I f l I
(i)Para-
leipom
Urfperr
gens. fol.
262. &
Cufpinia-
nusdeCae-
fatibus i
V ita A l
berti.
(2''Lcnres
du Roy
LouisXH.
T om -1.
pag. i 6 i.
CjìLettres
du Roy
LouisXII.
T om . III.
pag'315-
444
voort , dìe lang in ’t brein van den
Keizer Maximiliaan gebroeid hadt, naamenlyk
tot het vereenigen der Keizerlyke
en Pauslyke Hoogheid, zieh inbeeldende
, dat het voltrekken van dit
iluk tot heil der Kriftenheid en ter ver-
beteringc der Kerke zoude gedyen.
’t Z y Maximiliaan het voorbeeld der
Romeinfche Keizeren , welken het Oppergezag
der Kerklyke zoowel als der
waereldlyke zaaken bekleedden , tragc-
te te volgen, ’c zy hy zyne hoope op
de Kerklyke vergadering van Pifa ves-
tigde, o f , dat gelooflyk fchynt, door
den hoogmoed der Pauzen genoopt
wierdt ; wandt van Paus Bonifaas den
Agtften vindt men aangetekend, dathy
op zekeren tyd met een blood zwaard
voor hem , en opgepronkt met de
Keizerlyke fieraaden, voor den ( i ) dag
kwam , roepende , ik ben K e i z e r en
T a u s ; ja Paus Julius de Tweede hadt
zelf in den toeleg op Genua zich Paus
Julius Keizer ( a ) laaten noemen ; hy
fchreef uit deeze o f andere beweegreden,
uit Brixe den zeftienden van Herfftmaand,
aan den Vryheer Paulus, foan
Lìchtenftein, dien hy eertyds zyn voorneemen
geopenbaard hadt , en thans
deedc (3) weeten, dat hem niets heer-
lyker noch waardiger zoude zyn dan
het Pausfchap , ’t gene hem toekwam,
weder aan het Keizerryk te brengen ;
hy hadt dierhalven beflooten om door
alle middelen naar hec zelve te ftaan,
gelyk hem door den Kardinaal Adriaan
[Cornetto] dien hy zyn oogmerk voorgefteld
hadt, ook geraaden w^as, meenende
het bekuipen der Kardinaalen
den Keizer kleine moeite zoude kosten.
Wyders gaf hy te kennen den
Bisfchop van Gurk reeds orde gegeeven
te hebben van , zooras als
de Paus den geeft zoude geeven ,
naar Rome te trekken , om dit
ftuk te voltooijen , en door het uitdeelen
van driehonderdduizend Dukaaten
, die hem de Fuggers zouden
leenen , de ftemmen der Kardinaalen
en anderen der regeeringe te winnen.
Maar Paus Julius wierdt van
zyne kwaalen herfteld, en ’s Keizers
aanflag dus tot beter gelegenheid verfchooven.
De ziekte van den Kerkvoogd hadc
de hitte des oorlogs noch den yver der
vergaderde Geeftlyken niet verminderd
; wandt geduurende de gevallen
der wapenen , in welken het gelulc
den Venetiaanen en hunne Bondgenooten
meer dan den Franfen begunftigde,
waren de Kerklyken , te Milanen vergaderd
, weder met het (4 ) begin
van ’t jaar twaalf, ter zaake gekoomen
: Wanneerze eenige middelen ter
verzoeninge met den Paus aangewend,
hera derwaart geroepen , en ’t vernietigen
van des zelfs handel tegen hunne
vergadering vrugtloos gezogt hadden
, zoo verklaardenze den Paus
eenen verßoorder der vergaderinge, vermetel
, oorzaak der fcheuringe , on-
geneeslyk en verhard te z y n ; dierhalven
was hy de ftraf onderhevig,
welke de Kerklyke vergaderingen van
Conftans en Bazel aanweezen, naamenlyk
, opfchorting van ’t Pauslyke
bewind , dat met volle recht aan de
Kerkvergaderinge vervallen was ; uit
dien hoofde verboodenze alle Geeftlyke
Beampten , Kerklyken en Geloo-
vigen, van den Paus te erkennen en
te gehoorzaamen. Dit was hec laatfte
befluit der verzaamelde Geeftlyken, welken
federt door de verandering in Italic
naar Lyons vertrokken , alwaar
het vermoogen en de luifter dermaate
verminderde, dat de ganfche vergadering
eerlang verdween ; maar het vonnis tegen
den Paus en de opfchorting zyner
waardigheid wierdt in Vrankryk (f) goed
gekeurd en voor wettig aangenoomen ;
de Koning deedt het zelve door zyne bevelbrieven
erkennen, en beval zulks alom
in zyn Ryk te volgen; ja hy verboodt aan
alle zyne Onderdaanen geene aanmerking
op den Paus noch op eenigen van
deszelfs bullen te hebben. Zoodaanige
verbittering, die de Paus zich door
eenen onverzoenlyken haat op den hals
laadde, is de oorzaak geweeft, die den
Koning tot grooter voorneemen, en tot
het munten der volgende penningen gedreeven
heefc.
U ’DiiPjn
Biblioth.
EccleliaH.
Tom.
XIllK,
'7-
Bibüoih.
Eccleiiilf.
Tom.
XIII.
pag, ■?.
1J12 1511
I . I I . D e v o o r z y d e n v e r to o n e n ons d e g e k ro o n d e a fb e e ld fe ls v a n d e n K o n in g , m e t d i t
o n d e r fc h e id , d a t o p d e e e r lle d e f lin k e r e n o p d e tw e e d e d e re g te r w a n g g e z ie n w o r d t ,
h e b b e n d e d i t g e ly k lu id e n d e o m f c h r i f t ;
L V D O v i c u s F R A N C o e ü m R E G N I Q u e N E A P o L i x A N t R E X .
L O D EWT K KONING DER FR ANS EN EN V AN HE T
RY K V AN NAPELS .
H e t v e r fc h il d e r te g e n z y d e n b e fta a t a lle e n in d i t ja a r ta l i ; i z . d a t o p d e e e r fte g e fte ld
is ; b u ite n h e t z e lv e v in d t m e n o p b e id e n h e t g e k ro o n d e w a p e n fc h ild v a n V r a n k r y k , en
S v v m ' ” f i“* le tte r k r in g e n d e e ze fp re u k , o n tle e n d u i t d e v o o rz e g g in g e ( i ) w e g e n s d e v e r lo s fin g
l i . ■ v a n G o d s v o lk uic d e B a b e lo n fc h e g e v a n g e n is fe ;
P E R D A M B A B I L O N I S N O M E N .
I K Z A L DEN NA AM V AN BAB E L UI TROE I J EN.
De Paus, door dit Koninglyk gebod
meer naar wraake dorftende , fpande
alle krachten in , zoo tot hec beleggen
der Lateraanfche Kerkvergaderinge
als tot hec fmeeden van Bondgenoot-
fchappen ; en dewyl Hendrik , Koning
van Engeland , met hec uitloopen
<2) Corps ( z ) des voorgaanden jaars, door Fer-
pa’rdT''^' dinand Koning van Arragon in eene
verbinteniiTe, ter befcherminge van den
Paus en der Kerklyke Landen, getrok-
gen w a s , zoo viel ’t den Kerkvoogd
gemaklyk op deezen grondflag door
den Aardsbisfchop van Jork, dien hy
mec het Purper befchonk , den Koning
in ’c verbond met zich, de Spaanfen
en Venetiaanen te wikkelen; te
meer, wyl aan Hendrik het Hertogdom
van Guijenne (3 ) beloofd wierdt.
T om .iv .
Part. I.
ibi. 137-
van ’t Parlement grooté onderftand beloofd
wa s , deedt hy door een Heraut
den Koning Lodewyk (4 ) aanzeggen,
zoo de zelve den handel van Kamerik France
(3) R.
Thoyras
Hifl. mids hy hiertoe zeker getal van Krygs-
tÎi5?v.‘ knegten aan Ferdinand te hulpe zondt.
Pg'4o. Toen het zelve verfterkt, en Hendrik
7 . T>eel.
onderhieldt , van met al zyn geweld
den Paus en zyn Schoonvader den Koning
van Arragon te zullen helpen.
Hoewel deeze boodfchap den Koning
Lodewyk luttel behaagde, echter
baarde het gedrag des Keizers hem
meerder naadenken ; wandt Maximiliaan
, onder de betuigingen van altyd
volftandig met den Koning te willen,
blyven, beklaagde zieh grootlyks van
byna geen voordeel uit den Kamerikfchen
handel getrokken te hebben, daar
Vrankryk, Spanje en de Paus, alles
wat de V enetiaanen van hen bezaten,
weder gekreegen hadden ; dac van drie
Steden , op welken hy recht hadc,
noch twee in hun vermoogen waren,
V v v v V en
pag.784.
lifo
f o
, 1 H ,
! ii l
!
II ih
il