i ç>6 M.F . Qj j i n t i l i a
redimi non debuifse, ftatim defun&us
eft . Tanta nempe impatientia, fenex
quem plus amabat maluit eriperc , ut
pretium perdere non dubitaverit ! Cru-
delis, immitis! Redime luxuriofum ,
iE filio profuturum credis.quidquid im-
penderis, fi ad inopem viduamque fa-
miliam referre te porte putas alterum
de duobus. Excufandus fit parens, qui
Jonga orbitate triftiflimus, alterum nul-
lo meritorum difçrimine eligat libero-
rum , cujus focietatis , cujus laborum
munera fru&usque percipiat. Compo-
nam ipfe me rurfum ad grandem for-
temque patientiam, quoties ilium proféras,
qui odifle poflit aliquando libidines,
& adverforum remediis uti, qui
patrem juvare tandem poflit , & pa-
fcere. Ëene, Pater,benetraditumpretium
eft fi tibi redimis filium. Ferre
non poffum , Judices , & fupra quod-
libet injuftitiæ exemplum erte conten-
do, tamgrandeilliimpendiflc pretium,
qui redemptionem noffe non valeat.
Dura parumper , impatiens caritas ;
præferatur qui melior, qui utilior eft.
Colliget fortaffe Vir fortis pretia, qui-
bus & æger redimatur. Quid dicitis ,
Sanftiflimi Viri, quid æftimatis? Jam
non traditutp pretium eft, utaiterredi-
meretur, fed ideoperditur, ut uni luxu-
riôfo, uni minus digno proficeret. Vi-
deteigitur, videte, quibus me Pater af-
flixerit. Nondicam ultra, nonquerar,
Pater plus amavit pejorem, Pater mi-
hi prætulit moriturum. Unum poffum
ei libéré proteftari, clamare: Pater die
redimere cUm porter non voluit. Dif-
fimulare igitur tandem nequeo caufæ
meæ patrocinia, paternæ impudentiæ
difficultates. Quid jam, Genitor, de-
beo quod fum de captivitate reverfus?
Non tua mihi pietas piratica clauftra
confregit, non dirupere cuftoditos ne-
xus foilicita minifteria ; neque abje-
ftum
n i D e ç l a m .V .
mam Iargior fanguis egeret. Ignofci-
te Dii pariter , atque homines , non MAT1°
poffum de iiberis , poffum eligere de
miferis . Gratias quinimo Fortunæ ,
gratias ago, quod adhuc æger fentit,
inteliigit. Alioqui cadaver acceperam,
& pretia duorum pro funere tantum ,
fupremisque perfolveram. Nefcis quantum
44 Hinc ad hune, inde ad ilium reipiciendum »
rum , eft enim aliquod folatium de vin Élis agitare ar
pudori, quantum adjiciat affedli-
bus meis inter tam impares æquata
conditio. Æger, qui tantumdem eft
piratis , pluris eft Patri . Velis ta-
men , nolis, infelix fenedus, faten-
dum eft quod merito , quod fumma
pietate fadtum eft , quam difficile fe-
cerimus . Quæ tune mihi cogitatio»
nés, quis temporis illius animus fuit,
cum inter duos Iiberos incerta mifer
eleftione 44 difeurrerem P Hune diu-
tius ofculabar , ilium putabam defpe-
ratione moriturum. Lacrymas ad lan-
guentem , gemitusque tranftuleram ,
& tu mihi videbaris futurur æger .
Quoties catenas tuas foluturus invafiP
fed mihi commendabat relidlum, quod
te prætulifsem. Quam frequenter jam
laxata mifero vincula rurfus impofui,
dum mihi tua potius fanitas placet P
Diflimulare non pofsum conditionis
illius fecretas difficultates . Redimi
debebat æger , ego te volebam . Po-
nere vos, Judices , velut in ilia ne-
çèflitatis :meæ præfentia volo . Ecce
infelix ad primum afpeftum Patris co-
natus afsurgere , illas patientes, fordi-
bus manus paululum tanquam ample-
xus daturus erexit : nec ufque in cervices
meas fpiritu jam déficiente per-
latas , in fuum mifer iterum cubile
dejecit. Totus. ille circa nos career
ris populus obticuit : & ne colloquiis
noftris terribilis catenarum ftridorob-
ftreperet, lafsatos artus in fua tenue-
re 45 patientia . Ego ferius , gravis
hinc , fi videtur, incipiam . Luxu-
rioexaminandum.
45 Tolerantia catenarum quieta*
tus catenis ftri&os, &iaftatQS.
L a u r e n t i i P a t a r o l i A n t i l .V . i 9 7
Becl»- riofe , 4Â meruifti . Ignorât profefto
»A-no. paternj doloris æftus , quisquis fola-
tium putat , ut de languente Filio
queratur , ut moribus , mentiquema-
ledicat . Abite virtutes, ignofee pro-
bitas , charior eft ex Iiberis ille, qui
moritur . Mihi vero fateor. hinc ali-
qua languente Filio venifse folatia ,
quod vixit infelix , quemadmodum
voluit , quod fuit hilaris , ac læta
brevis ætas . Credel juvenis , & pro
te jam maluifsem , ut luxuriofus ef-
fes . Cui tu tempori , cui dolori ri-
gorem ultionis , frontem caftigantis
injungis? Impatientiflima res eft perdere
Filium, cui videarisnafei. *Cor-
ruptum me precibus putatis , ambitu-
que lacrymarum ? hoc vicit æger ,
quod non rogabat . Aflïdebam mifero
, dimittebat oculos , interroganti
refponfum de lacrÿmis tantum, ge-
naituque reddebat: agebat me délibérants
jam vidlum , cum repente mi-
feras manus velut recidenus ample-
xus pofuit in finu meo . Et cum laf-
fa fufpiria per ardentes anhelitus ege-
ftis fæpe vifceribus , cum diu collatis
uterque fingultibus mifeuifsemus laf-
fas fine voce lacrymas, tandem fpiritu
vix in pauciffima verba collefto ,
Tibi quidem , inquit , gratias ago ,
Pater , quod redempturus utrumque
venifti . Non adeo tarnen fenfusmeos
laßguor hebetavit , ut exitum conditionis
hujus ignorem: ego luxuriofus,
ego perditus , nunc vero fuper infa-
miam nominjs hujus immorior. Uti-
nam hoc faltem mihi fero fata præ-
ftarent , ut refiduum laborantis ani-
mæ in tuo ponèremus amplexn , Sed
fi mora eft longior properantibus ex-
peftaftum
faltem eft pretium, ut tamquam
homo redirem, ad quem pater venif-
fet. Ideo tarnen evadere merui , pu-
to , quod pater ad me non refpexit,
& hoc in me contulit praemium mife-
rata divinitas, ut vindicarer non quo-
modo luxuriofus . Nec fcio, Judices ,
quae me vis egerit, quis impulerit furor,
ut exilirem , ut fugerem . Senfi
tunc fane maprem humano impetum,
& mihi aliquid fupra mediocrem auda-
ciam, folitumque robur acceffit. Non
ego fentiebam, non intuebanturoculi,
non mens ( fateamur jam ) trepidabat .
Infcius gradus, & non meae poteftatis
fpiritus per incerta, per abrupta, per,
eadem fatalia ferebant. Non reddidit
totius erroris mihi cautio rationem ,
non obvia difficultatum infpexi; tune
omnia incipiebam feire cum jam eva-
feram. Quantum vero mifer , quantum
fteti in illo difficillimse perfualionis an-
cipitiL Mirabar grande facinus, & fupra
humanarum virium mediocritatem
indeprehenfibile faftum; fentiebam jam
me tenebris, cruciatibus,'piratis ere-
ptum, nec dum ipfe mihi credebam.
O quanta eft crudelitas , qux fic ela-
pfum, fic vindicatum torquet, exagitat,
& fibi quodammodo imputat tam inau-
ditte fortis eventus! Utvero, Judices,
primum mihi ipfi redditus fum, pro-
teftor, Sanftiflimi Viri , longo hatfit
animus cogitationum amhiguo, & in
deliberatione noftra non ftatim condi-
tionem prxtuli ut redirem ad Patrem.
Nolebam egenus , infirmus , verberi-
bus,fame, fquallore confumptus ad pau-
perem reverti fenem; paternseque re-
cogitatio paupertatis diu faluti noftrat,
diu fecuritati prsevaluit. Non recufa-
bam
46 Meruifti captivitatem} & catenas, veluti in tuorum vitiorum fupplicium.
* Refpondet objeftioni quas fibi fieri poterat, quod redemerit fcilicet aegrum, motus ipfiuslachry-
nais.i ex quo in debilis infirmique hominis notam cadebat ; ait autem , fe immo vifilum quod aeger
non rogaret j in cujus ad Patrem fermone quod Pater exponit non habet de redemptione preces ,
quo fermone perafto cum jam Pirata catenas detraxiflet, non potuit Pater amplius deliberate , ffed
confeftim ipfura dele g it, & redemit.
Ant JLOCIA.