
128 A C R
laterifloris. Lin». Suppl, pag. 444. Non Vahlii. -•»
Lam. Diét. 1. n°. 8. var.
Afplenium ( auftrale ) , fronde inferne nudâ ,
apice dichotomâ; foliolis fubulatis3 curva.to-ftcu.ndis.
Swartz, Fil. pag. 73. & fab. 3. fig. 1.
Cette plante ne doit pas être confondue avec
Yacrofiichum digitatum, qui eft unJchi^&a de Smith»
elle fe rapproche beaucoup des pteris. Sa fruéhfi-
cation eft placée, non fur le bord des feuilles, mais
entré le bord & la côte du milieu. Ses racines
font compofées de fibres touffues, fïmpleS, roides,
filiformes, un peu velues » couvertes d’écailles
membraneufes , linéaires 3 fubulées. Ses pétioles
font nus, roides, filiformes , un peu anguleux, à
leur b afe , fe divifant par dichotomies, formant
des découpures linéaires, convexes, très-étroites,
courbées, unilatérales, d’ un vei t- pâle cylindriques
& fubulées à leur fommet. La fru&ifica-
tion eft placée fur deux lignes parallèles, vers les
bords concaves des découpures, munie d’un tégument
non interrompu prefque marginal, noirâtre
, membraneux. Les capfules font petites ,
brunes & luifantes, les bourrelets un peu élargis.
Cette plante croît dans les îles Maurice &
Bourbon.
A C R
Polypodium ceteracinum. Michaux» Flor. boreal.
Amer. pag. 271.
Polypodium vtlatum. Schkuhr. Crypt, gew. tab,
11 . B. — Morif. Hift. 3. 11 . 14. tab 2. fig. 3.
C Voyt\ A crostique , n°. 13. )
72. Acrostique rouffeâtre. Acroftichum rufum.
Linn.
C ’ eft , d’après M. Swartz, la même plante que
l’ afplenium tomentofum. Lam. vol. 2 ( CÉTERAC ,
n°. 26 ) 3 la même que le pteris rufa. Linn. Spec.
Plant. 13 enfin Yhemionitis rufa. Swartz, Fil.
pag. 20.
73. Acrostique â feuilles de forbier. Acrofti-
chum forbifolium. Linn.
Acroftichum frondibus pinnatis y pinnis oblongo-
ovatis , integris , ferratis, acutis / ftipitibus fqua-
mofs. Linn. Syft- veget.pag. 929. ( Voyei Acrostique
, n°. 17 j voye^ aujfi POLYPODE de la
Guiane, n°. 63.)
La defcription qui accompagne cette dernière
efpèce appartient à Yacroftique à feuilles de forbier.
La plante d’Aubfet paroît être une autre efpèce.
70. A crostique radié. Acroftichum radiatum.
Koen.
Acrofiickum ( afplenium radiatum ) y fronde in-
feme nudâ , apice dichotomo radiatây làciniis linea-
fibus , acutis, réélis. Swartz , Fil. pag. 73.
Acroftichum auftrale. V a h l, Symb. I . tab. 23.
Non Linn.
Acroftichum dichotomum. Forskh. Flor. acgypt.-
arab. pag. 184. n°. 2.
11 paroît que cette efpèce avoit été confondue
avec Y acroftichum auftrale. Linn. Suppl. Elle lui
reîfemble par fon port & par fes pétioles nus ;
mais les divifîons font radiées & dichotomes a
leur fommet 5 les découpures partagées en deux
fegmens linéaires, droits , acuminés, étalés, &
non courbés ni unilatéraux. La fructification eft
d’une couleur plus rembrunie.
Cette plante croît à l’île Bourbon & dans
l’ Arabie. Elle fe rapproche encore beaucoup de
Y acroftichum digitatum y mais dans celle ci la fructification
eft différente.
y i . Acrostique de la Jamaïque. Acroftichum
polypodioides. Linn.
Acroftichum frondibus pinnatifidisy pinnis lineari-
bus t obtufts , integerrimis , patentibus , eoronatis y
Jlipite fquamofo. Linn. Syft. veget. pag. 929. .
Polypodium incanum. Swartz, Fil. pag. 33^ &
Flor. Ind. occid. vol. 3. pag. 166ft.
74. A crostique à bandes. Acroftichum areola--
turn.
' Acroftichum frondibus pinnatis y pinnis alternis ,
linearibus , apice ferratis. Linn. Syft. veget. pag.
929.
Onoclea ( nodulofa ) , pinnis fejjilibus , linearibus
, pinnatifidis y fronde fertili , pinnis quafi nodu-
lofo-articulatis, urceolis contiguis. Michaux, Flor.
boreal. Amer. vol. 2. pag. 272, — Swartz, Fil.
pag. i n .
Ofmunda caroliniana. Watl. Flor. carol, p. 2.87*
( Voyei A c r o s t i q u e , n®. 19. )
75. A crostique bordé. Acroftichum marginatum.
Linn.
Acroftichum frondibus pinnatis y pinnulis oblongis,
integerrimis , undulatis ,. acuminatis y ftipite nudo.
Linn. Syft. Plant, pag. 929.
Pteris grandifolia. Swartz, Fil. pag. 93* ( V.oyt\.
A crostique, n°. 18. )
76. A crostique à feuilles menues. Acroftichum
fanctum. Linn.
Acroftichum frondibus pinnatis , lanceolatis y pin*
nuits lineari-lanceolatis, incifo-ferratis y fer-r-aturis
inftmis majoribus. Linn. Syft. veget. pag. 92■9 •
Polypodium fanélum. Swartz, Fil. pag. 39 > ^
Flor. Ind. occid. vol. 3. p. 1667. {Voye[ A cROS-
t iq u e , n#. 20. )
77. AcROSTIQU“
77. Acrostique de Virginie. Acroftichum pla-
tyneuron. Linn.
Acroftichum frondibus pinnatis ; pinnis alternis ,
ovatis 3 crenatis 3 fejfilibus 3 furfum arcuatis. Linn.
Syft. veg. pag. 929.
Afplenium ebeneum. Ait. Hort. Kew. vol. 3. pag.
462.. — Swartz, Fil. pag. 79. ( Voye^ Acrost
iq u e , n°- 21. )
78. Acrostique à feuilles en filique. Acroftichum
filiquofum. Linn.
Acroftichum ( pteris thali&roides ) , frondibus bi-
pinnatis y pinnis fterilibus pinnatifidis y làciniis ,ob-
tufis y früäiferis pinnatis y pinnulis biparthis, linearibus.
Swartz, Fil. pag. 98.
et. Acroftichum thaliétroides. Linn. Flor. zeyl.
t. 4.
/}. Acrofticum filiquofum. Linn. Amoen. acad.
vol. 1. pag. 270. tab. 12. fig. 3. ( Voye£ A cro s t
iq u e , n°s. 23 & 24.)
M. Swartz foupçonne que ces deux plantes
appartiennent à la même efpèce, dont la première
, u , ne produit que des feuilles ftériles 5 l.i
fécondé, ß 3 des feuilles fertiles.
79. Acrostique de l’île d’Elbe. Acroftichum
ilvenfe. Linn.
Acroftichum frondibus fubbipinnatis y pinnulis op-
poftto-coadunatis , obtufis yfubths hirfutis , baft integerrimis.
Linn. Syft. veg. pag. 929. — (EEder. Flor.
dan. tab. 391.
Polypodium ilvenfe. Swartz, Fil. pag. 39.
Polypodium marante. Hoffm. — Schkuhr. Crypt,
gew. tab. 19. ( Voye[ plus bas A crostique des
Alpes. )
80. AçROSTîQUE fourchu. Acroftichum furca-
tum. Linn.
Acroftichum dichotum , foliolis pinnatis y pinnis
parallelis, lanceolatis, approximatis , integerrimis.
Linn. Syft. veg. pag. 930.
Mertenfia furcata. Sw a r tz , Fil. pag. 163. —
Willd. in A6L Holm. 1804. pag. 166.
Polypodium furcatum.Swartz , Flor. Ind. occid. 3- pag. 1679.
Pteris frondibus dichotomis. Linn. Spec. Plant,
edit. 1. ( Voye^ A crostique , n°. 27. )
81. Acrostique à aiguillons. Acroftichum acu-
leatum. Linn. ( P^oye^ Acrostique , n°. 28 , &
Trichomane, n°. 69. )
82. A crostique à feuilles d’Ofmonde.^rro/
tichum barbarum. Linn.
Botanique. Supplément. Tome I.
Acroftichum frondibus hipinnatis y foliolis oppoft-
tis y pinnulis lanceolatis obtufts 3 ferratis 3 fejjilibus ,
alternis. Linn, Syft. veg. pag. 930.
Todea africana. Swartz, Fil. pag. 162 & 388.
.— Willd. in Schriff. der Acad. Erfui t. p. 14. tab.
3. g. I Pinna fruébif.
Ofmunda barbara. Thunb. Prodr. Cap. pag. 171.
Ofmunda tofta. Schrad. Journ. bot. 1800. pag.
103. ( Voye^ A crostique , n°. 30. )
83. Acrostique prolifère. Acroftichum vivi-
parum. Linn.
Acroftichum frondibus hipinnatis , viviparis ; pin*
nis binatis, unilateralibus y pinnulis pinnatifidis ,
furcads, Jubulatis. , margine inicriori fructifie antibus.
Linn. Suppl, pag. 444. — Berg. A&. Petrop.
VI. pag. 11. tab. 7, fig. 3.
Cenopteris ( vivipara ) , fronde tripinnatâ } pinnu-.
lis filiformibus. Swartz, Fil. pag. 89.
84. Acrostique des Alpes. Acroftichum al-
pinuni. .
Acroftichum (polypodium hyperboreum ) 3fron-
dibus fubbipinnatiftdis, fubtiis hints; pinnis cuneatisx
tri-quinquelobatis y lobis crenulatis , foris conftuen-
tibus. Swartz , Fil. pag.- 39.
Acroftichum alpinum. Bolton. Sil. 2. tab. 42.
Polypodium arvonicum. Smith, Flor. brit. pag.
1113.
Ceteraah ( alpinum ) . Decand. Synopf. Plant«,
gall. pag. 113. n°. 1433« & Flor. franç. vol. 2.
pag. 567.
An acroftichum ilvenfe ? Lam. Diét. I . pag. 37.
Non Linn.
Voici ce que dit M. Decandolle au fujet de
cette plante : « Cette efpèce diffère certainement
de Y acroftichum ilvenfe de Linné, ce dont je fais
affuré, foit par les phrafes comparatives de Swartz ,
foit par la defcription de R o th , foit par un échantillon
envoyé par M. Vahl à M Desfontaines ; mais,
elle croît dans le midi de l’Europe, & devroit
conferver le nom d’ilvenfe, que tous les anciens
botaniftes lui donnoient. L’eîpèce de Linné, au
contraire, ne croît point dans Pile d’ E lbe, mais
dans le nord de l’Europe, & devroit prendre \&
nom à!hyperboreum.
Ses feuilles font longues de quatre à cinq pouces.
Leur pétiole commun eft grêle, un peu rougeâtre,
pubefeent, garni de huit à neuf paires de
folioles oppofées vers le bas, alternes & plus développées
dans le milieu, Coudées vers le fommet,
longues de quatre à fix lignes, arrondies ou oblon-
gues, obtufes, dépourvues de nervures fenfibles,
découpées en cinq ou fept lobes arrondis & pro