i l
O R D O E P I S T O L A R U M S E G U N D U M
T EM P Ö R U M R A T IO N E M D I S T R I B U T A R Ü M A D S E 'R IT U R .
AnnusjSi
PRima epiftola relpondet Granano imperatori, cujus
Jitter se etiam prsmittuntur. In ipià excuiàt
Ambrofius quod eidem principi ex oriente revertenti non
occurrerit. Cùm autem hic Gratiani reditus intelligi
commodius non poifit quam de ilio ipfo , quo is poft:
viffum à Gothis atque in tugutiolo agrefti ni. Kal. Sept.
ann. 578. arabuftum Valencem patruum, cui fuppetias
iverat, fequenti anno in occidentem regreflus e ft, non
immerito b u ie epiftola: annum 3 7 9 . àdtribuimus.
1 1. qua: Condanno novo epifeopo muneris fui
officiis inftituendo deftinata eft , ipil quoque Immolen-,
lem commendat Eccleiiam , utque ab Arrianis ab Illyria
venientibus caveat, monet. Quod qiiidem cììm de incur-
iionibiis Gothorum exftinffo-,ut jam diffum e ft, Valente
provincias illas populantium intelligatur, cumque die-
rum ingruentium quadragefima: mentionem faciar ; h in c
colligimus eamdem epiftolam fub quadragefimam anni
379. Ìcriptam fuiflè.
I I I . & I V. Felici infcribuntur. Harum a:tatem inde
• colligas, quod pofterior, cui priorem non multis diebus
piarniflam conftat, Comenièm illum epifeopum invi-
tet ad dedicationem bafilica: à Bailìano Laudenfi e p ife o p
o conftruffà:, cujus coniecrationem anno 380. faffam
fuiflè tradir Ughellus tomo 1. ltd . facra. Si porro
i fth ie c epocha legitima fit, erit etiam adjiciendum hanc
ipfam epiftolam pridie Kal. Novemb. datam fuiflè ;
quippe qua: eumdemdiem aperte prodat.
V. & V I . Syagrio Veronenfi epifeopo fcriptx funt..
His Ambrofius illi nuntiat judicium ab eo contra Indicium
virginem latum, à iè in epiicoporum conventu re-
fcifllim efle. Quamvis autem qui volunt id contigiflè anno
380. nullam opinionis fua: rationem reddant ; nobis
tamen cur ab eis non recedamus, caufie non defunt. Nam
primo loco fitis clarum eft ipfo epifcopatus^fcjufdcm
Syagrii initio ha:c fuffa elle, cùm Indicia qua afe ejus
d e c e f lo r e Zenone ante multos annos velum acceperat,
criminis accuiàretur, potiflìmum in juniores annos, ani-
mumque minus maturum quadrare foliti : deinde Nice-
tus i l l e , cujus mentio fit in h a c epiftola , idem elle exifti-
matur àtque is Nicetus, quern lex 11. Ne fatiElum baptif-
wa Sic. a n n o 377. data memorat.
. V 11. Sc V 111. Jufto inter Lugduneniès prxfules ter-
tiode<jimo mifla: creduntur. Itaque cum is poft concilium
Aquileienie,cuifimul cum Ambrofioanno 381. interfue-
rat, dica tur numquam deinceps Lugdunum revertiflè, iè d
.in iEgypti fe recepilfe .folitudines ; hinc efficitur utram-
que epiftolam dièta Synodo priorem eflè.
I X. X. X I . & X I I . ex funt, quibus Aquilèienfe
concilium in cauià Palladii ac Secundiani habitum occa-
fionem dedit. Illas una cum aff is ejufdtfn Concilii hanc
in editionem non folum ideò recepimus, quia in Romana
fuerànt evulgatx , & inter Ambrofiana opera in ma-
nuferiptis quibufdam reperiuntur ; ièd multo magis quod
Patribus Aquilèienfibus Sc lingua: in difputando, Sc minus
in fcribendo officium prxftitifle nofeatur fanffus
Prxful. Jam vero tempus Concilii dare definitur, cùm
ejufdem affa Syagrii atque Eucherii Coll, nomina in fronte
prxferant, quorum confulatum in annum 381. incidiflè
extra dubium eft.
Attamen quid faciemus P. Frane. Chiffletio, qui eà-
dem Aita adulterina eflè, & à VigilioTapfenfi;qui vertente
quinto fieculo fcriptitabat, fabricata contendit •,
eoque non folum illa edi curavit inter legitima Vigil ii
opera, fed Sc judicium fuum propria diflertatione deren-
dit ? Nos vero ut appareat curadfentiri eidem non po-
tuerimus, precipua ipfius .diipiciemus ,quam breviflìme
nobis licebit, argumenta.
Narrai igitur Vigilium ad procudendam Synodum
S. Amb r. Tom. 1 1.
A illam ea re duffüm, quod Arrianos, quos impugnare
profeflb nomine neutiquam audebat, facilius objeffà
Concilifaùfforitate arbitra re tur efle confutandos. IH ad
autem inde confirmât, quod àlios quoque libros abs ie
compofitòs Athanafio atque Ambrofio liippofuerit idem
Vigilius.Veruni ut maxime certa eflèt ultima ifta fuppofi-
tio, plurimum inter fe illa differirne, libello cuipiàm re-
cens elucubrato veteris auctoris nomenadferibere, &pro
Vero Concilio , cujus Affa jam pridem in Vulgus exie-
rint, & Ecclefiarum eruditorumque fcriniis conlervenrur,
falfum fubftituere. Pjimum illud non ita infolens eft ,
B uec tam facile deprehendicur, maxime fi auffor qui peregrino
idiomate fcripièrit, àdoptetur : fecundum vero
prope inauditurn eft, nec ferme nifi ab amente homine
tentati queat. Quis igitur fibi perfuadeat præfulem erudi-
tum, famam propriam, atque Ecclefiæ catholics cauiàrn
Arnanorum probris ac ludibriis ufque adeo proftituillè ?
Nam cum idem ille integrum Concilium penes fe haberet>
cujus etiam epocham, fubferiptjones,, licet alicubi cor-
ruptas, nec non Synodalium epiftolarum partem reti-
nuerit, ut fcribit ipfemet Chiffletius ; quo paffo fibi
tantum, adulati potuit., ut crederet hanc eamdem fy-
nodum apud nullum alium nequè in Africa, neque in
C Gallia , neque in Italia ipfa uiquam ièrvari ? Quin im-
mo quare vera illa. monumenta non ìpiè vulgavit, majo-
rem haud dubie adverfus hæreticos vim habitura , quam
ccmmentitia ? Hue adde nihil in iifdem Affis occurrere, '
quod non argumento & perfonis ex tempore ac fubito
quodam calore difputantibus apte congruat.
Inftat tamen adirne Chiffletius, & quod Valerianus
illic Ambrofio contra decus ac fedis Mediolanenfis dignitatem
ièna per præponatur, nec lion Anemius Illyrici
primatum fibi vindicando ex xquo contra modeftiam
ac veritàtem peccet, reprehendit. Atqui fi vera Conci-»
. lii Affa , ut Chiffletius tradit, habuit Vigilius, cur in eis
illa potiflìmum mutata voluit , unde minimo negotio
£) fraus ejus atque impoftura detegeretyr ? Sed nihil illic ,
quod merito reprehendatur , admilFum elle à nobis de-
monftrabitur propriis locis.
Alia nonnulla objicit idem auffor iis , quæ retùlimus t
adhuc debiliora, & quorum aliqua non modo in rem
ejus nihil facia ut, fed& in ipfum poflìnt retorqueri majore
iffü. Quapropter non dubitamus germana eflè hæc
eadem a ffa, illudque unum exoptaremus, nempe ut integra
ad noftram xtatem ipfa perveniflent. Nam quod
Chiffletius pro complemento hujus operis libellum de
Filti divinitate obtrudere nobis voluit, id ab omni ipe-
cie veritatis fuo loco tam abhorrère declarabimus ,
. quam quod maxime,
p X I I I . & X I V. epiftoloe, quas cur Ambrofianis ad- Annui 581.
junxerimus, illic à nobis explicabitur, nomine Italorum & }8t-
epilcoporum infcriptx funt. Prima verlàtur tam in cauià
fchifinatis Antiocheni , quàm ordinationum Maximi
Cynici atque Neffarii : quorum ultimus ad fedem Con-
ftantinopolitanam in Synodo univerfiili anno tantum 381.
meniè martio illic habita , vel ut volunt alii, anno 381.
rurfus coaffa j fuit adicitùs. Itaque fi cui allubuerit prima
fententia, quominus eamdem epiftolam in, concilio
Aquileienfi fcriptam cenièat, nihil vetabit. Quod vero
ad epiftolam X IV . cùm in ea Theodofio propter datam
fuperiori refponfionem agantur gratin:, ipiam à Concilio
F ante annum 381. convocato non fuiflè profeffam manifef-
tum eft.
XV , Sc X V I . in quibus de morte ianffi Afcholii, Annus 383.
deque Anyfii in Sedem ejus fubrogatione agitur , non
alterius anni quam 383. eflè videntur. Afeholius enim
Romans fynodo an. 382. celebrata interfuerat , eique
Anyfius, Damafo cujus mors anno 384.. ponitur, adhuc
A A a
I i l