T H E S A U R U S . gì
fpadiceas, oblongas, qu.ifi tomatas maculas, corniculorum haud'abfimilcs; imde & Scriptores pHfci Ceraßen,
lm Cornutum, Scrpentem huiic nuncupàrunt ; ut ut contrarium facile pateat. Os huiusce Vipera:
rotundutn & latum eft: pernafum binos inter oculos transverfim protertduntur gemini annuii : dcntes
primo intuitu deeffe credas, quum admodùm profundé immergantur maxillis, & minutiilimi lint. Ma^
k u l im hunc efle generis monllrant bini tefticuli, oblongi, di f t inai , ad lit: B exhibiti.
N u t n . Xa x a l h u a ; feu Colubrd, Mexicana; fcemìna,
Pra:cedentis harc formella ornata certè majori fuperbit. Frontem alba: tcgunt fquama:, infignes minutis
punáis nigncantibus obfits. Nafum pariter bini trajiciunt dimidiati annuii. Cstcri mifus hlc vilitur
per cuum corporis ornatus, dum fcuta in totum candida, alibi ex nigro (àturatè fpadicea tum 6:
dilute ruffa, lata, catenatim juxta fé invicem aggreganrur. Squama; ventrales ex ruffo & luteo varie«ancur.
Apertura, lit: C defignata, hiat, ubi venter cauda: commitritur. Opinati funt Scriptores quidam
tomeUas Serpentum mfignioti gaudere capite pra: maribus: at experientia vel ipfiim docet contrarium'
m X " ™ ' ™ " " & craffiore effe capite, vultumque hinc ferociòrem offendere, quam feel
N u m . 6 . A t a l i g a t o , Anguis, rams, Mèxicanus.
Pulcherrimus hie Anguiculus fquamis purpureis, tenuibus, pel: corpus fupernum, cbfitus, juxta dorlum
protenLis p n t tres, albicauces, fifciolas. Venter albus annulis auafi nigris dilHnguicur. Perpufillum
elt ejus capitulum; & ca:tera quoque longus & tenuis, rotuiidulus tamen 6c glaber, confpicimr.
N u m . 7 . Ramultts G u t t E E G a m b s e , fjiveflris Í fea Gamhoídís Amertcam.
Huncce qui ramuium ex America mihi transmifit, fequentem addidit ejus hiftoriam. Arbor hare ad
mediocrem altitudmem excrefcens florem fert rubrum; cortice & ligno eft filamentolis, & dilutè rubcl"-
l i s : c vulnerato cortice fanguinei colons ffiliat gummi, quod colleíbum & in fole exficcatum denfatur &
mdmelcit i viribus autem aquipollet Siamenfi, ex Indiis Orientalibus delato, nifi quod cxficcatum ma<ris in'
Ipadiceum vergat. Nigritis Hydrope laborantibus, á gr. 5 ad 10 aqua vel lade miftum exhibeturr nec
& incoi! Chriffiam ejus ibi loci refugiunt ufum. Validiffimè aquas evacuar, hinc in principio morbi
hujus uiurpatum plutimos finat. Folia coloris Punicei, craffa, gtoffis nervis ditata, infra lanugine albicante
obfita fupra vero glabra. Tenella foliorum germina pulchrè rubent & latioribus pedunculis innituntur,
íeníim, ubi folia magis adolefcUnt, gracUelcentibus ; tum vero quoque lanuginofa fiunt, &:
quafi per coffas diftinaa. t 1 b ^
N u m . 8. Fnttex, Amtricanus, pilöfus, fpectes GuttX Gàmhxi
^ Ad ff aut 8 pedum altitudinem hic frutex excrefcens, folia gerit lanuginofa, bina & bina coniuffatim
c trunco Se ramulisprodeuntia: ipfe quoque truncus pilis obiftus & in genicula diffindlus eft. Color
totius
itiaar het zyn £
haar daaroin c
hebbcn.waarvan 't tegcndccl blykt. DcTjck van dczcAdacrflang
IS rond cii breed, en ovcr den ncus van hct ecnc 00g tot hct andere
als met twcc ringen geringt. Men vindt byna gene landen in
d c s z e l f s b e k i t t i a a r z y zitten leer diep en klein in de kieuwen.
Aan detwceballetjes, die langwerpig en geTcheiden zyn, vertoont
by letter B , ziet men, dat het een mannetje is.
Num. 5. 't Wyfje Dan de •voorgamde Mexikaanfche
Adderßang.
_Het is veel fraicropgepronkt dan het mannetje. Hetvöorhoofdt
IS wi t gefchubt, met kleine, zwarte, ftipjes op de enkcl
e , grote, fchubbcn als overzaait. Het heeFt 00k twee halve
ringen ovcr den neus. Voorts is het ongemeen (ierlyk met heel
Witte, boog donker bruine en licht rölTe, brede, fchilden, keitingw
y z e , geteke nt. De butkfchubbcn zyn met rosachtig geei als overmarmerc.
Deopcjiing, by lectdr C aangcwczen, zit aan den
ftaart, daar de biiik eindigt. Andere fcliryvers hebben zieh verbecld,
dat de wyF)es der flangen groter Koofdt hebben dan de
nvaonetjes} maar de ondervinding leert hct regendeel, en toont,
dat hct hoofdc der mannetics groter en dikker is, en dat hct etn
wreder gezicht hceft dan dat der ^v7Qes.
Num. 6. Ongemeen fraai Mexihaanfch Sfangetjci
Het is purpcrverwig over de fyne bovenlyffche fchubbetiesj
met drie wittc bandtjes over en längs het lyf. Van ondcren is
Tm, //,
het over den Witten buik als met zwart geringt) het hoofdc is
zeer klein. Voofts is het lang cn dun, doch rond en glad.
Num. 7. Tahje 'van een miUen Ciim-Guiu-hoam,
ge,
dra
uit de Weß-lndien.
W y hebben dit takje ilit Weft-Tndie ontfan^ert, met de Voli
ndc befchryving. Dcze boom wafchc tot eene macige hoogtcj
raagt een rodebloem} de balt en 't hont zyn dradig en van een
licht rode verwe. Wanneer de baft gekwecit is, loopt 'er een
bloed-rode Gom Uit, die vergadert cn in de zoii gedroögt zynde
% f en hard word:. Zy is vart working gclyk die van Stam, uic
O o l t - I n d i e , komt , maar valt bruiiier in 't opdrogen. Zy
wordt aan de Negers, die waterzuchtig zyn, ir.gegcven vaii vyt'
tot twintig grcin^ met wäter oK melk gemengt. De ChrifUn
inwoonders gebruiken ze ook daar te lande. Zy dryft het water
rtet'k af: als zy in 't bcgiii van de kwanl gcl>ruikt worJc, geneelt
zy vele menfchen. De bladeren zyn kaftanie-bruin , dik
en groi- geädert -, van achteren witachtig, en van boven glad.
D e jdnge uitfpruitende bladeren zyn donker rood en fit-rlyk,
met brede fteeltjes, die allengskcns Vcrgröcjcn. Jong zyn zs
Wollig en als gerriibt t.
Num. 8. Ruìghaaìrig Amerikaanfch ßruikge'wafch,
een foort <van Gum-Gut ta.
Het zelve groeit zes of acht voeten hoog. De bladeren, die
Ewee aan twce uit den Üam en de oxelen der zytakjes fchicten,
zynoveralruiijhaairig,als mede de ilani,d ie met leedtjes verdeclE
is. Hct gcwaich is in 'I gcheel ros geelachtig. Van ondcren zyn
X de
• I i
I,