quamquam in hoc litigatu quodammo- MAT'°.
do tibi ipfa excidifli
10 IA‘ £la , quibusdam veluti vinfta compe-
dibus corporis minifleria, triflique otio,
atque indigna quiete rigentia membra
continuus inde languor contaminât, fol-
vit. Jam adfingula vitse munera ,dum
adhuc poffe, dum fufficere credor, o-
minofa quadam infirmitate deficio. Non
valent pedes ad greffus , nifi humeris
alterius incumbam; non fentiunt ma-
nus, nifi poll longos dubiosque errores
admovear; niloptem, nil poftulem ne-
ceffeeft, nifi quod aliorum mihiimpa-
tientia, & coafta fervitia miniftrenr.
Nam catenarum loco, & flagellorum,
infelix continua fufpiria , crebrosque
gemitus, & angores non abfimili tre-
pidatione ac dolore prorfùs enumero .
Quid habet captivitas tua -, quo cum
mea comparetur ? Tu libertatem ami-
ferasj recepifli. TuBarbarorum facies
horrebas; dulciatamen poteras oracer-
nere propinquorum . Tibi veflis reli-
dladepraeda, epulæ traditæ, quales dare
poterant qui de rapto vivunt ; fupre-
ma jam, atque unica doloris noftri voce
refpondeo, videbas. Scire visquan-
tis te vincam? Tu redemptus es, ego
fpem ipfam falutis amifi: Tu habuitli
oculos, ego perdideram. Omnia tamen
brevius & iimul loquor: Filius in ca-
lamitate te non deferuit . Tentât ite-
rum Pater imminuere mala caseitatis,
quo major fua calamitas fuiffe videa-
turj & , credo, in taminiqua compa-
rationc leve prorfus& nullum damnum
putat oculos amififfe . Delicatum e fl,
inquit, fi malis meis compares lucis de-
& quamquam
id agas , ut merita tua injuria vin-
cas, & quamquam novum induifti ri-
gorem, non prohibeo tamen teflimo-
nium. Ad redemptionem meamfilium
ipfa mififli, cum fic plangeres , cum
mortem precareris , cum te omni vi-
duatam voluptate ■ cjamares , cum fte-
pius gemeres captivitatem meam ,
quam catcitatem tuam . Non erat il-
li ferreum peflus , nec cor filice con-
cretum , ut hsec pati poflfet sequo
animo . Tu filium prima docuifti fi-
bi non parcere, potius quam plusfle-
re, potius quam ipfam refcindere cse-
citatem . Profe&us elf , maritum ti7
bi reddidit . O crimen grave! Si hoc
ante fecifTet , videres . At retinere
non potuifli. Non dicam tibi , habet
pietas impetum fuum , nec ullum dominum
novit afFedus: nec ille te po-
tuit retinere , ne fleres . Audi quod
eft verius , aiiud putavit . Non erat
credibile obflare te redemptioni meat:
interpretatus efl maternum metum ,
& maris domui noflr* male experti
periculum credidit , timens ne ß tibi
paruifTet , nemo 6i non vos putafTet
colludere . Carterum me poterat non
redimere , cum tu clamares : Caeca
fum , oculos defiderio viri perdidi ,
folitudinem ferre non poffum . Ita ille
ad redemptionem meam excufatius
profe&us efTet, fi me minus defideraf-
fes? Dubitabitur an tua caufa fecerit?
& f i -
fiderium ; nihil enira genitura efl novum natura , & quidquid fumus vifuri
jam vidimus. Tune igitur modicum ja&urat genus exiflimas de tam praeclara
rerum communione prorfus abire, propter quas adeo nos vita deleftat, & vo-
tis quotidie Deos fatigamus , & dona templis , ac liba deferimus? Sane qui-
libet prorfus , quotidiano licet tot miranda: naturas operum oppletus intuitu,
avide tarnen femper ipfas redeuntes licet, & jam pmeritis fimiles vices ex-
pe£lat. Nihil enim tam vile, tam frequens, atque obvium efl, propter quod
habe-
67 Tantum dolorem tuura , Sc meam captivitatem . 68 Intellige fortaSe fupra miferias meas ,
quibus nullus faccurreret.
L a u r e n t i i P a t a r o l i A n t i l . VI . 223
& virum habere non pate- habere oculos non optemus. Nimirum ANrr-
& , cum quæcunque luminibus fubeuntl00,A-
& filium
ras , reddidit tibi quem magis ami-
bas . Sifle jam lacrymas , maritum
reducem , & incolumem accipe. Quid
irafceris? Qua: tanta mutatioefl? quis
hoc crederet? QuererisdifceffifFequem
odifli, cum eum rediffe nolis , quem
diligis . Atqui fi ( ut fupra probavi-
mus ) is parentes in calamitate defeat
,: qui opem non fert , & ( ut nunc
oflendemus) optimus filius corporefuo.
adjutoria Matri redemit , profedo o-
pera tulit, id efl, non deferuit. Nam
fi , ut ante dixi , ne vefligio quidem
abiiffe a miferis licet , ne ipforum
quidem caufa , qui adjuvantur, difce-
dere fas erit : nec cibos faltem pete-
re , aut alla ufibus neceffaria parare
continget. Si vero dum adjuvatur parens,
uihilrefert ubi fit ille, qui ad-
juvat , quia præfens cura exhibetur :
quicquîd tibi ego præfliti, ad audo-
rem muneris , id efl , redemptôrem
meum rransfereodum efl . Non aife-
di ,. non confolatus fum , non mini-
flravi , non tuli , non denique totus
tibi redivi . Verum fatendum efl , f,
deferram te putas , mea culpa efl
Sed jam tempus efl ifla, quæ non
excufata debent videri , verum pul-
chta , atque magni&a , ammo majore
miranda prorfus, atque indeprenfibilia
lint, nunquam fatis capimus, nunnuam
fatis haurimus ; & , ut fummatim" omnia
dicam, optimarum hæc rerum conditio
efl, ut magis femper indiesque hu-
iaanos animos, fenfusque juvent. Ne-
que vero me , Judices , decet naruræ
latebras, rerumque occulta vobis evol-
vere; alioquin quantum fpeflaculono-
flro novitatis oriri quotidie fatendum
efl? Omniumfcilicetrerum viciffitudi-
nes cernimus; & nibil habet tam cer-
tum humana conditio , ut, five aélus
hominum , cogitationesque ac fludia ,
five i pii us opera naturte refpicias, non
aliquid femper, quod non fueritante,
contingat. Ideo nempe tam anxiadies
follicitudineducimus, quod & nova femper
optamus , & dum optamus etiam
afifequimur . Sed profeâo, fanfliffimt
Judices, fi Ievius efl quidquid jamno-
vimus, quidquid jam vidimus, perde-
re , fi miiil prorfus novi efl quod fpe-
remus, nullum paritermortis ipfîusda-
ninum dïe conrendat Pater. Ipfe ta-
men mitiarem iporte captivitatem fie
timuit, ut filii ipfius fui pretio redirai
non reeufaverir. O nefas iterum, oim-
pudemtam! Minns efFe malum ca-cita-
us affirmât, quoties in mutierem cadat,
quasnounavigat, non obit legationem, non militari, nonforenfi rationededu-
citur. IngrattifFime v.rorum ! Adeone vobis, univerfseque familianuZsuvor
moment 1 efl , aut tam non trifles patitur felicior etiam quacumoue vices
ut parum fit nob,s de ipfa lucis jaftura dolendum ? Si aliqua effet "n rerum
naturaindulgenittat lex, & qurdquid mali hom.nibus evenit mitior Ju ad am Z
uodisponeret, mereretur mfchxfexus, ut rarius nos cujuslibet calamuat™ fo.
» e .• tU!I* aeptimum arg. quia compenfatuu etiam fi aua fuerif Fill; . . . , _
vepfiiaeft, quod rediit. taaritus , quera adeo uxou defiderabat • e-«; 1 ^ r d- in,“ ria 1 qu?r Pater re'
^ r P ar ^ eSem) "am " "°n d£fererePa— «« adjuvarc X s T p ^
lingua
«enis, doLetfbmm ab unJ!r’ A
oculos j, 5.. fe conveFtit ad: Jiu dices , cmorumi obteftatu» n M K i d S k * ne videret veilet no» habere
m aiiEatur