venies tormenti genus tara faevum, tam
atrox, cui ex blanditiis fenfuum non
fit aliquod delinimentum , quod dulci
quapiam objefta fpecie non plurimum
de fui doloris immanitate deperdat .
Gaudetseger fluentis rivuli leni lapfu,
& fuavium arborum viridi coma ; quam
contingit hilare Patri lethum, quiaffi-
dentes liberos videt ; qui torquetur, qui
occiditur, quam levius dolet ,fi & inimi-
cum fuum, aut percufforem pati aliquid
intueatur ! Sola csecitaseft, quædolo-
rum fuorum non admittit indulgentiam,
cui nullo folatio confultum , ut con-
tingeret infelicibus poena non habens
modum, ut homines fævum aliquod in-
difcretepaterentur. Hancnonilla pul-
eherrimarum rerum diverfitas allicit ,
non tot fpeciofa mirte opificis naturae
miracula diftrahunt. Quidquid dulcius,
quidquid jucundiuseft idipfum plus ex-
afperat, plus lorquet quod fruftra im-
minet . Hanc nullius fenfus blandi-
tiae recreant, quid enim cseteri valent
animo voluptatis inferre déficientes pe-
nitus, acnulli, cumlumina perierint,
qua: fola totum elfe hominem poftamif-
fa tantum apparet. O miferanda caeci-
tas, Scfolum illi, qui te deferit, non in-
tellefla-1 -Quibus ultra verbis calamita-
tes tuas profequar ? Triftis, impatiens,
immitis ; fed leviter queror, aeterna es.
vidiam debeant facere liberis paren- Decu
tes , a quibus relinquuntur , Mater , MATll!
quae fe deferi queritur , illud excla-
met, Filium meum civitas peregrina
folicitat ; ut amcenos nefcio cujus rs-
ceffus orbis petat, debilitati meae fub-
trahit humeros, Juvenis meus ahduci-
tur amore meretricis , & ab officiis
civitatis vitiis abftrahitur oculorum .
Ejusmodi gemitu filium neceffe ell
perfequaris, ut quod detineor, obiter
& pcena fit. Non facit ilia lex ad li-
beros, qui mifericordia detinentur. Ut
turpe fit quodrecedo, 28 in eo tantum
ell ad quem revertar: & ut facinusfit
relidla mater, non 2? faciunt nifi cau-
fae relinquendi. Homo, qui ad tyran-
num revertor, fi maio animo relinquo
matrem , dignus fum qui detinear .
* Non ell itaque quod fubinde nominis
vellri beneficia, mater, opponas,
non ell quod vilitate tua fieri 3° pules,
fi credimus effe in rebus humanis
& alterum affedtum amicitite , quam
mihi videtur natura excogitafife , ut
coire invicem poflit totum hominurrr
genus, qua: ideo nondum circa fe tenet
omnes admirationes , 31 quia to-
ta non contingit, 3* quse tamen per-
venerat ad incredibilium fidem , nifi
illam vos 33 impediretis . Amicitia
plu-
Hic jam fatifcit animus, lingua deficit, fuccurrite Judices, & vosliberi mei im-
potentiffimi affedlui tandem favete . Pcena mihi contigit , cujus non vifura
fum finem. Suavis ell miferiarum recordatio , & qua: præterierunt mala uf-
que ad damni compenfationem fortalfe deleftant, mihi miferae, ne in hujus-
modi quidam folatium, quod tanti emitur, continget meininiffe. Invidere fata
doloris nollri memoriae, ut fi nimia fit félicitas Matris, cui praeteritos tandem
liceat contemplari cruciatus, fibique fuis doloribus eomplacere, quod pro
Filiotantos palfa fuerit. Inexplicabile, incomparabile malum ell, quod finem
numquam nec pollicebitur . Adhuc ne quis dubitat de faevitia caecitatis, qua:
fani-
38 Illi objiciendum e ll, qui me pari vi ad fe trahit. 39 Non faciunt facinus hunc meumredrtum ,
nifi caufæ relinquendi, quæ tamen non funt nifi fumma fides.
* Confutat alterum Matris argum. allegantis aucloritatem fuam , & beneficia materni.nominis ;
veluti quibus ne'ceffario Filius parcere &indulgere debeat. Refp. veroefie in rebus humanis affe£lum
amici tiaz qui fortior eft, eu jusque modo pientiftimum exemplum eddttir, fi Mater non prohibebit.
30 Alii libri habent pote/l, nihil clarius. 31 An quod maximum âMïicitiæ exemplum edinequeat*
31 Modo in noftro cafu. 33 Negando mihi reditum adTyrannura.
■ plurimorum corporum unus animus ,
vicariae manus, fortior, quam matris
affedlus. Rogo quid refert, quid voce-
tur ille, qui fie amat ? Quid interell
ex 34 quibus magna mérita defendant?
1 ns«-»-
1 MATIO.
Vultis feire quid de hoc affeflu
fentiat mater? Et amiciits meum pu-
tat malle, ne revertar. * Finge me po-
fitis paulisper meritis, quibus obliga-
tus fum, hoc tantum dicere : Amicus
alligatus ell, fie volo mater, ut 35 re-
deat, ut confoler', ut dominum rogem,
ut fi tyrannus exegerit, vicarium corpus
opponam. Quid detines ? quid mo-
raris? Hoc ell 34tempus, propter quod
coimus. Nefcias an diligat, cujus non
habet expérimenta nifi fola félicitas ,
&xfi vita: praelles omnia fecunda, a-
xnicus otiofa res ell . Didlurum me
putas , hoc expeflat alligatus , expédiât
totum imo genus hominum , &
37 nos in hanc fidem perfuafionis re-
ceperunt , ut fi hoc faciam , nemo
miretur. Vis feire, mater, quem af-
fedlum, quam reverentiam in calami-
tatibus amico praeftare debeamus ? Nul-
lam legem 38 timuit , ne relinquere-
tur. **Differo interim caufam amici-
tise , agere paulisper 3? omnium li-
bet,
fanitatem non admittit, adquamartis
indullria, ac diligentia fiftit, atque i-
gnorantiam fatetur ? Hteccine calami-
tas, qua: univerfi fexus miferationem
meretur, apud hominis pietatem non in-
venit folatii locum , & apud Filium ca-
ritate memorabilem non valet Matris
infeliciffimae perfuafio ? Quid enim infe-
lix tarn invifa impatientia quasrit ? Non
in fa:va bellorum diferimina labi jubeo,
non dubio itineri committo , non per
furentes fludlus, & frequentes latronibus
vias impello ; unum oro, a Matre ne
difeedas. Qua:ro infelix tantac calami-
tati, tanto dolori delinimentum; nam
ctecitati quodnam jucundius folatium,
quam Filius ? Quantum fibi mifera blan-
ditur cum natus accedit; cum ante fenfuum
minifteria ipfa, live eupidinisimpatientia
, live communis fanguinis ge-
ftiens aflfedlus blandum Uteri pignusad-
elfe nunciant! Eripuit nobis fors invi-
dilfima fenfuum blanditias omnes, trifti
nos nodle claufit, & voluptates quasli-
bet de nobis areuit, unum tamen aufer-
re nonpotell, unum non impedire, folatium
de Filiis . Indulge jam nofiris
lachrymis,nate; neque per te pereat,quse
una fuperell Matri voluptas animi, dum
Filium concipit , dum contemplatur ,
AntikCGlA
.
dum pium amat . Quantam facies invidiam forti , fi jafluram luminum
& cruciatus meos omnes tua: pietatis indulgentia rependes. Scire vis nate ,
amremanendum tibi fit apud Matrem ? Propter hanc amicum tuum, cui tarn
fidelis geftiselfe, reliquilti. Sed leviter queror; übet, libet irapiilTimonatormn
nova mérita nollr* calamitatis objicere . Non dicam, fandlilfimi Viri, quod
tam pulchro rerum afpedlu perfrueris , quod vitales captas auras, quodfpiritum
tra-
34 Sint ne amici, an Parentes; non nominis, fed meritorum ratio eft habenda.
* Confirmatio incipit , ad quam ex confutations infenfibili via pergit . Primum argumentum ell
ex amicitia; alligatus fcilicet amicus eft, nonpoteft fibi vetari reditus adliberandum amicum, ham
tempore duro efi tnfpicienda fides : ulterius hoc pietatis, &amicitiæ munus non amicus folus, fed to*
turn genus humanum expe£lat, utpote munus vero amico necelfarium .
35 Ut a me liberatus redemptus amicus in Patriam fuam revertatur . 36 Tempus fcilicet adver-
forum . 37 Et ea eft amicitiae noftrae fides, ut<licet fummum hoc edam experimentum , adhuc ta*
men nemo miretur. 38 Quoniam fcilicet omnia ilia præftanda funt , & amicus meus feiebat me
cunéla cum fide perfoluturum, ideo de me non dubitavit , neque multo minus inveniri pofie putavit
Legem, qua fides mea detineretur.
Secundum argum. quia libi Tyrannus credidit, credidit autem quia non reverfurumputabat, neceffe
eft igitur, ut illi in)uriam faSlurus ipfum decipiat revertendo.
39 Infultare fcilicet Tyranno ex parte oraniam ver* amicitise profefforüra, quos non effe in rebus
humanis Tyrannus putat. •-•••
B bb 2
I