
Il .
13 ■
ífe *
S T I C T A , A c h a r i u s .
1. St i c t .y s i n u o s a .
S. thallo g lauco læv i, subtùs fu s ce s cen te , profundè diviso, laciniis subdiscretis
sinuosis , scuteliis submarginalibus dilutè badiis. Pe r s.
Sticta quercizans. var. ex D e ii s e , in Litt. et M o n o g . pag. 48 , tab, 7 , fig. 26.
In Brasiliâ (Rio-Janeiro ) , ad arborum truncos.
On ne doit pas confondre cette .espèce avec le sticta quercizans, A ch .,
qui est une véritable parmelia, du moins le sticta quercizans, Michaux,
Flor. bor. americ. , que ce célèbre lichénographe cite comme appartenant
à ce genre. Au reste, notre sticta paroît être fort voisin du sticta
laciniata, Swartz, à en juger d’après sa figure citée. P.
2. St icta d i s s e c t a .
S. subfiisco-lutescen.s, infernè densè tomentosa fu lig in e a , margine subcrispa
, scutellis fusco-badiis. Pers,
S. dissecta! Lich. amer. I I , t. II. D f/ ir r , M on o g . pag. ¡ 48, tab. 18 , fig. 6 7 .
In Brasiliâ (R io - J a n e ir o ) , ad arborum truncos.
Les échantillons sont incomplets, en sorte qu’il est impossible de ies
déterminer avec précision. P.
3. St icta g a u d i c h a u d i a n a .
S. thallo tenui um b r in o , infernè concolore , demùm glabro , laciniis dilatatis
in c iso -c ren atis, scutellis parvis sparsis. Pers.
Sticta gaudichaldia. D e iis e , M o n o g . p a g . 80, tab. 7 , fig . 23.
In insulis Maclovianis ( obtegit rupes ).
4. St i c ta l e u c o s t i c t a .
S. thallo sublaciniato opaco sub farinoso timbrino , infernè densè tomentoso,
cyphellis albicantibus. Pers,
Sticta crocata var. a. D e lis e , in Litt. n.° 6 . M on o g . p a g *5 6 , tab. 4 , fig- 10.
In insulis Sandwicensibus (ad arborum truncos ).
Les scutelles manquent à ce lichen; mais il est vraisemblable quelles
ont ia même couleur (brun-café plus ou moins foncé) que celles des
autres espèces de ce genre. P.
5. St i c t a c ri s pata.
Sticta crispata var. leucostictæ ! Pers.
In Brasiliâ (Rio-Janeiro ) , ad arborum truncos.
Dans cette espèce, qui paroît être une variété de la précédente, les
cyphelles sont aussi blanchâtres, et le thallus ne diffère que par ses bords
crépus. P.
6. S t i c t a x a n t h o s t i c t a .
S. thallo ruguloso spadiceo profimdè in c iso , laciniis discretis smuatis marg
in e crispis, sorediis cyphellisque citrinis. Pers,
Sticta aurígera var. «. Bory ex D e iis e , M on o g . p a g . ; 4 j 3 > ^g- 8.
In insulis Sandwicensibus ( ad arborum truncos. A lt . 300-400 hexap. ).
7. St icta c o n g r u e n s .
S. thallo tenui subflaccido lutescente, laciniis discretis sinuatis subdichotomis,
subtùs tomentosis obscurioribus. Pers.
Sticta canariensis, var. a ex D e iis e , M o n o g . p a g . i i 4 , w b . t 1 , fig. 4 5 -
In Brasiliâ (Rio-Jane iro ) , ad arborum truncos.
C e lichen n’est peut-être qu’une variété du sticta damxcornis, espèce
très-répandue; mais il est plus mince, pius velu en dessous et moins
dichotome : ses scutelles sont aussi plus grandes et d’une couleur plus
obscure que dans le sticta damxcornis. P.
8. St i c ta c i t r in a .
S. thallo suborbiculari parùm in c iso , rugoso-iacunoso subumbrino, lineis
farinosis citrinis decussato, subtùs fuliginoso-tomentoso, cyphellis soredifor-
mibus paucis citrinis. Pers.
Sticta crocata. Achar. ex D e ii s e , M o n o g . p a g . 5 6, tab. 4 , fig- 10.
In insulis Ala clovianis ( ob teg it rupes ).
Le sticta citrina ne paroît pas différer essentiellement du sticta crocata,
Achar. Syn. lich. pag. 232. Sa partie inférieure est peu garnie de fausses
cyphelles , et la supérieure recouverte d’une sorte d’efflorescence, formant
des lignes réunies en réseau. P.
La collection renferme en outre le sticta rufa, W illd ., Deiise Monog.,
trouvé parmi les échantillons du sticta dissecta , avec lesquels on l’avoir
sans doute confondu; plus le sticta endochrysa, Delise Monog. [parmelia
Voyage de l'Uranie. — Botanique. 2 ^