™ I4 to w $ * , w ™ ! « -
H W «M'ô/.Tfli- S jg^H «T/raoro»
evoiusr, W rerufutfynis ms »ot/aR-opo*A-
i KÎJ t Z«x ÂÂüS-«*» VM <3s‘ twm A«-
7^3-5vtu» iTfyptyrcti», yrs td <P®? ka-
r/fep ijîu8>|Ôtfw. “ » >, y** “
yjg TlWYlKAV , ,, Ct?^ fv (TKOT& V)Ç tbtcLÇ
üMtyvtHK tßVKu; täJi foreßw £r q ^ n -
roiv' côç J(£| ripofyci '/aKettmv^ v
ptt/v&tv X«TO TOE hoytev Tb‘ Ex£Aîîô,î«s,'B
TOP «Nu» toï îç^ otAîito« «UT® «OÈi< W
tb 0 eb Ao)-B TKppBTiïç **™y^«A«PTO»-
«re s?) lyn *«&*«{ \c®c TtmtCihm, v® <u>r
TOP T/TpwirJ£o;^wH w ThyTnpfyoi -ms <r<pw
«o-luiims Jt«fâ<«r. tbtb ;£«£« nfiicws nrp-
yu y e» ,
§
Aoyo/ TOfpWP Wî ■ TO ßitKtVTpA ,
JÎAO; vtlrvpuifyot, ôi « r% top nw-ntyp*-
TOP f&O&JJCTÄP É£ TTO/U^JOJ * JÿJ <a%J03"QP E£
pofteris eommunicavlf. fed qui infenfo
erant animo, & ocuîos mentis: ftüpidos
habebant, neque eorum, quæ ab ipfo
prolata effent, veritatemagnoverum, ne-
que hujus lumen difpicbre potuere. ete-
nim Hefciertmt neque intcllexermt, ( i ) fed
in oftentationis fuæ tenebris ftulte atque
impie progrelïi funt: ut plane averfaren-
tur & ægre ferrent tam Eeclefiaftæ fer-
n i o n e s , quam aliorum, qui fimilia de
Dei Verbi adventu prænunciarent : quod
nempe quibufdam veluti jaculis infipian-
tçs eorum animi ab his vulnerati percel-
ierentur. quamobrçm adjecit protinus,
XII.
Semones fafientum tamqmm ftimuli, O’
quafi clavi igniti, qui ab ordinibus datijunt
ex yttftore : à- amplim ex i f f is , (2)
nO /w “ roepan ; » SuXovoti top « r o t ü
■ Marias agi F-i-ytt T,S emSfumrlus KÿP
-xttppxmu tK ©es Ao>» asfox«.-myynlvt>-
TOP parmi St’ tutdrim mo/mmt oe % -
ß oX u ap bfiOioTtmv te x ix.p vy $io i a n tb
tnwpoç fjtvryejov dis S ’« « s E w S p w T i i r i p s '
ot yap tetxtvt hoyot VU ray rauUy~
ftaTOP e ù & w a . ny«" t&PainSnr'tv ms
riwnsn to p vsao tb S to p a vn p ® * Mw-
ireas, x<u ifytroi xtu tb «apoipurB tgi ßa-
tnAEüiî A t ß i l , W t*™ h ™ <ro<l>eis mu-
to iityyetA«pt»s EaaAiitnctrB. ms y*p
0-WJ-m.yiMn TBTOP X.M TOP « ?Aw> à y im <esfo-
0ÎJTOP « TOIpot A 0 p 0 ( Æ&i UK EPOTOritTB
i£o<pî«f .dis . ir* r« p epro/ctP a tu S a A h u i \ x x
oprap fT ( * «A E t r« f .^ i i ls t o f o n x ^ e r a t ex troi-
■ tjtyios epos , e y x ’ «E « " T “ TS & E « P X “ a 'ra!T!i
A o v b Jtou X e a s -B X a ru fo s M > « > - <ums
H
f!) pfalm. Lxxxil. n. 5. , ,
^ 2 ) 4 c c le f . c. i i M LXX. ,Ç ««re» J« /** • Oj ,l,aybmenpti.o«d.o-r-u--s- --v-c-x- o, . . .*
QUorum nam fapientum? eorum urique,
qui a Moyle ufque adlnhu-
‘ manationem adventumque Dei Verbi
, myfterium divins lohumanationis a
fæculo abfconditum per fenfibiles appel-
lationes ac translaritias fimilitudines my-
ftice prsnunciaverunt. ejufmodi enim ler-
mones ab ordinibus prodkrunt, five ab
iis prolati funt, qui cum theologo ii!e
Moyfe verfabantur, tum a propheta &
rege Davide, atque ab hoc ipfo Eccle-
fiafte, qui hæc fapienter enunciavit. ad
horum enim aliorumque fanftorum pro-
phetarum concilia fapientes illi fermones
de Sapientia per fe ipfa fubfiftente, quæ
omnem intelle6lum atque confilium ex
iis, quæ non erant evocavit, a paftore
uno pervenerunt, (a ) ideft a fummo dia)
Paullo diverfa eft Origenis leâio; ab
tarnen interpretatio ejus non multum ablu-
; K« >«ƒ»> inquit, nraacu atri <rov Ex-
j i W ai ypaipcu hoyoi ao(pav as ßüKwrpu mt*
iiKol m'pvwpw'm > »* *■ •/»*» ™v ovv^Tav
SM * * tK iroipwos ivos r) W *$u> irt&osor i l
■ av. fit nromhu t u » \oyixav 6 A o y & , J'o-
I ui# tvovTov S'ixtyoiutes 'rois n» t%v<nv a<m ut
xMfiv, to St dtodu avn<fuvomm. id eft, Namque
omnes Scripturce fecundum Ecclejiaften fermones
fapientum funt quafi fiimuli & clavi défi-
xi,, qui de compaiïo dati ab uno Paftore : & nt-
hil fuperfluum ex ipfis. unus autem Paftor eorum,
quee rationi congruunt, Verbum eft; quæ
quidem difcrepantiam habere videntur iis, qui ut*“
res non babent ad audiendum, re autem maxime
cmfentiunÆc ex Tomo il. in Evang. Matm.
ad c. v. n, WM ‘ At
yAptpwnp- £îE y » tip t 6 rotfjJjjj ojmlKo ç ,,
raî&t y <p?j(Tî Ktu 'Zitya.çjm.ç 6 «nfotprwç * “ riot-
TOÇ&» TÜV TTOtfjSjocX, , Ä0M dtCtiTK.OpTtod’tlTOVTtU
rtc fQfoß&TM rssfo; ôv avctKeicpays kjj to\ -
A® ytsfalut o <®fo(pï]ri)ç Acc/3/5 ‘ w O toi-
fjLctAtcjv top IrpctviX ttBfo%sç, o oSfiycot vre*
«iïfoBa.'mv rov lcorr)<p. „ ek, v\ç av ra Totala
irotfjfyioç cLhnd'iva yj.ZAVi<; k«a Scope&ç rctvnç
raç <ro<pa; ctret>d"£y^oLvTo aUk/. aura "Aoyaç,
km TTS&osov ouuTuv djt/KTKa<nv ot <nwtev-
nç ouiraç rhx) mcüviov Ipftw km t !m> appn-
V)v (t,yct,tt\tct.<nv. wTw (prjtnv o ,
§
T te juy, (pv\ao? a ra toiyktm ßißAtairoX-
• y K STt repar^oç , km [/.eKet^ toKAyi
Ko^srcortç <rapKo;.
I I At KT^EfAOVlHç KM(pl\Q~OÇyt<tçKM
TpOfo.rjd’ixç d EKKÂwtaruç Tpoßtü^ho-
fAEvoç h o y a ; , c t l]ov v o v o j u x f a v i v
TTE-
( i ) Joan. c. X. n. 14. . :(» ) zach. c. x i i l . n. 74
entrerai-art u*. a-oofiarx. ccterum in Evangelio Mattliæi legimui
w TO » e o i? * « . c. XXVI. 0. 3!.• ■ < j ) pfalm. LXXX.
(q.) Ecclïf. c. xilv-.ii. 12. verum LXX. fententiam inchoant a
Olymp, cpntra Y te ÇvKum-h tu a-s^troy ß,ß\,a reAAae, or/ un
vinoque Verbo & Chrifto ac Servatore
noftro. ipfe enim ait, Ego fumpaflor bonus
x ) de quo 8c Zacharias propheta j
Tercutiam, inqùft, fajhrem, & difpergeA
tur mes: ( 2 ) f a ) ad quem tnulto prius
David quoque. propheta exclamavit, Qui
pafcts ■ Jfrael, entende^ qui deducts -velue 0-
vèm Jofepb. ( 3 ) quare hujns veri pafto-
ris gratta atque dono omnes de eo elo-
quuti funt fapientes fermones, & qui bos
percipiunt, copiam in ipfis inveniunt 5
vitam fcilicet æternam & ineffabilem exut
tationem. ait deinde Eccleftaftes,
XIII.
Filé mi, cave ne^facias l'pmSmultoig
non eft finis', dy medetatto multa labor eft
camés , % 4 / :
PRopofttis paternæ curæ ac benevo-
_ j^eniiæ proyidentiæque fermonibull
merito Eccleftaftes Filium appellat , qut
O o , eos •
fed spud LXX. fciiptum învcnies , ti«7Tx|arf 7«: iro/utrar,
:, reypartcu yxp • ria-nx?® ts* toilJmx , J tamper io-Shti.
m i. at LXX. hnbent Art, v-pojSatrx.
b 7« Tronic-eu fiifiKia . • • priera con/ungunt cum prxccdentibus,.
tri Jtpa-r/jos, *ç/a . , .
At ilia tÿi ireç/.tsoy t% aura y y quibus Orige-
nes interferic nofter vero ad copiam refert
cæleftis do£irinæ, unde haurirs falutem
omnes poflint, qui divines fermones intelligent,
fi verba, ut fanant fequamur, nihil aliud
funt, quam tranfitio quædam & nexus proxi-
mæ fententiæ : ut fi feribas Jam prater bac,
vel Quod reliquum eft,
(* ) Iftud Zachariæ vaticinium récitât nofter
non ex ipfius Prophetia, fed ex Matthæi Evangelio
: in. quo Hieronymus aliquando difcrepantiam
inelfe putavit non exiguam : nam in epi-
ftola ad Pammachium, quæ eft de optima généré
interpretandi, ( n. 57, ed. Vallarf. ) fieferi-
bit: In Mattbao quoque legimus Dominum pra-
dicentem %Apoftolis fugam, & boc ipfum Zacba-
ria teftimonio confirmantem ' Scriptum eft, ait,
Percutiam paftorem, & difpçrgentur oves, ' at
in Septuaginta & [n pq^brao multo aliter ;■ non
enim ex perfona Dei dicitur, ut Evangelifia vult :
fed ex Propheta Deum Patrem rogantis, Percute
paftorem , & difpergentur oves. in boc , ut
arbitror , loco , juxta quorundam prudentiam ,
Evangelifia piaculi reus eft, quod auf us fit Propheta
verba ad Dei referre perfonam. idem tarnen
, quum in Matthæum feriberet , fubdubi-
tare fe oftendit , & jn hu-nc modum loquutus
eft: Hoc al iis verbis in Zacbaria Propheta feri-
ptum eft, & , ni fallor, ex perfona Propheta ad
Deum dicitur: Percute paftorem, & difpergentur
oves gregis. ( in cap. xxvl. Matth, n. 32. )
nec fane dubitandi nulla erat cauflTa ; quum Propheta
, fi totum orationis contextual confidera-
re velimus , Deum Patrem gladio fuo imperan-
tem induxifle videatur: hæc enim ejus verba s
Et dicet, bis plagatus fum in domo eorum, qui.
diligebant me. Framea, fufeitare fuper paftorem
meum , & fuper virum cobarentem mibi , dich
Dominus exercituum ; percute paftorem , & di-
fpergentur oves: & convertam man um meam ad-
parvulos. ( Zach. ç, 13. n, 6, 7 ,) hæc v.ero, i\
prophetica detrahaç ornamenta , idem funt, ac
Percutiam, ut verba quidem utriufque dîfcrepa^
re, at fententia una elfe dicenda fit. nam quod
Septuaginta Interprètes hab.en.t n ^ u -n r*i iro^
sx-oiruactn ru rupoßaru, id in omnibus
exemplaribus non apparet ; & Roraanæ edicio-
nis curatores admonent , in ceteris iibris feri-
ptum elfe , rU^oy W ^ Siucxopma^
Snraaccr <m t^oßunu : quemadmodum vulgatuj
quoque Interpres reddidit^ eft autem Framea,
fi Auguftinum audias., ( epift. 120.. cap. 16. )
gladius, , ut in Græco ponçai,* j fin Taciturn^-
hafta. nam de Germ. c .7, fcribic,’ Haftas, vel
ipforum vofabulo frameas gerunt,, anguflo & bre-
vi ferro , fed ha acri & ad ufum babili -, ’ ut
eodem telo , prout ratio pofeit , vel cominus vel,
eminus pugnent•, ceterum poreux etiam Hefy-
chio eft -Qpxxtoy aUÇ Aopunov «ftuo,TÇj0iop t tf-cii
X^F* > Z1-??* 1 V uxoTioy fjtrxpoy .