M. F. Ou IN 1 8 4 T i L i a n I D e c l a m . V.
A n t i - ne mihi præftandum , tamquam pa-
l001A‘ renti numquam bonus filius plus effet
Iuxuriofo diligendus, quam incalami-
tate. Quo animo, cui rediraendo pater
congefferit opes , feftinaverit ad
piratas, relinquam vobis exiftimandum.
O career, o fpecusultra naturalem pro-
fund* caliginis no£lem horrenda alti-
tudine, præcipitique terrore demerit ,
o feed* trucesque eaten*, & barbaric*
contraéfa feritatisartibusvincula! Teftor
vos, fævi, minus tarnen inexora-
biles Pâtre carnifices ; & de illo, quo
ad nos fenex intravit , diferimine ca-
ritatis interrogo . Stetit homo in illo
tenebrofi carceris limine ; non inter-
rogavit pariter defiliis; unum anxie,
unum follicite petebat, ubi jaceret *-
ger, ubi delicatus detineretur. Impo-
tentiffime mortalium , cuinam impu-
tabis collegiffe te pretia duobus , ve-
niffe te fingulisredimendis? Dicamus,
nimis indulgens caritas ; profèr indigna
reverentia , humilis pudor ; fi
pretium redimendis geminis fuffecif-
fet , puto adhuc unicum prætuliffet .
Non ad me igitur primum deflexit
intrantis humanitas: Vix data melio-
ri dexteraeft, projeftumvixofculum,
poftquam omnem in luxuriofum Pater
egefferat caritatis, facrorumque mune-
rum indulgentiam ; & ne pietas ægro
communione noftri velati contaminata
contingeret, timuit inter noftros parum-
per amplexus hominis miferationes ab-
fumi. Nonpoftulo utredimas, utpr*-
feras: Intra tarnen prius ad meliorem,
miferere non luxuriofi. Tuliffem, Ju-
dices, fortius feviflim* captivitatis ad-
verfa etiamr non redemptus , 11' prima
venientis ad nos folatia Patris conti-
giffent ; & excufarem, feni, tamquam
ad redimendum me properantem lan-
guo-
4S prælati, non 4« hortamis erexit Pa- Decu.
tris amplexus. Si effet in rebus huma- MAT1°-
nis ulla dementia, raerueram etiam de
piratis, ut mihi duo redderentur. Uti-
nam, Judices, juvenis illiusvita præ-
flaret, ut videretur non 47 periculi mi-
feratione, fed 4» charitate pr*latus. Me
infelieem, quodbonam habeo caufani.
Explicuit juffitiam comparationis, qui
deceffit etiam redemptus , & in peri-
turo filio49nihilaliud ele&umeft. In
quo fui mifer fam* periculo ? Filius
meus languore defundus eft : tamen
Pater occiderat, ægrum ft reliquiffet.
Videramcontinuo, Judices, in carce-
re illo quantum promitteret conftantia
5° hominis, quem non captivitas, non
expedatio Patris, non fratris fregiffet
infirmitas. Nec immerito de fortiflimo
juvene cunda fperavi, fi fuiffet ad om-
nes conatus explicato languente libe-
rior. Tandem miferos fortuna refpe-
xit , & puto contra prædonum commenta
feritatem, ipfa confenfit, ut nobis
quem negaverant , non abftuliffent .
Non quidem mihi , Judices , arrôgo
temporis illiusprovidentiam, nihil me
fateor feciffe confilio : poteft tamen u-
triusque juvenis exitus neceffitatibus
meis aflignare rationem. Periit, quem
redemi : reverfus eft, quem reliqui .
Invenifse te putas , juvenis , Patrem
cibos , & alimenta pofeentem ? Quæ-
rebam pretium tuum , teftor elemen-
tiam mitiffim* civitatis : h* preces,
hie rogantis ambitus fuit . Miferemi-
n i, date ftipes, indulgete, con ferre ,
repetendus eft ille , qui redimi maluit
fratrem. Sed & hac te decebat rever-
fum proclamare voce : erige vultus Pater,
attolle triftiflimam faciem , vin-
dicati de fteviflimis pr*donibus fumus,
duos redemifti. * Alimenta pofeo. Po-
teram
45 AlteriFratri. 46 Ut bene viveret, ut bene fe haberet &c. 47 Quod fubibat apudpraedones.
48 Propter asgritudinem . 49 Quam hoc quod effet peri turns. 50 Filii alterius, hujus .
* Conféra Narratione , in qua Pater narravit , primum, Filiorum naturam, 2. iter commune ,
3. conununem quoque captiyitatem, 4. profe&ionem fuam bonis omnibus in unum contra&is ad redi-
L a u r e n t i i P a t a r o l i A n t i l .V .
decia- teram nonadjicere, Filium Pater, fed
emtio. jj]Cnd;cljS hominem , fed juvenem fenex
. * Quis enim magis ex ipfts rerum
natur* facris, venerandisque pri-
mordiis, defeendit s ‘ affedus? Quide-
tiam inter liberos, ac parentes tam commune
, tatn publicum, quam ut alicujus
famem S* proximus quisque depellat ?
Voluit nos ille 53 mortalitatis artifex
Deus in commune fuccurrere , & per
tnutuas auxiliorum vices in altero
quemeunque quod pro fe timeret af-
ferere. Nondum h*ccharitas eft, nec
perfonis S4 impenfa reverentia: fedfi-
milium accidentium providimetus,&
communium fortuitorum SS religiofus
horror. Inaliena fame fuiquisquemi-
feretur. Sic cibos obfidio partitur , lie
inopiam pariter navigantium frequenter
unius alimenta paverunt. Hinc &
ille venit affedus, quod ignotis cada-
veribus humum congerimus , & infe-
pultum quodlibet corpus nulla feftina-
tio tarn rapida transcurrit, ut non quap-
tulocunque veneretur 5< aggeftu. J Pa-
rentibus vero I-iberi non pr*ftatis alimenta,
fed redditis: quanto, Dii, De*-
que! breviora, quanto minora pro tot
infanti*, tot 57 pueriti* 58 fumptibus,
tam variis vel abftinentiffim* juventu-
tis impendiis? Si mehercule hoc quoque
s?officii 60 genus natura permitteret,
4' bene pro<2deficientibus aliquid, &
vita
, i 8 5 guores alterius, & mollior hominum Am«
in ejilamitates affedus abftuliffent . UI0<A
Stating igitur, Judices, utquem qu*-
fieratjnfpexit , abjecit *tatis moras,
feftinatisque virium minifteriis in o-
fcula complexusque cucurrit. Catenis
ipfe colla fubmittere, feedam languen-
tis maeiem fitumque depellere, preffa
ferro membra levare , ftatimque age-
re de redemptione. Dixere P irat*, u-
nico tantum allata pretia fufficere ; eli-
geret ipfe quem vellet . Deliberavi
tunc , inquit , quem redimerem , &
inter illos inexplicabilis doloris æftus
perquam longum tenui’t pietas mifera
confilium . Ego vero , Judices , proclaims,
teftor, non dubitaffe ilium af-
firmo, quem de duobus eriperet, qui
redemit , quem plusfemper olimpræ-
tulerat, Quid expedatis ut referam ?
Elegit luxuriofum; elegit*grum, mo-
riturum ; ilium , qui redemptus nec
patri poterat prodeffe , nec fratri ..
Quid dicitis , fandiflimi V ir i, quid
æftimatis ? Qualis eft pater , qui de
duobus liberis, non dicam eligit pejo-
rem , fed ilium , qui neque patern*
beneficio pietatis , neque redemptio-
nis diferimine poffit uti ? Quantum
videbatur ille, quo poterat fpiritu col-
Jabente , ciamare ,• redime Pater meliorem
; pr*fer ilium , cui bene im-
pendantur pretia ! Continuo ipfe igitur
mendos Filios ; 5. neceflîtatem quam habuit redimendi alterum Filium^ quia ægrum , cum unum tantum
poffet illo pretio ex captivis liberare ; 6. fugam Filii alterius de manibus Piratarum ; permit ad
confirmationem, in qua probaturus eft fibi dattda effe â Filio alimenta ; ad quod $hema probandum.
* Primum argumentum proPatre contra Filium, quia non folum Filius Patrem, fed & pauperem
dives, & juvenis fenem, & quisque alterum tenetur ex naturæ inftinflu adjuvare , & hoc confirmât
i.^quiaDeus nos voluit in commune vivere, ut nobis invicem fuccUrreremus, &alteri præftaremus
id , quod nobis egentibus vellemus præftari ; 2. quia in pbfidione , in navigatione &c. quisque pro-
prias etiam opes in commune profert , & alteri alter fuCcurrit j 3. quia præftare alimenta, eftea-
dem pietas ac cadavera huma re .
51 Quam hie fuccurrendi alterius inopiæ. 52 Cognatus, affinis . 53 Hominum mortalium.
54 Exceffiva, abundans, nimia. 55 Horror cum formidine^ quôd proprie innuitur ab ly Reli-
giofus. 56 Aggeftu terræ, perfufione terræ modica etiam, 8c manipula«.
f Secundum argumentum, five potius confirmatio, feu Auitefis primi illius, quia fi quilibet præ-
bét alteri alimenta , multo magis praeftanda Patri funt a Filio ; quod enim dant Filii illud eft redde-
re , qui licet plurima dent, minora tamen flint iis , quae Parentes pro ipfis impenderunt j ex quo fit
ut non fit beneficium dare alimenta, fed negare fit facinus.
57 Veftr*. 58 Quae fheimus nos parentes. 59 Officii remuneratorii, folutorii. 69 Per trans-
pirationem ipfiusnaturae. 61 In bonampartem, jufte . 62 Parentibus.