Anti- fmgula luxuriofo, vitiaqueomnia,_tur-
loG1A • pesque labes molliffima interpretatione
laudatas ?■ Me fane nonnifi excipiebat
afperitas, fuperbia , furor? & ip bo-
nurri filiumcoafta tantum & triftiaex-
hauftae jam nulliusquereddebanturmu-
nera caritatis . Jam tunc etiam de ge-
minis alter patri tarnen unicus erat.
Poflemmodo igitur merito, poffemdo-
loris noftri querelas in tuas fenex exo-
nerare miferias , & quadam vindifta
lstari. Poflem infultare pauperi, ege-
no; & objicerefortiter, non meruifti:
Ego tarnen, Judices, etiam fi velim,
alimenta pracbere non valeo. Afpicite
ilium qui pofifit hominem fuis labori-
bus pafcere , qui fuperflua colligere .
Quantum retuli paupertatis, quantum
mlferlarum! Mifer adhuc & triflis o-
mnes in me fentio rurfum captivitatis
Krumnas; tenet adhuc me fquallor, in-
firmitas , & tarn longa malorum con-
fuetudine inexpugnabilem membris no-
ftris patior languorem. Non fufficiunt
manus liventes operibus; pedes, quos
tani longa patientia contraxit, non fu-
ftinent corpus , non dirigunt gradus.
Tenebris, macie, fitu contabui ; cre-
bros ago tantum mteroris, & fufpirio-
rum anhelitus; languet, hatretad om-
nes conatus dextera ; fpiritus ad tarn
longam fasvamque poenarum feriem re-
petita trepidatione diffldxit . Nefcio
mifer an ipfe mihi comparare deiticeps
poffim quo vivam ; an valeam, non
libidinem explere, nonluxum, fedad-
juvare neceffitatem. Visut damnatum
hoc corpus intra tui ufus militates abl
hac pietate verum. Evafifse te putas,
ingrate ? Dimifsus es . Mea pietas
iftud , mea fecit ele&io . Unde enitn
evenit quicquid ante captivitas tua
praeftare non potuit ? Jafta quantum
voles effra&um carcerem , ruptas catenas
: vis fcire quid négligentes fe-
eerit, fecurosque piratas ? s8 Acce-
perant pretium duorum . * Intelligit,
Judices, & ipfe juvenis, non effe fe
calamitatum noftrarum juftitiae parem,
& fie agit, tanquamalerenon debeat.
Itaque transfert in hoc defenfionem ,
ut pofTe fe neget. Quid dicitis, Judices
? Feretis hoc dicentem juvenem
corpore, atque aetate robuftum ? Non
habes opes , fed membra, fed y ires .
Nam neque ego laborem, nec difficiles
pofco conatus, contentus fum, juvenis,
ut velis. Cibos mepofeere pU-
tas? Humeros pofco , quibus incum-
bam, manus, quas elifopeftori appo-
nam , finus , in quos egeram exhauftarum
reliquias lacrymarum : ut fepelias',
ut hac cum miferi illius membris
offa cofflponasi . Non alimenta
quæro , fed Filium . Quid quod nec
grave , lorigumque fuprema pietatis
exigimus officium? Non diu viverem ,
etiam fi me duo pafeeretis . Sccurus
fis, brevi te gemitus mei liberabunt,
affiduis planftibus xs> everberata vita»
lia . Quid me remittis ad turbam ?
Quid facis rurfus omnibus gravent ?
Gonfumpfi fletus, clementiam civita-
tis exhaufi . Non alit populus hominem,
umam , ut quidquid fanguinis , quidquid
anima reliquum eft, iri alimenta, in cibos impendam? Hoc unum , Pater,
fi jubeas, præftare adhuc valeo ; unum hoc , fi feverius poltules , nega-
re tandem non fuftineo. Aft non mihi blandiris fi£la lenitate tua fenex . Dum
te
58 Pretium quod fufficiebat duobus redimendis. - . . .
* Altera obje&io Juvenis alimenta negantis, quod nequeat praebere. Refp. Pater hoc elletaiium ,
cum lit Juvenis robuftus. 1. fe nil petere nifi ut .velit, neque veile ipnus labores, fed tantum alt-
quod auxilium, ipfius præfentiam qua recreetur. 3. quia breve eft tempus, quo Pater alendus elt ,
cum proxima mors lit. 4. probat libi danda alimenta, nam ft non ipfe dat, nequeaccipiet acivita-
te , non alit enim civitas hominem, quem Filius non vult pafcere«
59 ldeoque débilita ta, vulnerata.
»ECLi- nem> quem pafcere Filius deber . Quid
MATio. |||j vujt jjæc a];ena calamitatibus no-
ftris, aliéna virtutibus tuis, juvenis,
afperitas ? Abftulifti mihi malorum
quoque meorum verecundiam . Quicquid
faciebam , mendicitas eft , ex
quo reverfus es . Durât in fufeepto
rigore juvenis , & ad mifericordiam
non memorii fratris, non patris contemplations
defleftitur .. Exclamaret
alius hoc loco , ex tua fide dignus
quidem eras , impotentilfime generis
humani, quem in tormentamea, do-
loremque redeuntem vincula rurfus ,
ac poena careen’s exciperet. Et inful-
tes huic 60 confeffioni licet , alliga-
re 61 non pofliim . Quid mihi mife-
ras ultiones , quid trifte monftratis
auxilium? Faceret hoc Pater, qui re-
dimere noluiflet. * Age nunc vivacif-
fima feneftus , redeatnus ad preces ,
quod folum vis paternæ pietatis agno-
feit , hie quoque rogemus . Per ego
te , juvenis , illos meos , de quibus
nunc quereris , annos , per expèttos
tibi , notofque humanorum acciden-
tium cafus, per infelicis jjlius manes,
cui nec faltem contigit , ut te lcver-
fo, te præfente moreretur, pa fee nunc,
quod te redimere volui , paifee, quod
fratrem tuum redemi 4 Non’ ego iafli-
tudinem tuam pofco, nunquam otium
meum, nec ut ipfe fecürus, quietus-
201
te contentum dicis ut velim, dum humeros
pofeis quibus incumbas, dum manus
quas elifo peftori apponas, dum
finus in quos exhauftarutn egeras reliquias
lachrymarum , impudentiæ , a-
viditas imperium ad vocabulatransfers
mitioris affedus. Tutamennonfiliura
exigis, non folatia, fed cibos; tu fe-
vera judiciorum forma vis pafei. Qui'd
agamnunc, Judices, quiddicam, ho-
mo a Pâtre non redemptus, Juxuriofo
pofthabitus, xger & inops ad pafeen-
dum coaélus ? Dicamne rurfum , ac-
cipe paria Pater, «pud quem filius me-
ritorumjute nonvaluit; anexclamem,
parce impotentias, ignofee mendicita-
ti? Poftulem ipfe cibos a pâtre, poftu-
lem alimenta, quæ iuxuriofo dediffet?
Quantis , Judices , defendï poffum f
Quantis, falva etiam confcientia caritatis,
ulcifci ! Ego vero , Sanftiffitni
V ir i, blandioresaffeftus, facrorumque
nominum reverentiam in caufam advo-
co noftram. Accipe Senex; Alimenta
non nego ; pafeam te , Pater , pafeam.
Cüm redierit aiiquis membris vigor;
cum poterunt infirma Jumina lucem ,
aurasque ferre ; cum patientur opéra
manus ; cum habeam in me tantum-
dem, quo poffim ipfe mihi quærere cibos;
cum paupertas, nuditas paûlisper
âbierint ; cum longam hanc diramque
famem nonnihil repulero. Tune divique
dam alimenta ; tune , fi jubeas, tota
etiam porrigam; tune meis faucibus , inediae met» raptos cibos, in tua , Pater,
ora congeram , te fatiabo . Vos nunc miferum juvenem , & poftquam
eft de captivitate reverfus , triftiorem adjuvate, Sandiiffimi Judices . Fiiius,
quem pater facrarum legum , & violento difficultatum deterret imperio ,
debet fe pari judiciorum forma tueri , & publicæ mi auftoritate juftitiæ, quse
pariter prolpexit & liberis . Recedat parumper gravior ilia feveraque reveren
6 0 Profeffionis fortafle feeleratos Filios devinciendi . 6 1 Vel quia fugifti ex vinculis Piratarum *
vel quia ( quod melius lignificatum eft ) nolo te licet impium ex mea pietate caftigare .
* Incipit peroratio, in qua Pater fe convertit ad preces, & pofeit alimenta a Filio per annos fuos
longævos , per cafus humanos afperos, & faevos , per manes defunÊHFratris, per hoc quod ipfum vo-
luerit redimere, per hoc quod Fratrem fuum redemerit. Deindeait, fenon poftulare Filii labores in
openbus, dum ipfe fedeat otiofus ; folum hoc petere , ut jungantur tum Patris officia tum Filii ;
lie enim prae mifericordia facilius civitas fuccurret , quam ipfe rogare folitus rogabat, ut congerat
ftipem inFilium, ut dum mendicat Pater, ipfum Filius pafeat. Ton». JJ. Ce
Aürr *-
LOOIA .