edlere, quos fola etiam itineris occa-
fio fimul & pariter junxerit, quosalio-
quin non alia protegat caritas , quatn
qua laborantibus humanæ cujusdam pie-
tatis inftin&u deefie non pofTumus ? At
filii modo eft , patrisque confortium .
Viribus uterque pollens , uterque pari
firmatus audacia , & multum in alte-
rius difêrimine quisque fa&urus. Quam
profperi quam inauditiconatus eftfecu-
re polïe coram pâtre filium occidere !
Nam quam allegat inimicus homo tre-
pidationem,fubitumque de Juvenis morte
defe&um quis credat ? Sed vultis , ait,
perculïorem invadam ? Vultis fugien-
tem fequar? Interim deficientem quis
excipiet? Cui femorientis imponet in-
firmitas? Ego vero, Judices, prius elfe
contendo , ut adverfus inimicum ,
adverfus perculïorem irafcaris, infurgas,
quam periclitanti opem feras ; nec ad
dolores minus pertinere paternos, ut fta-
tim velis ulcilci , Citius nos occupant
ira, furor ; & quxcunque fequitur fetales
cafus miferatio, nonnili compofi-
tis,paulisper fuccedit affcélibus. Itane
Juvenem tuum ftriflo gladio Divesin-
vadit; tu fuftines, tuinutilis fpeftator
adftas, tamquam feiasuno elle percuf-
Ibrem juveniscruorecontentum? Quid
paria fata non times? Cur & tibi pariter
jam imminentem non repellis, ut
faitem rem fecerisejus, cui credipoffit
tanta nuncianti ? Credant hæc de Pau-
pere, qui fentiant ilium tormenta pe-
tentem, quem non flagella, nonflam-
mx , non reliquorum denique crucia-
tuum horrenda deterreant ? Mirum ! Hic
vifo tantum holte defecit. Nec mino-
ris mihi patrocinii fit loco, Judices ,
quod
firmitas P Adjice quod nihil minus in Drees,
quxltione diu poflis dicere , fi men-
tiaris , quam quod oculis feias : &
breviflimum. confeflionis eft genus di-
xifse , quod videris. Felices dices ,
quos tortor interrogat , qui non ha-
bent in fua poteftate credentes . Im-
patientiflima res eft potfse , cum velis
, delinere torqueri . * Quin po-
tius , inquit , probas P Fiduciam hominis
, qui feias hoc me vidifse fo-
lum. Sine dubio, dives, multa te po-
terant argumenta convincere , II deferret
27 alius : & eras manifeftifli-
mus reus , fi mihi percufsor quxren-
dus efset . Quis enim credibilior in
cxde pauperis , quam dives inimicus?
Aut de quo facilius con (tare pof-
fet feeiere , quod caufam non habet
nifi de fola ultione ? Non 28 invenit
multa verba , vidifse . Nec mihi debet
perire probatio ifta , quia pote-
ras & accufari . Exigit probationes ,
cum facinus lie difpofuerit, ne poffit
probari . Quem mihi nox teftem ,
quos prxftare potuit 2? oculos nuda
lemper, &incomitata paupertas? T ibi
fervus a confcientia fceleris fum-
movendus fuit : & ifta ratione quis
interefset , quem putares pofse torqueri
? Et totum facinus in has an-
guftias redegifti, ut illud foli feirent,
qui fäciebant , & 3° cui non credere-
tur . Nunquid dubitaretis quxrere, fi
alius feiret hoc fcelus ? Facinus eft
ideo filii mei perire vindiftam, quia
pater vidi . Ego vero , Judices , &
ex hoc quod recufat Dives quxftio-
nem , partem probationis implevi .,
Accufatoris tormenta nunquam time-
bit
* Quarta obje£lio Divitis, probet poilus argum. quam petendo tormenta a me fcelus patratum .
Refp. Pauper pluribus arguments polie Divitem convinci ; i . quia in nece Pauperis foium Dives inimicus
reus eft; a. hoc ipfum non polïe probari elfe probationer«, fic enim Dives fcelus ordinavit ut
nullus ajleflet teftis, qui polfet veritatem afferere ; 3. hoc. efle prob. quoque quod negat tormenta ,
iignum enim reum Divitem pave re , cum feiat Pauperem veritatem in tormentis diÊlurum.
27 Alter accufator praeter me . 28 Qui de vifu teftis eft non habet alia verba quibus probet ; cum
illud fit fatis . 29 Comitum, qui fceleri adeflent, Divitem vidèrent , renunciarent inde , teftaren-
tur &c. 30 Et ille cui non crederctur; tu qui fecjlti, Sc ego cui non credcretur.
deci»- bJt reus , nifi de quo credi poteft &
MATI0' ante tormenta . * Cur, inquit , fi
mihi caufx fceleris fimultates noftrx
erant, non te potius occidifsem? Ve-
re crudelis, ego te hoc maxime ar-
gumento percufsorem probo , quod
mihi pepercifti . Tuum fuit hoc ,
inimice , commentum , oçcifo filio
fervare patrem . Parcendi tarnen mihi
vel hæc fuit ratio , quod defend i
non poteras , 3' fi duo perifsemus ,
Audire mehercle mihi videor illas co-
gitationes , ilia fcelerum fecreta con-
filia . 3* Quid mihi cum vulneribus?
quid cum cruore confumprx , & jam
pene abeuntis animat ? Occidatur potius
ille jam juvenis, jam inimicus,
de fene vindlcabitis me patris 3î oculi.
Vis mirer, quod me nolueriis occidere
? Queri mehercule te puto ,
quod in feneffute magni doloris vita
brevis eft. Pepercifti mihi, quo modo
excogitant artes detinere fuppli-
cia , & de pereuntibus magis fxvitia
eruitur dolore fufpenfo . Agnofco no-
£lis illius jnimicx 34 clementiam :
quod me torqueri non vis ,, ex hoc
evenit, quod neque occidifti. **Tentât
, Judices , efficere dives , ut in-
credibile videatur , quod occifum ab
eo contendo filium . Didurum nune
putatis, magis interelfe fecuritatjs, ut
quis, facinus fibi tantummodo credat,
& id tutius efife 3S inimiço- pâtre,
quam confcio. Plus eft quodaffirmo.
Filium in confpeftu patris occidere ,
fie operx pretium eft , fi illud ipfe
facias. Perdit plijrimam de fceleribus
voluquod
ad facinus ipfe venilTè dicor, ipfe Amti-
juvenem occidifle . Quanta, inimice, “ 0I*
quam indeprenfibiliacomponis! Quantum
prxftabatitamoliri vindi£fam,fic
aliorum opéra uti, ut poffem negare ?
Ne me quxfo , fapientiflimi Judices,
humanis adeo fenfibus ereptum crédité,
ut qui inimico patri dicor parcere vo-
luille, ita filio necem intulerim, utne-
ceffario debuerim agnofei . Neminem
credo facinus aliquod meditari, tenta-
re, qui non & pariter toto animo fit de
fecreti fide follicitus 5 & nullum arbi-
tror inveniri, qui, cum aliter poflit ,
malit deprendi . At inquit, magis in-
tereft fecuritatis , ut quis facinus fibi
rantummodo credat, & plurimamperdit
de fceieribus voluptatem qui mandat.
Bene, Judices,quodfoilicitudinis
meæ, confiliique rationes reddendx ultra
non funt, & pro me rurfum ae for-
titer ftare non dubito, quod unum tantum
occidi. Sedquamfecurius eratag-
gredi alienis manibus juvenem, ntdu-
bitaripoflet depereuftore, quam ipfum
me procedentium pariter ocuiis fie ob-
jicere, ut etiam fublato uno aiter de-
prehenderet? Dieat jam adverfariusquid
aliud facere debuerit, quam de duobus,
quos occidere poterat, alterum dimit-
tere quiçumque, fi accufetur, fateri non
renuat. Si tamen traces illas penitus ini-
mict homimsiatebras novi, iisdem me
profedlo criminationibus petit, quibus
feeda maxime ac turpis eft audacior ipfa
pauperum, & ad nefaria quxlibet prom-
pta conditio. Viiisnempe, abjeftique
effe feimus fe fe immifeere fceieribus,
& tam-
„ . j c 1 ‘ rauper, ex quod Fihum occident ,; quia jta tum reus cetto fUÜTot. hoc qummmiD pr robari reum Dulivv,ïcteeni,
31 ï . r . c ' nim ,cert0 reus fa£luS cx iis Pauperum Dives inimicus. 32 ProfoDooeia n, 1« pJangentes. 34 Senfim infliélam. 3 ^ PeJaDlVïtl
* 1 P ® « É “b>eaio Divitis dtlas offerentis diffieukates cur non potuerit filium Pauperis oecider
puma eft, quia poterat res agi per ficanum; refp. non tantum perciui «audit«« ri» 1 -.
v»«ia-~hn..f«*r fecit in OE S
auxihari expiranti Filio &c qu‘am perculforem invadere* P > 1 aluu
35 Sic enim minus qreditur præ fufpe£lo affe£Îu foli renuncianti.