f
i l'f'li:
1178 GE E S T E L Y K E
Pfalm C X X X V. vers 7.
Hy doed dampen ofUhnmen van let ehide der aarde: Hy maah de blihzemen met
den regen: Hy kengt den wind titt zyne Schatkameren voon.
Van deze Werkeii G O D S , dampen uit de ' gaans geliandelc, zoo dat ik zekerlyk het af.
aardc opryzende, uit alle aardc, uk de watc- gedanc wcderom lierdoen zoude , by aldien Ik
ren, van de blikzem, regen, winden is door- ) hier ter plaatze over dezelve zoudcredenceren.
Pfalm C X X X V I. vers y.
Dien die de hemeku met verjiand gemaaht heeff. want zyne goedertierendheitisis
Zie Genejis I. vers i.
Pfalm C X X X V I. vers 6.
! heeft: want zym goedertierendheit«
der eeuwigheit.
Dien die de aarde op het water 1
inder eeuwigheit.
Zie Genefis 1. vers 2.
Pfalm C X X XVI . verff: 7. 8 9.
Dien die de groote lichten heeft gemadif ; "¡¡¡ant syne goedertierendheit is in da
eeuwigheit.
De Zonne tot heerfchappy in den deg : want zjne goedertierendheit is in der eeuwigheit.
De Mane en de Sterren tot heerfchappy in de «acht : want zyne goedertierendheit
is in der eeuwigheit.
Zie Genefis I. verß. 14. liî.
Pfalm CXXXVI . verff: 13. 14.
Dien die de Schelfzee in deelen deelde : want zyne goedertierendheit is in der eeuwigheit.
Ende Voerde Ifra'él door het midden van dezelve i want zyne goedertierendheit isit
der eeuwviigïïhhie it.
Zie Exod. XIV. "verff: 21. 11.
P R I N T B L A D DLXXIL
jian de rivieren van Babel, daar zaten wy, ook weenden wy, als wy
aan Zmi.
Wy hehhen onze harpen gehangen aan de wilgen die daar inne zyi. PlaliB
C XXX VI I . verff: i. 2.
Bet divaknd Ifra'el zockt ruß aan Babels firoomen,
En hangt de Harpen op aan fchoone wilge Boojnen,
Tevj,'-/l het om zyn ramp en onheil ztiebt en treurt.
Men zoek' gcen zekerheid -van voorfpoed hier beneden:
Om leeuen ßaat ten doel aan veel 'weér'-jjaardigheden.
Elk fpieg'le zieh aan 't leed, dat Ifr'el viel le beiirt.
P S A I , . c x x x v n . v . 1-a-
C'irliMrjF iid fiilxces STi]pejisa=. .^tfijru'« Ïti> ^ÎjOEj'jint ait
if.'
¡t:
i r n ;