v. Cavern Ssec. Eutych.
an. 585. & Bonacchium ad ealeem oper. s. Zenon.)
idem & famam virtutis ac ianftitatis apud Grecos
habuit, fed quam fa<fta ejus quaedam elevant,
pertinacia in primis Qecumenici nomen ufurpantis,
quum & Peiagius il. & Gregorius Magnus Pontifices
maxing! abftinere eum ilia appellatione fas-
pe juffiffent, qua de re legendus tibi Cuperus,
( ibid, in parergo vl. ) & quae in Kalendario CP^
ad diem il. Sepcembris adnotata rqperies.
ypxipxî f us tpiot Sohsi , pit; sug/rHtT'S'cu erepov
Ttvx ryptspov 'tv to troktt Twy^o > iot otSx, si
pit; ira xutv n $six jyy ttpx crotptx. nuvrx Se
O.WTXS 0 Ap^tmo-KOTT©', r^xpti rowv, tyj
ksyei Ttjj H y antina • e^optt# ex>rmu3'x cu/Spxs
0"O<pa$ * aTOTTfAypee^ apf©* a s , <wV etietva pit;
yvuvros j on £^ yi\j.uv onrtr'm.'ktjToiv, Six rerfo-
<pxirsus uv©- , ygj tStomv ojrtov y^gji SiaAa^S'ce-
01V pC£T5C TO CU)Sp(& , J(5GI «TO? 5 ^ VplPiS WJ-
Tov &fopa{/.£v. \eyet d Hywpce^©* Apj^c£-
Ituntoircp • -^o vvKv , SeazroTzc, xirokvrov nsfos
V)\lxs , 0T3CV TKî [xtirovu)mvxs fircwA« b y x s *
a yap Sujjxtcu tivi ’irappt/<nxr$'t)vcu‘ to Txitei-
vov yap ngj fcvyov ntXTqTcu (ppovypia.
Ev Se Tf\ venen exeivp rtaforyioiksirxpiivQr d
Ap^i£Tn<rxo'7r©' Kcdv-ttocviivov XapToQvhxxx
SixKovov, )(cm Mxfyptov ipikoroipov txpL^orepas Six-
novas 9 ksyet ocotdis * xvt\^xTe9 tchvx pia, ey
Tip fAovxTTDg/ca TO oïyia 'S.tpyia, ^ iSsTt cw-
SpiaiCOV Tivx suet %tt>0V y T\gJi <TOfO<rxyOpb<TCWTtS
tujTov to (QtfiTcaorp upi tj xrwxrxr^t cujtov •
ciwv f \ d tos ouoxymcrtoùç, rnyfuTov
pies vfxuv d its kxßuv ßißkiov cwxyvooret.
«iw ets SdsTtpew cwxyvumv tictSure tip ou/Spia-
icy tv, Airoppt/Tv. to Stohoya to xyia Tptjyo-
&a to iraTp©* vptwv, nÿj ircwvus yvurcu tyt-
Tt tIw to cwSp& <ro<picw y pit; <rtiou/Sx\iÇovTts
twit)? to oAws. dt Se xroK&td'ej/Tfs eticov, ye-
voiTO 0 eicerv^xs, SeazroTV. xirekS’ovTts Se dt
Suo Stanovoi ngi nparcu/Tts etnjX^ov e# rip pto-
yocTTog/cp • Hey iupov tov Tptjyoe/ov pie tv. ertpeav
T£/w piova^cev -^a}\ovTvs tv. piea-ovunwa, to
u Kug/t eSonipixras pie )(cy eyvass pie. ,, jyy
dJ^apitvot dt cu/Spes to r&feitairy npip, nanx-
<rouj-
( 1) Cod. it. to iyio ’S.epyto Bxoyo . )
excellens, ut meo quidem judicio par huic alter
inveniri hodie in hac urbe non pofiit,
poftquam nempe facram iftam divinamque fa-
pientiam tuam exceperimus. hæc vero ut au-
divit Archiepifcopus, mirifice lætatus eft, ac
Præfeclo refpondens^, habemus, inquit, hie
homines ftpientes : hos ad re mittemus, u t ,
antequam ille feiat a nobis miflos eflè, cauf-
fam ipfi aliquam prætexentes convenant, ac
fermonem cum eo habeant, itaque eum nos
quoque videamus. cuiPræfeéhs, hac, inquit,
nocte, domine, illos ad nos mittito, quum
is preces abfolverit noâurnas: neque enimad-
loqui quemquam audet libere ; adeo demiffo
eft animo, oc modeftiam amat.
XXXII. Ea porro no&e Archiepifcopus Conftantino
Chartophylace (a ) 8c Maximo philo-
f°ph° , qui ambo diaconi erant, arceflitis, fi-
l i i , inquit, mei, ad monafterium fanéii Ser-
gii ( i ) pergite, ïbique hominem quemdam
hofpitem convenite, atque compellantes eum
officiofe falutate. ubi vero leétionis tempus
erit, primum^ quidem alter e vobis fumptoli-
bro legat: deinde, quum iterumlegendumfue-
rit , porrigite illi Arcana {b) fanéii Patris noftri
Gregorii Theologi, ac fimul animadverti-
te , quæ fit hominis fapientia, caventes tamen,
ne quam illi offenfionis anfam præbea-
tis. hi vero quum fè , quæ præfcripfiflet, fa-
éluros refpondiffent, ad monafterium profeéli
funt, pulfatoque oftio introduéli, Gregorium.
ac tres cum eo monachos invenerunt, quino-
élurnos pfalmos canentes ea tum verba pro-
nunciabant, Domine probajii me & cognovi-
fli me: (2 ) quibus, poft peraélas rite preces,
2 ) Pfalm. cxxxvul. n. i .
(a) Hujus diaconi Sc Chartophylacis mentio,
opinor, eft in feptima Synodo Actione V. in qua
prolatus liber ejus dicitur, a Theophilo diacono &
Scevophylace Ecclefia; Conftantinopolitanae in ta-
bulario inventus, hoc titulo: Kavgamw S'iay.ova xm
XxpwipvXaM^ rug dyiaixrns m Qeu yiyctXnq tuWKwaïaq
K<av?eMTiv«7röA£6)f «? nranaq ra; dyia; f/aprupa; , a n
apx*’ Ai yßfj Xet?a 7iumyvpu; . ( apud Hard. Conc.
T. ml. p. 310. ) nempe Confiantini diaconi (y Chartophylacis
fanilijßma Dei magn<g Ecclefia Confiantu
nopoleos , in omnes fanblos martyres , cujus initium
eft : Chrifii quidem celebritates. turn locus infignis
ejus laudationis fuhjicitur. de Maximo autem , qui
& Thilofophus fuiffe dicitur, quum multi eo nomine
feriptores exftiterint, difficile eft indicare,
quem ille locum habeat, aut quorum operum au-
<ftor fuerit , fiquidem aliquid in feriptis relique-
n t, quod in hominum manus venerit.
Quasret vero hie aliquis, quum Leontius dia-
conorum quoque nomina tenuerit „ quo paéto Ar-
chiepifcopi nomen ignorare potuerit. verum non
ego Leontio ignotam Archiepifcopi nomenclaturen
putarim 3 fed confilio fortaffe ab eo neminem
eorum, qui dignitate eminerent, propria appellatione
defignatum, ne ejus etiam nomen proferre
deberet , quem ornniho nollet nomînare :
magni fcilicet Gregorii , cui Sabaitæ omnes plu-
rimum Romæ tamquam monafterii fui conditori
debebant. negligentius enim is fe geffiffe in Gregorii
noftri caulfa videbatur , Sc pcenam homini
innocenti irrogaffe.
(b) Airopfum hie five jtreana Gregorii NazFan-
zeni appellatur, opinor, Traftatus de Fide, quem
Ruffinus Aquilejenfis Latine reddidit, Grece nemo
hadtenus vulgavit. in eo quippe Gregorius my-
fteria catholicae profeffionis exponit , & arcanas
Chrifti appellationes, quæ divinis in libris occur-
runt , quamplurimas explicat, tradtatum Greco
exftare in Bibliotheca Vaticana , ex Simleri au-
dloritate feripfit Fabricius. (B.Gr. T. vil.p. 521.>
Auguftino etiam notum fuiffe indicat epiftola ejus1
cxxxxviil. ( novæ edit. n. 10. ) fuere tamen, quf
Latinum opus ab origine judicarent , & Ambro-
fio tribuerent, inter cujus opera editus eft. Chi£-
fletius Vigilio fuo adferipfit, item alii aliis ; qui-»
bus omnibus Leontius quoque nofter adverfatur;
nifi de Gregorii verfibus loqui putandus fit, quorum
utique titulus eft m Ayroppnm, quique a Bil-
lio editi funt, ( T.il. a p. 161. ) Sc Latine etiam
redditi. ceterum eos no« bene \oyov appellaffet.