contradici ac negari poteft, cui caufae
’ reddenda: funt; & li bene novi provi-
dae Legis ingenium, non hanc timidis
latam effe puto , fed fortibus . Novit
qua conftantia ruatis in mortem , & fi
varia voshumanarum hatcpremantad-
verfa, fuprema ftatim fortitudinisqua-
dam defperatione quaeratis. Nullum eft
vobis fanguinis , caufarumque difcri-
men; eodem vos ipfos, quo bellorum
hoftes odiftis ingenio. Anceps vobis fer-
rum, & manus prona femper ad vul-
nera, ad caedes, Quantulum mori fit
jpfe probat , qüi praemium effe pratdi-
«atmori, Objc&um eft igitur Viro for-
ti quod formidaret , quo cohiberetur.
Juflit Lex optima voluntariae mortis
publice reddi caufas , & reverentiam
facra: voluntatis accedere, ut ad fune-
ris exitum trepidaret quicunque vitam
ita negligeret, ut nec vifa morte qua-
teretur. Quam bene, P. C, de facra-
rum Legum aufloritate univerfa con-
fentiunt! lila praemium peti jubet; haec
audaciora voluntaria? mortis vota coer-
eet, ut nullam unquam morlendi caufas
reddere valeat, quicunque non poffit
petere, nifi praemium. Abfoluta nunc
effet caufa, P. C. , cum mors optari
jure prtemii non poffit; fed reddenda:
rurfum Juveni funt caritatis inconfultae
rationes, etiam fi Pater non contradi-
cat, Statim non mirari igitur nequeo ,
quod mori velit, ut cafibus rapiatur hu-
manis, ut de vitae hujuscalamitatibus
feftinet erumpere . H x c erunt nempe
hominis yota, qui bellorum feva di-
fcrimina, & terribilium minas forti ani-
fflo toties paratoque fuftinuit , Illum
ne feretis dicentem, mortem poftulo jure
praemii Vir fortis, qui ad brevishu-
jus aevi, & labentis femper aetatisfor-
midet occurfus , qui trepidet incertis
v*ciid
nus leges, hailenus mérita virtutum:
veniamus ad neceflitates . Mori vo-
lo, mori volo, ita ut reddidi caufas.
-Jta non ex hac deftinatione fentitis ,
quicquid dici poteft , quicquid dici
non poteft ? Videritis , 7* quid nos
hucufque protulerit , hinc incipit ratio
. Quod volo , fingite unum ex
populo , turbaque petere jus praemio-
rum. Non debet hoc vetari , quoties
habet caufas: non poteft, quoties non
habet. 7* Scilicet enimverendumeft,
ne ad hoc inconfulte , ne temere le-
vitas humana profiliat : & credibile
eft , ut quicquid apud hominem pro
vita dici poteft , ipfa fibi vita non
dixerit . Abite gratulationes , filete
blanditiæ, quoties jam putatis noluif-
fe me mori!1 Primum hoc maximum ,
quod pro incolumitate hominis natura
commenta eft, ut periremus invi-
ti ; & contra tot adverfos cafus, pa-
tientiæ nobis æquanimitate fuccurre-
ret . Inde eft quod inter luftus , &
defperationes fceda vivacitate dura-
mus . An vos me moVeri non credi-
tis quod juvenis fum? quodmodo vi-
tæ voluptates, modo gaudia lucis in-
greffus fum ? Quantopere mihi blan-
ditur , quod publicis ex acie reporta-
tus humeris lætitiam civitatis imple-
vi ? Quoties mehercle, hate vulnera,
& rorantia hoftili cruore arma complex
us , animum fupra'7î neceflitates
erigo, fupra 74 fatum pono, Sed omnia
mihi jam difcuffa , confumpta
funt, Sc honefta pereundi ratione vi-
fta cefferunt. Quid mihi ampliuscum
corpore, quod oderunt oCulifui, cum
quo quotidie 7S properans anima ri-
xatur ? Non funt mea membra, qua:
poflim ( velut hoftis a lieu jus ) lace-
rare , confodere, Homini, qui feme!
probat ex eo quia alioquin habere caufas opt arc t , quinimo vivere
tum cspit; palmarum ex Vi£torii§ fuis
7 1 Vide not. 67. 72 Ironiçe .
re-
. quia Juvenis eft, 2. quia tanr
- -- 73 Quafi nihil mihi futurum fi t neceffarium. 74 Quafi pro libitit
tneo batum meiim oexurus, 75 Properans ab ipfo exire. ' ^ r
BSCII,
MATlo.
■ 76 renunciavit rebus humanis , non
■ redditur 77 vita , fed 77 tempus : &
ipfa cupiditas, ratioque pereundi hoc
ipfo, quovetamur, 78acctefcit, Feli-
cior mehercle qui moritur ancequam
velit. Penefero renunciatvitte, quis-
quis fie ad exitum pervenit , ut hoc
ilium facere nemo miretur. * Ei tantum
Dbcla*
MÀTIO.
debet mors negari, de quo non
fufficit hoc poena: genus , ut ipfe fe
potius occidat, Nam quod lex juflit ,-
ut moriturus redderet caufas , quod
infepultum voluit abjici , fi fie pro-
peraffet erumpere , ut non nunciaret
hoc prius, non fateretur: fall it ur quis-
quis .ideo faftum putat, utteneremur
79 in vita . Ilia vero non timet per-
eundi temeritatem, nec fecretum do-
ioris alieni libenter inquirit . Sciebat
iilos non aliter aufuros proferre caufas
, quos feeleris confcientia , quos
majoris cruciatus metus in fuprema
compelleret . Igitur ne fuppliçia pro-
perato lucrarenturobitu, rurfusinpce-
nam nocentes infepulti corporis revo-
cavit injuria . Lex placide « mitis f
caufas mortis 80 reddi voluit , non
80 æftimari . t Poffum igitur, P. C,
publica quadam voce generis humani
refpondere quærentibüs caufas mortis
interrogatus : at ego 81 difficilius red-
derem vit* - Quid juvat , o mifera
mortalitas , animam per tôt annos
( etiam fi natura patiatur J, per infi-
nita temporum fpatia triftiflimo corporis
retinere complexu ? Si cunfta
gaudia noftra,, fi voluptates, & qusecun
ROLI Ant i l .IV. l6$
vicibus, & cum ipfa, quæ virtuti fer- A«n-
vit, non audeat fortunâ luélari? Per- 10014 '
didit meritum omne virtutis, cui poteft
aliquid objici, quod pâti non va-
leat; & fi quern nullis vita dimifitad-
verfis, ilium fortem, beatumVe non di-
xeris . Infirma: prorfus , Sc languid®
mentis eft reeufare modi cos, &,ficum
æternitatis gloriçquepræmiocompares,
leviffimos cafus, animumque ad dege-
neris vilitatis ingeniumignavecompo-
nere . Qufd enim Vira forti miferum
fît , nifi quoties indigna trepidatione
recogitet? QuScnnque igitur vocas debilitates
, luftus , fpatia morborum ,
h x c te dolente , te proclamante cen-
fentur. AcC'ipe quantum hoc pufilli a-
nimi fit & abjefîi .• Mortem fe optare
jam probas , non ut voluntarii exitus
laude fuprema vit® fpatia claudantur,
fed ne tibi fit iterum duriuS inter di-
ferimina, & terribilium occurfus agendum.
Memento, Juvenis, animus la-
bore perfieifur ; & numquam majus vir-
futibus meritum, quam de difficilibus
ac duris accrefcit, Quisque poteft faci-
li fanguine detredlare formxdines, cruciatus,
adverfa; majoris exempli' eft in
ipfis calami tatibus grandis, fort fsque pa-
tientia .■ Nihil indignius tandem' Viro
forti eflë judico , quam’ fibi uni vive-
re , ac"mari. Qpam potius mihi, Juvenis,
optanda mors eft , quem adexi-
tum ætas jam refoluta précipitât quem
laboribus , infirmitatibus deftinat , ad
triftitiam feneftutis impellif. Franga-
tur mortalitatis hase laxa jam ,tremens-
fffô
7Ö Vale dixit. 77 Vita Hominis qui rebus renunciat hon' eft vita, fed quaedam itfortua duratio j
quodam tempus ,' fed non in vita &c- 78 Utpote quinitimur in vetitum.
* Secundum argum. quia illi debet'negari.mors, ad cujus fupplicium non fufficit fi ipfe fe occidat;
& hie interpretatur Legem quae jubet reddi caufal voluntariae mortis', nonutomnes, & qui praefertim
xnerito mort volunf , objiciantur huic neceflitati, fed ne fibi ipfis inferendo mortem- praeveniant fup*^
plicium publicum * ..
79 Alii legünt in v it i. _ 8ö Satis legieft üt reddantur^ caufae , ipfas non aeftimat', feit enimreos nun-
quam caufas reddituros, ipfa autem fic jubet, nerei praeveniant morte voluntaria1 fupplicium; quod
fi prasvenire velint absque re'dditis caiifis, irf noVum- fupplicium ftatüit abieftioriem Corporis infepulcid-
t ? 5 rtium a^gum. fe veile mori, quia vitä haec- non1 eft1,- nifi breViffima1 & plena miferiarum f &
infelicitatum , qua augentur magis, quö crefcunt’ atates .
81 Difficilius mihi eflet reddere caufas cur velimvivere *
X %
!?