7 \ts Tirpaxrxifroc y yKcooru owray, ^oA/a-ra
ptifja.T« r« ro^ctr©- ocuray, t « rXyrtop
ActA« HoJaUIKO. j 5(fM ** £%« T^a/
fX&f&V < 5, TO OUJTD TU TD 5(^ A t jß ß 6
/ttrfo$nv)ç efmr&oi qxurKcov' c< HTctAut/îfri-
<r<*y oV Aoj'O/ oujtup \j®sp e\ mop9 ^ ocü-
to/ «o"/ ißo A/cte; . j, ^ toSe %ciA5T(yrc-
foy, dr/ ^ <c^t<pfoy<y? <pd-eyyo$)ot nqj
<«r^>£Aova>? ActAyyrcf y& tTctnv (os etç xcc-
•myvcortv K<nxKeA<rtv thtcLV uropd'Eyyor-
TOU #0U ActAyj-/ , XOU &ct TytO TrAflS’ttOy-
<nv CWTUV KCU TÜS Aoyuç. TlfTt }^ctp
to <p?]<recs 5 w Key d oc®pwy TAijS'aoe-* Ao-
•^y?. 9) » yap yzars rys t^ mvetecos tu
ActAyyr©- ' “ E-t 7roÄvÄoy/ctg ük ex<pdj£y
df/MpT/XV . ,,
EuryyutM toiviw o <ro(pos Ejc^Autax-
C~T/\S J KM KdmT^AXl^TCU TcLVTHS %S E7TM0P-
*r*ç, ftîj TO rOyUît iGtfOTEUS î 'y W , £OJ&£
Ao%y> xtouetüs asfoDEpetv, £t>j5£ t / )✓ £ ftluo
£V T(ù Tovnpohoyç-tv KM iro'Ku'hoy&V d&KPl)-
you Gr%Pj*(pporiwLu £%£/y ' aftsct tf &upctv
aéèao^ys T iS e pm to/? %&}\eTt km s~ouxti
qdTwlkIjuj ? 3, <J? i&forrvyjTo A c tß ß 6 vjjpo-
yp&<P&- «frf©* TDV £71 TAVVOP O eOP . 6/704
(pyr/p 6 YLKKKyirt&TTtt,
runt 3 «/ converterentur. ( i j Sagitta vul-
»er^/M //»gw<* eorum 9 dolofa verba in ore
corum, proximo loquitur pacifica , 6* m /ê
fo&e/ inimicitiam. ( 2 ) id vero ipfum &
David prophcta confirmât , quum ait ,
Mollitt funt fermones eorum fuper oleum ,
6* i f ft funt jacula. ( 3 j ill ad vero gra-
vius, quod temere garrientcs & abfurda
blaterantes non intelligunt, fe in repre-
henfionem & condemnationem fuam gar-
rire ac blaterare, itaquc verba fua multiplicand
nam hoc indicavit 5 quum dixit',
Et Jlultus multiplicat verba, neque
enim admonitionem percepit ejus, qui
ait, In multiloquio non ejfugiaspeccatum .($)
l’ ræfcribit igitur - fapiens Ecclefiaftes,
otnnibufque auditoribus auflor eft, ns os
habeant præceps, neve verba proférant
infipientia, ac ne improbis & nimium
crebris fermonibus fe dementia laborare
demonftrent : fed ut ojlium circumftantiA
labiis ponant & ori cujtodiam, ( 5 ) quem-
admodum David vates fibi a Deo uni-
verfi precabatur. ait deinde Ecclefiaftes,
§ X I I I I .
O vk syvc<) ctvS'peû'TOç r /T ï ^ o ^ j o y , km
ti to erofjfy)ov 5 oti orurco (Wtv ti; etrcty-
y£}\& AJDTCp j £00% S'©- TUV (t<PpOVO)V KCCKV-
<th (Wtov , os vx. £yp<t> ry Top&jSlujM
Gis "aroÄ/y.
Ignorât homo quid fit 3 quod faBum eft,
& quid, quod futurum eft, quia poft eum
quis adnunciabit ei ? labor ftultorum affiiget
eum, qui nefcit ire in civitatem. ( 6 )
M EyctKns xeu 7toikiT\7]ç cotpehuois £i<rv\-
yr,T&s 4&fOTi§r\Ti toi; src/Äx<rtv d
(toQos E^xXïjcr/otrîis. otfxM yap vwj3 pt.<0\-
7\ov $£ ngi (ra'pcos o/§ct ^lamvofK’JA, ry?
aKalpvas ^ (Uf^eoA'Xo^y? nq) fjoeyaiKoppyjUOVClS
TAP hjTtßtoV ÂtpETUtp%Ù)V cuy/TTtcOj 3
ifqj tüt&pxv t($j\ Karxßa'fa.e-tv ^ rupaTmv
to crqxav (pçvcty/uu ^ tlw {j.eya'hoppri/j.o-
(TLUjlw * drft\0\'OTt TÜÇ /s&t TOV fKVOfJ.OO'mTOV
JiinofJLiov nq.) Toy \J/<ib5oy0/MOy A etiov top tutu
f/.VT'ncyayov, ms jjcny?, 01
/Grf&*
MAgn£e variseque utilitatis monita
fapiens Ecclefiaftes auditoribus pro-
ponit. arbitror enim, vel potius aperte
intelligo atque contendo, illum hoc loco
defignare impudentiflimos fuperbiflimofque
impiarum feftarum duces, & infolentiam
corum atque ja&antiam deprimere , e-
vertere, perterrcre: ipfum nempe info-
lentifiimum Eunomium ejufque pra;cla«
rum deduftorem Aetium , nomen fuutn
mentientem 3 ( a ) atque frugis ejufmodi
ho-
<i> Hier. c. xv. n. 5. (2 ) Ibid. n. 3. < j ) Pfalm. LV. n. ar. verum LXX. habent 0/ Xoyer uv m •
(4.) Prov. c. x. n. 19. <5) Pfalm. cxxxxl. n. j . (tf) Ecclef. c. x. n. 1^. at LXX. habent . . . r«5 uruyytkrt
gara . . . Olymp. . • • xuHUTti avrvt . uz eyru r« . . . • Bos autem ( in Proleg. ad Pfalm. ) codicis Alexandrini lectioncm
afferr hujufmudi, Mox^6î rl> uQPWt trxoTurtt avrer . addir deinde, Pro ruoTuirot obfeurabit, hgendum tconurtt fatigabit, ut
relie habet Aid. & Comp. & convenit cum Hebr. fed librarius illc <Alcx*ndrinus ofeitanter ex precedente voce refetiit litteram C &
dein pro ü legit T.
(d ) Aetium vocat nofter 4&>$owiiov 3 ut in-
feitiam & ftuporem hærerici hominis notet,
qui veritatem errori non prætulit, & Arianorum
commenta novorum portentorum adjeilione cu-
mulavit. eft enim Aeror Græcis oAquila, undc
ille Atriot didlus. quo fane nomine indignus
fuit,
TOfToujtüjj \j&fpCo\lw yharav
t Ayfras ^ SuteI2&cls3 dos &ne*v T0Ä£tJ?rcM
t Iuj aaiav tu 0 f y ItaytvcoTKEdV, t Ioo
0(^1 TMs (punzMs SPvoiMs nqA TMs ■ S’foAoy
uM s ç-fTyyriirETiv âje/rKo/xfyjbu yqji KypvrtoiBfiljjj
aPE^iyviarov ^ ravnKtos ctK<tTtt-
7\yTT0P3 T{qj fiovlw opvas y<r«y 7ra>nv
i'Oyv>v. <s O vk Eypco „ yap9 (pyoiv3 <c av-
Sporros t i to fiftotftpovr^Ti to ErofJfoov. „
fay biayviss yae, d E vvopuos vr,s tiïtas yonas
TOP Aoyov , unüs KoLTBlTwiQCOS, T(OS S^ETO
tup TtTnipoov ctVAcyy ro/%«tyy y craud'yKy
Hqj <ru/j(p(ovtat tup ctvTiK&pty)(ov aft\y?\ois i[qji
tto7\efJOKop astf&* <rvrTKTiv ti\s upd'pcoinvys
<pur£ù)ç nqj Tt\s tup ct?A(yy Çcocjv aXoycov v-
Trap^Ecoç t fayds t i iroT^ho) /ja7<hop to ectolle-
vov cwtyi ’ TX n n ircas y ha<rm<ra ^
diMpsSc-tra tu o~cofj.Qi.Tos KaS ’ ec/jjti\v
M'E'Xfi* T/]? Kotvys 7[qA zaSoXtzyç <x.vcls~<x.o~£(os 3
OTrlwiKct tco &t<(p ßühypjcLTi ttcO kiv a to 7\y-
'vj/frew ryro xotTat t Iuj epSo^op ^ bfanpov
Ty X^try Tctpunav * fjyn toivau to t j \ m
yiPOffyjOP yiVCOTKCOV 3 fjyTE fjlui TO ETOlftfiOV 3
&s toctoajtIuj yhao~£v aroThy^iav yqji Aüt-
’p*p , cos E%VTEpßoift\is<rys oKmophcjs (pavM
qqj t Iw y<ncty Ty aa^tvoym ©*y diayt-
vcoTKirtp. Tyroy y y , cos eqSJjuj httcov , ^
TXÇ
fuit , quum excel lens qujedam mentis vis , &
praclara ingenii laus appellatione illa defignari
foleat. nam idcirco Aquila tamquam infigne
data eft Joanni Apoftolo , qui divina tra&are
pro djgnitate potuit , & Theologus dici meruit.
quin erat in proverbio Atro? lorruodat
S'iS'ucTKHt , fi quis peritiores fe docerc conare-
tur, ut leges apud Suidam.
Habuit autem Aetius pro notario aut feriba
*»*%vyp<opp Eunomium : quem & hxrefin fuam
doeuir; ut Mu-ayayot jure illi fuiffe dicatur,
quod nempe, tamquam qui hofpites perurbem
vifendi cauffa deducit, errores illi fuos & por-
tenta monftraverit.
(a) Multis plane modis amentem hunc Hx-
refiarcham exagitarunt veteres Patres, Bafilius
in primis . hic vefano homini glorianti nihil fibi
de Dei virtute ignotum, nihil abditumefle,
epiftolam etiam feripfit, in qua plures de formica
quxftiones propofuit, ut eodem fcilicet,
quo nofter utitur, argumento fuperbiam ejus fu-
roremque retunderet. Ouxsp , inquit, 6 rlm tny.
Ttav ovrav etS'ncnv kutbi\utpe.neu fj,iy u \u v^ s(jtu& I
to (rfux.po'iurop ru>v «öporpcuvojj.'u/uv, 6ira>t ty^e tpu-
ctuty ipulw&axru, ^ Tli ru yjUptlllKOi <pv<TlS i
CHOTUTü) et vryAiycen vgz ucrSyun crunytre/x uurtt >1
£a i r H oaereo“ '« S'leeKnirrcu' « v&pott ^
aw Sta y o it <mt äpyovtxt trerotureu ’ et yvav orty.»
ßoh* nau aSixatv » tcov vtvpcoy vtQocpxTureu tpurts •-
homines, qui eo ufque amentiæ atque
impietatis proceflerunt, ut dicere aude-
rent, fc Dei efientiam compertam habere
, quæ 8c naturali intelligenriæ 8c theo-
logicis do£lrinis impervia 8c arcana ha-
betur ac prædicatur, unaque omnibus
omnino incomprehenfibilis cft. nam Ignorât
9 inquit, bomo qutd fit quod faElumeft9
& quid, quod futurum eft. nimirum Eu-
nomius eirentiæ fuæ rationem non agno-
vitj nec adfequutus eft, quo patio quatuor
fimplicia elementa, contraria invi-
cem 8c pugnantia, ad humanæ naturæ atque
ad ceterorum animantium fubftantiæ
conftitutionem coierint atque confenferint :
multoque magis ignoravit, quid poftea
futurum fitj id eft: quomodo anima fe-
junfta a corpore ac divifa, fecum ipfa
maneat ufque ad communem omnium re-
furreélionem, quumiterum inalteroChri-
fti adventu gloriofo, ex Dei decreto, il-
lud adfumet; itaque quum nec quod olim
fa&um eft j nec quod futurum fit cogno-
feeretj tantam ad amentiam furoremque
pervenic, ut per fummam impudentiam
diceret, etiam incomprehenfibilis Dei ef-
fentiam fibi cognitam efle. (a ) hunc igitur,
et to it veer idiots aaovSv\ott ex ns /Sptyuxros tort
<w ttpcuov 6 (A'jtKos ervyirupureiveTcu* et »' oreo/toyii
rv vtvpcoSas rots xtvvyuiots fn\ecri r(u> op-
[ii/rixlw cvStS'ctert Svvocutv ’ et urtiy co <wro> ro
Hirup yg/i uo •ftoXtiSoyov ceyyetoy ton rv >faretros f yt-
tppot en X) xctpStet x, txprijQicu % <p\t(3es , vptu/tt x,
Stuppuyy.xTU ' et 4-t\ov tarv , n rerQjyareU • ytovum
vuyov ajrav , tj iroKuytSets syet ems (Sueretc, iroooy Se
(Slot roy %poyov ^ HSft ris eeurots 6 rpovos t
\tl\av ytjvvnotus. torn nroejov J'g xipaxereu to r,xro-
(iz/vov * stgi iron vs^ot orourves ot ptupynxts , tsre
uiroT<iepoi vcw<resi «A ’ 6t yzx/ ruv yxyeu tpyoyt-
vav Haiv, ot Si StuiQiot tptpovrcu. o roivvv ruv
ovrav rhu yvuatv eortxopivu^ay, <zr<a? rhu rtt ptup-
(iHxos tpuaty etorura • et& ’ iras <P'jato\oyetra> rtut orour-
im vvv weptyttacur Suvctyiv. et St tv (Spu^viurv
fiypyuxos vorto ortQjitKu^ts rn yvuaet rlm tpuatv, orai
ruu ctxu<m\nwroy rv ©tv Suvxytv fieyxhuu^ets <pcu>-
mfitobcu; id eft, Itaque qui fe exijlentiumfeien-
ttant effe adfequutu'n gloriatuv, exponat nobis,
quomodo quod minimum eft eorum, qua in lucem
prodiemnt, vitam habeat, & qua formica natu-
ra fit , die at. num fpiritu & anbelitu vita ejus
contineatur .* num corpus habeat compablum ojji-
bus: nervifne ac junSluris compages explicet .* an
mufculorum & glandularum complexu nervorum
natura confervetur: an a fincipite per dorfuales
vertebras ad caudam ufque medulla producatur .*
ut rum ex nervofa pellicula complexions motis mem-
bris