is eene munt van St. Stevenswaard,. af te1 beeiden in onze Munten der Heeren
en Steden van Braband ,eni Limburg. uf
Bl. 44, reg. 18 van boven. Op .b l 256 onzer Munten der Graven en Hertogen
van.. Gelderland hebben wij gezegd melding gevonden te hebben van Nij-
meegsche ßrorae^en Bozenobeh, doch dat dezelve pns nimmer, noch in het
oorspronkelijke, noch in af beelding, zijn voorgekomen.
Deze waren dus nog andere:gouden munten dan fle-floor- ons ,hescltteyene .en
afgebeelde. r • jj# " ;:
Bl. 46. Wij meenen dat het hier de plaats is om te beschrijyen het muntje
lyierde groot?), dat door ons wordt medegedeeld op PL XXIII, N‘ 6 van het
Supplement op de NipneegscAe munten. Het is, helaas, zear onduidelijk.
Vz. de Heilige Stephanus, ter halver lijve, blootshoofds en face, doch regts
gekeerd. Hij heeft een’ palmtak in deregterhandy van welken tak op dit eenige
bekende exemplaar. slechts het bovènste. gedeelte zigtbaar is. ,
Van het.omschrift können wij alleen, en nog slechts'flaauwyonderscheidep,:..
. * S7ÎIOT® . ST . . . . . SKR : -
Kz. Een dubbele arend met -een leeuwenschildje op de borst (wapen van
Nijmegen). Omschrift: .
an . OK * nOVK * 120-, . i ■ . ,
2 B. weegt 0,6 w. Z6. Ons: later toegezonden dooor den Baron michiels
van VEEDOÏNEN te Maastricht, kortlings geleden door Z. H. W„.0-,aangekocht.
Bl. 46 , reg. 14-van onder, staat: leinen, mmelien, muntteeken. des graveprs.
Later zijn wij van dit denkbeeid teruggekomen, en . meenen dat de leliën op de
stedelijke, Nijmeegsche munten ontleend zijn van de Hertogelijke Geldersche uit
den tijd van Karel van Egmond; vergelijk bl. 48 van onder , alsmede bl. 49,
reg. 6 van bovèn.
Bl. 47. De Heer pinchaet deelt in den Jaargang 1851 der meuwe of 2'
Serie van de Berne Belge, T. I , p. 312—314, eenige. bijzonderheden omtrent
Peter Venboit mede, doch meent (zie de noot op p. 312), zeer ten onregte,
dat zijn naam ook misschien Venboit kon geweest zijn.
Hij zegt dan omtrent de door Karel den Stouten, bij opene brieven, gege-
yen in het leger voor Nuis, den 15 November 1474, aangestelde muntbeambten :
■ n Ils s’établirent avec leurs ouvriers dans une maison louée à l’occasion de ce
;/ que Monseigneur n’a point de monnoie en sa ville de Nymmèghe.» [Men ver-
gelijke het door ons aangevoerde in onze Munten der Graven en Hertogen van
Gelderland, bl. 278,—,283] «Meâsire Olivier de la Marche, déjà conseiller
»et maître d’hôtel du duc de Bourgogne, avait été nommé, en 1473, à la
»charge de maître général des monnoies du duché de Gueldre et du comté
» de Zutphen, e t, par lettres patentes, données à Nancy, le 8 Janvier 1475 ,
»il lui fut attribué annuellement.à ce titre une somme de 200 francs, de 32
» gros de Plandre la pièce. Toutefois il ne devait recevoir cette gratification,
» qu’ à partir du jour où la fabrique commencerait et aussi longtemps qu’elle
«serait en vigueur. Ayant négligé de remplir quelques formalités d’usage à
» son entrée en fonction, la chambre des comptes raya l’article qui le concernait
» dans le compte d’Adrien de Lokere, jusqu’à ce qu’il se fut conformé aux
»instructions ordinaires.
»Pierre Venboit recevait 80 livres de gages par an, dont la moitié était à la
»charge du duc Charles1, et l’autre à celle du maître de la monnaie. Il tra-
»vailla depuis le 25 Décembre 1474, date de l’ouverture de l’atelier, jusqu’au
»3 Février 1476, jour »»que ledict maistre (Adrien de Lokere) termina vie
»»par mort, et que îadicte monnoie fut close et l’ouvraige d’icelle failly, à
»»cause de sondict trespas.»» Pendant cet espace de temps on avait battu
» à Nimègue des deniers d’or, dits florins de Bourgogne ou de St. André,
» des deniers d’argent fin et d’autres de 1 et de 2 gros. . Nul doute que Ven-
» boit n’ait gravé les matrices de ces. différentes pièces.
» Après la mort d’Adrien de Lokere, qui entraîna, comme nous avons vu,
» la fermeture de l’atelier monétaire^ de Nimègue, officiers et ouvriers, tous se
»rendirent à Malines, où siégeait alors la chambre des comptes de Brabant,
» afin de savoir ce qu’il fallait faire. Pierre Venboit y séjourna pendant dix-
» sept jours, pour lesquels il ne lui fut payé que 30 sous de gros, au lieu
»de 45 sous 4 deniers, qu’il devait recevoir à raison de la taxe ordinaire d’un
»fiîanc par jour, attendu, remarque la chambre, »»qu’il n’est point bien ac-
»»coustumé de passer telz voïages par journées ordinaires, mais de donner
»»aucune courtoisie.»» Notre graveur retourna à Nimègue; nous ignorons ce