m f
i,í
111
rii* I?
“ liw ,
im«
h l
i f 54 dit htiiiweiyk van den Paus gekoomen
(T rS te WC“ > i“ ''®» “ fc® Lamoraal
Hiri'tr. Draaf van E gm o n d , uit den naam van
EtoM”-' den Prins, met de gewoone plechtigheid
ia f e & i der V o r ften , door het byleger bgkrach-
Hciiteri j
Rcr.Ailflr, r ig® ' , , , ,
Lib. XIII. Uit deeze bedonge voorwaarden blykt,
dat de Ke izer, onaangezien veele tegenftribbelingen
, dit huuwelyk , op welke
w y z e het mogt z y n , wilde voortzetten,
buiten twyfel met g ed a chten, als Phi-
(1) Hift. lips ( x ) op den T ro o n gezeten zoude
z y n , de zelve het zoozcer bepaalde ge-
toü.'to- “ g ligtlyk zoude können uitbryden ;
netii.dccl wyl de Vorften zich door zulke papie-
banden niet langer laaten binden, dan
tot de tyd hen gelegenheid aan de hand
geeft om die te verfcheuren.
o " Zoove el ongenoegen dees handel aan
de Engelfen, inzonderheid dien van den
Hervormden Godsdienft , verfchafte , Ì1554
zooveel vermaaks g a f hy den Kei- '
zer , welke dierhalven den uitmunten-
den fchilder Antoni Moro , die voorheen
door den Bisfchop ( 3 ) Griinvelle f 3} d c
in zynen dienil gekoomen w a s , en ver-^7™^[_
fcheidene perfoonen van zyn Huis
fchilderd h a d t , naar Engeland zondt,Mand«
om het afbeeldfel van de Koninginne
Maria te maaken. Moro volbragt de begeerte
van den Ke ize r , tot zoo veel genoegen
voor de Koninginne, datze den
Konftenaar met eene goude k e te n ,
honderd ponden fterlings. .waardig , en
met eene jaarwedde van gelyke honderd
p ond en, befchonk. Uit deeze
en diergelyke verrigtingen is Moro zoo
vermaard g ew o rd en , dat men zyn afbeeldfel
op deezen gedenkpenning bewaard
vindt.
{4) De Dees was te Utrecht gebooren, een Leerling ( 4 ) van Jan Schorel, en. hadt voor
leevens jaaren in Spanje den Prins Philips, en in Portugaal den Koning, de Koningin, hund
e is S r ne Kinders en de voornaamfte Hovelingen gefcliilderd. Sederd zyne teruggekoomft uit Engeland
C . van
Mander
trok h y , in laateren ty d , met den Koning Philips naar Spanje; maar door den gemeen-
zamen ommegang mec den Koning in kwaad vermoeden der Geloofsonderzoekeren raakende
keerde hy naar Nederland , daar hy eerlang in den dienft trat van den Hertog van Alba
, wiens Bywyven hy allen naar ’t leeven fchilderde. Eindelyk voor zyne Kinderen aanzienlyke
ampten , voor zich zelven grooten rykdom, en eene onfterflyke eer verkreegen
hebbende, is hem den draad des leevens afgefneeden, laatende tot een altydduurend gedenkteken
deezen penning ag ter , op wiens voorzyde het afbeeldfel van den Konftenaar,
binnen dit omfchrifc, bewaard v/ordc;
A N T O N I V S M O R o T R A j e c t e n s i s P I C T O R .
ANTONI MORO SCHILDER FAN UTRECHT.
Op de keerzyde, die zonder randfchrift is, zietmen eene ftaande Vrouwe, verbeeldende
de Schilderlftonft, met de Palet in de eene en ’t Penfeel in de andere hand, bezig zynde
met fchilderen; rondom haar zyn eenige beeiden, vaten cn andere werktuigen tot de konft
dienende, afgefchetft.
H e t
i 0 ' f
(0 RThoyras
Hilt.d’An-
glet.Tom,
VI. P»S-
107. ßl
fcq.
H e t vermoeden der Engelfen , dat
door deeze Egtverbintenis de Spaanfche
Geloofsdwang ingevoerd zoüde
word en , cn de haat van fommigen tegen
de Koningin , bragt eenige G ro o ten
des R y k s tot openbaaren opftand ;
doch deeze beroerte wierdt eerlang ge-
flremd door ’t vangen der voornaamfte
H o o fd e n , en onder deezen den
H e r to g ( 7 ) van Suffolk , welke dicr-
halveu als fchnldig aan gekwettte H o o g heid
met zyne D o c h te r , de onlangs
opgewofpe Koninginne Johanna G rä y ,
en haaren Gemaal Gilfort D u d le y ,
midsgaders een groot getal andere weér-
fpannelingen, te Londen openlyk met
de byl onthalsd wierden ; ja de Prinfes
Elizabet , voor eenigen tyd gevang
e n , liep z e lf geen klein gevaar, mids-
•ze geweldig van Gardiner gehaat was,
van op de zelve w y z e om ’ t ICeven gebragt
te worden.
T e rw y l dus beeken bloeds in Engeland
vergooten, en de Roomfche plechtigheden
alom weder ingevoerd wierden
, hadt Prins Philips naauwlyks ken-
dat zyn huuwelyk met
de Koninginne door het (2) Parlement i f f f .
van Engeland , naa veele tegenttribbe- ( o r .
lingen, goed gekemd was, o f hy maakzyne
te zich tot dc reis gereed ,
Z ufte r Johanna het noodige ( 3 ) Berigt
gict-Tom.
V I . pag.
m .
tot het Ryksbeftier en het Gebied o-
ver , cn tradt met aanzienlyk gevolg
van Spaanfche Grooten en Edellieden , safevai'
naamenlyk, den H ertog van A lb a , den
G ra a f v.an F e r ia , R u y Gomes de Silv a, 7S9-
Jan van Bena vid es, Frederik van T o led
o, Jan van A cu n a , de Markgraaven
van las N a v a s , van A g u ila , van Pefca-
ra en veele anderen , met vierduizend
Spaanfche Vo e tkn eg ten , den dertienden
van Hooimaand in de haven van C o runna
aan b o o rd , zeilende met deeze
V lo o t e , Onder her gebied van Bernardyn
van Mendoza, zeventig groote en
twintig mindere fchepen fte rk , verzeld
van eenige Engelfche en Nederlandfche
fchepen, in zeven dagen tot voor Southampton
in E n g e lan d , van waar de
Prins de Spaanfche Krygsknegten naat
Nederland zond t, daarmen, ter gedach-
teniffe van deezen fcheepstogt,den naalT
volgenden penning gemaakt heeft.
Op het cerlle deel is een Schip, dat met ricmen bewoogen wordt, en het jaar 1554,
ln ’c welke dees togt voorviel, binnen een lyihverk afgebeeld ; buiten twyfel gevolgd naàr
de Romeinfche penningen, onder welken op dien van de gelukkige aankoomft van Kei-
WRoom-a®» Nero te water (4 ) diergelyk een vaarmig gevonden wordt. Op het andere deel zietmen
icheMo-
gendheid
vsn Jo-
ach. Quinan
pag,
eh
Tab.
xciv.
eenen Arend met den blikfem in de kiaauwen , en eene Olyftak voor z i c h .
op den K e iz e r , welke den oorlog en den vreede in -zyn vermoogen hadt.
zinfpeelende
Naa dat de Prins door een aanzien-
ly k Gezantfchap, uit den naam der Koninginne
, reeds op zee verwelkoomd ,
en te Southampton aan land getreeden
w a s , trok hy zyn zwaard ( 5 ) uit de
fctri'v’aii d roeg dat eenen geruimen
EngeUnd tyd bloot ln de hand , ’t gene dien
auIi.dcdLandaard in vermoeden b ra g t, dat de
P‘s t«7. Prins het R y k met het zwaard meende
te re g e e r en ; d och anderen zeiden het
m . Deel.
wa te ter befcherminge des volks. A ls
hierop de Major dier Stad hem de fleutels
der poorten aanbo od t, nam hy de
z e lv en , en g af d ie zonder fpreeken, o f
teken te g e e v en , dat hem zulks aangenaam
was, weder o v e r ; eene trotsheid,
die den Engelfen, gewoon in diergelyke
gevallen vriendlyk bejegend te word
e n ; geweldig mishaagde. D e P r in s ,
hier weinige dagen uitgeruft hebbende,
T t t t ' beÏ
i¥- ,
' r i l l
" .. r i i ;
i.