T H E S A U R U S . 75r
fòliofi quina, iena, imo novenna iitrincjiie «mittuht, ordine alterndj folia, minuta, otlohgà. Net
veficula; hìc, nec filiqux vifuntur, ita ut anceps fit, eas utrum proférât, nec ne.
N u l a . y. ColutèìE j Africana, fecunda fpeciest
Hate latioribus & paucioribus gaudet foliis, in acutum convergentibus; Flos pctalis confiât tribus, coloris
carnei, albis qua; limbis prstexuntur. Calyx in quatuor lacinias, longas, dividitur.
N u m . 6. Colute^» Africana, tertia ffscies.
Hoec priori minor, cum prima fpecie Num. 4 congruit, nifi quod flos ejus bipetaloS, faturatè luteus,
alteram petalon ferratum Se crifpulum gerat.
Num. 7. ColuteíBj Africani ^ quarta fpecies.
Folia hujus longa, acuminati; Flos, purpureas, tribus conflatur petalis, intùs lanuginofis, & òbfcUi
i s , quorum è medio piilillus luteus exííirgit.
Hlü
T A B U L A S E P T U A G E S I M A E T SECUNDA.
N u m . I. Serpens, Cenchrias, feu Acontias, (Vra J a c u l u s , Amloinenßs.
Hie Serpens pro variis regionibus, quas inhabitat, & váriis idiomatibus, varié denominatur. Vahtitkm
in Itiner. Amboin. fol. 185, Serf entern Siphment {Spuitßang) appellat: alii Jaculiim. Sex pedes square
dicitur longitudine, craffitie verb bráchii virilis ambitum. Per dorfi inligncs fquamas, rericulatas,
faturata regnar rubedo ; dilute viridis autem ad ventris latera color. Transverlaies veneris fquam® dilute
cineritia; funt. Hsc defcriptio ipli colori naturali, & forma; hujus Serpencis, lilhàc Tabul i expreíli, congruit.
Porrò teretiuscula d l , & per cutim glabra. Caput mediocre, grandes, protuberantes, lucidos
monftrat oculos, minutosque dentes : cauda longa, acuminata. Multa qaidem de infigninoxá, quam
Serpentum hocce genus iníerat, narrantur ; fide tamen incerta. D. Vaíentinm teftatur tantum illos abelfe,
quin IsJant hominem, ut hujus potius à confpeílu fe fubducant.
Num. a. Serpens, Dryinuss fe» Cheljdrus Amhoiaenfis.
G r s c o huic nomini Latinum iubflituerè Scaliger & Greni'mus, §Hermlum vocantes : ChelyJnm alii feu
feßuMneum appellavere Serfeiitem, i quadam cum Teftudine convenientia ; nam per dorfi fummum (padiceus,
ad ventris latera, ex albo & luteo variegatur, Teftudmis in modum. Inferna; transverlales fqua-
- • " • Ve ro gaudent capite ferpentino ; nequaquam a'mulo
canis
ma; ex rubro & albo, marinons inftar, pinguntur.
I I
I
i l
t j e uit de zyden van den ftarafteel. Aan den bladftecl litten vyf j
z e s , tot negen kleine, langwerpige, fmalle, bhderen, over eo
we€r het cen om het andere grociende.. Daar lyn geen blaasjes
o f peulcjes aan, zo dat men niet w e e t , of dit gewafch daar mcde
V o o r z i e n i s , ofniet.
Num. 54 • Twedâ foort 'van Colutca.
D e z e heeft enkelde, brede, bladeren , fpits toclopende, en
drie inkamaat-rode bloembl:i.\dtjcs, met witcc tandijcs. Hec
k a p f e l , of blocmhuisjc hecft vier lang-gckrulde bkadtjcs.
Num. 6, Verde foort 'van Colutca.
Het IS kleiner dan de voorgaande, komt met het eerfte foört
van Num. 4 overeen , uicgenomen dat van de tweebladige
b l o e m , die hoog geel is, het eene bladt gekurven en omgekrult
is.
Num. 7. Vierde foort 'van Col ucea.
Het zelve heeft lange oumige blaadtjes, en paarze bloemen,
beftaiinde uit dric blo.imblaadtjc's, die van binnen ruighaairig ea
donker zyn, met cen klein geel ftamfcrtje in ' t midden.
T W E E EK ZEVENTIGSTE TAFEREEL.
Num. 1. Amhonfche Slang, genaamt Cenchrias,
of Acontias, of 00k Pylüang.
D e z e f l a n g w o r d e n v e r f c h e i d e n a m e n gegeven,naar de vcrfcheide
landfchappcn,daarzygevonden,en naar de taal,daar zy in genaamt
Wörden. Vakntyn in zyne Ambonfche Rcisbefchryving, fol. 28p, geett haar den naam van Spuitßang: anderen geven haar
dien van Pylßung. Zy Jeggen, dat zy zes voeten lang, en zo
dik zvn als een mans arm. Over de grote genettc Ichubben
l e g t donker rood op den rüg, en licht groenachdg aan de zyden
van den buik. De onderfchubben van den buik zyn licht afchv
e r w i g . Deze bcfchryving komt met de natuurlyke verwe en
gedaance dczcr fliing, in deze prent vertoont, overeen. Zy is
vorder rond cn glad van vel. Het hoofdt is matelyk, met grote,
u i t l t a a n d c j g l a n z i g c , o o e e n , k l e i n e tandtjes,en cen langen puiitigen
Ilaart. Daar wordt vecl van 't kwaad, dat deze Hangen
zoudcn doen, vertelt, maar op onzekere gronden. De Heer Faientyn getuigt , dat zy, wel verre van den mcnfch kwaad rc
d o e n , voor den lelven wegkiaiipen.
Num. 1. Amhonfche 'Eihn-ßang.
Z y wordt dus van de Grieken genaamt. Scaliger en Grevinus
noemen haar in 't Latyn ^erculus. Anderen geven haar den
naam van Scbilpad-ßang^ daar zy de meerte overeenkomit mede
h e e f t ; want boven over den rüg is zy kaiknje-bruin, met wie
cn geel aan de zyden van den buik als fchildpadachcig vermengt.
D e onderile dwarsfchubben zyn met rood en wi t gemarmert. Zy
hebben ecn waar fiangenhooldt, maar geen kop als de En-
T i ge l f c h e
mm
" f i l l i !
/ . l i i
^ttdt,..„ fé
, ; k