
Millefolium incanum , creticum , foliis fiachados
ferratis| Morif. Oxon. Hift. 3. pag. 39. §. 6. tab.
I I . fig. 12.
Millefolium incanum, creticum. C . Bauh. Pin.
150 3 & Prodr. 72.
Millefolium creticum. J. Bauh. Hift. 3. pag. 139.
Millefolium creticum 3 ftratiotes millefolia cretica.
Profp. Alp. Exot. pag. 84. tab. 83.
Abrotanum femina , incanum y albo achill es. fo r e ,
creticum. Boccon. Muf. 2. tab. 34.
Ses tiges font afcendentes , tomenteufes, cylindriques
& rameufes à leur partie fupérieure j
les feuilles longues d'un pouce & plus , étroites,
pubefcentes , tomenteufes fur leurs principales
nervures j les corymbes fimples & terminaux.
( Voye[ A chillÉE, n°. 29. )
43. A chillée à grandes feuilles. Achillea ma-
cropkylla. Linn.
Achillea foliis pinnatis 3 planis 3 incifo-ferratis ;
txtimis majoribus, coadunatis. Linn. Spec. Plant,
vol. 1 . pag. 116$. — Mill. Dift. n°. 11.
Achillea macrophylla , foliis pinnatis 3 glabris y
pinnis lanceolatis 3 incifo- ferratis, extimis confluen-
tibus y corymbo compofito. Willden. Spec. Plant,
vol. 3. pag. 2204. n°. 1 6 3 & Achill. pag. 20.
n°. 11.
Achillea foliis pinnatis 3 planis , incifo-ferratis y
extremis confluentibus. Hall. Helv. n°. i i j .
Dracunculus alpinus 3 foliis fcabiofo. C . Bauh.
Pin. 9 8 , & Prodr. 39.
Millefolium tanacetifoliis, flore j albo. Morif.
Oxon. Hift. 3. pag. 38. §. 6. tab. n . f i g . 3. ( Voy.
A chillée, n°. 14. )
44. Achillée à feuilles de bacille. Achillea
trithmifolia. Waldft.
Achillea foliis pubefcentibus 3 caulinis bipinnatifi-
dis y laciniis linearibus 3 obtufis y radicalibus bipin-
natis 3 pinnulis tripartitis 3 corymbis compofitis.
Willd. Spec. Plant, vol. 3. pag. 2207. n°. 32.
Achillea erithmifolia , fo liis . triplicato-pinnatis 3
pinnulis linearibus fquamifque calicis obtufis 3 corymbo
faftigiato. Waldft. & Kitaib. Plant, rar. Hung,
vol. 1. pag.'68. tab. 66. .
Cette plante eft couverte, fur toutes fes.parties,
d’un duvet blanchâtre & de petits poils couchés.
Ses feuilles radicales font deux fois ailées » leurs
pinnules linéaires, à trois découpures obtufes ; les
feuilles caulinaires deux fois pinnatifides, à découpures
linéaires, obtufes. Les fleurs, font dif-
pofees en un corymbe faftigié j les écailles du ca- ’
lice obtufes, les demi-fleurons blancs, femblables
à ceux de la mille-feuille.
Cette plante croît dans les terrains fablonneux,
fur les montagnes, en Hongrie, y- ( V . f )
45. A chillée à feuilles de tanaifie. Achillea
tanacetifolia. Allion.
Achillea foliis bipinnatis y laciniis lanceolatis ,
ferratisy corymbo compofito 3 patulo. Willden. §pec.
Plant, vol. 3. pag. 2107. n°. 33 , & Achill. pag,
38. n®. 2 6 .— Allion. Pedem. n°. 666.
Achillea foliis pinnatis y pinnis femipinnatis , in-
cifis bi integris. Hall. Helv. n°. 108.
Millefolium purpureum , majus. C . Bauh. Prodr.
76. — Morif. Oxon. Hift. 3. pag. 39. §. 6. tab. 11.
fig. 14. ( Koye[ Achillée, n°. îy.)
46. A chillée compacte. Achillea compara.
Lam.
Achillea ( diftans ) , foliis bipinnatifldisy laciniis
lanceolatis, incifo ferratis; rachi alatâ, incifo fer rata;
corymbis fafligiatis, compofitis. Willd. Spec. Plant,
vol. 3. pag. 2207. n®. 34.
Achillea diftans. Waldft. & Kitaib. Plant, rar.
Hung.
Achillea magna. Allion. Flor. pedem. n°. 668.
tab. 53. fig. 1. ( Non Linn.) — Willd. Achill.
pag. 22. n°. 12.
Les feuilles font un peu velues, principalement
fur leur nervure. La principale nervure eft bordée
par un appendice foliacé, étroit & entier ; les
découpures nombreufes , très-rapprochées les
unes des autres. Les calices font ovoïdes, pubef-
eensj les demi-fleurons prefqu’en forme de coeur
renverfé, terminés par aeux dents arrondies, &
fouvent une troifième plus petite. ( Voyez Achillée
, nQ. 18 .)
47. A chillée mille-feuille. Achillea millefolium.
Linn.
Achillea foliis bipinnatis, nudis y laciniis linearibus
3 dentatis y caulibus fuperne fulcatis. Linn. Spec.
Plant, vol. 2. pag. 1267. — Ludw. Eélr. tab. 67.
— (Eder. Flor. dan. tab. 737. — Lam. Illuftr. tab.
683. fig. i .
Achillea millefolium 3 foliis bipinnatis 3 glàbriuf-
culis y pinnarum laciniis linearibus , dentatis. Willd.
Spec. Plant, vol. 3. pag. 2208. n°. 36, & Achill.
pag. 39. n°. 27.
Achillea foliis pinnatis y pinnis femipinnatis , in-
cifis & integris. Haller, Helv. n°. 108.
0. Achillea tanacetifolio 3 flore purpureo. Vaillant,
Aft. Patif. y'93. — Knrph, Centur. n°. 1.
Millefolium alpinum. Cluf. Pann. pag. y 6i.
y. Achillea (magna)j foliis bipinnatis 3 fobpilo*.
fis • laciniis linearibusdentatis y auriculis decuffatis.
Linn. Spec. Plant, vol. 2.. pag. 1267.
Achillea magna , foliis triplicato-pinnatifidis y laciniis
lanceolatis , acutis y corymbis compofitis , faftigiatis.
Willden. Spec. Plant, vol. 3. pag. 2208.
n°. 3J.
La variété y paroît conftituer une efpèce différente
de la mille-feuille, en étant diftinguée non-
feulement par fa grandeur du double, mais encore
par fes feuilles trois fois pinnatifides, par fes
découpures très-étroites, par fes feuilles radicales
très-longues. Les corymbes font touffus, très-
épais. ( Voyei A chillée, n°. 26.)
48. Achillée à petites feuilles. Achillea micro-
phylla. Willd.
Achillea foliis bipinnatifldis, internodio brevio-
ribus i laciniis brevioribus , integerrimis y corymbo
compofito, faftigiato. Willd. Spec. Plant, vol. 3.
pag. 2210. n°.40.
Millefolium minimum , crifpum , flore albo , hif-
panicum. Barrel. Icon. Rar. tab. 1 114.
Achillea peftinata. ? Lam. Diftion. 1. pag. 28.
n°. 24.
Ses tiges font droites, fimples , pubefcentes,
hautes de fix à douze pouces, garnies de feuilles
deux fois pinnatifides ; celles des tiges plus courtes
que les entre-noeuds, pubefefentes, longues
d’environ quatre lignes 5 les découpures linéaires,
très-entières j les pinnules de la bafe plus courtes.
Les fleurs font blanches, de la grandeur de celles
de Yachillea nobilis 3 difpofées en corymbes ramifiés
, en faîte 5 les calices oblongs.
Cette plante croît en Efpagne. 7f ( Defoript. ex
Willd. )
49. A chillée rofe. Achillea rofiea. Hort. Parif.
] Achillea ( afplenifoîia ) , foliis radicalibus 3 bi-
pinnatifldisy caulinis incifis y laciniis ovatis, ferrato-
mucronatis , obtufis ; floribus rofeis. V ent. Hort.
Celf. pag. 95. tab. 95.
Cette efpèce fe diftingue aifément de Yachillea
millefolium, var. /S, à fleurs purpurines, par fes
tiges-droites, plus élevé es, & furtout par fes
feuilles, dont les lobes font ovales & obtus. Ses
tiges font nombreufes, roides , cylindriques,
prefque fimples, légèrement, pubefcentes 3 lés
feuilles oblongues, étroites, à peine pileufes î
celles de la racine deux fois ailées î les caulinaires
alternés , un peu diftantes , fetfiles , incifées &
iaciniées j les lobes peu profonds, ovales, obtus,
dentés. Les fleurs font difpbfées en corymbes ramifiés,,
terminaux-; les calices glabres, ovales]
les demi-fleurons d’ un rofe-tendre , en ovale ren-
yer,fér, divifés en trois dents à leur fpmmet5;les
femences glabres , de couleur br.une 5 le réceptacle
conique, garni de paillettes oblongues, concaves
, frangées à leur fommet, plus longues q ua
les femences.
Cette plante a été découverte par M. Bofc dans
l’Amérique feptentrionale. On la cultive au Jardin
des Plantes de Paris. ( V. v. )
yo. A chillée à feuilles de Iivêche. Achillea
ligufiica. Allion.
Achillea fo liis bipinnatifldis y laciniis linearibus,
argute ferratis y rachi alatâ, integerrimâ y corymbo
compofito, faftigiato. Willden. Spec. Plant, vo l. 3.
pag. 2210. n°. 4 1 , & Achill. pag. 19. n°. 10.
Achillea ligufiica , foliis pinnatis,; pinnis acute
pinnato-dentatis , planis , glabris. Allion. Mifcell.
Taur. y. pag. 69, & Flor. pedem. n°. 660. tab. 53.
fig. 2.
Ses tiges font droites, ramëufes, cylindriques,
ftriées, prefque glabres, hautes de trois ou quatre
pieds, divifées vers leur foiumet en cinq à ux rameaux
alternes. Les feuilles font nombreufes, fef-
filès, deux fois pinnatifides; leurs découpures linéaires,
aiguës, dentées en feie, glabres à leurs
deux faces j la nervure du milieu bordée, dans toute
fa longueur, d’un appendice foliacé, entier ou à
peine denté.
Les fleurs font blanches, alfez nombreufes, difpofées
en petits corymbes rameux, formant, par
leur réunion, une forte d’ombelle compofée, faf-
tigiée. Leur calice eft un peu ovale , d'un blanc-
pâle, pubefeentî les demi-fleurons terminés par
un limbe ovale, obtus, ou légèrement échancrés,
femblables à ceux de Yachillea nobilis.'
Cette plante croît en Italie, dans le Piémont,
fur les collines , au deffus du bourg de Cairo, it
( * V . )
y i. A chillée noble. Achillea nobilis. Linn.
Achillea foliis bipinnatis y inferioribus nudis ,
planis y fuperiori'bus obtufis , tomentofis y corymbis
convexis, confenijfimis. Linn. Spec. Plant, vol. 2.
pag. 1262. — Retz. Obferv. 1. pag. 26.
Achillea nobilis, foliis caulinis bipinnatifldis y
laciniis linearibus, fubdentatis y rachi alatâ, den-
tatâ y radicalibus triplicato - pinnatifidis y corymbo
compofito , faftigiato. Willden. Spec. Plant, vol. 3,
pag. 2211. n* 4 2 , & Achill. pag. 36. n°. 25'.
Achillea millefolia odorata. J. Bauh. Hift. 3.
pag. 140.
Millefolium nobile , & ftratiotes vera tragi. Morif.
Oxon. Hift. 3. pag. 38. §. 6. tab. 11. fig. 4.
Millefolium nobile. Tragus, Hift. pag. 476.
' Tanacetum minus, album , odore camphors.. C.
Bauh. Pin. 132.