Anti*
LOCI A .
Ceci*- rit abducat, & in pertinaciam, defpe-
«AT10- rationemque neutram mihi liceat per-
ferre patientiam : hoc primum a no-
tiflima cleraentia veftra peto', ne mi-
remini, quod inter tam varia triftif-
limaque 4 fadta coniilio didudtus fura,
nec pro malis meis quicquam melius
invenire potui , quam ut morerer ,
nec pro innocentia, quam ut viverem.
Novo igitur , Judices , inauditoque
genere difcriminis utriusque animi reus,
qua fatis calataitates meas complora-
tione , quo deflebo gemitu ? Filium
mori volentem pene occidit, quod in-
tervenerat, pater. Videtis adhuc ilia
fecreti noftri contentione rixantem .
Quicquid citra fuprema, citra exitium
ell, contumaciamvocat, quantum'ab-
fblutionem afpicit, vitam. Quis pod
hoc quserat, ac dubitet, quo me affe-
£lu jufferit virus haurire , qui parri-
cidium vocat , quod non biberim ?
Permiffurus fuit, fi bibere voluiffem.
Quæfo itaque, Judices, delationis ho-
diernæ penitus velitis perfpicere cau-
fas. Objicere putatis parricidium 5 patron
? Pro fe necatur , uritur , fine
dubio torquetur vita. Hoc enim non
potell ferre, quod mori filium juflit,
nec coegit , & fcit facinus fuiffe in
imperio , fi innocentia ell , quod re-
cufavi . 6 Suæ quod crudelitatis eft ,
vel ab invidia fe criminibus meis défendit
, excufat , & ne vocem illam
tanquam peradlum facinus oderitis ,
fubllituit pro ^ malo patre miferum .
Hie eft, Judices, deprehenfe impie-
tatis ællus. Nemo unquam volet in-
nocentem filium videri, quern volue-
rit occidere . Illud quoque, Judices, a
gralia
deferre , poftquam nefcio quo fa- Awn*
to vidlas querelas meas judicia veftra LOOIA'
repulerant , & exundantem laceffnæ
toties innocentia: dolorem intra cordis
latebras , tacito gemitu nihil tarnen
exoneratus ardlabam , ne filio , cui
nullus eft reverentiæ , nulius pietatis
affedtus, defpedtior effet Pater rurfum
damnatus , & homo audaciffimus ac-
cufatoris quondam impatiens in fcelus
rueret quod non poffet abfolvi . Quis
nuccjubeat, tam lentam, feediftimam-
que patientiam filiere , quis tanti do-
loris , five metus , five indignationis
hunc moderetur affedlum , aut quis de
animo dubitet immanifftmi filii , qui
dum iratus eft Patri deprehenfus eft
cum veneno? Hicilleeftinnocens, cujus
compofito vultui, & fimulatis af-
feélibus credidiftis ; hie infelix rile ,
quem apud vos quotidie iniquiffimus
Pater calumniabatur, cujus vitam impatiens
familia ferre non poterat. Con-
templamini nunchominem, cujus ab-
dicandi Patris immanitas fingebat cau-
fas, quem faventia veftra toties dimi-
fillis infignem , qui fuffragio omnium
fatpius liberatus injufto Patri compara-
vit invidiam . Venena tradlat ter ab-
folutus. Ignofcite-, Judices, dolorisnoftri
desperationi j neceffe eft libere lo-
quatur homo, cui non eft modo nova
filii confcientia. Filium meum fecillis
audacem, & homo eui tot fcelera im-
punitafuere, fpe maxima felicium ma-
lorum novum tentavit quoque parricidium
. Quis nuns quterat quomodo
probem juftitiam abdicationis ? Filius
qui parat venenum Patri debuit jam
fcelera commififfe , quibus malitia per
gra-
4 Alii legunt fa ta , fedotiofe. 5 Alii legunt objicere putatis parricidium Pattern pro fe ? Fortaffe
clarius, fit enim fenfus: putatisPatrem objicere parricidium, ut fie confulat vitae fuas? Male; nara
ipfe ex fe necatur, &c. 6 Alii legunt fiv e quid e t c . fed vix invenio fenfum omnino, ut melius Ic-
garaus , t6 vel non dividere , fed augere fententiam dicamus, quod Pater fcilicet Filium criminan-
do, defendat fe etiam ab invidia abdicationibus prseteritis jam comparata. 7 Loco patris fcelerati
vocat fe miferum, putafcilicet cuiFilius, praeter illatas jam abdicationiscaufas, venenum etiampa-
raverat.
Tom• I I , C c c