
intentionem mentis relaxat. Stat autem/peculator
providus , explorator impiger , pervigil
cuftos,qui precendit in caftris. Bellator quo-
* que itrentius a ante exfpeckat-um ftat in agmi-
ne, qui vult adverfarii confilia prevenire,
j c»r. to. 4j, "Qui ftat, vide at ne cadat. Qui ftat , ob-
l1- treélare -nefcitj otioibrum etenim fabula: fune,
quibus obtrecfcatio fèritur, malignitas proditur.
pfai.tf,;. Unde ait Propheta : odio habui congregationem
malignorum, di' cum impiis non ßdebo. Et i-n tri-•
b geiimo iexto ,p(almo, b quem preceptis refcrfit
vfal.fg. 1. moralibus, in principio ftatim poiliit : Noli ma-
'¿ignari inter malignantcs, ncque amulatus ftteris
facientes iniquitatewM&lignitas plus nocet quàm
malitia -, quia malignitas nec puram fimplicica-
tem habet,nec apertam malitiam:(ed abicondi-
iam malevolentiam,DiFficiLius autem caven-
tur occulta, quam qua: iunt cognita. Unde òc
c Salvator noflier c à fpiritibus malignis caven-
dum admone.t,quod nos blandarum fpecie vo-
luptatum capiant, ceterarumque rerum fimu-i
latione} cùm ad ambitionem , honorem, ava-
ritiam, divitias,adfuperbiam potentia: lenoci-
nia pretendunr.
4 6, Itaque cum in omni a&u, turn maxime
in epifcopi petitione abeflè debet malignitas,
in quo vita formatur omnium j ut placido òc
pacifico judicio preferatur vir omnibus , qui
eligatur ex omnibus, Se qui medeatur omni-
Frov. 14 . bus : Etenim manfiuetus homo, cordis medicus eß.
JO* Cujus- iè medicum etiam Dominus in Evange--
Ma tth .9 . lio loquutus eft, dicens: Non opus eßfin is medicus
yfcd iis qui male habent.
47. Bonus medicus, qui infirmitates noftras
fufeepitianavit iegritudines j òc tarnen ifte,
ficut eft Scriptum , non fé honorificavit fieri
fummum facerdotem : fèd qui loquutus eft ad
eum, Pater diXit y Filius meus es tu , ego hodie
genuite. Sicut ÒC alibi dicit : Tu es facerdos in
aternum ficundum ordinem Melchifedech. Qui
quoniam typus futurus erat facerdotum omnium
, ideo carnem fufeepit ; ut in diebus car-
nis fuse preces di' fupplicationes Deo Patri cum mag.
»a'voce dr lacrymis ojferret : é “ ex iis qua pajjìts
eß, quamvis efiet Filius Dei ì difeere vidtretur
obedientiam , qtiam nos doceret, ut nobis ßeret
autforyS/»//i.Denique confummatis paflionibus,
tamquam confummatus ipfe , fanitatem dedit
omnibus, peccatum tulicomnium.
Kum.jy.t. 48. Ideo 8c Aaron facerdotem ip/è elegit,
ut non humana cupiditas in eligendo facerdo-
te preponderant, fed gratia D ei, non volun-
taria oblatio: nec propria adfumtio,fed cadefi
tis vocatio j ut is o/Ferat munera pro peccatis,
qui poflìt affici pro peccantibus : quia Se ipfe,
Hehr. 3 . ». inquit, geftat infirmitatem. Noni fibi quis ho-
norem debeciumere, fed vocari à Deo , ficut
òc Aaron $ & ita Chriftus non exegit, ièd acce-
pit iacerdotium.
a. Rom. edit. ante exfpeSatum pralium Minus commode ; i b i .
enim intclligitur sempus, cftquc manifefta imitatio verfus V ite . I
è :lib. 4 . Georg.
Ante cxfpcélatum pop tis fia t in ordine caftris.
quern jam rctulimus ad locucionem ilU lìmilem lib. de Tuga f a - I
culi cap. 8- num. 4 7 .
b. Ica omnes edit, ac m(T. aliquot : alii vero , quem praceplis, |
nonnulli ,inpraceptis refert moralibusi
c . MIT. Big. & Gern, afpìntalibus malignìs.
d . Non pauci m(T. fin e generatione ( R e g . fin e genealogia ) fin e j
i 49. Denique cima Ab Aaroft per genus du&a
fucceilìo, generis magis teneret heredes, quàm
juftitiie confortes 5 propterea ad typum illius
Melchiiedech, quemin veteri teftamento legi-
mus, verus Melchiiedech, veius rex pacisyve-
rus rex juftitiie venie 5 hoc enim habet nominis
interpretacio ^finepatreißne matte, d fine genera- d
tionis enumeratione , neque initium di er um, nt que
finem vita habens : quod òc ad Filium Dei re-
fertur, qui matrem in illa divina generatione
» nefeivit, patrem in hoc virgiriis Marix partu
ignoravit j ex Patre folo tìatus ante fecula,ex
Virgine foia ortus in hoc Acculo , initium die-
rum habere utique non potuit, qui erat in principio.
Quomodo autem vita: finem haberet, qui
vita: auòtor omnibus elt ? Ipfi principi um & finis *.
omnium. Sed refertur & ad exemplum, ut tamquam
fine patre òc fine matre facerdos. effe de-
beatjin quo non generis nobilitas,ièd morum
celigatur gratia, òc virtutum prerogativa. c
I 50. Sit in eo fides, òc mo’rum maturitas : non
alterum fine altero , fed utrumque in uno cum
bonis operibus conveniat òc fadis. Unde nos
apoftolus Paulus eorum vult eflè iniitatores,
qui per fidem, inquit, 6c patientiam poifident Hebr.11.9.
repromiflìones Abrahx , qui per patientiam
promi/Ià: fibi benedidionis meruit accipere òc
po/fidere gratiam. Imitatores nos fandi Aaron
David propheta debere eflè admonet, quiéum
inter iàndos Domini ad imitandum nobis con-
^ ftituit, dicens : Moyfics dr Aaron in fiacerdotibus Pfal.9%.6.
ejus -¡dr Samuel inter invocantes nomen ejus.
jt. Dignus piane vir qui ièquendus propona- t t u m .i i .
tur omnibus j nani cùm dira mors propter con- 48‘
tumaces in plebem ièrperet, medium ie inter
viventes morientefque objecit -, f ut mortem *
ftatueret,ne plures perirenc. Vere vir mentis
òc animi iàcerdotalis, qui fe pro Domini gre-
ge quafi paftor bonus pio objiceret affedu. Ita*«
queinfregit aculeum mortis, impetum tenuit,
. tranfitum negavit. g Pietas mericum adjuvit : g
quia pro ipfis fe obtulit, qui refiftebant.
j i . Difcant igitur diflìdentes h timereDomi-. ih-'
ni commotionem, facerdotes placare. Quid?
Dathan òc Abiron & Core nonne propter dif- Iiidem
iènfionem hiatus terrx abforbuit ? Nam ctim
inftigaflènt Core & Dathan & Abiron ducen-
tosi quinquaginta viros adverfiis Moy/èn Òc Aa- i
ron, ut fepararent fe ab iis, infurrexerunt illi
dicentes : Sa tis f i t vo bis quod tota Synagogaì om- Mdtmi.
nes fan Pii, dì* in ipfi* Dominus.
53. Unde iratus Dominus loquutus eft ad
omnem Synagogam.Confideravit& novit Dominus
qui ■ funt ejus, ÒC fanctos adduxit ad fe : a.j-im. ».
òc quos non elegit, non adduxit ad fe. Et juffic
Dominus, ut eligerent fibi arulas ,&incenfum
ponerent Core òc omnes, qui cum eo infurre-
xerant adversùm Moyfen òc Aaron facerdotes
Domini} ut qui eledus eflèt à Domino , ipfe
■ numeration e : alii coH fcripti ac ed it i, ut in tcxcu.
I c MIT. aliquot, eligatur, gratia virtutum. Prerogativa [it in
eo fides &c.
I f. Edit. Era f. & (èq. ut ftfteret : Amcrb- & miT. maximo imi
J me ro, ut ftatuerct : qua locucionc Ambrofium etiam alibi non
I fcmcl ufum vidimus.
I g. Non pauci mlT. pietatis meritum. .
j li. MIT. etiam compluics, timeie Dominum , commotionem fac e r-
! dot is p lac tre.
|. i. Nonnulli mS.quadraginta v iro s . . . ómnesfanHi & ipfe Dominus.
fandus confirmaretur inter levitas Domini.
54. Et dixit Moyfes ad Córe : Audite mt yfilii
L e v i, numquid hoc pufilium e f i vobìs, quod pepatavi
t vos Deus àjynagóga ijrael, & adduxit vos
ad fe ; ut minifiraretis minifieria T<ibetnacuii Domini
? Et iilfra: Quieritis làcerdotio fungi , fic
ru òc ortìnis fyriagoga tua congregata ad Deum ?
Et Aaron quid eft, quia miirmuratis de eò ?
55. Confidératis igitur,qu£c offenfionis caufie
exftiterint, quod facerdotio fungi indigni vel-
lent, òc propterea diffidefdnt ,qitod immurmu-
rarent improbantes in facerdotis fui eledione
judicium Dei : propterea totum populum me-
tus ingens eorripuit,poenic terror ainvolvit uni-
verfos. Obfècrantibus tamen omnibus, ne pau*
Corum infole nei a omnes perirent, defignantur
fcelerisrei, òc à totius popoli corpore ducenti
quinquaginta cum audoribus fuis ièparantur
viri, immugiens terra in medio plebis feindi-
tur,aperitur in profundtim finuS, abripiuntui*
n'oxii, òc ita ab omnibus mundi hujus ablegan-
tur élementis ; ut nec aerem hauftti, nec ex-
him vifiT , nec mare tadu , nec terrarìi conta-
minarent iepulero.
56. Ceflavit poena, non ceflavit malitiàreX
hoc ipfo immurmuratio exortà populi, quod
per facerdotes periflet populus. Qua indigna-
tione Dominus perdidiffèt omnes, nifi Moyfi
òc A a r o n primò precibus inflexus , poft etiam
objedit facerdotis fui Aaron maluiflèt ingratos
majore venia: pudore donare iis, quorum ab-
nnebant gratiam. '
57. Ipfa prophetiffa Maria, qu® cum fratri-
bus pedè tranfmeaverat freta maris ■, quia
^Ethiopiffa: myfterium adhuc nefeiens, immur-
muraverat adverfus fratrem Moy/èn , lepre
maculis inhorruit ; ut vix tanto efiet abfoluta
contagio , nifi Moyfes ' rógaflèt. Quamvis ad
typum Synagoga: illa refertur admurmuratio,
qn* ^Ethiopi(Fa: iftius ,id eft, Ecelefia: ex gen-
tibus facramentum ignorans 5 quotidiano im.
miirmurat eonvieio, òc invidet ei plebi, cujifs
fide etiam ipfa exuetur à perfidioe ' " lepra,
iècundùm quod legimus , quia cacu. s ex parte
in ifirael conti g it , donec plenitudo gentium intra-
ret, d i ' fic omnis ifirael falvus fieret.
58. Et ut advertamus quia in facerdotibus
divina magis quàm humana operatur gratia,
una ex multis quas Moyfes per Tribus accepe.
rat òc recondiderat virga Aaron floruit tatque
ita divini iudicii munus ipedandum in facerdo-
te populus adverdt, ac deftitit parem fibi humane
judicio vindicare gratiam , qui ante parem
fibi prerogacivam competere arbitrabatur.
Virga autem illa qdd àliud oftendit, nifi quod
numquam facerdotalis marce/cat gratia, òc in
fumma humilicate habeat in fuo munere com-
mifli: fibi florem poteftatis, vel quia id quoque
ad myfterium refertur? Nec otioiè prope exi-
tum vire Aaron iaperdotis hoc' fa«ftum puta-
mus. Declarari videtur pon»,,us iènior, iacer-
dotalis longievjg infidelitati 'tuftate carioius,
quod ulcimis temporibus imicatione Ecelefia:
a , Codex Gcm. invafit univerfos.
* • Epifcopalcm coniccracionem non nifi à facerdotibus, hoc e ft,
ab epifeopis neri oporterc expreflìs verbis oftendit fandus D o& o r, i
nec ambigue etiam quam parum ju r ispopuloincpiicopali eledione
H e b r .f. Ï»
&[*ì'
Areformatus in ftudia fidei òc devotionis,emor-
tuum j-am tot feculis rediviva grada florem
remittat.
59. Quid autem illud fignificat, quod poft
defunckum Aaron non utiiver/b populo , fed
iòli Moyfi qui eft in facerdotibus Domini,im-
peravit Deus ut exuviis Aaron facerdotis filium
ejus indueret Eleazarum ; nifi ut cognof-
ceremus *quod facerdos facerdotem confecra-
re debeat , òc ip/è eum induere veftimcntis,
B hoc eft, virtutibus facerdotalibus : ac tunc fi
nihil ei deeffe indumentorum adverterit facer-
dotalium, òc apte quadrare omnia, iacris eum
adhibeat altaribus ? Supplicaturus enim pro populo
, eligi à Domino, òc probari debet à facerdotibus
j ne quid fit, quod in ipfo graviter of-
fendat, cujus officium eft pro aliorum offenfa
intervenire. Neque enim mediocris virtus facerdotalis
eft , cui cavendum non folum ne
gravioribus flagiriis fit affinis, fed ne minimis
G quidein 3 ut fit promeus ad mifericordiam , prò-
miflum non remordeat,lapfum revocet, eom-
patiatur dolori, nianfuetudinem teneat, pieca-
tem diligat , iram repèllat vel decoquat : fit
quidam lituus plebfs excitandæ ad devodonem,
mitificandie ad tranquillitatem.
60. Vetus di&um eft : Adfuefce unus eflè 3
ut vita tua quamdam pi&uram exprimât, eam-
dem fervansfemper imaginem,quam acceperit.
Quomodo poteft unus eflè, qui nunc iràcundia
Dinftammatur,nunc indignatione gravi exæftuat,
nufte vultu excandefcit, nunc pallore iramu.
tatur, per momenta varius Òc difcolor ? Sed
eftò, fic nature irafei, aut plerumque caufæ5
hominis eft tamen temperare iracundiam, non
leonino b raptari furore, ut non norie manfùef- b
cere, clartiòres non ferere, nec acerbare familiare
jurgium j fcriptum eft enim : v ir iracundus Prova
ejfodttpeccatum. Non eft unus duplici corde,
non eft unus qui fè Cohibere nefeit in iracun-
E dia , de quo pulcre David aie : Iraficimini, d i '
»olite peccare. Non iram imperat, fed indulger
nature : quam homo prevenire non poteft,
mitigare poteft. Ergo etfi irafeimur, afFe&us
nofter motumrecipiatfecundum naturarli, non
peccatum preter naturam. Quis enim ferat,
fi ipfe fe gubernare nequeat, qui alros guber-
nandos receperit ?
61. Ideoque Apoftolus formam dedit, quia
òc epifeopum eflè oportet icreprehenfìbilem 5
F òc alibi ait : oportet enim epifeopum fine crimine
èjfe, fictif Dei dijpenfatorem, non fuperbum, non
iracundum, non vinolentum, non percufiorem, non
turpis lucri cupidum. Nam quomodo conve-
niunt fibi diipeniàncis mifericordia , òc cupien-
tis avari eia ?
62. Hæc pofui, quæ cavenda acceperim ;
virtutum autem magi/ter Apoftolus eft,qui cum
patientia redarguendos doceat contradicentes,
qui nnius uxoris virum precipiat eflè, non quo .
ex/brtem excludat conjugii ( nam hoc iupra legem
præcepti eft ) fed ut conjugali caftimonia
fèrvetc ablutionis fua: gratiam : neque iterum
temper fueric.dum nullas illias partes hic commémorât, fàtis innuic.
b. I t a omncs mfT. at contra omnes edit, raptari furore, non
norit adiuefcere clamore, non ferere Se e.
c . Codex V a il, abfolntionis gratiam.
t .T Im .f.t
, Tit. , . 7.
& f e q .