
Antennoe setacece , in masculis scepius ciliatæ sub-
pectinatoe. Proboscis seïi lingùa éloïigata. Palpi duo
compressi recurvi.
Alce incumbentes, triangulum elongatum subhori
sontale efficientes. Eruca pedibus quatuordecim.
OBS E R V A X I O Î f S é
Les herminies n ’ont point les ailes en chappe comme les
pyrales, par le bord extérieur des supérieures est d ro it, et
point arqué a sa base. L eu r chenille n ’a que quatorze pattes,
et c’est la p remière paire des pattes membraneuses qui leur
manque. On voit dé là qu’elles constituent u n genre bien
distinct parmi les pyralites. Ges inse ctes, qui se rap p ro chent
des phalènes., ont deux palpes apparens } recourbés *
très-comprimés , souvent fort grands, du moins dans uit
des sexes. On en connaît plusieurs espèces;
E S P Ë C E S .
f. Herminie barbue. Herrninia barbalis. Latr.
H- alis cinerascentibus j strigis tribus fùscis ; femoribüs
anticis barba porre'cta.
Phaloena barbalis- Lin. Gmel. p. a5tg.
Crambus barbatus et crambus tentàcularis. Fab. suppl. p,
464.
Clerk. phal. tab. 5. f. 3;
Habite en Europe, sur lé trèfle;
2. Herminie rostrale. Herrninia rostralïs. Làtr.
f l . ails suBgrisèis : puiïctis dtibbus mutiàatis lineaque api-
; cis nigris.
Phaloena rostralis. Lin. Gmel. p. a510.
Crambus rostratus. Fab. supp. p. 4^6.
Le toupet à pointe. Geoff. 2. p. 168. n.° iifli
Habite en Europe, dans les bois.
3. Herminie proboscidale; Herrninia proboscidalis. Latr.
H- alis griseis : strigis ferrugineis. >
Phaloena proboscidalis. Lin. Gmel. p. a520.
Crambus proboscideus. Fab. suppl. p. 465. C. ensatus ejusd.
Habite en Europe , dans les bois.
4. Herminie sagittale. Herrninia sagittalis.
H- alis deflexis griseis • macula magnâ marginali atrâ ;
posticis Jlavis apice fuscis.
Phaloena sagittalis. Lin.
Hybloea sagitta. Fab. 5. p. 128.
Habite dans l ’Inde.
Etc.
P L A T Y P T Ë R E . ( Platypterix. )
Antennes sétacées , pectinées dans les mâles. Deux palpes
très-courts. Trompe très-courte , presque nulle.
Ailes larges , en toit. Chenilles à quatorze pattes. ,
Antennoe setacece , in masculis peciindtæ. Pcilpi duo
breuissimi. Proboscis seû hhgua brcvissima , subnulla.
Alce latoe , dejlexce. Eruca pedibus quatuordecim.
observat ioms .
Les plalyptères font en quelque sorte la transition des
pyralites aux phalènes, et ressemblent à ces dernières par
leur port Elles paraissent néanmoins tenir encore de très-
près aux herminies , leur chenille n’ayant que quatorze pat- *
tes, par défaut des pattes anales, et les^antennes des mâles
étant pectinees. Mais leur trompe ou langue est fort courte,
presque nulle, et leurs ailes, non en chappe ni en triangle
Tome I I I . 36