X u ä . x x v i .
1
T H E S A U R U S .
N u m . 4. Mllepeda, Ceitonica,- mas.
Ex infulà Ceilon miffa fupina jacens, teretioribus condat arciculis, quam pr^cedens; citerum
Cc colore j & pedibus, apprimè cum eä condui t ; niíl quod, binos inter poftremos pedúnculos, tres promineant
molliculx appendices, quarum media, Penem referens, indicare videtur, partes generationi infervientes
heic fitas, hancque Millepedam fexùs mafculini effe.
N u m . 5- Erica, Africana, folio Capillaceo, minimo ; fiore oblongo, tuhulato, rubro,
fiaminihus, longis, 'uiridiiius, inflar crifluU flumatilis ¡tipra eminentihus, -ornato,
Puleherrima fané Erica: Ipecies ; c cujus capillaccis foliorum apiculis emergunt flofculi, tubulorum
ve! corniculorum smuli, amceniiTimà rubedine fuffufi, emittentes de cavo íuo ftamiuula, tenuiífima,
lon^iffima, k t è virentia, ultra flofculi cram, infilar emicantis flammuk, propendentia. Cauliculus,
qua parte folia decidere, geniculis hinc inde diftinílus, cortice teólus cinereo-grifco, apicem fuum foliáceo
capitulo coronatum oftentat.
N u m . 6. Erica, Africana, altera, folio Capillaceo; flore oblongo, tubuíato, rubro.
H a c quoque non minus elegans Erica floículis ornatur fuave rubentibus, urceolos referentibus, extremo
limbo, corona in m o d um, emarginatis. Folia, capillacea, tcnuiíEma, jucundo virore íplendent.
T A B U L A VICES IM A ET SEXTA.
N u m . I. ViperaexNovaHifpaniaj Cenco^Ú diäai ßemelia.
Elegantiilìm.! h^c Beítia ex Guadelupiä N o v ^ Hiipanis hùc delata, Affuìim generi, è variis Ìpeciebus
compoiìto, videcur accenÌènda. Fccmina hsc eft, ut jam innni. Caput geric oblongum, ab antica
parte planum, infignibus naribus, promiiiulis, patulum. Ricium lata ambit tìmbria; odili, pra:gratides,
flammei, iunt. Dorfuni rhomboideis r^itur Iquamis, ñavefceiitibus,, quas maculi' partim ex ruffo flav
x y partim dilute facuréque fpadicex, pulchrè variegant. Ventris fquama;, dilute cinerea:, ex flavo,
rtiarmoris: in modum, varia; fuilt. Cauda, collumqüe, " longa fune & ^racilìa. Veteres Serpentum Kuic
^eciei morfum denegant; quum dentes earum, minutiifimi, in alveolis iuis quam profundiUìmè iìnt
radicati. Putant interim, poÌTe illas venenum fuum ejaculari, quod, absque morfu, cutim attingcns
noceat excicata inflammatiohe; Id tarnen vero fimile" nobis haud apparéc.
N u m . 2. Aspìdis fiecies, vulgo Y m i m r avocata y-
A l d r o v a n d u s , Hiß. Serp. ^ Vracon. Lib. I , p. 15)7, nomine Kipera vmov'n hanc Serpentem infignit,
propterea forte, quia longo admodum &: gracili eli collo atque corpore, oculis interim pro rata
valdè
Num. 4. VuizmSeen 'van Ceilon j het mamutje. ZES EN TWINTIGSTE TAFER.EEL.
Derc op den rug
is my van Gei'
maar anders r ^ „ ,
uicgenomcntulTchen de tweelaatíleachterpocen,al\vaardriezachte
uitwasjes zyn, vnm van het middelfte naar een Penis gelykc,
waar uit men oordeelt, dat deze uitwalTen de teeldeku zyn, en
gevolgelyk, dat dit een mannetje is.
N u m . 5. Afrihaanfche Hei, fchoon en ßerlyh. enz.
Dc bloem grocit uit de Iwairige topjes of blaadrjes,als buisjes,
of horentjes, fchoon rood vaaverwc, met lange, hatiirige,
tópies, als een vlam daar uit hangende; de Iteci is boven aan zyn
cinac met een kroontjc van blaadties voorzien, en doovgaans in
Iccdtjesgcdecltjdaar d'e bladen van afgcvallenzyn. De Ichors van
den ftum is afchgraauw.
N u m . C. Andere fchone Hei, met ro¿ie hloemen,
ali Kmikjes.
Hot voorfte einde is met een kroontje gefiert ; de fyne haairige
bhadtjcs zyn fchoon groen.
N u m . 1. Adderjlanguit Nkww-Spavje f genaamt
C e n c o a d } het 'wyfje.
Deze zeer fraai getekende Adderflang is van Guadalupe, ía
Nieuw-Sganje, raedcgebragt. Het is ecn llag van ^j/j/j-llang,
dié in verlcheide foorten belkan. Deze is, ais boven is aangeroert,
een wyf]e. Het hoofdtvati dczc flangen is langwerpig,
en van voren plat j ract grote, opllaande, neusgatcn. De bck is
breed gefoomt} de oogen zyn groot en vurig rood. Boven
Qvcr hec.lyf is zy geel-ruitig in den gvondt gefc!>ubc, met lichten
donker-bruin en ros-giel gevlaliC, eii ficrlyk gemai'mert..De
buikfchubbcn zyn licht alchverwig, mec gecl als ovennarmert.
lang en dun van hais en ftaart. De oudc ichryvers zeggen van
dezc fianeen, dat zy met byten, om d.ic hunne t.mden zcer klein
zyn en dicp in 'c- k:ikebeen ziccen > maar dat zy hun vereitt weten
-uic te ipuwcn, of te Itroojen, het welk, zondcr beer,
daar het aan de huidt komt, ontlteckc en belchadigt. Maar wy
Haan daar gecn geloof aan.
, N u m . i. Een ß)Qrt ^van Aspis-y7iiw^, gememlyk
de kleine Adder genaamt ^ het ivyjje,
Aldrovandus, Hiß. Serp. £5? Dracon.^ in 't I Boek, bladz. 197,
geeft deze Hang den bovengcmelden naam van dc kleine Adder ^
mogelyk deswegen, om dat zy zeer lang , dun en fchraal van
h a l s c n l y f i s , zynde de Qogcn, naar mate van harc fchraalheic,
G 2 zeer