ATOnEL. Zonderling is ’t,dat noch de Vitriool-Olie»’
Hoqfd- b°ch de Geest van Zout, het Lood zo volko*
*tok. men en voetftoots ontbinden, als het gedagte
Salpeter - Zuur en zelfs de Plantaartige Zuuren
Azyn, van veelerley foort, het zy dezelven door Gis*
ting o f door Vuur ontwikkeld zyn of niet. In
W yn , Citroen-Sap, Cycier, Most, doch al*
lervolmaakst lost het Lood zig op in Azyn.
Kookt men die Solutie zo lang, tot dat zy de
dikte van Honig heeft, dan bekomt men het
Goulardfe Extrakt van Lood. Nog verder uit*
dampende, dat men blyken van Kryftallizatie
befpeure, zo fchiet z y , in de koude, kleine
Spiesachtige Kryftajlen , de zogenaamde SuL
ker of Zout van Lood, die wederom zeer ligt
oplosbaar is in Water* Wordt die Suiker zonder
byvoegzel gedefinieerd, dan komt ’er een
zeer fterke Azyn van Lood over, en in de Re*
ton blyft een Stoffe, die in de open Lugt van
zelf Vuur van Giet men, by de Oplosfing
van Lood in Azyn , Zout-Geest, Vitrioololie
of Middelzouten o f Vogten, waar in die
vervat zyn , zo gefchiedt hetzelfde, als by
de oplosfing in Salpeter-Zuur. Giet men gezuiverd
Wynfteenzuur daar o p , zo valt het
Lood ook daar mede als een witte Kalk neder,
welke z ig , hoewel bezwaarlyk, in ’t Water
oplost. Laat men de Azyn maar als een Damp
op het Lood komen , zo wordt hetzelve tot
een witte Kalk verteerd, die men Geruis of
Lood'
Loodwit noemt, zig veel ligter dan het Lood of n ii
deszelfs andere Kalken in Zuuren oplosfende;
en dooreen fterk Vuur tot een roodeStoife, riooro-
- . . . . « uk.
die men Sandix ofgemeene Vermiljoen noemt,
van de Menie verfchillende.
Van vaste Loogzouten, zelfs die zeer fcherp Ontbin-
i i i i • i ding door zyn, wordt het Lood maar weinig opgelost'Loogzoudoor
vlugge wordt het tot een witte Slym ge‘ o[jë„a
maakt. Met Salpeter poft het weinig, doch
verandert in een geelachtige gebladerde, glanzige
Kalk. Uit het Armoniak-Zoutdryfthet,
’c zy in Metaalifche gedaante of in die van een
Kalk zyn de, het vlugge Loogzout u it , en
verwandelt, met deszelfs Zuur, tot een foort
van Hoornlood. Zwavel-Lever , door Vuur
of Water in een vloeibaaren ftaat gebragt,
lost het Lood t’eenemaal op , maar deszelfs
Kalk verandert zy , zonder Vuur, in Metal-
lyn Lood. Vette Oliën, ’ t zy uit het Rykder
Planten of Dieren, ontbinden de Loodkalken
en Loogzouten insgelyks, voornaamelyk,
wanneer zy daar mede gekookt worden, doeh
worden ’er dik van: gelyk ook de Loodzuiker
zig oplost in Terbeqthyn-Olie.
Met Kwikzilver vereenigt bet Lood zig , Verfeni-
zo lang het in Mecallyne geftalteis, zeer ge-
makkelyk en voornaamelyk door middel vanlen*
de Bismuth zo volmaakt, dat hetzelve *er van
zyne vloeibaarheid niets door verliest, en nog
door de gaatjes van het fymle Leder geperst
kan
111« Die l . V. Stuk.