SV TTCtp S[¿iV' ¿U0 ¡¿ZV XC&TZXO\]sd veoartrèôç,
S~}}Aa^ovrc¿ t z %o7pov* àva^ct Je Bí^Átvov ctÙTOtç
zvaari, t z t ô ç u v zreoov o-jgsJoy, à ç ätto à uva.
ßoA&og t i ç xoxAiccç ê fy ip é& v f yç t t o to ç dê'vç.
v¡^v¡ Je w p o io vT o ç , s £ o £ £7Tixíl(r3~Cl¡ etXÇClTOV,
OùTtVOÇ tj&zA’ ZKOUTTOÇ' e i z i ¡¿OVOV MTIVOÇ z\tty\v.
¡¿¡¿¡¿zç ¡¿zv (pcovsvvrzç zm v q ^ z ç , oe ç ziïziïoxTo'
à J’ oùiïzv, 7TCtpZ0VT0Ç Sf¿ZV" TIV Z%ZV f¿ è^QKZlÇ
où <pS-£y^í¡ ; A v x o v z iiïe ç , z ir c tfy z t iç , ù ç <ro(Ç)oç zîttzv,
1 5
20
vouv
14 . h %vpa iîolp í¡á.)ii. In [C. H.
ML 1 . 2 .] ’Ed %tíga. ”Ek yjjpTíú cor-
rigit D. Heinfius : vulgatum refte
tuentur Palmerius, Reifkius, Tou-
pius, et Mufgravius. V a lck e n .
1 5 . SriX¿Çovtx. Scripfiífe fuo
more Poeta videtur SnAao-^Wá t e
XoTçov. et fie edidit Br. V a lc k e n .
Ib. BlßXtyoy. Scripfi, pro BvjSâi-
»0», cum L . Holftenio et Brunc-
kio. V a lck e n . Sic C. P. 1 . 2 . 4.
6 . 8.
16. tîtoçuv txsuy (Tyiitav. Iila fie
jungenda videbantur cum Pierfo-
no. V a lck e n .
17 - BoA/Soç Tiç xoj^AÎaç. Kop^Aïaç
r ab Heinfio émendatur : xoAp/iaç
ut in cqdd. et in primis eil edd.
leötum Videtur a Schol. Ab his
abeil vocula hic minus apta t i ç .
qua omifla R. edidit vitiofe, BoA-
/Sàç xop^AÎaç í£jipéS)¡. Mihi placet
leétio ab Heraldo ad Martial. IV .
46. propofita, BoA/3ôç xai xo%xia.ç
l|i?pÉ9i). Ab his diverfa Brunckius
edidit : ß o X ß o i t e xojçAÎai T i ^ ç i -
Se». V a lck e n . xoA^iaç H. Ott. P.
V . 1 . 2 . 3. 6. 8. f. tiç om. D. E.
G. X . xoXpfEiaç X.
Ib. yiç vrôroç àÿyç. Re6te feribi-
tur. In codd. [D. E. L. Ott. X .]
Parif. et duabus primis edd. male,
¿v oeoToç «î'vç. V a l c k e n .
18 . a-xpa,t o ç Vatic. 6. ápud Sanc-
tam. Gregorius de Dial. Dor. §.
C L X 1V . to cIkpcctov, cixpr;Toy. Qüando
autem re£le monet criticorum ob-
ß rva tio , nova Dorica lìngua ufiim
ejfe Tbeocritum, qua re vera multos
Ionifmos amat ; (D. Heinfius Le6t.
Theocr. c. xiv.) probabile fit ve-
,teres Grammaticos h. 1. axpurot,
non âxçaTov reperiffe. K o e n iu s . .
1Q. eîttïv. Pro eItteiV redle* po-
fuit Br. V a l c k e n .
20. Je pro f/i\v 1 . 2 . — ü£“
OOXTO i .
2 1 . T I E Ê’%EV [A. í o ó x E lç IIOVV j S lC
ex [H. V .] edidi, prp t í / èVev ¡¿t
¿oxeî’ç vovv. Codicum leólionem ad-
probat Wartonus : quamvis in [C.
P.] repertum, tüv cum Br. reci-
pere reeufarem. V a l c k e n .
* 22. £7rai|É t i ç . Iila fie faltem
videntur a feqq. feparanda ; pertinent
enim ultjma ad iila Avxo» e T -
i s ç . Priora verba funi Æfchinis
ad Thyonichum. Pierfpnus, uria
litera mutata, legebat : Avxov eÏJej,
’¿Tra.i|à, t i ç tyç croÇoç eîwe». V aL Ç -
K E N . A n X v x o ; Elis" a ScHA FER.
eirrov S. 3 .
Ib. Probo valde hanc ledtionem
et interpretationem quam inter alias
affert Schol iailes : Où (pSeyl-y ; a¡5-
zov s i c i v a t ^ s t i ç , ùf aoÇèi siirsv.
¿ ¿ ¡ ¡ ( p S - a , ' £ v ¡ ¿ u p z c o ç x e v c¿7r c lv tc p ç x c ù A \ > % v o v c v ^ / c c i ç .
( V T l A v x o ç , A v x o ç Z V T l , A c t S c t TOO y Z lTO V O Ç v l o ç ,
Z V f l c í x V I f , ¿47TCÌàW, TTOÀAÔÏç ê 'oX Z fO V X C t O Ç i ¡ [ ¿ z v ’ 2 5
TOVTCt) TOV X Á V f¿Z V O V X C O T Z T& X Z TO TY¡VOV SÇOOTCt.
X&fuv TOVTO J i ’ Ù to ç zy en p 7T0X coç'vxov ovraç’
Trajedlione locus nonnihil obfcu-
ratur. Sunt autem priora verba
Æfchinæ : poíleriora unius e convivís,
qui Cynifcam alloquitur con-
feius ejus erga Lycum amoris.
Senfus eil : Tacente Cyniíca, ego
gravius commotus, Non ioqueris ?
dixi. Tum aliquis de iis qui inter-
erant convivio, ita per jocum Cynifcam
eli affatus : Vidißi nimirum,
Çynifca, lupum, ut vêtus eß dïEtum.
Ita accipit interpres illa verba, ¿ç
trotpòi; sins». -CasAUB.
Ib. Carmen X IV . et X V . 'Ura.ç-
¿AA»Aa funt, utrumque ad imita-
tionem mimorum Sophronis factum,
alterum ad virilium, alterum
ad muliebrium. Ut in X V . ita in
hoc quoque omnia piena funt pro-
verbiorum. Hinc feribendum puto
: ov <p$Ey|»j ; hixov eioeç, e Tratet
t i ç , ù coQôç símil. Hic duo funt
proverbia : unum aAo* eT^eç, de
his, qui lupo repente vifo prae
terrore obmutefcunt; alterum, t<¡¿-
xq croÇoç eItte», buie rem indìcavit
aliquis fapiens, de his, qui, quod
bene celatum credebatur, refei-
,verunt. Hoc igitur dicit : aliquis,
qui nefeio quomodo refeiverat L y cum
ab illa amari, ludebat, Ayxo»
aI^eç. Hujufcemodi proverbia quorum
magna copia eil in Theocriti
carmiuibus, nihil mirum, fi a col-
leótoribus proverbiorum praeter-
mifia fuerpit. Simili modo defendi
poterti a criticorum conati-
bus verfus, qui legitur I V. 1 1 .
W E i o ' a i t o i MÍAw» z a ì Taiç Avxoç oev-
* xlxa. Avo-tri». Avo-eri!) ibi proprie
intelligendum puto de luporum ra-
bie. Vis proverbii in eonfociatione
pofita eli duarum rerum non fo-
ciabilium, tteìSei» et Avo-era». Quum
enim, qui lupos fuadendo rabidos
reddere ftudet, fruilra fit, ufurpa-
tur hoc proverbium de iis, qui fa-
cere aggrediuntur, quod facere ne-
queunt. H e rm a n .
2 3 . x r,(p5a. Sic edidit Win-
terton. fequutus Stephanum : fi
fenfus requireret stpÀix^r, cum
Aurato faltem fcribi deberet x
iipSy, vel xcefòri cum Brunckio.
Vitiofiffimum x-ó^a, quod eli in
Aid. recepit Reilk. fcribens xijgt»
i ’v[/.ccpsaq. in codd. et in edd. Med.
Florent. leguntur illa : znepax tifi.
X*l$oeTtv cv/jeag. xìi(pa.T et e¿¡¿. et
xiipa tipi. In his ledtionibus vera
latet. Scribendum puto : xìlitpxxo,
( svpi.ctpéai; xsy cevr avTa? xetì Av^eo»
a-vj/ai?) 1» tÌ Avxof, &c. ut haec tandem
dixerit Cynifca. V a l c k e n .
xfyccr A . E . L. P. S. V . W. 2. 3.
4 . 7- C. e. f. 11. i. xriqixr tvpta.xpéa(
k. xipotTo C. D. xittpa. G. H. X .
Ott. Med. xìiQotT et’ K. 6. 8. Cali.
Junt. a.\a.$ A, D. E. L . X . 2 . 8. c.
«Ti]/as Med. Aid. G.
24. tov AajSaTo; C.
2 5 . Ev^axij? à-iraAof. His x ÌU-
terjeótum auftoritate [C. K . P. S.
V . W . 1 . 2 . 3 . 4. 6. 7 . 8.] et Fior,
ed. ejeci, quod et tollendum Tou-
pius judlcabat :— hoc in v. ijftì»
etiam praetuli vulgato 5^e?. V a l c k
e n . cum P. c. h. ir
26. xeTeo» C.
2 7 . rrox aoti^o» ovrw?. Pro oro$’
H 4
/