Anti- indulgere. Quseritis mihi ne fuerit un-
l00IA‘ quam parricida fuspe&us ? Ingreffiis
fbm ad hominem , qui venenum habebat.
Si mehercule paraverat parri-
cidio ferrum , fi laqueum , in telum
ultra ruebam , praebebam ipfe colla
fuspendio . Et quid profefto facilius
filio meo , quam occidere me , cui"
nulla penitus efse debebat forffiidinis
occafio , qui fupra parentum cætero-
rum communem fidem , nova tarnen
eram ratione fecurior. Quid de hominis
pietate dubitarem, quem fententia
veflra , Judices , toties prædicaverat
innocentem ? Egone formidaverim
parricidales manus Filii ter abfoluti ?
Adde quod nullum habuit fceleri con-
feium , nullius uti voluit minillerio ,
& tarn bene facinus ordinavit , ut
non deprehenfus negare potuerit .
Quam optime, Judices, flagitia con-
ficiuntur , cum miniftrat idem ille ,
qui tentât , quamque fatis eft ad fa-
cilitatem fcelerato certitudo fecreti !
Satis haftenus , Judices , quantum
conjicere potui, nefandum, violentum-
que munus accufatorisexplévi, ut Fi-
lium meum illud admififfe tandem
credatis per quod non poffit abfolvi ;
namque homo, cui non defuit ad facinus
voluntas, audacia , modus , fi
Metern
ma,fecretum,folitudiriemque captave- Deck
ras. Intervent pater, aÄum eft, pe- MATI«
riit ille fufceptæ mortis ardor, &utro-
que nos refolvit affeftu: mori non de-
beo, fi vetuerit: non potero, fi jufse-
rit. Bibe, inquit. Nondum quidem po-
tioni virus aptatum eft , fed me ideo
deprehendifti, quia adhuc terebatur .
Multa tarnen mihi, pater, 3 ante facienda
funt. Volo prius convocare fer-
vulos, contrahere libertos, complora-
re, conqueri, mandare, defendi. Bibe.
Mihi vero tune adjecifse vifuses,
teneris, hæres, eamus ad Judices. Bibe
. Sed hoc 4 jubes, tanquam negem
venenum. Interrogare vos velut in ilia
fecreti noftri præfentia übet, quem
mihi port hanc vocem animum datis?
Dicit hoc accufalor, dicit hoc vidlus,
dicit fecreto, dicit fic ut poffit negare
fi bibero. Bibe. Ego quidem volo, &
hoc cum maxime para , fed totum hune
animum fenex tua s aviditatemutafti.
Bibe. Quid reftat aliud , quam ut re-
cufantis ora diducas , ut infundas per
oppofitas manus ? mihi vero tune ex-
cidit quid velim, quid pararim. Vidi
truces Ioquentis oculos, vultus parrici-
dali ardore fuffufos, juberi mihi vide-
bar, ut biberem tuum venenum. Ne-
feifti, pater, pertinaciam meam fervare,
nefeifti. Filium propter te mori volen-
deprehendifti . Vis occidere ? veta , invade poculum , ne hauriam , bi-
bam. Exclama, temerarie, quidfacis? Jam defino irafci, jam revertor in gra-
tiam. Properabo, ut hoc fecum aures ferant, ut impatientiatua fruanturocu-
J i . Tibi imputes , quod in me retorfifti , quod ablata funt facramenta pere-
undi. Innocenti facilius eft mori , fi rogetur ut vivat . * Fidem deorum , in
quam me contumaciam, pater, in quem tune impulifti contentionis ardorem ,
/cum
3 Non quod vere ipfe facere deftinaverit, fed quod cenfuifset fibi efse facienda . 4 Jubere debe-
bas me bibere, fi dixifsem illud non efse venenum, fed jam fateor : ergo tacite colligit, nil aliud
cupis nifi meam mortem. 5 Qua voluifli me , ante tempus a me ipfo conftitutum, mori.
* Primo hic confiderat, quantum fibi morae, & dubii injecerit Pater , dum dixit, bibej 2. quod
licet accufetur parricidii, non peenitet tarnen fe non obifse tune , ut hoc crimen vitaret ; quia jam
nihilominus Pater ipfum accufafset ; 3. occupât verba , qu* potuifset Pater dicere , nimirum non
permifsurum fuifse, fi bibere voluifset j & refp. primb, falfa haec efse verba , namque jam 8c modo
Pater accufans ipfum tentât occidere ; fecundo , non potuifse umquam Patrem obftare ne biberet ,
nam illud raptim peregifset; ultimo confirmât fuifse illud experimentum vere occifuri; nam fi non
commotus eft Pater dum paratus erat Filius inori, neque commotus fuifset dum bibifset venenum*
D e c l a - cam diceres , bibe ! Nec vivere mihi deprehenfus quoque eil
wATio. 5 ncc mori t Ereptus fum mifer
anxmo meo, &improvifa vocepercuf-
fus, fteti fine affe&uj fine negatione,
attonitus, amens, & me pene aliter*
occidi . Nihil eft profe&o improvifo-
rum dolore torrentius , & frafise ma-
lorum coiitentione mentes ad inexpe-
flata caligant. Non querelas poft hoc
inyenio, non verba, non lacrymas,. Ad
nullius rei conatum fufficit mori 7 al-
teriusanimo, &fuo veneno. Licet igi-
tur nova me reatus mole convenias, non
pcenitet tamen ilium fixifse, ilium non
poenitet fpiritum, rigoremque pereundi,
8 tanquam parricida moriebar. Pater,,
qui queritur quod non bibi, jam nunc
diceret, deprehenfuserat, 9 negare non
poterat. Efsem nunc ter abdicatus, &
me contenderet ad Judices meos redire
non aufum . Bene, quod fic effudi, tanquam
rurfus vitaplacuifset. Venenum
quod videretur deprehenfum, nemo ideo
bibifse crederetur, quia fibi paraverat.
Die nunc, non fui pafsurus , fi bibere
voluifses. Deinde hoc fic prohas, ut me
hodie quoque coneris occidere . Non
eras pafsurus . Quando per fidem inji-
cis manus? potuiteadem, potuit pera-
gi brevitate qua jufseras. Non eraspaf-
furus. Deinde non timuifti , ne mihi
animum pereundi vel hoc faceret, quod
putabam me juberi. Facinus eftfimo-
4OI
non habet
quo fe defendat. Quod fi leviter oratio
noftra â£fa jam fcelera , & inna-
tam retulit impietatem , fi fortiori
ab impetu tantae immanitati neceffa-
riæ infeffationis abllinui , neque fatis
probàvi parricidam ; illud non Filii
merito , fed pietati paternse referais
, quae tarn invifi muneris furo-
ribus , odiis non fuffecit . Ne puteis
vero , Judices , ideo me Filium
traducere , feveritatem veftram im-
plorare , veluti fafturus de hominis fup-
pliciis paternæ indignation! folatium,
quo nöftra feritas recreetur . Quantum
diligam mifer etiam parricidam,
inde nofeetis , quod numquam fuit
conftantia puniendi. Unum oro, fan-
dfiffimi Viri ,. infeliciffimo Patri ju-
ftitia , providentia veftra confulat in
futurum , ne calamitatibus noftris illud
quoque rurfus aecedat, quod non
fit homo tentato primum flagitiocon-
tentus . Quæ nos fimul enim domus
excipiet ,: qui patientur lares , aut
quomodo vivemus una invifus Filio
Pater , Patri fufpeftus Filius ? Egone
fèrnper manus illas expavebo, & dum
objicietur Filius caritatis alioquin paternæ
folatium, exhorrebo vultum veluti
parricidali furore fuffufus rurfum
minetur , vitabo manus veluti inten-
tan-
Anti-
LO GIA.
rior, ut poftea quseratur, an volueris occidere . Tu licet invidiam vocis il-
lius alterius mentis fimulatione defendas , occifuri tamen fuit ipfum experimentum.
Nonintereft rlgoris, quatdam patiaris, anfentes. Nunquam move-
bit patrem filius hoc , quod moritur , quem non movit hoc, quod paratus eft
mori . * Quid nunc faciam , Judices, pertinaciffimo rigori? in quod mecom-
ponam patientiat genus? videtis hominem, quem nullus animi meiflatusmutat,
6 Non jam plus veneno, fed ex hac affe&uum confufione. 7 Ut mihi modo morietidum eratve-
neno, quem mihi ad placitum ufurus paraveram, fed ex libito Patris, ex imperiofa ipfius voluntate
&c. 8 Etiam fi mortuus tunc efsem veneno fumpto, adhuc tamen me accufafses parricidii.
9 Intellige, fe parafse Patri.
In peroratione dubitat primo, & quajrit, quid fibi agendum cum Patre fit, cujus pertinaciffimo
rigori non poteft morem gerere ullo modo j 2. ad Judices converfus hie quoque fe dubitare ait ,
quid fibi dicendum fit infelici jam cognito, qui Judicum toties fatigavit mifericordiam ; 3. mortem
invocat , & convertitur quoque ad Patrem , quem fe jam mori veile teilatus rogat ne rurfus impe-
diat, &c.
Tom. I I . Eee