judiciis emergat quod in ipfo coepit officio
immanitatis enafci:; confiteortamen
majus Mattem habuiffe f*viti*, qua fanari
Filium non tuftt, & mihi non a-
deo facinoris reddendam rationem ,
quam fbemin*, fi per ipfam remoto opri-
mi medicorum remedio uterque Filius
periiftet. Non dubito igitur, Judices,
quin amorfs noftri faftum deperdat fta-
tim invidiam; & fatis Matris appareat
aviditas, qua: cum ambos perdidiflet,
&,reftitui alterum recufaftet , non eft
unius falute conienta. Onumquamin-
feliciorem pietatem, cui non eft meri-
tum revocat* orbitatis ! O impoten-
tiffimam Matrem, qua: fponte orbita-
ti fuperfuerat, & par ede unius morti
recuiat! Quod dicam crudelius fa&utn,
an alterum vetade fanari, an remedio
Patris imputare falutem? Quid quaeris
amplius? Reddo Filium , reddo cario-
rem , r^ftdo Filium, pro quo bene Fata
putafttnt vitam Fratris impendi. Veils,
nolis, infeliciffima Mater, non odiofa
eft, qu*libet medicina qu* Filium re-
ftituat; & proclames licet, nonperiide
ex duobus aegris nifi qui occifus eft, non
convaluit tarnen nifi pro quo docuit Fratris
languor infpeftus remedia. Neque
mihi, Judices, miferationis meritum
neget juftitiaveftra, quiadicor non a-
mifide Filium, quod occidi , Videte
quantus fit dolor hominis, quantus af-
feftus, &exiftimate, quamtrepide ad
Jacerationis veneritminifteria, & ma-
luerit utrique parcere, ß tantum fecit pro
Filio. Quiaimmo mihi ideo major de-
betur gratia, quod in tanto dolore,du-
bioque fufpenf* Natur* *ftu, in me ali-
quid de forti caritate prtevaluit, dum
vitavi- folus orbitatem , & recufanti
Matri Filium reftitui: nec debetisodif-
fe, tamquam duos occiderim, fed forti?f'
ter credere, quod de duobus mortuis re-,
vöcare ambos volui, alterum potui. O
quan-
3 Ut paulo ante pane orba, immo certo futura
t-ior altero etiam fano. 5 Nc totaii$ prbitas feque
fronte tra&aqtibus videatur- aviditas Eecu
gaudiorum , ut 3 modo ad totius or- M,mo
bitatis redafta .patientjam , jam non
fit unius falute contenta : non poffu-
mus tamen affeflibus veftris non banc
primam 4 triftiffim* calamitatis alle-
gare menfuram , qua: ex ipfa quoque
folatii fui conditione defcendit . Minus
mifera quereretur de Marito , fi
fanari nec ille potuiflet , pro quo eft
frater occifus . Nunc infelix par non
eft dolori, nunc non invenit ulla fo-
latia , ex quo fibi videtur filium per-
didifte vifturum. Super impatientiam
triftiffim* orbitatis increfcit, quod in-
telligit ,jillum non fine fanitate fuifte
languorem : nec perfuaderi mifera:
poteft perituro laboraffe fato , in quo
inventum eft , quod fanaret alium .
Captet licet .crudeliffimus fenex parri-
cidii immanitatem 5 metu majore pro-
tegere, non invenio, unde colligi pof-
fit , utrumque fuifte moriturum . Ex
duobus *gris non periit , nifi qui occifus
eft . Ante omnia igitur illud a
vobis infeliciffima Mater petif , ne
maximi fceleris. ideo decrefcat invi-
dia , quia pati'videtur & reus ex or-
bitate tantumdem . Non perdidit filium
, quisquis occidit l Explicat a
dolore Patrem , quod fibi’ videtur fe-
cifle rem maximam , & in locum ju-
venis amiffi fubftituit de vanitate fo-
latium . Alia eft , alia conditio Matris
, qua: medico non credidit, ,"àppd
quam f*viffim* conditionis immani-
tas fidem non potuit impetrare ten-
tandi. Pro utroque timuit, pro Stro-
que fperavit . Facinus eft eum majo-
ris pietatis videri , qui de morte filii
putavit alterius vel certa falute tran-
figere. Sicdebetis odiffePatrem, tamquam
duos occident, cujus non interfuit
, uter occideretur . Eft tamen ,
fanftiffimi Judices , quod de crudelif-
fimo
amborum defperata fanitate. 4 Q«am modop«'
rçtur.
L a u r e n t i i P a t a r o l i A n t i l . V I I I . 245
d e c i a - fimo parricida queri poftit non fola quantus- erat ille miferorum languor
wav10-Mater . Adjecit humanis calamitati
bus ipfam 6. fanitatem, &morborum,
languorisipue violentiammedicinæ con-
ceffit . Filium occidit ( fi ipfi credi-
tis ) fortafle moriturum : & 7 homi-
nem, cujus charitas debuerat ipfa de-
fperatione crevifle , in hoc.folum im-
pendit, ut 8 tantumdem fupereflet in-
certi . Non exonérât , Judices , immanitatem
fæviflimi Patris., tquod 9
hac ratione credidit. Delanguente filio
rem inauditam , rem facere cru-
delem , 10 unam .rationem habet fi
ipfe fanetur . O triftior , indignior-
que femper menfura calamitatum magna
félicitas ! Hunccine fecit exitum
ilia modo civitate tota confpicua Mater
? ille indifcretus ab. utroque latere
comitatus ? ; ille gaudentium dulcis
11 error oculorum ? Quid mihi mortem
nunciatis unius ? Perdidit mifera
geminos . m Pafli funt enim languorem
miferrimi juvenes, fine dubio
pariter, unaque , nonfraternitate," non
animæ corporumque confortio , fed
conditione fragilitatis human* , qua
fie extranei quoque duo languere po-
tuiffent . Non negaverim morbum
gravem, &parentibus utique metuen-
dum : de cujus .tamen adhucj ut par-
ciftime dixerim, .remedio quæreretur.
Quid refert an. medici confenferint ,
utrumque periturum , cum eundem
dixerint elfe languorem ? Manifeftum
eft de duobus nondixiffeverum, quos
de altero confiât effe mentitos , Jam
tarnen, Judices:, de tam perdita pro-
nunciatione non querimur, quod ægros,
quos- |
Rem maximam me fecifte puto,& meam
liberis omnibus, ac Parentibus jaéfo pie-
ratis felicitatem , quod retuli de tanta
miferia folatium . Per conjugalia Nu-
mina , communesque toros , Uxor ,
per utriusque pignons caritatem , per
hos plantus, per hanc maciem , quæ
de tu* dolore perturbationis anima e-
verberata contraxit, miferere Patris qui
Filium fervavit . O manquant medio
gemitu diflociata l*titia ! Defendenda
mihi vita eftgnati, cujus fedet Mater
ineufatrix , & poftquam defii cum f*-
vitia mortis,1 eum morborum contuma-
cialudlari, novum fubeo pro uxoris impatient
iadiferimen . Hunccine fecit exitum
ilia modo civitate tota confpicua
Mater, ut habeat de Filii falute que-
relas, ut fidem parumper nolit compo-
nere, dum attendît, non efteimpieta-
tis crimen orbitatem certa*qaocum*
que pretio redimere ? Sed SSÄ quæ-
ftus, recede miferatio. Videat Mater,
quam mihi innocentia conftet . 'ad
dicitis unicum elfe falvum ? Nuliunîpïr-
didi. Occideram ipfe Geminos , fi non
maluiffem alterum ita fanari. Non fuit
Judices , non fuit infelicium Fratrum
par languor de conditione fragilitatis
human* , qua eadem extraneis quoque
contingunt , fed fine dubio de animæ
corporisque confortio., ac de illius com-
munione Natur*, qu*de Parentum vi-
feeribus fimili qualitate traducitur. Neq;
enim alio quam cammuni affedtu con-
flare necefleeft, quos iisdemcompegic
natura principiis, in quos unica exce-
dens uteri foecunditas partita in gemi-
1 nos
. 6 Quafi fanitas tali paflo reftituta fît & ipfa calamitas . 7 Magnam impenfam l- Vitam hominis,
8 Quantum incerta amborum mors erat, licet»defperatus diceretur morbus, tantum incertafalus
alterius poil in(pe61a occifî vitalia. 9 Si alterum non occidiffet ; ita fortaffe fenfus . 10 Unicara
habebat rationem faciendi hoc, fi certo fanandum elfe alterum fciviffet ► it Difcurfus modo ad hune,
modo ad ilium cernendum ; vel error, quod alterum aliquando pro altero fumeret^ vel quod inapte?
rum magis' intuendo immoraretur.
* Exponit in uarratione Mater p^arem utrorumque morbum, defperationemMedicorum circa falutem
; unius tantum promifla, fanandum infamem fi infpicerentur vitalia, Patris crudelitatem facinus
tantum permittentis, alterius violentam mortem ? altçrius falutem ; mira tamen artificio exaggerat
falfitatem cradelis Medici §:c»
» m
m is