OP D E H I S T O R I
D E R
NEDERLANDSCHE VORSTEN,
D O O R D E N H E E R E
F R A N S VAN MI E R I S
Met Penningwerk opgehelderd.
Aer vJndt men aoeter maetichappy,
Dan daer de Wetenichap en Kunft, als zufterlingen,
Vereend zyn door een luft , van arg en afgunil: vry ,
Om naer een zelfden lof te dingen?
De Dicht-en Schilderkunft zyn dus van eenen a e rt,
In vinding , ichikking en in wyz’ van uit te drukken,
Die nimmer Zullen wel gelukken ,
T e n zy Verftand , met geeft en oeffening gepaerd,
Door onvermoeide oplettendheden
’t Natuurlyk fchoon beichaeft naer reden
Een Dichter maekt ons een tafreel,
En fchildert door ’t gehoor met fyngewrochte iireeken.
Doet niet een Schilder ook door ’t toverend penibel
Gevlyde verf in beeiden ipreeken ?
Blinkt niet vernuft en kunft en braeven meefters hand
In dag en ichaduw uit ? en kan men uit de trekken
Niet ras den Kunftenaer ontdekken ?
Het Dichterswerk , verlieht door oordeel en verftand,
Vernieuwt den tyd , weet kracht en leven
Aen zyn ontworpen ftof te geeven.
Houdt