qui cum veneno deprehenfus illud fibi nullo non exitu Hmili ratione re pre-
'■ ' '' v' ---- — bendas quicquid eleftum paratum folum dixit . Neque vos laeft
. Sic fu- MM>lH
tere, Judices, arbitrer, ut vitara no-
ftram filius oderit ; quantasque caufse
fuerint , quibus poft alia facinora ad
venenum quoque prsecipiti furore de-
Venerit . Gravis eft filio Pater , per-
quem libere peccare non licet , qui
teftes fernper admovet oculos ,. qui
proclamât, increpat, & punire pot eli.
Eft aliqua fceleribus mora gravioris
hominis coaftus ille refpe&us, &per-
ditiflimum quemque nefcio quis fubit
ex confcientia pudor, cum poteft. ac-
cufari . Adde quod deprehenfa toties
Sagitia ad Juftitias veftrae Tribunal
fæpius detùleram; & homo, cujuspa-
ternus amor in fceleratum etiam fi-
lium vigebat , cum per privata fup-
plicia tot obftare fceleribus non vale-
*em , ad feveritatis publics remedium
confugeram.. Non fuit , Judices , ab-
folutione , ac faventia veftra conten-
tus juvenis , qui infinitorum crimi-
num
per ftriftum nudatumque mucronem
proclamares, cur non veneno? Sed nihil
eft delicatius exitu, quem non fup-
plicia, non metus, fed colle&a de ca-
lamitatibus commendat infirmitas ..Mihi
tarnen præcipue cum hoc mortis in-
ftrumento propria, concordia eft , non
fpargit cruorem, non trucem cadave-
ris relinquit afpeftum , placida eft
quieta eft . Ingratiffime fenex, ego &
hoc fie moriendo profpexeram, ne me
occidiffe 9+alius videretur. * Te nunc
apprehendo , te interrogo, pater: ita
parrieida fum ego, qui venenum affe-
ro in domum tuam imparatum, rude y
terendum , cui tam multa reftant an-
, tequam dari poffit ? Ita parrieida fum r
qui juxta te quatre fecretum, qui de
potione-tibi incerta, quam nemo de-
tulit, quam fimpliciter, tarnt facile ref-
pondi ? Secedo in medios penates, nul-
los ab introitu præpono cuftodes], non
evito tranfitus, non excludo venturos..
Eogo, utrum hasc omnia funt oecidere volentis ,' an mori ?• Venenum quod
tibi pararetur , inveniffes abfeonfum-, reconditum , multum circa illud pal-
Joris attoniti , concifa verba , trépida fufpiria , & me negantem . Parrieida
deprehenfus effudiffet venenum, 9S ne fateretur. * Cur ergo, inquit, fi tibi
paraveras, non-bibifti ? Breviter, pater, & fecundum naturam conditionis
humante refpondeo , nihil aliud, effe in poteftate miferorum., quam ut mori
ve-
94 Püta tu ipfe, Pater , qui maxime fufpeßus fuifles de mea casdè.
* Tertium hic inferit pro fe argumentum , & eft , quod non potuit parari venenum Fatri , quo#
imparatum erat, quo deprehenfo tam-facile refpondit, quod non per fecretum , nee adhibita cuflo*
dia, fed libere tra&abat; quod fi paratum Patri fuiffet, inventum efset abfeonditum ; & apparuiftenr
in vultu reitatis figna, pallor, & trepidatio. 95 Se illud parafse Patri, quod jam effudifset ; veluti
»on fuifset effufurus, fi vere porrigere voluifset . Ex hac ratione igitur parrieida deprehenfus effu-
difset, non ut ego, qui ilfud effudi tantum poftquam Pater mihi dixit, bibe ; & hujus rei rationes-
in fequentibus habentur. ^ .
* Quinta Patris obje&io, cur nonbiberit, ft jam venenum fibi foil paraveratr Refp. r. quoftijux-
ta conditioner» human* naturae loquendo, in poteftate hominum eft folum veile ; ». non efse rai-
jrum, quod eum, qui vult venenum fumere, poeniteat propofiti; nam aliquando etiam poft fibi ilia-
ta vulnera, redit voluntas vitae &c. 3.. loquendo fimplici ratione , nihil »que a&ionibus hominum;
obftare, quam.fi mitigçtur ardor ille & impetus ; quare, qui morituro interyenie, frangit animui»
ipfius : maxime fi adveniat aîiquis , qui ex alterius morte aut vindiftam, aut quid aliud fperet-, tunc
quinimmo fimulatur conftanter vita&c. 4. < um Pater dixerit , bibe, periifse omnem-voluntatem mo-
riendi, nam etiam fi alio mortis genere mori tentaiset , ad ill®'verba-, bibe, refiluifset ad vitatft ,,
fregifset laqueum , retraxifset de vifeeribus ferrum , &c. praeterea, nondura advehifse tempus, ve~
luifse ante mortem convocare familiam, &c. 5. confpexifse fe- tunc Patris truces oculos , vultuast
parricidali ardore fufFufum , &c. quare fibi vifus efset bibere venenum a Patre datum 6* necefsura
fuifse ut volans ipfuaa mori Pater vetaret ipfi bibere^ efftinderet ipfe poeulum, &o.
L A U R E N T ! ! P A T A R O L I A n T I L . X V . 3PP
jBEct*-vehnt- Ego cumdico, mori volo, non num fibi confcius, dum dubitavit fem-
|*!AT‘°. hoc dico, moriturus fum, de anirno per ne eflet vifturus , voluit morte ,■<I0‘A•
meo refpondeo , non promitto de fa- Patris accufari rurfus non poffe . Ille
to . Miraris quod quamvis jam te- igitur, ille perimatur , qui perditifli-
neam venenum, multum tarnen adhuc mam coercet mentem , qui animura
cafibus, incertisque fupereft. Accepere in voluptates , & blandimenta vitio-
perfoflis plerique vifeeribu» vitam ta- rum effufum nonnihil confiftere juber,
men ab ipfa desperatione redeuntem . & nefeios pari rationem affeftus timi-
Striftos circa colla laqueos , aut tie- ditate «juadam, ac pudore premit. II-
xus, aut ipfius corporis ruina decepit, le pereat, cujus toties licet inanes ge-
rotatos per abrupta mollis jaftus expli- mitus, vanæque querelæ fuerint, for-
cuit. Tam confentaneum eft, ne mo- tafte tarnen quandoque erit felix ac-
riatur, quivelit, quamquod moriraur cufator. Nam quid facilius, quam fi-
inviti. Sedmalo, ficutcoepi, fimplici lio interimere Patrem, qui fceleratas
tecum ratione confiftere. Nihil atque, licet manus adhuc tarnen ofculatu
pater, impetu confiât, quam mori vel-
le, nec quicquam res humanæ impa-
tientius habent pereuntis affèâu. Hunc
fi retinefe nolles, fufficit ut 96 nsore-
ris: & rationem quoque homini mortis
eripiet, fi quis abftulerit ardorem.
Frangit animum, quisquis intervenir,
abducit, avocat, quisquis alloquitur .
Ambiuntur cun£la moriendi fpatia pro
vita. 97 Ideo nos mehercule credide-
rim ejusmodi exitumeligere fecretum.
Minimum eft , quod confundat homi-
aera infirmitate morientem, & exiguis
caufis opus eft,ut difpliceat obitus, quem
mifero fuafic integritas. Quid fi inter-
veniat aliquis, qui gaudeat, qui vin-
dicari fe putet, fi teftes adhibeat ocu-
. . . . “ r >
qui ilium vefano furore in quaslibec
nefaria ruentem non amare nequit ,
non ample&i? Noftra magis patet ne-
quiffimorum contumeliis, infuiribus ,
impietati conditio , dum falfa fide de
caritate filiorum nimis alle£li metus
noftro s infelici perfuafione decipimus .
Si de filiorum fceleribus nos capit dolor
, fi corrigimus , fi emendationem
optamus , fi confugimus ad Judices ,
ut publicae feveritatis terror illud ,
cui non par eft rigor paternus, mode-
retur, quid illud eft, nifi amor? Date
nunc mihi Patrem , qui filium di-
ligat , & putet admitti poffe parrici-
dium, qui, licet formidinis fubeat oc-
cafio, queac tarnen fuis fuspicionibus
los, quibus 99 invidendum fit ? Statim
mehercule arrogans vita fimulabitur , ftatim contumax dolor cum deprehenfa
morte difsentiet. Nefcis quantum mihi hæfitationis paraveris , cum interrô-
gas, dum refpondere cogis. 1 Sed quem & reddere, iterum litigare , defendi.
Me vero tunc pariter omnes tenuiftis aflfeftus, indignatio, pietas, reveren-
tia, dolor. Ego propter patrem mori pofsum, coram patre non pofsum. Ad-
jice nunc , quod & dixifti , bibe . Si mehercule faucium , palpitantemque
juflifses adigere ferrum, premerem clufis vulneribus animam : fi ftringeres a-
ptatos ad colla nexus, conarer abrupto defilire laqueo : fi * non injiceres ma-
num ad prsecipitia properanti, fle&erem in plana curfum. Merito prorfus, anima
,
96 Alii habent marercris, fed utique male. 97 Ne quis interveniens avocet, abducat.
98 Ut m lrac cafu fumme gaudebat Pater, & fe vindicari putabat propter toties fruftra tentatam
abdieationem . 99 Quod fpettaculo tanræ voluptatis interfint. 1 Depravatus hic locus eft, alii ha-
h emjtd tjuem & reddere &c. nec valeo corriger*. 2 Alii habent vere , &puto ita efse legendum,
fcusis enim longa lnterpretatio requirkur, ut TÙ non falvetur .
r Li