dignitate deinceps ageret, peftus cnfe
transfixir, autferpentium virus mem-
bris admovit . Ille ut vitaret publics
mortis ignominiam , fecreto fibi ante
penates confcios raanus injecic . Ille
ignibus, illepoculo, ille inedia capti-
vitatem, infamiam declinavit . Nanv
quid de fervis referam, qui incertum
exitum certo occupantes fufpendio ,
acruina, dominorum flagra vitavere ?
N emo tandem ideo fponte mori vo-
luit, ut fe fe eriperet felicitati. Dicac
nunc "Filius , cur prasclarae mortis ardor,
&fortis ifte vits contemptus non
incefferit animum dum falvanda erat
innocentia , dum formidandum erat,
Patreaccufante. Fingat jamfalfiffimus
homo mortis vota , & meditati faci-
noris deprehenfa minifteria fortis ani-
mi mendacio defendat ; qui deperdi-
dit lethi utilioris occalionem num-
quam probabit , mori fe velle fecu-
rum . Quod G , Judices , falfi hominis
perfuafionibus indulgere velimus,
credamus jam voluifle mori , fed non
veneno . Quisquis, Judices , feftinata
morte extra dolores calamitatis humans
ferri cupit , breviflimam utique
pereuntisanimscruciatibus viam qus-
rit , & lethi genus digit, quod trifti-
t is minus habeat , minus horroris .
Frangunt animum etiam in fuptema
paratum mortis minifteria , quae diu-
tius retinenda fub oculis triftis obitus
dolores ingeminant , & deterret ho-
minem ex adverforum impatientiamo-.
rientem mors quae difponitur . Mori-
turi medela eft, ut citotranfeat; nam
tunc fortis eft homo, cum totas fimul
excipit interitus inexplicabiles pcenas,
ne
nenum paro, qui non miniftrum, qui
non invenio confcium. Defpicior a li-
beris, contemnor a fervulis , évitant
fermonem meutn, colloquia fugiunt ,
& charitatem tui fimulant odio mei.
An videlicet fpero polfe fieri, ut ipfe
porrigam ? Eft 66 enim mihi ad con-
viftus tuos facilis accelfus. Venenum
mehercule putabis quicquid dederint
hæ manus . Et finis praefentaneura
paro, quod ftatim, quod fubito corri-
piat? At quemadmodum mihi fuperfit
ulla defenfio ? An lentum , & quod
tarda pefte confumat ? fcilicet ut non
ftatim exclames, ut temeum virusbi-*
biffe non credas ? Rogo , cui paravi
venenum, quod dare non poflum nilr
mihi ? Ita , inquit , parricidas argumentum
eft & hoc ipfum , quod ha-
buifti venenum . Omnibus, Judices ,
quibus ad fcelerum conatus adjuvatur
deteriorum quotidie fcecunda mortali-
tas, non hanc folam potentiam natura
conceffit , in quam malis menti-
bus, & nocentium ducuntur iflgeniis,
fed illis ufus ex animo eft, totumque
quod faciunt, de confcientia poffiden-
tis accipiunt . 67 Quid enim fi latro-
nem gladio tantum probes ? Sic mu-*
nimus & fomnos. Excute peregrinan-
tium finus , haerent tela 68 folicitis .
Non vêtant ifta leges parare, profpi-
cere, nec inftrumenta prohibent, fed
aeftimant ufus. 69 Finge me velut in
media profperitate vitæ proclamare :
Venenum paravi, ad quod incerti ca-
fus, ad quod languor, dolor, ad quod
confugeret improvifa débilitas. Mira-
mini , quod hoc fecerim homo , qui
circa me fortunam , qui difcrimina
huma-
66 Ironice.
* Altera Patris obje£Uo probantis parricidium tentaffe, quod.habebat venenum. Refp. h«c fcelerum
minifteria non effe nocentia in feipfis, fed reddi talia ab animo ipfa habentisj fic viator pergit
cum enfe, non ideotamen ficarius dicendus eft , &c. pari modo , neque qui habet venenum illud
alteri parat, fed fibi affervat illud fubiti cujuspiam cafus remedium) ad quod confugiat, quo ex ca*
lamitatibus eripiatur, &c.
67 Quid probes hominem quempiam effe latronem) quod habeat gladium ? male.
68 Ne in latrones incurrant, 6$ , • ,
Df.CLAi
MATiO.
Dr«»- humana laffavi, cui nefcio 7° quid ad-
matio. jjUC paret joties vi£ta delatio? Debuit
habere in fua poteftate mortem, quem
jam pater poterat occidere. * Non eft,
inquit, credibile ut mori volueris ab-
folutus, qui 7l reusnoluifti. Poteram
quidemdicere,pater, vixi, dum fpero
fas effe, ut incipias aliquando milere-
ri, ut te fqualor meus frangat, mitigent
lacrymae, pallor exoret : fed igno-
fee innocentiae, tunc me decuit perti-
nax, & rigida defenfio. Vixi, ne me
videretur expuliffe de feculo 71 pro-
fundorum fcelerum deprehenfa trépida-
tio: ne fuper cadaver meumproclama-
re poffes: 7 5 certe merito timui, 74 me-
rito praedixi venenum , qui vivendi
non 75 habebam audaciam. 7s Ne fu-
premis meis 77 convitiari , ne quid
poffes objicerejam non negaturo. Verum
tibi de impatientia mea fatendum
eft, 7*eadem mente nolui mori, cum
abdicares, qua non bibi, cumjuberes.
Sed fruere iterum, fruere fepius conne
mors , in quam ultro confugimus ,
tempus admittat poeniteniiat . Quid fi
dividendus eft dolor , & defperatione
follicita fingulis momentis expeftan-
dum fupremum , dum fortaffe interim
optata: mortis adventui trepidans ani-
ma reluflatur , & votum vitae redit i
Quale putemus effe lethum quod veneno
peragitur ? Tranfeo, quod terendum,
tra&andumdiu manibus, infpiciendum
oculis, formidandum menti eft , dum
interim moriturus quid agat intelJigir,
cui folus erat ardor inconfulta: defpe-
rationis. Quamdiu miferum intra mortis
terribilia detinet, intra illud anxiäe
voluntatis ambiguum, antequam auc
late ferpens fluentes fpiritus fiftat, aut
praecordiis rabida vi fuperfufus vitalia
divellat? Quicumque , Judices, veneno
uti non ignorat, novit quoque quam
lente conficiat, & nullum pejus volun-
tariae mortis genus effe , quam in quo
expe&andus eft dolor . Quocirca quisquis
Aartr-
LOGIA •
feflione tam mitera , & quia oculos 79 fpe&aculo non licuit implere, fatien-
turaures, volui mori- Adjice, fi videtur, hanc malis noftris contumeliam ,
ut interroges , quare 80 abdicare me fubinde voluifti . Quid ais rerum na-
turae pietas? ita juftiores caufas habet 81 impatientia, quamcorporumdamna,
quam facultatum triftis everfio ? In fuprema praecipitat me pater . Ita non
hæc una vox compleflitur omnes calamitates ? Non videmini nunc vobis
univerfos audire miferos ? Poffumus fortaffis aliorum accidentium fperare finem:
70 Calumnia aliqua Pater delator, fedfemper conviftus rurfus praeparet.
* Tertia Patris obje&io , non effe probabile ut voluerit mori abfolutus s cum noluerit reus.
Refp. i . poffe fe dicere, tunc fe vixiffe , quia fperabat fore tandem ut mifereretur , modo gutem
quod penitus defperat mori fe velle , fed haec rtiira facit ; a. tunc fe vixiffe ne videretur mori ex
confcientia fcelerum &c. 3. mori fe modo velle, quod ipfum P'àter odit ; 4. quia nullum expe&at
calamitatum fuarum folatium ; 5. quia patitur calamitatem incomparabilem , quæ fcilicet femper
renovatur; 6. quia non videt, nec ipß Judices dicere pofsunt, quid aliud agere debuerit, cum licet
abfolutus tarnen neque amari in domo incipiat , neque efse minus fufpe&us , neque reatus fordes
deponat, &c.
7» Ut inanifeftarem innocentiam meam, necefse mihi fuit tunc non mori , fed vivere, & me de-
fendere, ut de fa£io bene contigit. 72 Trepidatio fcelerum nonfolum jam deprehenforum, & obie-
£lorum, fed aliorum etiam quæ taçitus intra me animi profundo cogitarem, & molirer .
73 Diverfiffima le£lio hujus fenfus eft . 74 Alii non habent pun£lum . 75 Alii habebat legunt.
76 Alii habent pun&um, & novum incipiunt periodum . 77 AHi convitiaferis. Vide cjuam diverft
ex minima mutatione fiant fenfus. Omnino tarnen juxta noftrum legendum puto .
78 Ne fcilicet mori viderer ex criminum meorurn confcientia, & fic me Pater ad libitum calum.
niaretur. 79 Videndi me mortuum. 80 Alii non admittentes hie interpun£lionem fenfum omnino
diverfum, & quantum puto non germanum efficiunt ; ego autem ita explicandum opinor : noftris malis
additur hæc contumelia , quod cum interroges quare mori noluerim , neceffe eft ut refpondeam,
quia me foepius abdicare voluifti , neceffe eft fcilicet ut hanc innocentiæ noftræ ilia tam contunae-
liam repetam. 8i Qiiam Pater habet mortis mese r
Ddd 2
SmIi S iJ
S I