T H E S A U R U S . 147
T A B U L A NONAGESIMA ET (QUARTA.
Num. I. Lacerta, Jmboinenfts, elegmtijfimai fantina.
Mirus hie ccrnitur verficolotis piftura: & maciilarum apparatus ¡ fiqiiidem tota corporis fuperficics ftjuamulis
tenuibusj ex albo, nigro, ic tuffo, variegatis, inveftiatur. Profeftò, ctfi dexterrimus Chalcographus,
hanc qui confecit TabuLim, uni huic Lacerti ad vivum delineando, quidquid in arte erat, impcndiffet,
naturam tamcn omni hac opera fui ne è longinquo quidem aflcqui hic potuit. Utinam ve!
vivens, vel mortua unicuique ob oculos poneretur hsc Lacerta ! ut incomparabilcm intuendo piifturam, à
N a t u r i hic in iquamulis adornatam, omnipotentis iìmul &L fapientiflirai Conditoris admiranda opera vel
contcmptiffimo hoc in Animálculo paterent. Interim & harc ejus icon, curioforum confpeftui expofita,
fat exhibebit argumcnti, Deum rariffimo hoc in Animante extollendi, adorandi. Attcntos qui hue
oculos defixerit, capitis anticam partem fumma arte, & fubtilitate inimitabili, marmoris in modum,
variegatam deprehendet ; omnesque partes reliquas elegantia piétura; quafi inter fe cerrare. Et tamen vel
i f t h s c etiam Animalia aliis in efcam & pabulum cedunt. Veneno, & maligna carcnt indole, nunquam
l i d c n t i a hominem. Quin conua meticulofa font, nec morfu impetunt contreilantem. Fccmella ha:c
efledicitur-, quum caudam furfom fupinacam gerat, prout iam ahbi commemoravimus.
Num. 2. Lacerta Amhoinenps, elegantijfima ¡ mas priorts,
Albicantes maculx Iiic paulo minores, ocellorum aut flolculorum a:mulir, fuis in interflitiis albicantii
p u n d a , totidem quafi margaritas deniè accumulatas, exhibent. Nieredo Coracina, candori nitidiffimo
intermifta, omncm hie facit varietatem. Nobilis autem rfte habitus ad digitorum usijue apices, &: longa:
caudx finem, fcie diffundit. Lingua longa, qualis Serpentum, bifida e f t , fed paulo latior.
Num. 3. Lacerta, Amhoinenfis, altera; foimina.
Ha;c prargreffas vel fuperaffct etiam venullate, fi, quidquid pulchri habet, ab Artifice repra;rentari
exaftè & ftylo exprimi potuiffet. Pra-tcr enim feries illas ocellorum, transverfim fiipra dorfum decurrentes,
omnem ejus fuperficiem infinitis quafi confitara diceres margaritis, dum punfla nigricantia, è fufcis fquamulis
ptominula, ordinatim undique depifta, totidem margaritas referunt. Ncque certe, quod hie occurrit,
artificium verbis defcribi potcll. Ventris fquamas, nivei candoris margaritis confpieuas, dilute fpai
c c ? t ims , lupini corporis apparatus innexi , eondecorant. Cauda ex albo annulata eft.
Num. 4. Lacerta, Ceilonica, crifiata, pedinata.
E r e f t i pedinis fquama; ad caudam usque protenduntur. Caput mitra tegitjxtuberans, dentata, qualis
Chama:leontum. Riftum fquams latiufcuk omni in ambitu
faturatè fpadicea; macuk, Tigrino more, variegant.
V I E R EN NEGENTIGSTE TAFEREEL.
Num. I.
het 'wyfje.
Zy !s wondcriyk fierlyk gevhkt, getnarmert, en getckent hec
ganfchc lyf ovcr mct fyne fchubbctjcs , van witte , zwarte en
rosachligc verwen. Schoon de meerterlyke handc van den kunibryken
plaatfnydcr, die dit Tafcreel heett bewcrkc,zyne kunll in
dcze naar her leven afgebeclde Hagedis tcn top heeft gevoert,
kan echter zyn werk by de nette tekening van 't dier zelf op
verre na niec Halen. Het was te wenfchen, dat jeder het zelve
levendig, of dood voor zyne oogen mögt lien, om in de ongemeen
fraaie werkjes van tekening, die over de ichubbetjcs door
de Natuiir daar in gewrochc zyn, de wonderen van den almachtigen
en alwyzen Sehepper, die zieh vertonen in een dier, dac
zo verachtelyk fchynt, te befchouwen. Doch het Tafcreel, dat
wy daar van Iiier onder 't oog der Liefhebberen brcngcn,_zal
hcn ondertulTchen aanleiding geiioeg geven oin Godt in dit leldzaam
rchepfel te verheerlyken. Als men het recht beziet, vindt
men, dat het hoofdt van vorcn weirgaloos fyn en fchoon gemarmei't
is, en dat alle de andere delen elkander in fchoonheit als
ovcrtrefFen. Deze dieren dienen echter ten prooi en voedfcl van
andere. Zy zyn noch giftig,noch boos van aardt, om menrehen
kwaad te doen: in 't tcgcndcel zyn zy fchnw en vreesachtig,en
als zy gegrcjien worden, laten zy zieh behandclen, zonder van
zieh te bytcn. Deze woidt voor een wyfje gehouden, om dat
zy hären ftaart opwaarts draagt, gelyk wy rccts elders hcbben
aangetckend.
fimbriant. Dilute fuicas cutis iquamas
Femora longa 6c gracilia, pedes, caudamque,
iquams
Num. 1. Mamitje man de nioorgaanile Hagidis,
niet minier •wmderlyk fchom getekent.
De Witte plekken zyn war kleiner, en als oogjes en bloemtjes
tuficheniii,met witte Hippels, als p3reltjcs,beltrooit. De vcrw
is alleen git zwart en fchoon wit. Het iierlyk beklcediel loopc
tot het einde van deklaauwen, en den ftaart, die lang is. Zy
hebben lange, gefpletene, tongen, als de Hangen, ea zelf war
breder.
Num. J. Andere Amhonfche Hagedis j een 'wyfje.
Deze Hagedis zou de andere te boven gaan, Indien de plaat«
fnyder de fchoonheden daar van mec zyn lleelcnaaldt hadr Icun«
nen treffen cn uitdrukicen. Bchalven de oogeii, die recgswys
dwars over den rug lopen, is zy overal als mec paarlen bezaait,
die in order gcborduurt zyn op de bruine huid-fcnubbccjes, daai*
de zwarce Hippels, gelyk de paarlen, verhcvcn op ftaan. De
wonderlyke werken, die in dit dier uiciieken, zyn onbefchryflyk.
De buik is over de helderc, wie gcparclde, fchiibbcn met;
licht bruinacluige bandtjes, die zieh met de bovenwerkjes verccnigcn,
bczet. De ftaart is mct wit geringt.
Num. 4. CeiJonfche Hagedis j gehifi e?i gekamt.
t aan den ftaart. Over
s, gelyk by de Chameleons.
De opftaande kam-fchubben lopen tc
t hoofcit is een opftaande gctande mu
De bek is' roiidom'^breed-fchubbig bclbomt. De licht
bruinachtige grond-fchubben zyn mct donkcr bruine plckkc n als
ovei-tygcrt. De lange, fchrale, fchinkclcn en btiicn, gelyk ook