■a i 8 L a u r ^.n t m Paw a ä o l
non effe fentio caligantibus oculia de colore judicare : dein fcio honorem vi-
venribus habendum ; & fanum eonfilium fuiffe feraper tacere. Quid Juvenale
mordacius > Ipfe tarnen folum experiri voluit quid tonccdatur tntllos_, quorum
Tlaminia tegitur cinis, atque L a tin a , ( Juven.Sat. i ,} Vale. VenetiiSj.oftavo
KalendasMartir A. t6q-j. M. V.
E i dem
Laurentius Patarol S. P.
M e d i o l a n u m .
V Enit ad te Epiftola mca , Petre Francifce cariflime, exploratorialibidine
pene inverecunda:, &audaciór.. Amicusmeus, quiinantiqua re totüs eft,
commentarium meditatur de capitis ornamentis veterum Fèeminarum , quod
ad optatum finem fe produ&urum non dubitat'fretus tutó librorum copra , dé
quibus ipfi nonnihil fuppetias tuli*tumNum*notum fevcaitiori praefidio. -Mèmini
olim di'ftum, PatremCongregationisveftraeMezzafearbagrande OptiS'elaborate
de tegumentis capitis antiquorum . Amicum igitur monui ne crambem
recoquat , & in pejus fortaffe . Rogavit ut infpicerem de hac re, pro qua te
confulo, ad qüem enim confugiam ? puto namque Patrem Hunc & comitcm
tuum effe., &iftic degere. -Quapropter^cine prirpum avep, exaflene deFoemt-
narum operiinentis verba faciat, fecundo an nummos’ inferat fcriptis luis , &
num aliquos tantum, an plures. De-^oc fi certiorem facies, videbo pro amico
meo, an ipii operae pretium futuruffffit in coepta Diatriba diutius inludare ;
ipfeque capiet , ut dici folet, in arena eonfilium. Vale. Venetiis, nonisju-
pii Ann. 1Ó98.
E idem
L a u r e n t i u s P a t a r o l S. P.
o Mediolanum.
I Nvenerunt me Liters tus , Petre Francifce cariffime , farcinis colligandis
addiftum, & infudantem. Binis fere menfibus rufticatuS fum , & peregri-
natus, ita quieti devotus, &aCivitate aöimo quPque abfensi,'ut civilitatis e-
tiam penitus fim ob/itus. Inveni tandem otium ut fcribam , & hamanitatem
ut refcribam. Renuneiavi amico quidquid de P. Mezzabarbanotum fecifti. Do-
let certi aliquid nee tibi, nee nohis compertum effe fupra ejusdem opus de ve-
teribus capitis ornamentis. Spero tarnen ultra te aliquid exploraturum , quad
enixe precor, & profpere eonfecuturum fpero. Ancipiti torquetur amicus con-
filio; nollet enim nee a&um agere, infeliciori fortaffe Minerva, nee interim,
temporis jadluram facere . Nam ex quo ipfum admonui de Traflatu , quem
Pater ifte meditabatur, manum removit, & ftudiuffifuppreflit. T u Literaria«!
amator five notes’, & Vale. Venetiis, decimo Kal.Septembris A. 1698.
Joanni
E F I S T O L JE »
Joanni Campelli
Laurentius Patarol S, P,
T AM reduci rurfirm congaudenr arva Lyæo, J Libraque veloces temperdt æqua dies,
Ex quo rara mihi modulants carmina lufi,
Et couata Elegos eft' nrea Mufa loqui.
Poll fufpenfa cbelys filuit non utile pondus,
Dedidicit rifus, dedidicirque modos.
Ail nunc Caftalia repetit me numine Phcehus,
Defueturnque jubet pangere dülce melos.
Eia fequor quocumque vocör, o maxime Vatum,.
Namque fument ceftro peftora noflra tuo.
Ergo vade ,, Liber , veneranda ad tefta Joannis,
Et ne ineertus eas, pagina monftret iter.
Carpe viam cautus multis quæ confira late
Hortis hinc fumit nomma læta fibi.
Ardua defpiciunt gemini divortia Ponti
Culmina, qua numquam mergitur Urfa freto,
Quaque novo Solis pelluntur lumine fludluS,
Et majus fugiunt A (Ira minora jubar.
Hac intra, rabido nec terreat ore moloffus j
Qna domina eft virtus, nulla venena notent.
Non tarnen audäci fuperabis limirra fronte,
Nam pudor hic habitat nec temerata quies.
Invenries tacita feclufum parte penatum
Scribere grande aliquid, qtiod fuper aftra volet;
Aut fortaffe facris- avidum pallefcere chartis,'
Atque obfcura aliis pandere fata fibi.
Excipiet, nec enim dubites, te fronte ferena,
Atque licet renuas, ofcula plura dabit.
Tunc_ primum dominum venerabere ; protinus inde
Cujus fis,. dices, quæque perafta via.
Narrates noftræ jucunda negotia vitar,
Et quæ exoptabit forfîtan ipfe fequi .
Ut modo tormento | latitant ubi-plurima mortis
Spicula, & horrendis ignibus a£ïa volant,
Difcurram impatiens^ feindant five aéra pennis,
Seu fiftant ramis, increpiturus aves ;
Ut modo lenta juvet perfundere vimina vifeo,
Düm1 trahit incautas fiftula dulce canens:
Nec non per celles , & pafeua confîta baccis
Non vifas fêtas infidiofus again „
G g g 2
4 1 9
V e n e t i a n ,
Die