den tred, vóór hun verfcheenen zynde, we relt
h y , na dikwerf verhoord te z y u , en zich ook
zo menigmaal treliyk verdeedigd te hebben, tot
den dood veroordeeld. Gp het voorleezen van
het vonnis deedt hy deeze eenvoudige ,- doch
veel betekenende vra a g : ,, Is dit de loon
voor den drieënveertigjaarigen dienst , welken
ik den Lande gedaan heb ? ” Hier ziet men,
van hoe veel gewigts het zy voor Vorden of
Regenten, die anderen geregeerd hebben, z ich ,
in ongelegen tyden, op zich zelven en op hunne
daaden te kunnen beroepen. De Papieren,
ter zyner verdeediginge door hem gefchreeven,
zyn daarna verdonkerd. Zyne Familie weigerde
genade voor hem te verzoeken , en h y ,
om de ontiMtenis te myden , het laatde al-
fcheid van Vrouw en Kinderen te neemen.
Den i3 ' May des jaars 1619 tradt hy , deu-
nende op zyn doksken, met eenen verbaa-
zenden moed op het Haagfche febavot, en,
•het oog ten hemel flaande , zeide hy met
eene verzugting:. „ 6 g o d ! wat komt ’er van
den mensch ! ” Geen wonder, hy hadt de
plaats op het oog , waar hy , die nu zulken
fchandelyken dood moest derven , t zo veele
jaaren eene eerwaardige zitplaats gehad, en
daar zo veele diensten den Lande gedaan hadt.
In weinige woorden drukte'hy zyne ónfchuld
by het Volk uit. Met beevende handen trók
hy zyne fluweele muts over de oogen , en
dc
de handen onder het bidden opheffende, werden
hem het hoofd en de toppen der vingeren afgehouwen.
Verfchillend werdt dit aangezien.
Maar Hollands s t a a t e n moesten gebloosd
hebben, dat zy eenen ouden Staatsdienaar dus
lieten fneeven , die hun (laat het my herhaa-
len) drieënveertig jaaren hadt gediend ; die,
na den dood van w i l l è m den I , het Land
van den gewisfen ondergang behoed h ad t;
die MAURiTS verheeven hadt tot een Hoofd
van Staat en Leger, die l e y c e s t e r s heersch-
zugtige aanflagen hadt verydeld; en die de
magt en den luister des Gemeenebests zeer
hoog hadt doen klimmen. Dus viel (men
fchaamt zich dit te verhaaleri) een Man van
een verheven vernuft , doordringend oordeel,
uitneemende voorzigtigheid, en groote bekwaamheden
, onbuigzaam omtrent dg Vaderlandfche
Vryheid , en gehouden voor den gtootden
Staatsman van zynen tyd. ’ s Haage zag dus,
voor ’t e e r s t, den braafden Burger des Vaderlands
vallen , en moest een dergelyk too-
neel , ruim ééne halve Eeuw daarna, nog
eens aanfehouwen. D a n , laat ons deeze
dwaasheid niet verder nagaan met een bee-
vend hart. Welk een jammer , dat eene zo
lustige plaats van Holland , waar de hoogde
zetel des Regts dondt , het bloed van drie
groote Vaderlandfche Mannen , gelyk G y
hooren z u l t , zag droomen ! h o g e r b e e t s en
S 3 de