
Tu melior, quz deferto raptoré rediftt;
Illa virum voluit nec repetita fequi.
Rider, & Iliacos audit Meneiaus amores.'
Abfolvit Phrygium vedrà rapina Pari m.
Accipienr otim cum te loca læra piorum,
Non erit in Stygia notior umbra domo.
Non aliena vider, fed amat Proferpina raptase
Ille tibi dominant conciliabit amor.
NLIII. In Avarum. Ummi cum tibi lint, opefque tantas,
Quantas civis habet, paterve tarus ;
Largiris nihil, incubafque gazas,
Ut magnus draco, quem canunt poetas
Culigdem Scythici fuilfe luci.
Sed caufa, ut memoras, & ipfe jallas,
Diræ fi ! tu s ell rapacitatis.
Et quid tu fatuos, rudefque quasris>
1 Iludas quibus, auferafque mententi
Huic femper vitio pater fuifii.
CU V . In Zoilum. Rine ruber, niger ore, brevis pede, lumrne læfus
Rem magnam przftas, Zolle, lì bonus es»
L V . Ad Pudlam > G R at is qui dare vos jubet, pueliæ |
Infulfiflîmus, in:probi(fimufque eli»
Gratis ne date, ballate gratis.
Hoc Ægle negat, hoc avara vendit ■
Sed vendat bene, hallare quantum ell?
Hoc vendit quoque Dec levi rapina :
Aut libram petit dia Cofmiani,
Aut binos quater a nova moneta :
Ne lint balia muta, nec maligna,
Ne clulìs aditum neget labellis.
Humane facit hoc tameng fed unum eft,
Gratis quz dare balhtm recufat,
Gratis Ungete nec recufat Ægle,
L V I. In Polycarmum, Æ G rotas uno decìes, aut fepius anno,
Nec til»,, fed nebis hoc, Polycarme, nocet.
Nam quoties furgis, foteria pofcis amicos.
Sit pudor : agiota jam , Polycarme, feme! »
LVII.. Ad S parfum, CUr fiepe fîcci parva rara Nomenti,
Laremque villas fordidum petam , quarts ?
Nec cogitandi, Sparfe, nec quiefcendi
In urbe locus eli pauperi. negant vitata
Ludimagiilri mane , nolle pillores,
Ærariorum marculi die toro.
Hinc ociofus ibrdidam quatit tnenfam
Neroniana nummulari-us malfa :
Ulinc paludis malieator Hifpanas
Trituro aitenti fade verberat faxum,
Nec turba ceflat entheata Bellonas,
Nec falciato, naufragus loquax trunco,
A matte doàus nec rogare Judzus,
Nec fulfuratz lippus inftitor mercis.
Numerare pigri damna qui poteft fomni,
Dicet quot zra verberent manos urbis,
Cum fella Colcho Luna vapulat rhombo •
T u , Sparfe, nefeis ida, nec potes feire,
Petilianis delicatus in regnis ,
Cui plaua fummos defpicit domus montes,
Et rus in urbe eft, vinitorque Romanus.
Nec in Falerno colle major autumnus,
Intraque timen iatus efledo curfus ,
Et in profundo fomnus, & quies nullis
Offenfa linguis; nec dies, uiu admiffus.
Nos tranfeuntis rifus exeltat turbz,
Et ad cubile ed Roma : tzdio feiTìs
Dormire quoties libuit,' imus ad villani,
ALVIII. Ad A laudani » NcilIariolum tua te vocat uxor, & ipfa
Lellicariola eli: eftis, Alauda, pares.
TLIX. De importuni! bafiatoribus. Antum dat tibi Roma bafiorum
Pod anuos modo quindecim reverfo,
Quantum Lefbia non dedit Catullo.
Te vicinia tota, te pilofus
Hircofo premit oleufo colonus.
Hinc in fiat tibi textor, Inde fullo,
Hinc futor modo pelle badata,
Hinc menci dominus pediculolì,
Hinc delioculufque, & inde lippus,
Fellatorque, recenfque cunnilingus,
Jam tanti tibi non fuit redire.
MLX. Ad fuum natalem . Artis alumne dies, rofeam quo lampada primuuJ
Magnaque fiderei vidimus era dei.*
Si te rare coli, viridefque pigebit ad aras,
Qui fueras Latía cultus in urbe mihi :
Da venìam .fervire meis quod nolo Calendis,
Et qua fum genitus, vivere luce volo.
Natali pallore fuo, ne calda Sabello
Defit, & ut liquidum potei Alauda meram ;
Túrbida follicito tranfmittere Czcuba facco ;
Atque inter menfas ire, redire fuas;
Excipere hos, iltbs, & tota furgere coena
Marmora calcantem frigidiora gelu :
Qua ratio eft, hsc fponte tua perferre, patique,
Quz te fi jubeat tex dominufve, neges?
VLXI. De Ligumt, Erfus, & Breve vividumque carmen.
In te ne raciam times, Liguria ;
Et dignus cupis hoc mera videri :
Sed fruftra metuis, cupifque fruftra.
In tauros Libyci fremunt leones;
Non funt papilionibus molefti.
Quztas „ cenfeo , fi legl laboras ,
Nigri- fornici« ebrium poetam ;
Qui carbone rudi ,. putrique creta-
Scribit carmina, q.uz legunt cacantes.
Ftons bzc ftìgmate non meo notanda eft.
LXII. Ad Sdturnum pr• Prifco Terentioè
A Ntiqui irex magne poli, mundique prioris,
i l . Sub quo pigra quies, nec labor ullus erat,
Ne?
Nec regale nimis fulmen, nec fulmine digna,
Scilfa nec ad Manes, fed fìta dives humus :
Lstus ad hzc facilifque veni follennia Prifci
Gaudi* : cum facris te decet effe tuis.
Te reducem patriz fexta, pater optime, brama
Pacifici Latia reddis ab urbe Numz.
Cernis ut Aufonio funilis tibi pompa macello
Pendeat, & quantas luxurietur honos ì
Quam non parca manus, largzque numifmata nsenfe ,
Quz, Saturne, tibi pernumerentur opes ?
Utque lit bis pretium merit is, & gratia major,
Et pater, & fingi lie tua facra colit.
Pit tu fanlle tuo 6c femper amere Decembri :
Hos illi jubeas fzpe redite dies.
ULXI II. Ad Cordubam « Nllo Corduba lztior Venafro,
Hiftra nec minus abfoluta tefta,
Albi quz fuperas oves Galefi,
Nu 11 o murice, nec cruore mendax,
Sed tinélis gregibus colore vivo :
Die veltro, rogo, fit pudor poetz,
Ne gratis recitet meos libellos :
Ferrero , li fàceret bonus poeta ,
Cui poliem dare mutuos nonores :
Corrumpit fine talione ccelebs.
Czcus perdere non potell, quod aufert.
Ni! eft deterius latrane nudo :
Nil fecurius eft malo poeta.
LXIV. De CUna.
\ 7’Incentem rofeos, facieque, comaque miniftros
V Cinna cocum fecit. Cinna gulofus homo eft.
LXV. De Phyllide. FOrmofa Phyllis nolle cum mihi tota
Se ptzftitilfet omnibus modis largam ,
Et cogitarem mane quod darem munus,
Utrumne Colmi, Nicerotis an libram,
An Bzticarum pondus acre lanarum,
An de moneta Czfaris decem flavos :
Amplexà collum, bafioque tam longo
Blandita, quam funt nuptiz columbarum,
Rogare ccepit Phyllis amphoram vini.
BLXVI. Ad Amtxnum, is quinquagenis domus eft tibi millibus empta,
Vendere quam fumma vel breviore cupis.
Arte fed emptorem vafra corrumpis, Amane,
Et cala divitiis ambitiofa latet.
Gemmantes prima fulgent teftudiae le lli,
Et Mauruliaci pondera rara cirri.
Argentum atque aurum non limplex Delphica portat :
Stant pueri, dominos quos precer effe meos.
Deinde ducente fonas, & ais, non effe minotis.
Inftrultara vili vendis, Amane, domum ,
LXVII. In natalem Maronit•
(VAAjz Mercurium creaflis Idas,
Àuguftis redit Idibus Diana.
Oltobres Maro confecravit Idus.
Hus fepe colas & has, & illas,
Qui magni celebras Maronis Idus.
MAtutine cliens, urbis mihi caufa reb'Hz,
Atria, ft fapias, ambitiofa colas.
Non fum ego caulidicus, nec arnaris litibus aptus:
Sed piger, & fenior, Pieridumque comes.
Ocia me, fomnufque ¡uvant, quz magnanegevit
Roma mihi; redeo, ft vigilarur & hie ■
SLXIX. Ad Paullum • ic tamquam tabulas, fcyphofque, Paulle,
Omnes arcbetypos babes amicos .
LLXX. De Apro. Intea ferret Apto Vatius cum vernula r.uper,
Et fupra togulam lufca federet anus ;
Atque olei fl i 11 a ran daret enrerocelicus unHor.*
Udorum tetricus cenfbr & afper erat.-
Frangendos cálices, effuudendumque Falernum
Clamabat, biberet qui modo lotus eques.
A fene fed poftquam patruo venere trecenta;
Sobrius a thermis nefcit abire domum.
O quantum diatreta valent, & quinqué comati!
Tunc, cum pauper erat, non fitiebat Aper.
LXXI. Ad JUigdum •
N
Il non, Lygde, mihi negas roganti :
At quondam mihi, Lygde, nil negabas.
JLXXII. Ad Panni cum . Ugera mercatus prepe bulla larenris agelll,
Et male compallz culmina fulta cafz,
Deferis urbanas, tua przdia, Pannice, lites.
Parvaque fed tritz przmia certa to g z .
Frumentum , milium , prifanamque , fabamqne fblebas
Vendere pragmaticus: nunc emis agricola.
LXXI 11. Ad Cattili um.
H
Æredem tibi me, Catulle, dicîs*
Non credam, nifi legero , Catulle.
CLXXIV. Ad Fiaccum. Um tibí Niliacus portet cryftalla cataplus,
Accipe de circo pocula Flaminio.
Hi magis audaces, an funt qui taiia mittunt
Muñera? fed geminus vilibus ufus ineft.
Nullum follicitant ha»c, Flacce , toreumata furem,
Et nimium caiidis non vitiantur aquis.
Quid! quod fecuro potat conviva miniftro,
Et cafum trémula? non timuere manus ?
Hoc quoque non nihil eft, quod propinabis in iftls,
Frangendus fuerit fi tibi, Flacce, calix.
LXX V . De pueris. FEftinat Polytimus ad puellas:
Invitus puerum fatetur Hymnusz
Paftas glande nates habet Secundus.
Mollis Oindymuseft, fed efTe non vult
Amphion potuit puella nafci.
Horum delicias, fuperbiamque ,
Et faftus querulos, amice, malo,
Quam dotis mihi quinquies ducena.
H i 2 LXXV I .