T H E S A U R U S .
N u m . 4. Avkùl*, ^mhomenßs, canora.
Elcgans hsccc Avicuk Lufcinüs accenfitur ob cantús fuavitatem, quem à natura cJofta, Conditoris
fui in glorian! j geftit intonare. Libidinofa pulclierrimam j longamque, caudam fuam fupinat. Caput
ejus, Collum, & corporis facies fuperior, ex fufco rubent; dum pciäus & ventrem diluta tingit flavedo,
alasque lutea diftinguit macula. Qua: ex uropygio porriguntur, penna; longiores, aurei lünt colorís, íupernà
parte vero ex fufco rubicundi.
T A B U L A SEXAGESIMA ET TERTIA. '
N u m . I. Avis Faradifiaca Aroeßca, maxima, fubruhrai mas.
Ex Ínfula plerumque Ceilanenfi, nonnunquam & ex Ternatanà, harc ad nos Avium ípccies transfertur.
Haud diu quidem eft, ex quo binas hasce accepimus, integras penitus & illibatas. Has inter,
quam híc volantem reprsfentamus, marem exprimir binis illis fuis longiílimis pennis, qux circa uropygium
cuti inf ixx, inde ad plusquam cubitalem protenduntur longitudinem, craífitie & nigritudine fere
fila futorum piccata referentes, utrinque pilis quafi hiípidula: : earum apices extremi ad plusquam digiti
longitudinem plumulis ornantur, dimidium fere digitum latis, in acutum convergentibus ; quod fexùs
maículini eft indicium. Dorfi & alarum pennse fupernà facie dilute ipadicex funt. Roftrum longum, durum
, plumbei eft coloris. Caput, relpe£lu tranci, admodum exile eft, oculique valdè parvi. Citrinas
color capitulum, collique fiiperiora, tingit. Roftri ambitum tenuiiiima: plumulx, quail piloiic^
Coracino colore iplendentes, obfiaent. Sub collo plums eminent fubtiles, faturatc virides, tono vividiflimo
Holofericum, pigmento Smaragdino dives, provoc.antes. Tennx plum.atiles, longa-, in acumen
convergentes, ex grifeo, albo, luteo, & fubruíFo, varieganturi arque tenuibus admodum cauliculis,
conjugatis, utrinque fub alis oriunda:, falciculum plumarum efficiunt elcgantiffimum ; qui vel ideò tanto •
adliuc concinniòr eft, quod pennarum, eum conftituentium, nonnullx aliis fint breviores. Authorum
quidam, minus experti, Avium huic fpeciei deeífe pedes, perhibent ; quod falfum eñe, nos docuit°experientia.
Vcram eorum formam ha:c noftra icon exprimir. D. ir. Vaìentìnm, Tom. III, fag. joí , ubi
de Avibus Amboinenfibus agit, exaftiifmiam dat hiiloriam hujusce Avis Parndißacie, Ciye Solaris, quo cognomine
à Lufitanis, & Aroetis, infignitur.
N u m . 2. Avis Taradifiaca; famina.
Prioris ha:c Fcemella,externo habitu, Se colore, à Mare fuo nil discrepar, nifi, quod pennx illa: bina;,
longiilima;, in apices definant, haud ita late plumatos,fed rudinientum faltem panícula; plumatilís oftendentes.
Raro ex Indiis Oricntalibus h i c Avium Paradifiacarum fpecies hue transfertur, quarum elonga.
ta illa filamenta plumatis, uti in liisce, gaudent apicibus.
N u m . 5.
Num. 4. Sierlyk mogeltje van Amhon.
Dit fierlyk vogeltje wordt onder de Nachteilen gefielt, om
liet aangenaam gcluidt van den xang, dat deze Deertjes, door de
Natuurgeleert,driftigmaken, om hunnenSehepperteeeren. Uit
Eekere luft draagt het zynen fierlyken en langen ftaart omhoog.
Het hooldc en de hals, als mcde het bovenlyt zyn donker roodj
de borft en't gnderlyf licht geel; 00k ziet men een gele piek op
de vlerken. De lange llaart-veercn zyn goud-geel, van boven
bruin-rood.
D R I E E N Z E S T I G S T E TAFEREEL.
Num. I. Grootße foort wan Aroefche Pavadys"
'vogel ¡ een mannet je.
De zclve wordt ons gemeenlyk van Ccilon, ook wel van Ternate
tocgczondcn. Deze twee hebben wy eerft onlangs ontfangciijeanlch
gaaf en gehecl,zondcr de minlte befchadiging. Deze,
als in de vlucht zynde, verbeeldt het mannetje, met twee
lange ílaartveéren, die achter by de Ihiit vaft in de huidt zitten,
cn ruim ecn el lang, cn gelyk een dikke pikdraadt zyn, die de
fchoenmakcrs gebruiken, ook byna van de zelve zwarte koleur,
cn längs wcérzydcn ruigachtig als gchaairt. Aan de uiteinden
zyn deze penachtige draden ruim een vinger lang, en een halve
vinger breed gevedert, die puntig toe lopen, tot een teken, dat
het mannetjes zyn. De verw der bovenlyflche vcéicn cn vlerk-
Cien zyn van boven licht kaftanie-bruin. De bek is lang,
, cn lootvcrwig. Zy hcbbcn ccn wondcrlyk klein hootdtje,
en kleine oogen, naar hunne grootte. Hot hoofdtje en de
bovenhals zyn fchoon citroen-geel; rondom den bek zitcen zeer
fyne veeren, als haair heel git glinllercnd zwart: onder den hals
zyn fyne hoog groene Vetren, als het fchoonrte Smaragdverwige
froen fluweel, ongemeen glanzig. De lange puncig toe lopenc
pluim-veeren beilaan in vierderlei verwcn , als grys , wir,
feel,en rosachtig. Zy groejen uit aan weörzyden onder de vieren,
daar zy koppelswyze met zeer dunnc pennen uit voortkomen,
en een fchone pluimagie maken. Doch eenige pluimveörtjes
zyn wat korter aan de andere,dat hen iierlyker maakt. Van
verfcheide Schryvers wordt uit onkunde verhaalt, dat dit foorc
vanvogelengeenpotenheeft. Maardeondcrvindingheeft ons anders
geleert. Zy zyn eigentlyk zodanig, als wy die hier verbeeiden.
DeHr. ir. VaUntyn^ 'va zyn III Deel vzn de Verhandeling
der vogclen van Amboina, bladz. 305, geeft ecn grondig
verhaal van dezen Paradys- ofZonnevogel,gelyk hy daar van de
Portugezen en inwoonderen, als mede van de AroeeTcn wordt
genaamt.
Num. 1. Wyfje i'an den loorgaanden Paradys-
In de uiterlyke gedaante cn verwen is 'er gcen onderfcheiJc
tuflchen beide, bchalven dat de twee lange draadachtige pcnnc»
aan.de einden niet zo breed gevedert zyn, maar daar aüccn een
bewys van hebben. Seiden komcn uit Ö.oft-Indie in dezdanden
Paradysvogelen, die, als deze, vedren aan de uiceinden van hunne
laxige draden hebben.
Bb ; Num. }.