240 M. F. QuiNTl LI.
' & tamquam parta magnis virtutibus
gloria, nulla nifi polluris oculis manir
busque ultione laetari. Horum eft* ho-
rum, Judices , aliud fupra vindiblam
querere, aliud moliri. Hinc & nullus
de praefente morte, nullus de abeuntis
animae collu&ationibus horror, & quam
de fceleribus voluptatem inimicus exag-
gerat. Durior liquidem aÜ csedium eft
languinisque confcientiam ffortuna minor,
& quoties per varios humanarum
rerum cafus immania quaedam, & ne-
faria patrantur, prima nonnifi vilioris
animi audacia fuit. Quisquis vero ad-
verfus inimicum fuum nobiliores intu-
litiras, illud quinimmo praetulit, pu-
ro, utfejubente alius occidat. Sinefce-
lere quodam vindibta: genus exiftimes,
quoties ipfe non fevias* nee tibi fit e-
tiam cum corpore , membrisque rixa ;
nullumque invidite , nullum odii tam
immanepeäuscrediderim, ut, necem
quaerat licet, & fanguinem, non hor-
reant tarnen , non renuant facinus ocu-
li. Qiiicunque tandem propriismanibus
Cceleratam peregit ulrionem, non ha-
buit utique cuicommitteret. Deceptus
es, Pauper, deceptus es: Pbteras faci-
lius imponere ,fi me accufäres tamquam
mandantem. Fortins vosnunc interro-
go, Judices, an d,e illo facinus credi
poftit, qui de duobus alterum non inimicum
, non infenfum dicitur occidif-
fe. Cur enim non ilium quinimmofu-
lluli, adverfus quem noftrae me fortius
debuerapt fimultates impuliffe? Novum,
inauditumque iuterpretationis genus
eft , ut quis inimicum fuum cum poftit
nolitoccidere, illique potius vim geftiat
inferre, quam effe putet inimico cario-
tem. Ecquando tam grande novit pie-
tas efferata confilium; aut quis, cum
duo
n i D e c l a m . VII.
voluptatem , qui mandat , & minus
gratiæ rebus ex nuncio venit . Occi-
det alius te jubente , fed vulneribus
illis non fruentur oculi : fed plus eft,
ut fingultibus abeuntis anima: , ut
cruore fatieris , ut collapfum, paipi-
tantemque videas , ut me vidente .
Convenit , Judices , quod ipfe dives
hoc fecit, & quod ego vidi : ratio fae-
vi'iæ eft, ut aliqifis coram me occi-
datur , propter quem occiditur . Fi-
dem veftram , Judices , ne me ideo
non putetis vidifte , quia nihil feci .
Servülorum ifte, liberrorumque dolor
eft , occifo homine ftarim fcire quid
facias, exclamare , procurrere, fidem
deorum hominumque teftari ; poftea
cum lacrymis venire . Vultis percuf-
forem invadam? Vultis fugientem fe-
quar ? interim deficientem quis exci-
piet ? cui fe morientis imponet infirm
mitas ? Scis profefto, percuffor ,• facinus
ordinare , difponere : filium occidere
eorarn patre , fecretum eft. * Mifere-
m'ini, judices , igitur'ut hinc quo-
que velitis exiftimare divitis Confcien-
tiam, quod contentus eft, ne de fce-
lere quæratur : non habet fiduciam
homitiis , qui me fciat mentiri , &
quod non minus debetis- attendere ,
quam fi fateretur, non putat fibi fal-
vumq i 6 ut interim neget . Diflimur
les licet, non eft innocentiæ metus ,
cum timentur aliéna tormenta. Quid
ait dives? Orbitatern meant in tale 37
genus ; ufumque convertet, fi paterhi
doloris auroritas facinus impingit' alie-
num? Deinde non ipfe afters equuleosj
non ipfe difponis ignes . Diceres me
hercule te velle torqueri : ego fcindo
vertes, tu intremifcis : ego ad flagella
nudo corpus, te facit pallor examinent
:
* Tentât Pauper fufpeëhim efficere, quod neget fibi tormenta ; patet enim confeffionem Pauperis
timere ; p**«terea tandem quid faceret aliud qui occidiffet? x '
36 Ita per E ’f/.Çuxaijy ficut negat facinus a fe patratum, ita iterum poft meam in tormentis côn-
feflionem pofiet négaré ; fed per confcientiam non habet animum ut iterum neget, quia non patitur ut
per tormenta ameconfeflio eruarur, quamconfcia ipfiws mens ferre nequibi| . 37 Ut mendax , &
Decu
MATIO
L a u r e n t i i P a t a
D£ci.n- mem : ego equuleos, ego pofco flamwAiio.
mas , tu non habes in meo dplore
patientiam. Rogo quid aliud faceret,
qui occidiffet? *Quid nunc;agatji mi-
fer ? gratiam confeffionis ante tormenta
confumpfi. Scip quanto ,credibility
fuiffet , fi hoc ftaritn inter
ignes , inter flagella dixiffem, & mujr
turn de automate prim* proclamation's
amifi.. Non eft tamen , quod fu-
pervacua putetis effe tormenta,, quan-
quam dixerim quicquid fciebam. Ha-
beo adhuc^ ex illo milita referre fecre-
to, qua: argumenta faciet dolor. Non
refert,, an me vidifte dixerim ,,tor-
mentis hoc probaturus, fum , debuiffe
mihi credi, ante tormenta. O quanto-
pere nunc, inimice ,tprqueris, quod
te coram judicibus interrogo , quod
hoc non. poles 3® mihi fateri. Sed fi
bene gaudii. tui perfpiclo. fecretum ,
non 39 putas te neggre,, quia vidi .
Arrogantiffime percufsorum, evaÇfse te
putabas, .quod illud' (iuo tantum fcie-
bàmus? Meis , meis hoc ignibus ne-
ga , & ,dum me per fingulos artus
tortor interrogat , perfer faltern non
credendi patientiam, ,cum ego me vi-
difse proclamem ,,,tu nullam, a.fferas
innocentiæjprobationem . Non potes
aliter abfohji,, qnam ut illud ego ne-,
gem Neg. tamen , Judices ,, putetis
fold ,mb calamitatum ambitu petere
quæftionem , dabo propter quod tor-
queatis irati . Filium meum, ilium
fingujis vobis , univerfisque laudan-
dum , juxta quem fejix , juxta quem
arrogans. eram ,, occidy . Mea nijrjia
liber-: .
LOLI ANTIL. VII. 241
duo pariter fe fe objiciant occidendi ,
hatreatunquam, &cogitet, non quem
facilius,quem primum occidat, fed cui
plusfitde alteriusfatodolendum? Jam
.& Jibretur opus eft in. vulnera gladius,
I& in alterum fortaffe parata dextrare-
vocetur, & dubiam teneat furor vindi-
diverfitatem. Quam breve tamen,
quam nullum eft confilium nelariaten-
tantis ! ,Quam facile igitur , Judices ,
indeprenfibilia, inaudita componimus!
Quisquis alteri infenfus eft, numquara
alium fane,, quam inimicum fuumvo-
luit occidi. Male ideo, male adverfus
me criminaÜQnem.effinxit, qujnon a-
gnpvit, aut unum patrem debuiffe in-
terfici, autambos. Credite jam, fi vi-
detur, peperciffe adverfario inimicum ,
reum accufatori. Quoties de duobus unus
tantumocciditur,-cuiparcitur teftiseft.
Non pqterat ignorari percuffor, nifi duo
periiffetis, Nolo, me, Judices, abuti
modo credatis magna ilia alioquin pa-
trocinii noftri occafione, quod nullisarguments
, nullo tefte probare Pauper
poteft , a me Juvenem interfeftum, &
fola tormentorum, fola patientia fide
agenda res eft. Quoniam tamen nemo
repente fcelernm maximum fie patra-
vit, ut non aliquo fe primum proderet
animi nequioris indicio, nequetamfu-
bito adverfus hominis vitam rabidi furores
emergunt, ut non quaedamantea
dimiferint tanti facinoris nuncia, illud
peto, Judices, illud aPaupere conten-
do, ut caufas afferat, cur Juvenem vo-
luerim occidere. Nam quod me inimicum
fuum prsedicat , &. vocibus invi-
diofalfa
appareat; & tamen nequit permittere ipfii tormenta, innocentiæ fibi confcius. '
- ~ H«ec perotatio eft, in qiia Pauper i . ait quod licet videantur fupervacua tormenta, tamen con-
femoni jam ante prôlatæ aliâm addet in tormentis vim ^ 2. farcaftice in Divitem infurgit cui nuL
la fuppetit innocentiæ probatio, & fumriia oriatur fufpicio contra ipfius fidem, qui fcelus’ credebat
fecretum, cum duo illi tantum vidiiTent ; 3. liberos omnes , & parentés ad fe lacerandum comrlamat
q.upd mhil feçerit in morte'.Filii ; 4. pietatem implorât ^. ut fibi adfit -yeritafem in tormenti? confef!
?. Vl?es Pr8ebeat &c\4ultimo rogatjudides, ut in tormentis fpiritum/vires, vocem deperdat
accipiant tamen hanc conifefliorteni, haeC intelligant^ non etiam proFata verba quod viderit. *
38,Mihi tantum, nullis præfentibus, quorum juftitia puniaris.. - -
* 39, Sed quia non vidi , tam icifiCet fecurus e s , ut putes bredi tibi a Judicibus, te negare, quia
ego Vere non videnm, k ideo fim falfus.
Tom. I I . Hh