ëi
I
i.!! T H E S A U R U S .
citnder, Arißotcles, Lucanus, Seneca, yimhroßnus, Bellm'ms, Sic. ita deicribunt hanc Serpentelli, ut prorfus
aliam videaiitur. innucre. fabuloe, quï de hâc Aspide perhibentur, baud iânc digna: (unt, quas
hîc commcmoreimis.
N u m . 2. Aspis, Ceilonica, ruhra.
Squamar biijus rubicundx nigris, circiilaribus, per dorfum maculis diilinguuntur, per latera vero aiigLilaribus.
Jtixta ventris fquamas transverfales diluta régnât rubedo. Corpore eû: tenui & longo. Caput
pulcherrimè variegatura. Cauda longa & acuminata. Hujus Serpentum generis plurimas d.tri fpecies
non ineptè cura Aldroiimdo ftatuit Gesneras.
T A B U L A OCTOGESIMA ET NONA.
Num. I. Serpens, Noja, SUmenfis, cum Confpicillo, Cobra de Capello
uel Cábelo . '
H i c c e Siamenfìs prorfus difFert â Ceilonico tam quoad confpicillum, quam quoad cutim & iquamas.^
Hie enim fquamis vcftitur fcutiforraibus, in rhombos reticulares diftinólis. A capite ad cauda: usque
cxtrerauni cmereo grifeus vifitur color, qui per dorfura raagis ex nigro rufFefcit. Venter, & fquaras
ejus transverfales, lata:, dilutâ rubedine, ad cinereum vergente, tinguntur. Corporis illa cxpaníio tam
lata non eft, ac quidem in Ceilonicâ, nec & confpicillo tam infigni infcribitur : hoc autcm albicans margine
obfcurè rulfo adumbratur, & , inftar cutis rel iqui , in nattas reticulares düHnguitur. Minor quoque
hic elt ilio, quem fequens Tabula e.\hibet. Scutatx ejus íquama: nihil ornatûs pra; tè ferunt. Oculi
grandes icintiilant. Dentes anteriores minuti vix vifui patent, dura cute laxiori obteguntur; pofteriores
autcm incurvi, acuti, deorfum refiexi a;gerrimè dimittunt, quidquid illis impaiäum harret. E. Kmapheriís
in Amoenït. Exot. Faß. III prolixam horum Serpentuni deicriptionem exhibet, una cura delineation
e , quCE tarnen maxime à naturali eorundem forma diffidet,- uti ex noth'â hác figura &c íubíequentibus,
ad vivum depiäis, claré pater. Ita certe, dura, quas dederê Creaturarum non ubique obviarum perveriàs
ideas, &c i cones , Scriptores rei naturalis, pro veris aíTumíeré alii, & in iis acquieverc, tot orti fune errores
, ab uno in altura tanquara per traduccra propagati.
N u m . 2. Serpens, cum Confpicillo, minor.
H r c infulE Ternatana: ibboles ferè cum priori convenir, nifi quod magis exiftat ruffa : interim ejusd
em tarnen videtur effe fpeciei.
N u m . 3. Serpens, Indtcus, cum Confpicillo, lepide circulât us.
T o t u r a hujus corpus, ex cinereo dilute flavuni, tenuibus, partim & ladufculis, annulis, fufco-rubris,
à capite ad caudam usque ultimam, ambitur. Ordo, quem lummus rerum Conditor in digerendis bisce
annulis obiervavit, talis eft, ut bint annuii, latieres, tres temper alios tenuiores intcrcipiant, plioenonieno
certe animadvertione dignitlirao. Nu m . 4.
tìus, Seneca , jimhrofiiius^ Beilonìus^ cnl. fchryven daar op cene
ongelyke wyzc v;in, die gecn de minile ovcreenliomll: met deze
lliingen lipetc. Wac ;i;ing-,i;u de verdiclitfelcn, die 'er van vcrliiult
worden, de zclve zyn niet waardig bygebmgc te wordeu.
Nil RoJe Ceiìofifebe As^is-ßavg.
Z y is rood gcfc!uibr,mctzwaite,ronde, vlakkcn over den mg ,
die zieh ;un de zydcu als zwiirte winkclhiiken vertonen. Aan de
bulles dwai's-ichiibbcn zyn zc hcel licht-rood. Zy is lang cn dun
van lyf. Hct hoofdc is traai geniarmcrt, cn de ftaart lang en
puntig. Dat van die gcHacht vele foortcn zyn, llaan wy Aldro'
•vandui cn Gesnems tcii volle toc.
NEGEN EN TACHTIGSTE TAFEREEL.
N u m . 1. Sìarufche Brtl'ß.ingy Cobra de Capello
of Cábelo genaamt.
Z y is van eenc ganfcli andere tekcning als die van Ceilon, niet
allcen ten opiichtc van de brìi, maar cok van bovenhuidt en
fchubbcn, nadcmaal dczc met íchubben of harnaíTchen bekleed
is, dio met vierkantige ruiten netswyze overtrokkeii zyn. Van
•t hooKdc tot hct uiteindc van den Ihart is zy afch-graauw cn
eenigziiis donker-ros} over den rug, liet onderlyf ende brede
dwarsfchubbeii licht alch-rood. Hct bovcnlyf, of de fchouderen,
zyn zo brccd niet ais die van de Ceilonfchej gelyk de
wittc bril ook niet is, die in een donker-roíTe fchaduwe k g t , en
met hct overtrokken nec van de huidt ais bcdekt is. Zy valt ook
kleiner dan die in hec volgende Taferccl vcrcoonc woidt. Haré
fchilden of grote fchubbcn zyn eenvoudig. Zy heefc grote ,
glinilerende, oogen. De tan<Ìen voor in den befc zyn klein, ea
byna onzichtbaar, ovcrdekt zynde roet de niime huidt. Adner
in den bek zynde tanden krom en fpits, ncerwaarts gebogen,
20 dat al wat zy vattcn niec weder te rug kan komen. Wy vinden
by Engelbert Ka;mpher, in zync Amoenitates exoticte, Fafcic.
i n ^ daar die Heer in 't brede van deze Bril-llangen fchryft, de
natuurlyke afbcelding verre uit den weg gcgaan, en niet met de
wäre natuur, gelyk wy die hier in plaat vertonen, ovcreeiikomende.
Dus zien wy, dat vele Schryvers gefaalt hcbben in 'c
befchryven van feldzamc natuurlyke fchcplelen, en dat vele nakomelingen
der ouden verkcerde voorbeelden navolgen.
N u m . 1. Brii-ßa7igetje njan Ternate.
Het zelvc komt byna met de voorgaande overcen, uitgenomen
dat hec wac rofler is} doch fchyneiide van hcc zelve fooic ce
zyn.
N u m . 3. Aardig gelamieerde kleine Ooß'InSfche
BrU-ßang. .
Z y is over 't geh eie lyf met iichc-gelc afch-verwe getekent,
mec fmalle en brede donker-rode ringen, of banden, gefiert cn
omringt, van 'c hoofdt tot het ulteinde van den ftaarc. De ringen
hecft de grote Meelter der Nacuur in zodanige order ge-
Ichiktj dat'er eerft ecn brede is, en daar na drie fmalle, endac
gehcel en tcn einde uit, 't welk opmerkenswaardig is.
A a z Num. 4.