
7. SOLEIROLIA. --- HELXINE ( l ) Auct.
F l o r e s dioeci ; solitarii. I n v o l u c r u m trifidum. F l o r e s m a s c , ; G a l y x
quadripartitus. S t a m i n a quatuor. R u d im e n t u m pistilli eliipticum basi
lanatum. F l o r e s f e a i . : I n v o l u c r u m tubuloso-ventricosum, trialatum,
trifidum. C a l y x tubuloso-ventricosus, limbo quadrilobus. S t y l u s filiformis,
brevis. S t i g m a capitato-ob lu ngum, ad unum latus villosum.
Piantæ herbaceæ. Folia alterna obliqué rotundata , integra, villosa et
pilis fusiformibus (2) adnatis conspersa.
Species genuinæ : HeJxtiie soleirolii, Requien, Ann. des sc. nat. août
1825 , p. 384; parietaria lusitanica, D. V iv ia n i, App. Flor. corsie,
p. 3 , tab. 1 , f I (3), &c.
Species dubiæ : Urtica pusilla (H. D e s f ) ; vid. australina pusilla, &c.
§ V. F O R S K A L I E Æ .
F l o r e s monoeci, involucrati ; involucro monophyllo, integro vel
laciniato, rariùs abortivo, bi-multifloro ; floribus marginalibus masculis ,
centralibus femineis. a i a s c . : C a l y x nullus, ejiis loco bractea (4)
dilatata, canaliculato - concava, sessilis aut pedicellata, apice galeata.
S t a m e n i . F j l a m e n t u m incurvum, tardiùs patens. A n t h e r a subrotunda.
R u d im e n t u m pistilli nullum! f e m . : C a l y x monophyllus, integer, vil-
iosus vel lanatus, plerùmque ovario adnatus. S t y l u s brevis. S t i g m a
elongatum, unilaterale, villosum. O v u l u m erectum apiceque vasis filiformibus
affixum. A c h e n i u m calyce persistente vestitum, rectum, eilip-
ticum. S e m e n erectum. E m b r y o rectus.
Herbæ alternifoliæ. Flores conglomerati, spicati, aut rariùs solitarii.
( 0 C e nom de Linné, rétabli par M. Requien, l’a été précédemment par M. R. Brown
Prod, Flor. N o v .-H o ll p, 420, pour une tribu des polygonées. ’
(2) Raphides!
T “ celui de M. le doct'e'"u r Mérat. ' i “ ««"-s femelles dans
^ (4) Dans nos généralités, nous démontrons jusqu’à la dernière évidence que cette bractée
n est autre chose qu un calice modifié par l’avortement.
1 . f o r s k a l e a .
I n v o l u c r u m laciniatum, multiflorum. F l o r i b u s m a s c . : 6 - 8 ,
FEM. ; 3-4.
Foiia alterna; flores conglomerati.
Species genuinæ : Forskalea angustifolia, R e t z ; / tenacissima, L .; /
viridis !
2 . d r o g u e t i a .
I n v o l u c r u m integrum, biflonim; flore altero másenlo, altero fe-
mineo.
Folia alterna, punctulato-granulosa. Flores spicati.
1 . D r o g u e t i a E C L I P T I C A .
D. foliis ellipticis, acuminatis, serratis, utrinque pilosiusculis.
Urtica graciiis ! Ait.
U. ieptostachys. Juss., Pers. Syn. pl. 2 , pag. 5 5 4 .
In insulis Mauritianâ et B orboniâ, cum sequente.
2 . D r o g u e t i a o v a t a .
D . foliis o v atis , subacuminatis, serrato-dentatis, basi subcuneatis,
utrinque pilosis.
Urtica graciiis! Ait, [H . Juss. ).
U. Ieptostachys! Pers. Syn. pl. p. 5 5 4 .
3. a u s t r a l i n a ( i ) .
Involucrum subnullum. F l o r i b u s a i a s c . (1-2) et f e m . (1-3) in eâdem
axillâ.
Herbulæ pusillæ. Gaules filiformes ramosi, repentes; foiia alterna.
Flores subsolitarii pedunculati, ebracteati!
Species unica : Urtica pusilla (H. D e s f ) , &c.
( i) C e genre, de la Nouvel le-Hol lande, que j’ai trouvé seulement dans ¡’herbier de M, Des-
iontaines, qui le tient de M. de Labil lardière, est trés-anomal : il a quelque analogie avec le
genre helxine ( soleirolia ) , et plus particulièrement avec les boehmériées ; mais s i , comme j ’ai
cru le reconnoître, il n’a qu’une étamine, et quoiqu’il soit dépourvu d’involucre visible , il se
trouve convenablement placé dans les forskaliées.
Vûynge de l’ Uranie. — Botanique. ^ ^
l