liis depromendum arbitror, quod & ad limarn fspius revocatum, &accuratius
expenfura non fit, immotura eft opus hoc tneura publics Centura: non fubpce-
re nifi prius ipfum privatum criterium jufferim pati. Quis enim caufe lux
fit sauus judex? Qusro igitur hominem qui mea caftiget, fed per Decs im-
mortaies Cvnica mihi opus lucernaeft ut invenianw Quantum oratoribus man-
ea fit noftra Civitas , quod non fine pudore ac dolore maximo recogito, iple
tu nofti. Quorfum hoc? dicet aliquis. Habesfcientiarum omnium Conphsos ;
ouid ultra quasris? Quid vero? Anne ad Philolbphum, ad Theologum, ad
Turisperitum recurrendutn eft? Non fane, fed ad ilium qui & Latine fimul,
& Italice perfedtiffime loqui fciat; & , ut ita dicam, ad Grammaticum po-
tius quam ad faptentem . Nefcio quo me vertam, ad quern confugiam, &mihi
certa fententia fedet opus hoc prslo non committere, nut id me peritior probaverit.
. . _ , „ .
Sed te quoque jubeo opers mex fuccenturiari . Duplex me torquet locus m
Ennodii Panegyrico, qui in ferie veterum fupremus eft . Subjiciam bngu.os
aha nofte demerfos, &quibus neque Jefuita Sirmondus, qui notis ( fed heu
quammutilis! ) eumdem illuftravit, lueis aliquid infert . Tu forte vel ex
conjeaura, vel ex emendatiori editione , vel ex amicorum collauombus iymbolam
aliquam conferes. T _ „ I
Primus igitur eft in Edit. Parif. Ann. idjs.iaqcurante Jano Grutero, Pag.
654. S&vientem ambitu pauper dominant odia effuftone cmtraxerat ; fed nec ae-
fraudatir viribut quod minuebat opulentia jungebatur affeBu,
Alter Pag. 657. Sed injlruxit rurfum in dcceptione Ju i mens vaga conptbtum,
dum apud Veronam tuam apparatum nubeli laxis manibuspugna inflruebatur tm-
pendits. Utrobique & fententiam, & verborum ordinem qusro. Audio inter
vos agere P. Burfam de Literaria Republics optime meritum, & oratorem
maximum. Hunc & honoris caufa nomino , & ea familiaritate, qus cum
i°notis etiatn, conciliante ftudioLiterarum, intercedit,avere jubeo. Habemus
igitur tu quitru prster csteros confulas, ego quem colam. _
D O M. interim enixe precor, ut IoHgsvam tibi statem largiatur; & licu-
ti annus hie feliciter tibi elabitur, alter pari cum felicitate, puto, ccepit, ita
& plurimos eadem cum forte abfolvere, & plunmos reparare diu gaudeas .
yotum hoc etiam Epigramate nuncupare vifumfuit. Vale. Venetus, Pridie
nonas Januarii An. 1697. M. V.
Jam referat magnos mutato nomine faftos,
Jam reparat bifrons tempora lapfaDeus.
O propera ex Auftro propiori lumine Titan,
Et reduces tandem lsvarelaxet equos.
Francifcoque dies meliori lucecolora:
Gratior huic tellus, dulcior aura fluat.
Tuque redufta colo caedis qus ftamina Parca,
Dimidio cordis parcere difee mei.
Vivat longxvam, precor hoc, Pyliamque fene&am,
Meque fuum cundtis ufque diebus amet.
Eidem.
Eidem
Laure.nti us Patarol S. P.
, Cremonam.
A Ccepi Literas tuas humanitatis ;plenas, & eruditionis, cum geminis in
Ennodio emendationibus ex Ambrofiano Codice mihi collatis. Seconds
quidem prorfus affideo, & celeufma cano ; prima vero licet aliquid tenebra-
rum expellat, non omnino tarnen caliginem difeutit . Proreftor ( aut mihi in
lava parte mamilla nil f a l l t , Juven. Sat. 7. ) me nec verborum ordinem , nec
fententiam capere poffe,;'Non leve autem amoris tui pignus eft , ’ nec modicum
pro me debiti pondus, quad taminfignium:Literatorum,quorumnominavene-
tpr, Areopagum çoegifti ,ut meæ.caufæconfuleres. Necdefpero quiniidem, fi
ultejriu,s favere geftiänt ,■ aur difficuk'atem in fe prbrfus enodent, aut inintelli-
gentijam meant vincant, ipfam.enucLeatido. Vale . Venetiis, ieptimo Kalendas
Februarii A. 1.697. M. V.
Eidem
Laurentius Patarol S. P.
-um. Mediolanum.
A Lteram Ennodiani snigmatis interfn-etationem, qua? tota tua eft , fum-
mo cum gaudio legi , Petre Francifce cariflime , & fubtilem quidem ,
teque dignam profiteor, ipfique libens acquiefcerem, fi verbis illis ab odiofat
cum in vulgatis Libris legatur odia , poffemus cujuspiam Codicis audloritate
fidem adftruere . Scio quam periculofs plenum opus ales fit veterum Audio-
rum vulneribus curandis manum admovere. Idea cum libris deftituti fumus ,
fi fupplere volumus e- noftra penu perkulum efl ne labamur , & conjeüura nor
fa lla t . ( Robortellus Difp. de Arte Critica) Quo in genere ferri vixpoifunc ore
tacito reftoque nafo triobolares quidam emendatores, qui ea facilitate veteri-
bus in libris verba prtevertunt & mutant , qua fputum ejaculantur . Pro nunc
igitur; ab omni fententia Jlatuenda fuperfèdeo , donee exadfius , & maturius
per Urbis noftra: Bibliothecas alios Ennodii Codices , & in eumdem Criticos
ecnfuluerimi ;c. :d . 1
Votismeis nihil addi poteft quam ut P. Burfa me amet, quem quidem non
fine r.ubore maximo tenuitatis mes in Epillolis meis legendis operam perdere,
ipfe tu nuncias . Opus quod public! Juris facit libentilfime perlegam, & inhians
expedto, quod omni laude plaufuque dignum futurum, antequamvideam, jam
fcio. Non enim me finunt ambigere de tanti viri doftrina atque eloquéntia ,
qux mihi Pater Congregation is veftrte, Bagnanus eruditiflimus, mihique ami-
ciflimus, jurejurando teftatur.
Abbatis Capellarii famigeratiflimi noftrorum temporum Poets Epigramma-
ta noviftime édita, ad te mittere vifum fuit ; fperans non injucundum futurum
munus, faltem ex animo largientis, fi non ex merito Libelli , de quo tarnen
judicium non profero. Et quid, fortaffe inquies , non judicas ? Primo meum
Tom. I I . G g g non