6o R E R U M NATURALIUM
transverEilcs, magnoe, nitide albican:: qua ha: deiìnuntj propeanum, cauda
vergir.
Num. 2. l^amandua,
attenuata in acumen con-
JÍmericana.
Uci in Indiis Occidentalibus vulgare admodum eft hocce Animal j ita ex Orientalibus translatum haílcnus
nullum accepimusj quin ne audivimus quidem, ibi dari, aut inveniri. Quidam Erudicorum miras
Ubi de eo ideas nnxerej dum alii Leonem Formicariumt item Formicam Leonem, alii Formicam Vulpem, nonnulli
etiam Formicam Lupum illud appellarunt. D. Poupart^ AB.AcaJ. Reg. Scient, An. 1704, pag. Z55,
adnotavitj griieum illud eíTe, &c Araneo ilmilej quum Formicas dolo aucupetur : qux quidem comparatio
nobis admodum inconcinna vidctur. Baftamantinus, qui integrum volumen conícripfit de Repcilibus,
quorum in iàcris paginis mentio fá¿ta tík.y Myrmeco-Leonemy c^no nomine illud ab aliquibus infignit
u r , pro Scarabei ípecie habet, qu^ Scarabaus comiculatus audit, & à Germanis Schröter y 3.\iz Cerms a/o-
Jans vocatur.
Omnes h^ ali^que plurima deícriptiones nequaquam exprimunt veram hujuscc Animalis naturam,
cujus heic icona ad vivum exhibemus. Varia illorum habenturgenera, am forma, quam colore diícre-
Eantia. Quod hie rcpriíentatur, helvi eft coloris, molli pilo, lan;e quail smulo, veftitum, curto col-
) , latís armis, longo anguftoque capite Se roftro, è quo longa protenditur lingua, captandis &c intro
trahendis formicis, qui vidtus eft, accommodata. Conditor lapientiiTimus ifthxc Ammalia talibus organis
donavit, quibus opus erat, ut pabulum iùum pro guftu &c lubitu fibi comparare poííent. Pedes
antici, Urfmorum smuli, prarter dígitos communes, tres defupcr alios (aliquando unum duntaxat) lineali
gerunt, quorum quilibet incurvo ungue, medius tamen máximo, armatur: his lerram eruendo, nidos
formicarum quxrunt, & emungunt. Nares quamproximc ori adfits, anguftze, pilis quibusdam,
quail myftace, hiipida: funt , quibus olfaciendo explorant, ubinam pabulum ipiorum lateat. Auriculx
oblonge & pendula funt. Pedes pollici hujusce fpeciei, uti in Urfis, in quinqué dígitos fiíTi funt , Iongis
incurvisque unguibus munitos, latís prreterea calcibus innixi. Cauda longa, piloià, in acumen converga,
quá,Simiorum inftar, arborum ramis feie quam fortiflìmè adfigere valent. Mares infigni pene
donati, tefticulos intus fub cute reconditos gerunt. Formica, uti lit. A demonftrat, tam minores,
quam majufculs, his Animahbus in vi¿tum cedunt, uiibus hominum, precipue verb medicatis, haud
minus infervientes.
N u m . 3. tamandua, feu Coaty^ Americana, alha, altera.
Hare aliam omnino pra: ie fert faciem, quam prior. Caput multo brevius, auriculie minores, oculi
paulum grandiores, roitrique pars inferior nonnmil prolixior. Lingua priori non abíimílis, longa, anguila,
capiendis & ingerendis formicis apta. Armi quoque lati funtj corpus breve & craíTum. Antici
pedes craíTum protendunt digitum, lato curvoque ungue armatum. Poftica crura pedesque Uríinorum
xmula. Pilus albicans, quali laneus, longíor fere, quam prscedentis, eft : ficque &: crifpata cauda. Ha:cce
rariíTimas ínter ípecies cenfetur. ^tniopes Surinameníes Coaty vocant, & referunt, quod prehenfe
adeo fefe conglobent, pedibus quam firmiÌfimè ad fe mutuo contraéis, ut, nifi íponte fe rclaxcnt,
expl icari
'helder wit. By de opcning aan den ftaart, daar de dwarsfchubben
eindigen, wordt net ftaarteinde dun en puntig toelopende.
Num. 2. Amerikaanfche Mieren-eeter.
Dit dier is zeer gemeen in de Weft-Indiënj maar uit Ooft-
Indie hebben wy 'er nooit bekomen, zelf niet gchooit, dat 'er
gevonden worden, of zyn. Verfcheide geleerden hebben zieh
wonderlyke denkbeeiden daar van gemaakt. Eenige hebben het
Leo Formicarius en Formica Leo (Mieren-Leeuw) andere Farmica
yulpes (Mieren-Vos) z ommi g e 0 0 k (Mi e r e n -Wo l f )
genaamt. De Heer Poupart hceft in de Mémoires de fjicad. Roj.
des Sciences van 't jaar 1704, bl. 2 j f , aangemerkt, dat het graauw
•was, en heeft het by een fpin vergeleken, om dat het de mieren
niet lifb wcet te vangen. Dit is,naar onze gedachten,een flechtc
vergelyking. Baftamantinus,die een gehecl bock over het kruipend
gedicrte , daar in de Heilige Schrift gewag van gemaakt
wordt, gefchreven heeft, verftaat door Myrmeco Leo, gelyk anderen
dit dier noemen, een foort van Scarabeen, genaamt Scarabaus
cornicuktus, dat is gehoomde Schallebyter, ofKever, die
in Duitfclilandt ScMter en vliegende Hirfche genoerat worden.
Alle deze, en meer andere bcfchryvingcn komen niec ovcreen
met de rechte natuur van dit foort van dieren, het welk wy hier
naar 't Icven in plaat vertonen. Zy vcrfchillen ook in hun geflacht,
zo in gedaante, als in verwen. Dat zieh hier vertoont,
is vaal, glad van haair, en wollig -, kort van hals, breed van
fchoft, lang en fmal van hoofdt en bek, met een lange uiiflekende
tong, waar mede zy de mieren, daar zy van leven, wcten
te vangen en in te flikken. Om de zelve naar hun fmaak en zin
te bekomen heeft de wyze Schepper der Natuur deze beeilen
gewapent. Aan de voorfte potcn, die als Bcercn-poten zyn,
hebben zy, behalven de gemene khauwen, drie klaauwen aan
elke poot (andere hebben 'er maar een) en ieder klaauw is bezct
met een krommen nagel, daar de middelfte de grootfte van is,
waar mede zy de aarde opkrabben, om de- neitcn van de mieren
te zoeken en te roven. De neusgaten zitten digt aan den bek,
die fmal,en met eenige haairen, als een baardt, voorzien is. Zy
fnuffelen en ruiken waar hun fpys verborgen is. De ooren zyn
langwerpig neérhangende. De achterfte poten van dit llag hebben
vyf klaauwen, gelyk de achterpoten der Beeren, en vyf tenen,
met lange, kromme, nagelen, en brede hielen. De ftaart
is lane, haairig en puntig toelopende, daar zy een grote kracht
in hebben, om zieh daar mede aan de takken der bomen vaft te
houden, als de Aapen. De mannetjes zyn voorzien met een
groot lidt, of mannelyke roedc, waar van de balletjes binnewaarts
in de huidt verborgen leggen, met let, A aangewezen.
De Mieren, die tot fpyze dezer dieren mede gefchapen zyn,
zo wel de kleine, als de grote, in hunnc foonen , zyn ook tot
dienft van den menfch, voornamcntlyk in de gencesmiddclen,
gebruiicelyk.
Num. 3. Tvjtde foort 'van Mieren-eeter uit
de Spaanfche iVeß-lndien, xynde nvit.
Dit diertje is ganfch anders van gedaante als het voorgaande.
Het hoofdt is vecTkorter} de oorcn zyn veel kleiner, de oogen
wat groter, en de ondcrbek wat langer. De tong is, gelyk die
der vorige, lan^ en fmal, om 'er de Mieren mede te vangen en
in te flikken. Zy is mede breed van fchoft, kort en dik van lyf.
Aan de voorfte poten zit cen dikkc klaauw, met een brede,
kromme, nagel voorzien. De achterfte potcn en benen zyn als
die van de Beeren. Het wit haair is wollig, en wel zo lang als
aan de voorgaande, als mede de omgekmldc ftaart. Dit is een
van het raarfte en feldzaamfte foort. De Negers in Suriname
noemen ze Coatj^, cn zeggen, dat zy gevangen zynde zieh in ecu
rollen, ftekendc hunnc voeten 20 vait by elkanaer, dat men de
zelvc
h