tiffima follicitudine animum vrresque
ad luxuriofi liberationem explicuit ,
& quafi tarda efsent Piratarum officia,
pronam ipfe fenedtam intra horrenda
compeduKt minifteria lafsavit. Quanta
Filius frugi merebatur, fi tanta Pater
contulit in luxuriofum ! Immitis
Parens ! Poteris a me ci bos exigere ,
quem reliquifti, qui folus poteram re-
dimere Fratrem, pafcere Patrem ! Scire
nuncvultis quantum ille redimi merebatur
? Redemptus illico mortuus
eft . Proteftor nunc , fan&iffimi Vi-
r i, poftquam abiit cum luxuriofo fuo
fenex, fecifsem rem citius morituri ,
nifi ilia quae mifai Temper profuit plus
Patre virtus , excitât* jam defpera-
tionis infaniam intra mitiores qttos-
dam cohibuifset affe&us . Diu inter
obfcuros illos , triftesque carceres re-
vocatam anirnam durare juffi ; atque
in tantis humanitatis ærumnis mifer
didici fortUn* , fatisqtie parcere . A-
gnovi tunc fnexplicabilius efse cala-
mitatis genus filio , cui malus pater
contigiffet . In me tandem oculos fu-
pernamque opem rerum moderator im-
milit ; & ftringentium rigore vincu-
lorum infirmos invalidos artus in il-
lam , quam pater negaverat, impuiit
redemptionem . Non ego tibi , Pater
, lucem debeo , non libertatem .
Potui enim , potui aptatas tota artis
avid* follicitudine catenas effringere',
& invidiam facere Patri . Cui redem-
ptio-
^ Tertium argumentum ex Lege.
ilia, quamtraxiftis, animaportio brevis
in fuum rediret auftorem . Vultis
fcire quantus nomini noftro debeatur
affedlus ? quanta veneratio ? Non eft
beneficium, quod pafcitis : fed eft fa-
cinus, quod negatis. ’ Liberi parentes
alant. Pudet *3 facrorum | | nominum,
pudet ss religionis humanæ. Hæc ergo
lex erit? quid imprecer 66 homini, qui
primus fecit ut prelate juvaretnur ? Li-
beri parentes alant. O crudele faftum1
O numquam triftior fames! ita pafcit
ille, quicogitur? ” Nonmeruifti, in-
quit, accipere. + Difcede pietas, quie-
fce paulisper : infirmitas remuneranda
fit. Primum lex feveriffima eft, ut for-1
tius alimenta pofcantur . Perdiderunt I
pulehritudinem, fanftitatemque natm
ræ, qui putant illis parentibus jura fuc-
currere , quibus apud liberos fa!va eft
de mutua charitate reverenria. Collilis'
profpexere pignoribus,: & inter tam
venerabiles affe&us hoe^quoquedignum
providentia fuit, ut aliquid & odiapr*-
ftarent . Quereris , irafceris , & ideo
juberis. 6S Expeflandum eft videlicet,
ut liberorum, parentumqueconcordiam
præferant totius mérita v it*, &ut pietas
, natura, fanguis accipiant quotidie
tanquam amiciti* nexum: & nifi nos
promeruerimus obfequiis, adulatione,
patientia, natales, ortus, & pignora
prima 69perierunt ? Si vultis, Judices,
ut huic nomini falva fit inomni per-
fonarum diverfitate veneratio, bonum
Pa-
63 Utpote quae nomina pietatis. 64 Liberi , parentes . 6j Pietatis human« quæ modo a Filio
violatur. 66 Legislatori.
** Obje&io ex Filio quod non mereretur Pàter alimenta.
t Refponfio ex Patre , 1. quia Lex diftriftiflime Jubet præberi alimenta parentibus ; 2. nihil re-
ftrre fit ne bonus Pater an malus , mereatur , nec ne; debet enim etiam malum ex Lege pafcere ;
3* quia licet faevus fit amat tamenFilium; 4. quia licet omnia mala in Filium Pater congeflerit, adhuc
tamen, fi nequit rependi bonum, certe neque malum Patri inferendum eft; 5. quia licet arrog
é s ftt, tamen poteft nolle mereri, quod fibi debetur, mereri autem dumfuaviter fehabeat; 6. quia
rater non eft alendus quod fit facilis &c. nam propter hæcquilibet ignotus etiam aleretur; 7. quia
« Pater videtur truculenter agere cum Filio, hoc procedit propter mores ipfius F ilii.
68 Non debet fcilicet confervari concordia Liberorum cum parentibus ex mentis totius v it« ; neque
pietas veluti per nexum amiciti* redintegranda eft ; verum debet Temper efle concors , Temper
pius Filius Patri. 69 Perierunt relationes veftrae , débita veftra de ortu quem a nobis traxiftis.
Ü5ECLA
'v a r 10
L aurenti i Pataroli Antil.V. 185
Patrem 7° Filius alat, 7 ‘ lex malum
■ Non faciacn hanc contumeliam rerum
natur* , non faciam legi, ut excufcm
vel peffimum Patrem, ut faero nomini
tentem gratiam petere de venia .
Sim licet crudelis, ac fatvus x Filium
tamen diutius amavi *■ -7* Clauferim
paternos penates , de teftamento , de
fpe fucceffionis expulerim, oneraverim
vinclis manus, foedaverim membra
verberibus, perfolvi: gratia non poteft
nec mala patri t. Arrogans , impotens
,fum , nolo quotidie mereri quicquid
mihi deberi ccepit primo die . Facilis,
mitis , indulgens , vocabula funt
ifta minoris 7,4 affecfus , propter hxc
aleretur amicus, pafceretur extranetis.
Veftrum quinimo crimen- eft , quod
interdum 7S aliud fumus, undemanifeftum
eft, diverfitatem noftram venire
de moribus liberorum , non in-
venias afperum Patrem , nifi jam pec-
cantisattatis. *Quidais? rigidus, immitis
fum: ** ideo pafce, tantum pa-
fee, non ultra malo pro reverentia nominis
noftri. Quicquid prseftatis invi-
ti., & cum alirur Pater, quem quereris
indignum, accipere mihi videnturom-
nes parentes. Si vis, affefium-debes :
.fin minus, neceffitate fervitutem, pa-
tientiam. Non tanquam Pater alitur ,
qui tanquam bonus amatur. Sepone ,
juvenis, differ querelas , tunc irafceris
, tunc objicies mihi , cum profpe-
ritatum , cum fecundorum 76 officia
depofcam. Non tails ad tuagenua pro-
. volptionem
meam , cui falutem referam Amti-
enuntiare non valeo . Proclamo , Ju- LO0IA-
dices, neque mihi, credo, redemptio-
nis debitor fum . Tunc fenfi tantum
cum minaces evafi fpeeus , cum mihi
clara dies , & defuetis jam luminibus
gratior Cælorum facies illuxit . De-
bui, Judices, debui fic redimi, a,Patre
olim non pralatus . Volui tamen
tam infperato libertatis munere fic uti,
tamquam me Pater redemiffet . Ad
ipfum igitur reverfus fum; mequemé
.unquam adeo vindicatae lætitia vitae
humanis fenfibus rapuit , quam dum
credidi, poffe me unicum tandem a
Parente plus diligi. Vultis repetam ,
Judices ; invidiofum , inauditumque
Patris occurfum ? Alimenta inquit J
poftulo; pafce Patrem. Parentumim-
potentiffime ! Ego tibi comparera ci-
bos; ego adhuc infirmus , invalidus ,
qui lingulas adhuc refero captivitatis
ærumnas, ego pauper, egomendicus,
qui pafei debeo, cui necfufficiuntma-
,nus ad minifteria laborum, neque pedes
ad igreffus ? Oh, fi qua nunc apud
Superos de rebus humanis cura eft, fi
qua apud fapientiffimos homines de fi-
liorum calamitatibus ac meritis providentia
, adefte Dii Dereque , adju-
vare fan&iSimi Viri . Alimenta ne-
go ; alimenta dare non valeo . Tentât
primo fenex comparare fibi meri-
tum de ipfa caritâte naturæ , de ipfa
commun! humanorum operum reverentia.
Quid ais impotens, fuperbe ?
Con-
70 Filius ex pictate . 71 Filius ex Lege. 71 Filium ipfum domo expulerim. 73 Allufum ad Ii-
vofes, qui perfeverant poft verbera. 7a Quam vim valere in Filio verfus Patrem. 75 AceffeveL
lemus ; vel alios nos prxnosferemus ac revera interne fimus .
* Altera objeftio, five roagis argumenta ad probandam primam objeftionem; quod nonmereretur
alimenta Pater .S ie ergo eft, non merens alimenta Pater quia rigidus es, immitis
W ex Patre 1. feideo nihil aliud petere quam purum alimentum quod debetVilius ex Leae
non mirericordiam,, non pietatem &c. a. majus opus fiiturum ft alimenta præbeat P. tri crudeli ’
Siam fie fibi Videtur accepturos omnes Parentes. 3. fe ita infelicem , & qualem fe deferibit fatis
laudari fills non poffe eife ngidum, neque timendum, cumnullis malus fit Pater infeiix a S ipfe
immitis eftfatis hoc adfuppliciumeft, quodmodo eft ipfius Filii fui mendicus; quare non'eîigfrifm
ut fuis tnambus Films Patri alimenta porngat, fed hoc tantum ut projiciat quai ipfe r.piavT3 '
7« Qu* mihi pr*ftare deberes m profperis rebus, & fecuodis ; feuquandoego aliquidPpfi»m profperi,
fecundi, &abundantis, quod minus necelfarium fit, quam alimenta a P* r
Tem. I I . 'Aa