T H E S A U R U S. 105
mortua J coiiclufo ill cubiculo aflirvata, illud totum eo rcplear. . Admodi im pufillo funt, & tcnello, corpufculo:
prarprimis autem capitis, roftri, pedumciue, excellunt gracilitate. Ak & cauda raaximam
molis conlHtuunt partem. Plumx earum ex obfcure grileo in nigrum vcrgunt. Verofimile eil, Aviculas
hasce fuaveolcntibus vefci animalculis, aut ipfo forfan Ambaro ; unde fragrantem ilium odorem con->
trahunt.
Num. Frlngilla, Brafdienßs.
Magnitudine equidcm Batavas baud fuperat FringilLis, at piiburx eleganti.! Bina: c caud.î ejus protenduntur
pennx , longiores, exemplo rariffimo, nec rainoribus in aviculis .ideò occurrcnte. ' Colbtis'eft
cx cinereo obfcurè grifei; pennasque caudx prouadas, toti quidem concolores, dilute ipadicci finiunt apü
ces. Roftrum rubella: fuccingunc plumulx : alas vero diluto rubori intermifta variegat flavedo. !
T A B U L A SEXAGESIMA ET SEPTIMA.;
Num. I. Fhosnicopterus, Amricanus. ' |
V i v um Curaflaviâ ad nos delatum, per aliquot dies, retro xdes nofl:ras affervavimus, poilmodùm iri
Principis cujusdam aulam transmiíTum. Ñeque certè inelegans eft animal', Cicoma quidem paulo mmus,
at collo, femoribus , pedibusque prxditum multò longionbus. Pedum digid, ratione tranci corporis,
puGlli funt: caput minufculum quoque, at longum, roftro gaudet mirabili, pollicem circiter
longo & craíTo, anteriùs nigricante, deorfum incurvato, reliquâ parte flavo. Huic fupra & infra infident
plurimi dentes, exiles, quibus fuum prehendit, dividitque Avis pabulum, ob roftri alias curvaturam
rurfus elapfurum. Cxterum vorando,aut bibendo occupata caput in latus alterutrum inclinât, tan--
to ut facilius v iaum ingerere queat. Pifturx elegantiâ nulli exóticas inter Aves cedit. Trunci torius i
capitis, femorum, & pedum plumx diluto quafi Minio infeärx funt, pennis remigibus excepcis, utpote
penitus nigricantibiw. Plinius, aliique veterum fcriptorum, Phcenicopteros Ciconiarura accenfent famil
i x : Ariftoteles vero inter IhUts eos enumerar. Interim neutri h.irum fpecierum veré accedunt, peculiare
potius fibi formantes genus. Quin & Plinius Phalacrocoraces, iingularem Avium familiam, Arileif
adnumerat; quod quidem baud fecus faflum videtur, quam fi quis Gallin.is & Columbas, aut Anferes
atque Anates, ad idem genus référât. Verum baud immcrabimur huic diutius rei ; fed noftrum prolequemur
penfum. Oculato tefti potior in his habenda fides.
Num. 2. Avis Motmot, Brafdienfis, coloris fpadicei.
Columbx eft magnitudine, craffo capite, collo curto, roftro pariter brevi Sc craftb, vulgaris inflar
Gallinx nolbratis, cui 8c pedum accedit forma. Pennx . alarum remiges ex Cyaneo in viride vergunt.
Roftrum nonnullx prxtexunt plumx nigricantes. Avem banc, ritè prxparaum, gratum prxbere fercul
u m , ' teftantur , earn qui guftarunt.
Num.
die vol len levendig, of dood, in een beflotcn kamer is, wordc en krom ncderwaarts gebogen i anders geelverwig. Onder en
de gaiifche kamer diar van gcperfumcert. Deze beeftjes zyn boven litten in den bek vele kleine tandtjes, daar zy hun voedlel
1 wel byzonderlykbet hoofdt,
mede vail houden cn byten , alzo het anders wegens hunnen
krommen bek hen weder zou onivallen. Als zy bezig zyn met.
klein en teder van ligchaani,c- ^ j ,en het kleine, körte, bekje, als mede de pootjes. Het grootft
zyn de vlerkjes en het rtaartje. De vedertjes zya donker
craauw, hellende naar 't zwaa. Het is niet onwaarfchynlyk,
aat dit foort van diertjes aaft op beei^es, die welriekend zyn;.
mogelyk hebben zy van de Amber zelf^un voedfel, daar zy dan
bunnen liefFelyken rcuk van hebben.
Num. 5. Braßliaanjche rmi.
oDic beciljc is nict grotcr dan de Nedevkndfche Vinken zyn j
maai- het is traaier mct koleuren gcficrc. Het hceft twee lange
ftaartve^rtjcs, dat zeer raaris, en men aan kleine beeftjes felden
ziet. Het is donker arch-graauw, eelyk mede de twec lange
ftaaFtpennctjes, die naar de eindcn licht bruin zyn. Om het
bckjc zitten rode vcivtjes, als mede ovcr de vlerkjes, met licht
rood en geel uitgemonitcrt.
Z E V E N EN Z E S T IGS T E TAFEREEL.
0 Num. I, Weß'lndifche Ffaman.
Dezen vogel hebben wy levendig van Cura^ou bekomen, en
eenigc dagen achter ons huis gehouden, voor dat hy naar zeker
Ho^ wierdt verzonden. Het is een fchoon beeft, wat kleiner
dan een Üjevaar, doch vecl langer van hals, fchinkels, en bencn.
De poten zyn maar klein , naar de grootte van het lyf.
Het hoofdt is mede klein cn lang, met een wonderlyken bek,
1 duim lang, en eveu zo dik is, van voren zwarc
eeten,ofdnnken,houden zv hun hoofdt op zyde, c
gcmakkelyker naar zieh te ícunnen halen. Dit is mede een Viin
de fierlyklle vogelen uit vremde landen. De veeren over zyn ge-,
Kelc lyf, het hoofdt, de benen en vocten zyn licht Vermilioen-,
rood, uitgezonderd de vlerkpennen, die ganfch zwart zyn.
Plinius en andere oude fchryvers flellen de Flatnans onder de
Ojcvaars. Arifioteles ftelt ze onder de [bis\ maar zy komen noch
met het cene , noch met het andere gcOacht overeen , zyndc
dezeFlaman van een byzonder geflacht. Pimiui wil ook, dac
de Pbaiacrocorax^ of Waterrave, dat een byzonder foort van vogelen
js, onder ¿z Ardea ^ ofReigers behoortj dat even zo veel
IS als oFmcn zeide,datHoenders en Duiven een foort zyn,gelyk
ook Ganzen en Eendvogcls, die evenwel zeer van elkander verfchillen.
Wy zullen ons daar mede niet langer ophouJen, maar
ons werk vervolgcn : dat onze oogen zien, kan nict iniflcn, en
wy moetcn zulks naar waarheit getuigen.
Num. 1. Schone Kaßanie-huine Vogel uh Brazilj
gevaamt Mocmoc.
Hy Is van grootte als een Duif. Zyn hoofdt isdik, en zyn
hals Icorc. De bck is mede kort en dik, gclyk et-n gcmeen in-,
landfch Hoen, waar mede de poten ook overeenkomcn. De.
vlerkpennen zyn donker blaauw , naar het groen trekkende..
Voor om den bck zicten eenige zwarte vedertjes. Menhoudt'
deze Vogels voor cene aangenamc fpyze, als ze wel zyn tocb?-^
reid , naar het gctuigenis van de genen, die daar van gegeccn
hebben.
Cc ; Num. 3,