io5 RE R U M NATURALIUM
dopere quidem pcrcellitur ; °utpote°credcns, trifles fibi impenderé calamitates, & plagas totam regionem
oppreffuras, quando ftridiila Serpentum grex convocata obmurmurat. Ergo ad liuim quilibet confùgit
Deum, qui malum inllans averruncet. Quin &: honoris quodam genere ipfas has Serpentes colunt ; fiquidem
diviniloquo inftinftas genio credant, ut Hominem in tempore de futuris admoneant. Prouc autcm
Serpentum iile concentus breviore aut longiore durât tempore ; ita ipíum quoque periculum immitlens
levius fore aut gravius putatur. Imperatore tandem rurius discedente concio tota diflblvitur, & in'
fua qua-'Ubet latibula feie recipiunt, non proditura; denuo colletlim in lucem, nifi dum nova calamitas
inftat, novo concentu pra;(agienda, quem ledulb obfervant ruftici, ut libi mature queant confulcre Neque
ioli regni Mexicani mcola: hac iuperftitione imbuti iunt, fed & Peruviani, uti docent Hiftorii Hiipania:
& Portugallia;.
Habitus Principis hujusce Serpentis magnificus eft, & fplendidiffimus : candicantes enim cutis fquamas,
fubtiliter teffellatas, mirifica ornat ex nigro variegatio, defcripta quafi infignia referens. Prxterea & fquaina
quarlibet nigncante pundo notatur, & nubecula tum ruffuls, tum cirulefcentes, bine inde fic iparguntur,
ut pars fquamarum candicantium intaila maneat; quarum bine albor tanto emicat vividior. Caput
colore Se magnificcntia reliquo corpore haud inferius eft. Supra nafum crucis quafi incurvata; cernitur
delineatio. Os iupra & intra acuminatis fcatet dentibus. Ventris fquamE, candida:, ex nigro guttatx
& varioe funt. Cauda acumine tenuillimo terminatur. Tefticuli bini, lit. A notati, fuo loco conipicui,
fexum hujus Serpentis declarant.
Num. 3. Tucuman , five Miguel de Tucuman diBa Serperli, ex
Delata ex Paraguaja, Americx meridionalis provincia, hoc fub nomine nobis dein ex Hiljjanià
transmilTa eft. Nec inelei;ans certe Serpentibus ita diilis Bicipitibus alGnem referre fpeciem videtur. Caput
ei exiguum eft, ex albo fquamatum , fufcis diftinftum maculis, pofticà tamen parte rufFum. Corporis
fupina facies, crocea, lemniico fpadiceo, fupra dorfum ad finem usque cralIiE cauda protenfo, ornatur;
cui fimilis alius & juxta ventrem decurrit : prsterea & dimidiati annuii dorfum circulant, qui Se
ipfifpadicei in ta-niam ventralem feie immergunt, totidemque quafi articulos zmulantur. Ventris imi
iquams, teöellata:, cinereo-lutes funt, latE, tsniisque nigro-fuicis exornats.
N u m . 9. Serpens Apame a , Syriaca, Biceps.
Glaberrima eft & mire corufca, tanquam fi noviflime vernatione funfta fuillet. Caput exiguum, dilute
flavum, ta;nià purpurafcente fupra oculos, ad nares usque late protentà, diftinguitur. Os magnis
fquamis veftitur. De reliquo craffula eft, teres, & boni habitus. Squamx ejus minuta:, ffiquales,
tciTellatx, tam fupra quam infra ex purpureo violacei^, diluta flavedine pulchrè variegantur. Circa anum
Cauda quafi conftringitur, inde tamen ad finem usque iterum craffiorj obtufa definir.
Num. 4.
!!
IfHi telkcns xware bezoekrogen op volgen van kndplagen, ah deze
diercii byccn vcrgadcren, en zieh laten hören, wanheer de ingezetcncn
hunne goden aanroepen, om her dreigende gevaar van
hen af te keren en te verhoeden Zy doen de Hangen zelf ecrbewyzing
aan, en zeggen, dat zy een waaj-zeggenden geeft hebben,
die hen gegeven is om de menfchcn te waarfchouwen. Naar
dat deze dieren nu hun rauzikaal geluidc kort of l a ^ maken, is
het gevaar 00k minder of meer te verwachten. Eindclvk als
haar opperhoofdt weder naar zyne fchuilplaats vcrtrekt,fcneidcn
alle de andere mede naar hunne verblyiplaats, cn komen nict weder
voor den dag voor dat 'er een nieuwe plage op handen is,
•wanneer zy haar geluidt cn ftemme weder verhefFcn, daar de in-
"woondcrs van het landt op leiten, om op hunne hoede te zyn.
Deze getuigeniiTen worden niet alleen van de Mexikaanfche Volkeren,
maar ook van die in Peru wonen bevefligt, volgens de
Bcfchryvinee van Spanjc cn Portugal-
Aangaande de tckening van deze hoofdflang, de zelve is uitnemena
defrig en ficrlyk, met eene "vvonderbare marmering cn
wapenen van donker zwart ovcr de licht-witte grondfchubben,
die klein geruit cn op ieder fchubbe mec een zwart Ilipje getekcnt
zyn, met ros- en blanuwachtige wolkjes bcichaduwt, dat
daar van dcels wittc fchubben vry blyven, die 'er cen uitltekendcn
luiftcr aan gevcn. Het hoofdt is mcde naar matc fraai cn defeig,
en met het lyf van cene koleur: over den neus zit een kromgebogen
kruis, en de bek is onder en boven met puntige tanden voorzien.
Vorder zyn de btiikfchubben w i t , met zwart ovcrmarmert
en geilippelt: de ftaart loopt heel puntig ten einde. Dat het een
manncrje is, wordt aan twec ronde teftixcten gczicn, die by Icttcr
A aangewezen zieh op hunne plaats vertonen.
Num. i. Slang, genaamt Tucuman, of Miguel
de Tucuman, uit Paraguay.
Deze flang is ons uit Spanje gezonden, en mcde gebragt uit
de provincie van Paraguay, in Zuid Amerika, onder den naam
van Miguel de Tucuman Het is een fierlyk flangctie,ccn byfoort
van de zogenaamde tweehooldige flang. Zy heett een klein wie
gefchubt hoofdt, met bruine pkkken: op het achterhoofdt is zy
ros gecekent, cn verder over het bovenlyf faffraan-geel, met een
bruinen bandt over den rue tot het uitcinde van den dikken
ftaart, als mede längs den buik, van boven met halve ringen, die
mcde bruinverwig zyn, cn met den bandt, die längs den buik
l o o p t , vereenigt worden, cn zieh als Icdcn vertonen. Van onderen
zyn de alch-gcle fchubben ruitig, en mede brecd met donkcr
bruinc banden gcilcrt.
Num. 3. TweehoofMge Slang, hy de Syriers en
Arabicren Apamea genaarnt.
Z y is zeer glad en glinílerend, als of zy eeríl vervelt was. Het
hooidt is licht-gcel cn klein, met een paarskolcurigcn bandt boven
de oogen, die breed over den neus hangt: de bek is groot
gcfchubc. Verder is zy naar hare gedaante ^ k , rond en wcl in
't vleefch. De fchubben zyn klein, egaal cn langruitig, zo wcl
van ondercn als van boven ichoon paars-violet, met licht fchoon
gccl gcmarmert. By de opening is de ftaart fmal ingctrokken,
en loopt a a v ¿et cinde weder bed dik cn ilomp toc.
Num. 4.
f i
il