
4 . ° Fn u r t i c é e s k o v u l e s s u s p e n d u s , k e m b r y o n s t r è s - p e t i t s , r e n v e r s é s , d r o i t s ,
s i t u é s a u s o m m e t d e l a g r a i n e d a n s u n p é r i s p e r m e c h a r n u ; l e s m i s a n d r É e s ( mi-
sandra, gunner a ).
5.° En urticées k ovules suspendus, situés au sommet extérieur d’un endosperme
charnu, ou plus ou moins enfoncés dans sa substance : les P I P É R A C É E S [laurea ( i },
dugagelia, peperomia, piper, gnetum (2 ), thoa et lacistema { ;) ).
Plusieurs genres restent encore k cla sser: de ce nombre sont le datisca, que, sur
les premiers erremens de M . de Ju s s ieu , on a placé, je crois, dans les résédacées ; ie
theligoniim, sur lequel M . D e lile vient de faire un travail sp é c ia l, et que nous avons
nous-mêmes soigneusement analysé; lequel restera sans doute dans les chénopodées,
où M. Decandolle l ’a déjk pla cé; le pteranthus, p e u t -ê t r e de la même fam ille ,
mais que nous n’avons pu observer convenablement; le bagassa, que nous ne con-
noissons que par A u b le t , et qui entrera peut-être dans les artocarpées, &c.
URT IC EÆ, J u s s i e u .
F l o r e s monoeci, dioeci vel polygami. G a l y x qiiadri-quinqtie- vel
interdùm (laciniis duabus connatis vei iinâ abortiente) tridivisus; in floribus
femineis nonnunquam niillus. S t a m i n a 4 vel 5 , rarissimè i vel
2 , 3 . F i l a m e n t a primo incurva, dein elastica expansione patentia; in
nonnuilis brevia ; recta. A n t h e r æ subrotundæ ; in cannabi et humillo
lineares; loculi appositi, ad Iatus secundùm Iongitudinem dehiscentes.
O v a r i u m monospermum, liberum vel calyci adnatum. S t y l u s brevis vel
nulius. S t i g m a indivisum , bi- vel muitipartitum, glabrum vel villosum.
A c h e n i u m exsuccum vel drupaceum. S e m e n basi , apice vel latere
affixum. P e r i s p e r m i u m nullum (4), aut rariùs carnosum. E m b r y o rectus
vel curvatus ; radicula supera.
Arbores, frútices vel herbæ. Folia alterna vel opposita, integra vel
divisa. Stipulæ petiolares geminæ. Flores axiiiares, paniculati, spicati
vel capitati rariùs solitarii, bracteati.
( I ) Le Inuren s’éloigne des pipéracées par l’organisation de ses étamines.
(z) M. Adolphe Brongniart, guidé par de sa\antes considérations, place les gnetum dans la famille des
conifères.
(3) D’après le nombre des ovules (six) observés par MM. Aug. de Saint-Hilaire et Kunth , il est douteux
que cette plante puisse rester où nous la plaçons
(4) Excepté dans ies pipéracées, les guunérées, &c.
S 1. " E L A T O S T E M E Æ .
F l o r e s monoeci in eodem vel distinctis pedunculis ; rariùs dioeci.
G a l y x quadri- vel quinque-divisns ; in floribus femineis sæpe incompletus
vei plané abortiens. S t a m i n a 4 vel 5 . F i l a m e n t a incurva, tardiùs p a tentia.
A n t h e r æ subrotundæ. O v a r i u m liberum ; in floribus masculis
aboniens, cupuliforme, aut clavatum. S t i g m a sessile, muitipartitum;
laciniis simplicibus, linearibus. O v u l u m erectum vasisque è vertice orris
cum basi stigmatis continuum. A c h e n i u m oblungum , rectum. S e m e n
erectum. E m b r y o rectus.
Herbæ siibcarnosæ , satiatè virides; pilis fusiformibus (i) adnatis con-
spersæ. Folia alterna vei opposita, glabra, rariùs pubescentia. Fiores
capitati vel paniculati.
I . e l a t o s t e m a .
F l o r e s masculi et feminei in eodem capitulo, pediceilati, bracteà
magnâ suffulti. m a s c . : G a l y x 4- Iobus; iobis acutis. S t a m i n a quatuor.
PiSTH.Li rudimentum ovato-clavatum. f e m . : G a l y x parvus, quin-
quepartitus vel nullus.
Folia alterna, crenata vel dentata, basi obliqua.
Species hujus generis sunt : elatostema serratum, Forst.; procris maculata
; procris fagifolia, Poiret, Dict. ( H. Mus Juss.), &c.
2 . S C I O P H I L A ( 2 ) .
F l o r e s masculi et feminei in eadem axilla , sessiles; masculi corymbosi,
bracteà parvâ suffulti; feminei capitati, bracteà majore cucullatâ instructi.
MA S C . : C a l y x quadripartitus ; laciniis ellipticis , obtusis. P i s t i l l i ru-
dimentum pezizæforme. f e m . : C a l y x nullus.
Folia alterna, integerrima, basi obliqua.
1. S c i o p h i l a t o r r e s i a n a . Pl. 120.
S. foliis magnis oblongis, acuminatis.
Elatostema torresiana, olim.
( r ) R a p h id e s î des au teu rs .
(2) AT R o b illa rd d ’A rg e n te lle a rep ré s en té u n e e sp è c e d e c e g en re [sciophila frutescens,
H . A d u s.), d an s sa m ag n ifiq u e co lle c tio n artific ie lle des p la n te s d e l’Ile -d e -F ra n c e .