428 L a u r e n t il Pa t a rol
cedere . Quo jure , inquies r quo titulo ? Maxim«* fane atque incomparabili ,
fi non meritorum in me r faltem humillimæ devotionis, qua > cum Venetias
nofiras; invifères, me tibi. ftatim. devindium efle fenfi ac volui.. Debebaman-
tchac quidem. huic voluntatis mece debito- paria facere Jv fed nolui virtutum
tuarum facrarium fine monere falutare .. En munus f Libellum a me nuper
, editnm y te-stamen. non. dignum y qur tyrombuS), ac- HiftoriaS). reique Numtna*
riæ candidatis eil inftitutus .. Sed , ficuti ut ilium publici juris facerem maxime
impulit Iiluftriflimi D. Antonii. Maliabechii S. M. D. E. B., audontas apud
me furaftia,. itaut ilium-ad te mittam. fummopere cogit amantiflimi noftrii D.
Apoftoli Zeni fcntentia. , quem non. ignoro tibi. amatum. efsc ac Jaudatum . Hue
acccdit ) quod (lbene memini} fpecimen^tibi quoddamopellas hujus exhibui, cum.
fimul, die 2£. Aprilis tribus, circiter abhinc. annis, pivtGeorgir Majoris deju-
brum inviferemus « Accipe ergo- qua polies humanitäre munufculum. tot tibt
de caufis debitum \ nec ex pende quo merito- valeat v fed qua devotrone defera-
tur. Panegyncas Oratorum veterum. Orationes edere mens. eft 5. add iris-Adno-
tationibus,, quas fpen> non improbandas}, & italica interpretatione a nullo ha-
étenus, Oratianem Plinianam.fi excipias, elaborata.. Opus jam a me pene ab-
folutum ut cito prod eat curabo interim, compotem te facerc volui< . \ale...
Yenetiis j. Kalendis Mail A. 1703.«
Lauventia Patarot
F. B. DE Mo N T F AU CO N. S. P. D.
J AM pene dimidiutn, anni efftuxir, ex quo egregiam, manr de Nitmismatibus
Imperatorum elucubrationem. accepi , & quidem ex dono Aufteris , quaî
tua eft humanitas , prolixusque in nobis, îndignis licet,. demerendis adfeftus
Ne vero. citius promeritas pro tanto beneficio gratias rependerem, cafu pottus
quam negligentia mea evenit. Nam cum primum mihi liber ille tuus oblatus
e il , amico cuidam prfcfentt , rei Nninmarise perito ac ftudiofo , rogantt , ac
propemodum extorquentir. legendum tradere coa£lus fum .. Is vero. perfectum
eximium opufculum. altert amicorum obtulit legendum : repetenten* me tergt-
verfationibus elufit , donee is fato funflus , ac inopmata morte fublatus eft .
Jam vero nefeitur cui librum dederit „ itaUt ejus recuperandr fpes nulla, fuper.
fit. Id vero t ibiVi r erudite,, multorum, qui me frequenter adeunty narratu
edoftus teftificari pofsum librum mura omnibus probari . Placer ftyli tatio-,
compendii ritus, Numismatum deleftus unde inaufpicato prorfus, trahi acci.
difse putem, ut poft primum confpcftum, ftatim tlle ex mambus mets evola-
veritl Nec ille tarnen cafus, infauftus ex grati animi adfedlu vel tantillum de-
cerplt : iramo immortales tibi habeo gratias .. Si quid in his partibus^ ad tut
commodum agere facultas fueri toperanaftra mi ne gravere. Vale, Vir do-
éliflîme, & de Repubüca Literaria bene mereri perge. Amicum noftrum Apo-
ftolum Zenum meo nomine plurimunr faîuta. Dabam. Lutetiae, decimoqutnto,
Kal. Decembris Anno partæ Salutis 1704.
^Antonio Locatd'li
Laurentius. Patarol S. P.
I . Venetias,
P Oetara ago y Aiifonr cariftime .. Miraris? Mirare quidem jure ftiaximo .•
Quid enim eft jam pene vetulo cum Mufis ? Et tarnen Pbetam ago, &
ipfe femïpaganus ad facra Vatum carmen affero 'noflrum .■ Bombycem cano ; ago
feilicet in fubjeda materia,, nam1 mihi modo curae & deliciæ Bombyees, Mu-
fam jam defuetam , & quafi abdicatam exciyit lepidum D., Joannis Campelli
noftri Poema de Capra Montana, quod forte legebam pomeridianis horis cu-
baturus. Compotem eumdem feci, ipfeque mifit ad me libellum Hieronymi
Vidæ Cremonenfis , qui de Bombyce Librosduos verfu epico pariter edidit .
Ille milît ut me magis incenderetj ego' vero eodemacceptoftatim animo con-
cidi, calamumque depofui nihil enim carminibus meis laudis prius continge-
re pofle fperabam, nili ex novitate: ignoturo enim mihi antea Vidæ non no-
men, fed Poema illud, Ille autem increpare pavorem meum ac defidiam per
Epiftolas, & adhortari ut ab incoeptoopere non defifterem . Morem gelfi amico,
fed non; iis viribus'quibus incoeperam, Excufabit ipfe qui juffit, exeufabis
tu, Antoni cariflime, qui me amas & mea, licet minimæ nota;. Amicos fa-
diltaR & Vale. Sandoni,, KaL Junii An., 1704.
Gisberto Cupero
Laurentius Patarol S. P.
Dav-entriam.
HUmanitatis tüaf maximæ, gratique animierga me, meamqueferiem Au-
guftalem' certiorem fecit me diebus elapïîs Vir egregius Francifcus Striker
ex Epiftola tna, quæ tam hotiorifice de me loquitur. Puder tenuitatenj
meam tam praeelarEe laudis; gratulortarnen, &exfiliofîaliquafenusillam apud
te videor tneruiffe. Quantum; tibi me deberefeiam , & prædicem, teftes profe-
ram' Striker eumdem, noftrumque ftudiis Antiquitatis jameelebrem Nicolaum
Bonum . Hos tibi ac mihi pro omnibus efle volo,. quod; noverim quantum’ te
invicem diligant,, quo te Audio uterque viritim, & pariter' profequatur. Caetera
poflem allegare illos omnes,, quibuscum loquor ,- ad quos feribo , & praeci-
pue decus illud Literarum, noftræque Italiæ Antonium Maliabechium Serenif-
ïimi Magni Ducis Etruriæ Bibiiotnecarium. Ego intérim qui audeam aut va-
leam tantae benignitati tua1 paria facere, autaliquo modo gratias’ referre, cum
neque agendis fufficiat Epiftola? Tu tarnen, puto,, Viregregie, fucata verba
non aucuparis,. neque mihi eadèm pendere animus, aut ftudium eft. Accipies
confeflionem pudorismei | excipies,. amplexaberis genuinam finceritatem.
Prodiiflè nuper Panegyricas Veterum Orationes cum Notis Cellarii co;mpo-
tem me fecit idem, laudatus Maliabechius., Ut verum fatear, accepi hoc inique
; nam easdem cum Notis meis brevi typis vulgare deftinaveram . Hoc
igitur differam necefle eft ; non omittara tarnen ; fed tunc abfolvam cum no