gradus veniens ad facinus pergeret in-
comparabile . Qua digna fatis accufa-
tione, quibus hominumne, andeorum
auxiliis, qua voce valida tanti conatus
infequar impietatem ? Levia quatre.
Quem culeum , Judices, quos ferpen-
tes, quas undas.huicparricidæ parabi-
tis ? Novi , inauditique fupplicii fas
eft ferat cruciatus homo , quiparrici-
dium tentavit, quod nec ante fe ha-
bait, nec eft, puto, habiturus exem-
plum. Nam quis hoc patiatur in filio,
qui toties innocentiæ laudem retulit ,
qui miferrimo Patri debet propter id
ipfum , quod ut evaderet effe voluit
parricida ? Incomparabile , peffunum
fcelus eft hominis , qui tam repente
poft innocentiæ meritum perrexit ad
facinus. Augeo, Judices, parricidii ne-
fas, quod veneno tentatum eft . Plus
hoc paterer ft ferro contigiffet.Parricidæ
crimen exæquat qui utitur quoquomo-
do veneno. Abeat igitur, Judices, a-
beat ilia de filio innocente fides ; probat
nunc homo , nefcio quo fato, cu-
jus vi perfuafionis fe toties abfolutum,
qui tanti facinoris reus fateturfibi num-
quam modum fcelerum fuiffe. Non me
putetis immitiflimum Patrem invidio-
fa accufatione fortiter agere, ut parri-
cidae fupplicio vindicer viflus accufa-
tor ,• innocentiam , orô , reddite Patri
, quem feciftis toties calumniato-
rem ■ Neque nobis hæc folum caufa
eft;
8 An quia iic probavi fanum me illud fecifle ,
gravitate publica peto , ne quis me Dtcu.
mori voluiffenon credat. Contumaciter M1TI0‘
adhuc' prions conftantiæ meæ more
defendor: alia eft mihi ratio cum vi-
c i, & 8 fortior fum 9 reus, quam 10 ab-
folutus. Sed tunc tantum par effe non
poffum calamitatibus meis , cum me
conftare ccepit nihil aliud effe quam
miferutn. Bene quod rurfus vocavit in
forum, juffit integritatis.agerecaufam,
fecit ut mihi videar perdidiffe mortem.
Si poenitet patrem, quod me bi-
bere juffit venenum, ego ferre 11 non
poffum , quod effudi . * Licet igitur
immitiffimus fenex confundere publi-
cos conetur affe&us, querelarum fronte
12 mutata , non fumus novi vobis
accufator & reus , & nec nos modo
pietatis everfæ recens l| afferuit im-
manitas. Parricidam me olim vocat.
Ita eft enitn , Judices , ita eft, jam
pridem hominum nefandorum fobs nominibus
'4 accufatur . Sic mihi ilia
prima patris maledixit afperitas. Hie
eft ille , quem definere jam juffera-
tis, qui Temper ad vos 13 recurrit, &
16 vincitur. Fallitur quisquis illamde
moribus fenislaffxtudinem, velpatien-
tiam fperat. Patri , qui abdicate non
potuit, minus eft filius nocens, quam
abfolutus . O pertinaciflimum accufa-
torum genus , vifti parentes ! Dum
automaton nominis veftri fortius im-
periofis afferitis affeftibus, & ne pudo
Sc idcirco in poteftate mea fuiffe mori , aut non
mon palam feci ? nam fi cito bibiflem, omnes me putaffent exignavia, & confiant!» defectu obiil-
fem . 9 Parricidii apiid Patrem non bibens venenum . 10 Bibens , & fic probans me illud mihi
tantum paraffe. n Deleo to n o n turn ex aliot'um automate, turn ratione du£tus; nam hujus fen«
fus veritatem fupra invenies ad n. 8.
* In narratione exaggerat primo Filius , accufatorem fuum non effe ignotum , fed eundem , qui
toties a Judicibus repulfus eft; 2. narrat flatuiffe fe mori, ut aliquem Patriè affe£tum f>ltem in per-
eundo mereretur ; 3. recepiffe fe in remotum domus locum lachrymarum fuarum jam confcium , ut
ibiprocul a ftrepitu fpiritum ageret ; 4. dum potionem parabat qua hauffa peri ret , adveniffe Patrem ;
5 . fe pallore vultus non probafle timorem, nam interroganti quid effet, cuiparaiïet, refpondiife impavide,
venenum effe, & femori velle ; 6 . Patrem jam non eftudifle venenum , quod fuiflet p ii, &
araantis, fed quinimmo, ut citius moreretur egifle, jufliffe ut biberet; fe vero non bibifle , & hoc
crimen a Patre objici, & parricidium vocari.
12 Nam antea conabatur abdicare me, nunc vero tentât probare me parricidam . 13 Neque modo
tantum ex ultima hac immanirate Patris noti fumus , fed jam & ante , &c. nifi intelligas r d
afferuit idem ac conferuit, hoc eft perdiflidia, & rixas domefticas commifit. 14 Ad accufationem
fatis eft nomen honxinum fceleribus jam notorum afferre. 15 Filium abdicaturus. 1 6 Nam Filius
I>ecix- dorem , poenitentiamque fateamim ,
M1T‘0, contumacia vindicatis errorem , cala-:
mitatibus meis acceflit, ut ter ahfolve-
rer. Namque ut erat in fupervacuo odio
mei fenex prima '7 luce deprehenfus ,
ferre non potuit, quod reddebar invi-
to: & quia a judicibus non impetrave-
rat, ut abdicaret , apud.fe 18 tenuit ,
ne 'sdefineret hoc velle. Credidit tarnen
aliquid profefturum querelarum er-
rore repetito, &fperavit juxtaconten-
tionem fuam , ut lacefferet aliquando
pro me jufta miferatio. Quid facerem
igitur ? quo verterem jam fatigatam
innocentiam ? Nec exire me decebat
ex domo, ne viderer quicquid vos
credideratis agnofeere : nec expeftare
poteram , cum mihi rurfus aliam fe-
riem malorum minaretur- , qnqd me
jam coeperat pater contentione , qua
vobis 11 irafeebatur, odiffe. Tandem
infelix mifertus mei, mifertus patris;
çum de præteritis profpicerem, jurgia
tam longa quam vitam captayi , fa-
reor omnem occurfum , 21 quem mihi
videbar exafperare præfentia, exo-
rare, dum morior, & tanquam novif-
fimum ambitus genus excogitavi , ut
me in honorem fui , reverentiamque
pereuntem , f i 23 odiffe defineret j
quomodo parcere folet ira cedenti -
Non habet alium quam mortis exi-
rum filius, qui nec reconciliari poteft ,
nec abdicari. Erat in domo noftra locus,
in quo fedebam femper reus, in
quem revertebar abfolutus , querelis
meis , lacrymisque jam confcius , in
quem fe feranc. In hune querens non
tanquam euftodiæ patris 24 imponerem
( nam quid poflit inveniri , quo non
captantis aliquid deprehendere cura fe-
queretur ? ) fed ficut folent qui immo-
ri volunt, pudore, non ira, ab omnibus,
,
eft; exempli res agitur; & futuris fæ- A k 1* '
culis inferviet quidquid de unoquoque
noftrum judicetur. Quantum fceleribus
permittitisjfi perditiflimorum conatuum
ligna interpretemur , & homo cujus
feelert nihil, nifi occafiodefuit, abfol-
vatur? Succurrite per fidem calamita-
ti meæ, ne mortis genus filius rurfum
inveniat, m quo non poflit deprehen-
di. Inauditaexpeftanda funt de filio,
qui in primo conatu parricidii poteft
non exhorrere venenum.
Libet nunc , Judices, rixarum no-
ftrarum, &,tamominofæ, nefariæque
contentionis expromere caufas . Sed
unde, per fidem, exordiar, quod prif
mum impiiflimi filii attreftabo faci-
nus, quod præferam? Eadem me femper
decet querelarum indignatione ciamare:
Parricida fuit . Neque enim , i l
Judices , modo paterni respeélus obli-
tus facro nomini reverentiam prorfus
abegit, fed effrænem àb ineunte ætatfi
ita laxavit adolefcentiam, ut fibi jam
parricidæ impietatem, audaciam , mentent
effe profiteretur. Quid intentatum ‘ A
filio meo fuit, cuinon fe tradidit foe-
diflimæ noxæ , quod immane fceius
exhorruit ? Levia queror ; dum æs
alienum luxuria contraxit , & dome-
fticis opibus large eonfumptis immoto
luxui per nova feelera indulfit 4
Non fufficit tot fceleribus recenfendis
Patris reçordatio ; dicam breviter ,
fanefiflimi viri ,ilagitia cpmmifit, quæ
firmarent animum ad Parricidium .
Dii, deæque, in quam me ^onjeciftis
Paternitatis calamitatem ! FafVus fum
indubitabile fæculi dedecus, Parer in-
famis vitiorum monftro memorabilis
filii. Quis natummepm ignorât, quæ
lingua hominis flagitia non prædicatP
Miferum me univerfa civitas calum-
nia-
Temper abfolvitur. 17 Qua me accufavit • 18 Me Filium. 19 Ne fi ab ipfo abfuiffem periret vo^
luntas me rurfum abdicatmi. 20 Addo »0», turn ratione , turn librorum au&oritate . 21 Quod me
abfolvebatis. 22 Patrem. 23 Alii habent fic-> nihilimmuto . 24 Non tansquam fallerem oculatara
Patris diligentiam, qui me ybique obfervationibus fequebatur matenam quærensaccufandi.
C C C 2