fas quis ignoret, quis quærat ? Modo i lividité, futnus fine duhio >î ejusdetn
pondus uteri : & quanto minus in eau-
fistanto plus in affe&u eft
me docet eventus, ipfum a Matre Temper
abiiffe dumpotuit. Dubia: fe fe igi-
tur peregrination! commifît, &per hor-
rentes fluftus, fpumantes fcopulos, pira-
ticisque infidiis obnoxias femitas defer-
xi maluit, quam alfidere piiffimæ Ma-
tri , & labente jam in pronum proeli-
vi tetate infirmitatem folari, miniftra-
re impotentiae. Non cohibui, fateor,
five quod amicitiæpietati indulgereli-
buit, & filium famam aliquam fibi, fi-
dei faltem comparare gaudebam ; five
quod pietatem ficoegeris, périt iliudin
caritate maximum, libertas, & inno-
centia. Verum diutina , Judiees , felicitate
nemo malus gaudet, & nullius ,
ut poena diferatur, impunitafuntfcele-
xa. Applicitus efi ad tyrannum qui re-
liquerat Matrem. Quis miremur, ad-
verfos illi fuiffe ventos, infidèles un-
das, iratos marium, & navigationum
præfides Deos , qui inauspicato profe-
ôus nefariam fecum mentem., & maf-
ternarum imprecationum, meritum pro-
vehebat? Quos nunc voeem mei dolo-
ristelles, divumne, an hominuhicon-
feientiam implorent ? Quomodo filio
pietatem meant perfuadeam, quemne-
cefle efi non cedere incomparabilimeo,
£ tentât' rurfus inferre ? O crudeles li-
. . - . 16 Admirabilior
charitas , in quam coimus
viribus noftris. Non pudet , Judiees,
hanc fateri perfuafionem , *7 minus
debetur homini , qui aliquem ideo
tantum amat, quia necefle eft. * Ita
efi, Judiees, ita eft, a primis ftatim
artatibus in eandem coire vitam, ha-
bet aliquem fraternitatis affeélüm. Sic
effeftam eft, ut nos ftatim fama corn-
mitteret, & tali certamine coivimus,
ut fi quid accidiflet uni , deberet &
alteri exemplum. Inde eft , quod &
pariter reverti contempfimus, & quali
18 facilius effet inter fidos, placuit fub
ineerto pelagi cobærere . Nec tamen
vanitate , nec l9 difeurfibus putetis
extrados : magnas , & inexplicables
navigandi fuiffe caufas , vel bine po-
teftis exiftimare , quod nos non deti-
nuit hie mater. Utrumne igitur, Ju-
dices , fumere de nobis etiam nunc
voluit experimentum ipfa amicitia ?
& parum fortuna credidit hominibus
adhuc tantum féliciter amantibus? An
hacc eft magnat femper opinionis in-
vidia , nec ulli unquam tam plena
eonfeffione laudantur, utillosnon ipfa
quoteræ,
o fasvilfima nurreia captivitatisî Vicit dolor quoslibet gemitus, &totam
infirmi fexus desperationem ; ipfa lumina folito fufius manantia jam pietatem
meant fupra cæierarum matrum affeflus tollebant . Exegit plus aliquid in-
fatiabilis dolor i deficientibus lachrymis impenfa funt ipfa lumina. Quis judica-
re queat quantus fit dolor qui excæcat ?• Licet pietati. noftræ innoxia Jaude
J5 Vulg. libris deeft non , male. 16 IM ins enim qua fumus natura imbuti , nullum nebis eft:
meritum , quippe quia, nihil ad confectitionem ipfîus præfîiterimus . 17 Acute profeélo , & de more
; quafî laudandus.plus fît, qui amet alterum tantum quod Telit; ex quo in amato meritum magnum
arguitur.
* Exponit 1. amicitiam , & quidem magnam a primis amtis cum amico fuo partam ; 2. peregrîna-
tionem , quam pariter fufeeperunt, cujus qpidem magnas afferit fuiffe caufas , cum mater ipfa. non.
vetaverit; 3. triftem eventum , quo in T y rannt manus de.venerint, & pariter alligati fint; 4. caeci-
tatem Matris audita, calatnrtate ; cujus quidem nuneium primum ad alterum venit ; 5. magnum fi de1»
Ktatis Amici fui experimentum , cum toto nifu jmpetrare conatus eil a Tyranno ut filio permittee
eet pergere e carceribus ad invifendam Matrem; 6. conquerittir de duride Matris , qu* neget redi-
tum ad Amicum fuum liberandum ; 7. queritur graviter veluti famam omnera fidei fuse perdiderit.
18 Alii habent fa c il iu s - e f f e t i n t e r f i d o s ; quisquis ille correflor fuit lucem volait afferre fenfui, stft
> fed *n deterius mutavit • quid recedam a veteri le^ione ? 19 Alii habent d i f ç u r fu & fed. egjp»
nilui immutans, legp d i f e u r f ib u s y qjaafi abbreviatura. illa.fir »
Ipeeu- quoque amicitia tentare velit? Litto-
Imatio. rjbus appulfi fumus homines, quorum
pmnia cafus, fama cuftodiebat ■, con-
iumimur terrore, qui parentibus ftatim
cxcitas eft, Hinc illud evenit , quod
fumus pariter alligati. Sic magis ad-
verfus folutum career inventus eft ■
Pudet , Judices , fateri , jam in hoc
viftus, jam inferior recefti , ex duo-
bus magis amatur, quern tyrannus pa-
ratus eft alligare. Quantum tibi, amice,
debeo P Non potuit nos dividere
nifi mater. Tibi primum csecitasnun-
ciata eft , tuus hie afte&us fuit , 20
quod hoc crediderit tyrannus , Quid
file non fecit , ut Rex defideravit
vicarium corpus , amplexus eft catenas
. Sponderi fibi voluit hominem re-
diturum, per maria , per matrem re-
promifit de incertis tanquam de ani-
mo fuo . Quis hominum pro fe tam
fflulta feciffet ? Pratftitit, inquam, a-
micus, prxftititrem, quam videbatur
ideo tyrannus indulfifle, 21 ne fieret:
& hominem qui in rebus humanis
hunc efle nolebat affedum , decipi-
mus , dumtentamur. Ego non invenio,
cur horreat mater carcerem , quid fibi
velit quafi deftinatas operire cervices.
Non odit me tyrannus , cujus non in-
' tereft an alium occidat. Miferere mater
( fi quis eft magnorum meritorum
pudor ) querere quod unum de caci-
tace impatientius ex nobis amaris femper
abfentem . Cui tu fortuna: , qui-
bus
de blandiri. Vicit omnem eomparatio- Anti.
nem Mater , quae parafa erat perdere lo0I* ,
plusquam oculos, fi filio fævius aliquid
fola captivitate contigiflet . Hæccinc
Mater relinquitur, haeccinieft, cujus
caritati ita paria fiunt, haeccine cujus
meritum inique comparare filius audet
Ieviffimo affeflui? Ait igitur, ait, fibi
ad amicum revertendum , qui vicario
intérim oblatus patitur non fuam for-
tem, cui, fi ad diem cum tyranno præ-
ftitutam ipfe non redeat, fupremum
imminet fatum. Quantum odit mifera
Mater invidiofis hifee contentionibüs
detineri, & quam fibi optât oculos, ne
filio fuo amicum relinquendi neceflita-
tem, imponat! Sed per Deos immorta-
les, unde filio tantum auftoritatis, ut
fe le alteri jurejurando adffringeret ,
dum Mater aliter jubere poteftj dum
non ignorât , a parentibus miferis re-
çederenatis nonlicere? Credo jam, filio
meo amicitia: pietatem inefle, ne-
que mendaci affeftu liberam viam ne-
fariis votisexpofeere, illud volo tamen,
ut primum caritas fit in Matrem. Po-
teram equidem primas partes precibus
agere, & contumacis filii, five lenirc
humanitatem, five defleflere aflfefius .
Sed ( proh Numina ! ) quid ipfe com-
munis fanguis non rogat , cujus ipfe
mérita non fentit ! Quid tacite non pre-
catur cæcitas ; & fi non impétrant apud
filium livens hicvultus, & mifera ma-
cies , & planiftibus everberatæ gêna:,
exficcata lumina, quidverba, &compofitte
preces exorabunt? Quoniam igitur pietatis jura non valent , &crudelis
ifte cogi mavult, adftrepitus veniamus, ad litem, non ita tamen, ut noftri deco-
risoblita, animoque dejefta, veluti impatientiam noftrte calamitatis excufem.
Quid enim noftri juris oblivifear , aut fanfiiffimi nominis perire reverentiam ,
defpici, negligique finam aufloritatem? Mater jubeo . Quid refpondebit Filius
huic voci , cui Leges ipfa: cedunt , nihil objicitur , nemo non indulget , u-
nius refpeflus apud barbaros etiam , & immanes belluas maxime valet ? Jus
ergo nobis vitte , necisque conceflum eft ; retinere Filium ego csecitati fola-
uum non potero ? O numquam defpeftius nomen , itane Filius obtemperat !
Quis
xo Vcre faQam effe caeca*» alcerxus Matrem • 21 Q»ia forfait putabat tantum fidei iis non inelFe „